Εντείνονται οι παρασκηνιακές διεργασίες γύρω από το ξεπούλημα της Ιονικής Τράπεζας, αφού τη Δευτέρα το μεσημέρι ολοκληρώνεται η προθεσμία για την υποβολή προσφορών από τους ενδιαφερόμενους. Στην "κούρσα" για την απόκτηση της αρχαιότερης τράπεζας της χώρας φέρονται να πρωταγωνιστούν η Τράπεζα Πίστεως και ο Ομιλος Λάτση, που αναμένεται να υποβάλει κοινή προσφορά εκπροσωπώντας την EUROBANK και την Τράπεζα Εργασίας. Χτες, κυκλοφόρησαν ορισμένες φήμες, σύμφωνα με τις οποίες "παρουσιάστηκε πρόβλημα στις σχέσεις Εργασίας - Λάτση", ο οποίες, όμως, αργότερα διαψεύδονταν από παράγοντες της Τράπεζας Εργασίας. Οπως και να έχoυν, πάντως, τα πράγματα οι όμιλοι της Πίστεως και της Εργασίας αποτελούν δύο από τους ισχυρότερους ιδιωτικούς τραπεζικούς ομίλους στη χώρα, οι εκπρόσωποι των οποίων εξαρτούν σε μεγάλο βαθμό τις προοπτικές τους από το πόσο θα καταφέρουν να ελέγξουν την τράπεζα, που ξεπουλάνε οι "εκσυγχρονιστές". To φάκελο, βέβαια, με τα ενημερωτικά στοιχεία για την Ιονική και τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησής της έχουν επίσης πάρει η τράπεζα BAYERISHCE του Μονάχου, η SALOMON BROTHERS και η WARBUNG, αν και από τους αρμόδιους εκτιμάται ότι "το παιχνίδι θα γίνει ανάμεσα στις δύο τράπεζες ελληνικών συμφερόντων".

Παρά το γεγονός ότι το κυρίως θέμα με την Ιονική βρίσκεται στη διαδικασία εκποίησής της, το σύνολο των μέσων ενημέρωσης και οι οικονομικοί παρατηρητές, το περιορίζουν αποκλειστικά στο τίμημα, που πρόκειται να "προσφερθεί" από τους επίδοξους μνηστήρες. Πρόκειται για μια τακτική εντελώς αποπροσανατολιστική, αφού, όπως υποστηρίζουν αρμόδιοι παράγοντες, οι "μέθοδοι της οικονομικής ανάλυσης και των μοντέλων αποτίμησης της αξίας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από κριτήρια που έχουν άκρως συγκυριακό χαρακτήρα και γι' αυτό ανάμεσα σε αποτιμήσεις που έχουν διαφορά λίγων βδομάδων, μπορεί να υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλο χάσμα".

Από αυτή την άποψη είναι χαρακτηριστικές οι διακυμάνσεις που παρουσίασε και η περιβόητη χρηματιστηριακή αξία της Ιονικής Τράπεζας. Χωρίς τα δεδομένα, που αφορούν το δυναμικό της και τις δυνατότητες που έχει να δραστηριοποιείται ως μια σύγχρονη τράπεζα, να έχουν αλλάξει από τον προηγούμενο Δεκέμβρη, η πορεία της μετοχής της τράπεζας εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το λεγόμενο "οικονομικό κλίμα" και τα παιχνίδια της οδού Σοφοκλέους. Ετσι, για παράδειγμα στις 2 του Γενάρη, πρώτη συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου το 1998, η χρηματιστηριακή αξία της Ιονικής Τράπεζας, διαμορφώθηκε στα 139 δισ. δρχ. Λίγες μέρες αργότερα, στις 15 του Γενάρη, η Ιονική σημείωσε τη χαμηλότερη τιμή του χρόνου, 129 δισ. δρχ. Στις 16 του Μάρτη, πρώτη συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου, μετά την απόφαση για υποτίμηση της δραχμής, η χρηματιστηριακή αξία έφτασε ήδη στα 153 δισ. δρχ., ενώ την ημέρα που ανακοινώθηκε η κυβερνητική πρόθεση για ξεπούλημα της Ιονικής, στις 6 του Μάη, η Ιονική, ακολουθώντας το σύνολο των μετοχών είχε ξεπεράσει σε χρηματιστηριακή τιμή τα 382 δισ. δρχ. Στις 13 του Ιούλη, η Ιονική κατέγραψε τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία της με 541 δισ. δραχμές, χτες η τιμή της μετοχής της "έκλεισε" με 17.490 δραχμές, που αντιστοιχεί σε χρηματιστηριακή αξία 490 δισεκατομμυρίων.

Σε υψηλά επίπεδα συνεχίζουν να διατηρούνται τα "κανόνια" στην αγορά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, το επτάμηνο Γενάρη - Ιούλη 1998 οι ακάλυπτες επιταγές και οι απλήρωτες συναλλαγματικές (σε αξία) ανήλθαν στα 204,5 δισ. δραχμές. Αν και σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 1997 παρατηρείται μια σχετική μείωση (την αντίστοιχη περσινή περίοδο τα "φέσια" έφτασαν στα 219 δισ. δραχμές), η διατήρησή τους όλη τη δεκαετία του '90 σε υψηλά επίπεδα, με αποκορύφωμα το 1997, καταδεικνύει τη συνέχιση της κρίσης στο χώρο της μικρής μεταποιητικής και εμπορικής δραστηριότητας. Κρίση, οι προσδιοριστικοί παράγοντες της οποίας εντοπίζονται στη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, που έχει σαν συνέπεια την αντίστοιχη μείωση της λαϊκής κατανάλωσης, τον ακριβό τραπεζικό δανεισμό, τον ισχυρότατο ανταγωνισμό που δέχονται οι μικρές μονάδες από τις πολυεθνικές εταιρίες στο χώρο του λιανικού εμπορίου και, τέλος, την εχθρική κυβερνητική πολιτική. Ολες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια πήραν μια σειρά μέτρα εξόντωσης των μικρομεσαίων μονάδων, όπως είναι η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, η κατάργηση του ειδικού καθεστώτος χρηματοδότησης της βιοτεχνίας, η "απελευθέρωση" της επαγγελματικής στέγης κλπ., μέτρα τα οποία ευνοούν την επέλαση και κατάκτηση μεριδίων αγοράς από τις πολυεθνικές εταιρίες.

Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, το εφτάμηνο Γενάρη - Ιούλη 1998:

• Οι απλήρωτες συναλλαγματικές ανήλθαν στα 59 δισ. δραχμές, έναντι 62,7 δισ. δραχμών το αντίστοιχο διάστημα του 1997.
• Οι ακάλυπτες επιταγές ανήλθαν στα 145,5 δισ. δραχμές, έναντι 156,3 δισ. δραχμών το 1997.

Συνολικά, οι ακάλυπτες επιταγές και οι απλήρωτες συναλλαγματικές έφτασαν τα 204,5 δισ. δραχμές, έναντι 219 δισ. δραχμών το 1997.

Αντίθετα με τα "κανόνια", μεγάλη μείωση παρατηρείται στις αιτήσεις πτώχευσης, που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις στα διοικητικά δικαστήρια, καθώς και οι κηρυχθείσες πτωχεύσεις.

Οι αιτήσεις πτώχευσης ανήλθαν το εφτάμηνο σε 1.387, έναντι 2.468 την αντίστοιχη περίοδο του 1997 ή ποσοστό μείωσης 43,8%.

Οι κηρυχθείσες πτωχεύσεις ανήλθαν σε 609, έναντι 924 το 1997 ή ποσοστό μείωσης 34,1%.

Βέβαια, η ύφεση αυτή που παρατηρείται στα "λουκέτα", φέτος, έρχεται μετά από μια μακρά περίοδο συνεχούς ανόδου τους, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμα τον προηγούμενο χρόνο. Το ανησυχητικό στοιχείο στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι ότι τα στοιχεία που πυροδοτούν την κρίση διατηρούνται αναλλοίωτα και, ανάλογα με τη συγκυρία, τα κρισιακά φαινόμενα διατηρούνται σε κατάσταση σχετικής ύφεσης, ή, αντίθετα, παρουσιάζουν έξαρση.

Σε στάση αναμονής ήταν και χτες το Χρηματιστήριο της Αθήνας, καθώς το σύνολο των "παιχτών" αναμένουν το μεσημέρι της Δευτέρας και την ώρα που θα ανοίξουν οι προσφορές για την Ιονική Τράπεζα. Η χτεσινή συνεδρίαση χαρακτηρίζει από τους αρμόδιους παράγοντες σαν "άνευ σημασίας", παρά το γεγονός ότι ο γενικός δείκτης των τιμών σημείωσε υποχώρηση της τάξης του 1,39%. Μικρή μείωση είχε και η τιμή της Ιονικής Τράπεζας, η οποία διαμορφώθηκε στις 17.490 δραχμές, κλείνοντας, μάλιστα, με πωλητές.

Ενδεικτικό του ...βάθους που δεν υπάρχει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, όπως χαρακτηρίζουν οι αρμόδιοι τον έντονα κερδοσκοπικό χαρακτήρα των συναλλαγών στην οδό Σοφοκλέους, είναι ότι οι πάντες εξαρτούν την πορεία των τιμών το επόμενο διάστημα από το αν ολοκληρωθεί το ξεπούλημα της Ιονικής ή όχι.

Ενα από τα σημαντικότερα διασυνοριακά σημεία της χώρας μας, το Τελωνείο Προμαχώνα στις Σέρρες, αντιμετωπίζει σοβαρά λειτουργικά προβλήματα τόσο λόγω έλλειψης υποδομής όσο και λόγω της σημαντικής μείωσης του προσωπικού του.

Τα παραπάνω επισημαίνει ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), σε υπόμνημά του προς τη Γενική Διεύθυνση Τελωνείων του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Ο ΣΕΒΕ τονίζει ότι άμεσο αποτέλεσμα της έλλειψης του προσωπικού και της απαραίτητης υποδομής, είναι να δυσχεραίνεται η διέλευση των φορτηγών που μεταφέρουν εμπορεύματα προς εξαγωγή και να σημειώνονται συνεχείς καθυστερήσεις, που πλήττουν τελικά την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων.

Μετά τη διατύπωση πολλών παραπόνων προς τον ΣΕΒΕ, αντιπροσωπεία τους επισκέφτηκε το Τελωνείο και όπως αναφέρεται στο υπόμνημα διαπιστώθηκε ότι η "κίνηση στον Προμαχώνα εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα". Παρόλη όμως τη συνεχή αύξηση που παρουσιάζεται στις εξαγωγές προς τις ανατολικές χώρες, το προσωπικό του Τελωνείου Προμαχώνα μειώνεται σταθερά από το 1993, με αποτέλεσμα σήμερα να αριθμεί μόλις 59 άτομα, ενώ το 1993 ήταν 80 άτομα.Επίσης δεν έχουν προωθηθεί έργα υποδομής που να διευκολύνουν τη διέλευση οχημάτων, όπως η κατασκευή νέας γέφυρας σύνδεσης, ούτε η κατασκευή ενός επί πλέον στεγάστρου.