Αναφέρομαι και εννοώ το μονοπώλιο της Τέχνης και των Γραμμάτων, ακόμα και σε όποιους από κάποιες αυταπάτες ή μεγαλοϊδεατισμούς νομίζουν ότι κουβαλάνε στους ώμους τους την ποίηση, για παράδειγμα, ή το θέατρο ή τη ