Σε έναν από τους σημαντικότερους πωλητές επιχειρήσεων αναδεικνύονται οι τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που από το φθινόπωρο του 1994 έχουν ξεπαστρέψει τουλάχιστον 32 επιχειρήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν περάσει στην ιδιοκτησία του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.

Πρόκειται για επιχειρήσεις που μέχρι και τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ήταν ιδιωτικές και ανήκαν σε ορισμένα από τα γνωστά "παλιά τζάκια" της ελληνικής κοινωνίας. Επιχειρήσεις, που αφού αξιοποιήθηκαν από τους πρώην ιδιοκτήτες τους για τον προσωπικό τους πλουτισμό, αποδείχτηκαν κάποια στιγμή καταχρεωμένες σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές κ.ο.κ. Τότε, ξεκίνησε το εγχείρημα της "εξυγίανσής" τους. Μια διαδικασία που τελικά οδήγησε, σχεδόν για όλες, στην "κοινωνικοποίηση" των χρεών που είχαν δημιουργήσει οι ευυπόληπτοι πολίτες των προηγούμενων δεκαετιών. Ενα μέρος των χρεών αυτών των επιχειρήσεων παραγράφτηκε (δηλαδή μεταφέρθηκε ως ζημιά στις πλάτες του κοινωνικού συνόλου), ενώ ένα άλλο πληρώθηκε από τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού (δηλαδή κι αυτό μεταφέρθηκε ως ζημιά στις πλάτες του κοινωνικού συνόλου). Οι επιχειρήσεις μετά από απίστευτης έκτασης μεθοδεύσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (την περίοδο 1990 - 93) είτε έκλεισαν, είτε επιστράφηκαν και μάλιστα αντί πινακίου φακής σε εκπροσώπους της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας". Στο σχετικό πίνακα, φαίνονται οι 16 επιχειρήσεις που, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ξεπουλήθηκαν είτε ως μονάδες, είτε ως κτιριακές εγκαταστάσεις την περίοδο 1994 - 1998.

Σ' αυτές βέβαια τις πωλήσεις θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η ιδιωτικοποίηση, μέσω του Χρηματιστηρίου, της "Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης", του ΟΤΕ, των Καταστημάτων Αφορολόγητων Ειδών και της πρώην Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου και νυν "Ελληνική Πετρέλαια".

Οι ιδιωτικοποιήσεις - μετοχοποιήσεις επιχειρήσεων και οργανισμών, που επί δεκαετίες ανήκουν στο δημόσιο, το ξεπούλημα, δηλαδή, της δημόσιας περιουσίας, έχει αναχθεί από τους υποστηριχτές της πορείας προς την ΟΝΕ, με πρώτους και καλύτερους τους "εκσυγχρονιστές" της κυβέρνησης, στο υπ' αριθμόνένα ζήτημα των περιβόητων διαρθρωτικών αλλαγών.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα "μετοχοποιήσεων - ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΚΟ" που ανακοινώθηκε τον περασμένο Μάη, μέχρι και την επόμενη χρονιά η κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο του ξεπουλήματος τις παρακάτω επιχειρήσεις:

Καταστήματα Αφορολόγητων Ειδών (ΚΑΕ), με διάθεση δεύτερου και ουσιαστικά όλου του πακέτου των μετοχών στο Χρηματιστήριο. ΟΤΕ, για τον οποίο έχει αποφασιστεί η τρίτη φάση ιδιωτικοποίησης μέσα στο χρόνο, ενώ, με βάση τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, μπορεί να εκχωρηθεί σε ιδιώτες και το 45% των μετοχών. HELEXPO - Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης, OLYMPIC CATERING, ΑΕ ΔΙΩΡΥΓΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, ΕΥΔΑΠ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΞΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις για τις αστικές συγκοινωνίες, τον ΟΣΕ τα ΕΛΤΑ κλπ.

Ακόμα, σύμφωνα με κυβερνητική ανακοίνωση του Ιούλη για την "Πολιτική διαρθρωτικών αλλαγών", η διαδικασία ξεπουλήματος αφορά ακόμα επιχειρήσεις και οργανισμούς, όπως: Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, Αθηναϊκή Χαρτοποιία, Χαρτοποιία Λαδόπουλου, Ελίντα - Αζίνκο, Βωξίτες Ελευσίνας, ΕΛΒΟ, Ναυπηγεία Χαλκίδας, ΑΕΒΑΛ, ΕΛΣΥΠ, Ελληνικά Σιδηροκράματα, Ελληνικές Αλυκές, ΙΦΕΤ - Μονάδα Παραγωγής Αντιβιοτικών, ΙΦΕΤ - Μονάδα Φίλτρου Τεχνητού Νεφρού, Ελληνική Βιομηχανία Νοσοκομειακού Υλικού.

Οι αγοραπωλησίες ελληνικών επιχειρήσεων μεταξύ των ντόπιων επιχειρηματιών, στη βάση του γνωστού και πάντα εντεινόμενου ανταγωνισμού, πάντα είχαν μια πορεία ευθύγραμμη με την πορεία της ελληνικής οικονομίας και του μεγέθους των επιχειρήσεων. Παλαιότερα αφορούσαν κύρια την απορρόφηση μικρών μονάδων στο χώρο των κλωστηρίων και της υφαντουργίας, των βαφών και των μικρών μεταλλουργείων, των εργαστηρίων δέρματος και των ξυλουργείων. Σταδιακά οι επιχειρήσεις που έμπαιναν στο χορό των εξαγορών και συγχωνεύσεων είχαν μεγαλύτερο μέγεθος και κάποιες φορές αποτελούσαν και αντικείμενο ενδιαφέροντος για ξένους επιχειρηματίες. Ωστόσο, από την προηγούμενη δεκαετία οι εξαγορές στη χώρα μας άρχισαν να παίρνουν μαζικό χαρακτήρα, με τη μορφή της ορμητικής πλέον εισβολής ξένων πολυεθνικών εταιριών. Η πλήρης απουσία μιας αναπτυξιακής πολιτικής, η συστηματική κατάργηση κάθε έννοιας προστασίας της ντόπιας παραγωγής με την ταυτόχρονη και ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της ασυδοσίας του ξένου κεφαλαίου στη χώρα, έδωσαν φτερά σε μια σειρά πολυεθνικές, των οποίων συνεχής στόχος είναι η επικράτηση και η κυριαρχία τους στις διάφορες αγορές. Πρώτες πρώτες στο στόχαστρο βρέθηκαν γνωστές επιχειρήσεις στο χώρο των τροφίμων και των ποτών. Σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία της εταιρίας TOP INVEST, στο διάστημα από το 1987 μέχρι το 1994, μόνο στο χώρο των τροφίμων πραγματοποιήθηκαν 64 εξαγορές και συγχωνεύσεις επιχειρήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις επιχειρήσεις που άλλαξαν ιδιοκτήτη, οι 21 πέρασαν στην ιδιοκτησία ξένων πολυεθνικών. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που αγοράστηκαν (πλήρως ή σε μεγάλο ποσοστό) από εκπροσώπους του ξένου κεφαλαίου, είναι η ποτοβιομηχανία "ΜΕΤΑΞΑ", οι επιχειρήσεις ζυμαρικών "MISKO", "Μέλισσα", "Πελαργός", οι σοκολατοβιομηχανίες "ΠΑΥΛΙΔΗΣ", "ΙΟΝ", "ΛΟΥΜΙΔΗΣ", η "ΗΒΗ", η "TASTY FOOD" και η "BEST FOOD".

Βέβαια στο χώρο των εξαγορών και συγχωνεύσεων στον κλάδο της βιομηχανίας τροφίμων δραστηριοποιήθηκαν όλα τα τελευταία χρόνια και εταιρίες όπως η ΦΑΓΕ και η ΔΕΛΤΑ, που η καθεμιά από αυτές στην πραγματικότητα καταβρόχθισε δεκάδες μικρότερες επιχειρήσεις. Ανάμεσά τους γνωστές επιχειρήσεις, όπως η "ΕΒΓΑ", τα μπισκότα "Αλλατίνη", η "ELITE", ο "Κανάκης", η "ΠΙΝΔΟΣ", ο "ΤΥΡΑΣ ΑΕ", η "Βακάλης", πέρασαν στη ΦΑΓΕ (οικογένεια Φιλίππου). Αλλες, όπως η ο "Μπάρμπα - Στάθης", η "STAR FOOD", η "ΑΤΤΙΚΗ", η "EYROFEED" και η "Κυρίτσης" μετά από ενδιάμεσες εξαγορές κατέληξαν στη ΔΕΛΤΑ (οικογένεια Δασκαλόπουλου).

Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα των διαπλοκών που ενεργοποιούνται, και στη χώρα μας, στην προσπάθεια των πολυεθνικών να κυριαρχήσουν στις αγορές μέσω των συγχωνεύσεων και των εξαγορών, αλλά και των κινήσεων σκοπιμότητας που πολλές φορές γίνονται, είναι και η περίπτωση της BSN. Η γαλλική, λοιπόν, πολυεθνική BSN εδώ και δέκα χρόνια έχει εισβάλει στην αγορά τροφίμων και ποτών της χώρας, μέσα απο το εξής σκηνικό:

Το 1988 αρχίζει με την εξαγορά της ζυθοποιίας HENNINGER. Το 1992 παραχωρεί το 67% του μετοχικού κεφαλαίου της HENNINGER στον "Μπουτάρη". Ο "Μπουτάρης" που το 1991 είχε εξαγοράσει από την Εθνική Τράπεζα το 66% της εταιρίας "ΚΑΜΠΑΣ", το Φλεβάρη του 1993 αγοράζει τη "ΒΟΤΡΥΣ" από την πολυεθνική της "ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ" (Τρία Εψιλον), η οποία είχε εξαγοράσει για δικές της σκοπιμότητες τη "ΒΟΤΥΣ" λίγο καιρό πριν.

Το Σεπτέμβρη του '93 η πολυεθνική BSN προχωρά στην ίδρυση εταιρίας μεικτού κεφαλαίου (Joint Venture) με τη δανική πολυεθνική TUBORG, ενώ στην ελληνική αγορά εξαγοράζει το 10% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΛΤΑ! Της ΔΕΛΤΑ, που ακόμα ένα ποσοστό 25% των μετοχών της, έχουν περιέλθει στην άλλη γαλλική πολυεθνική DANNONE!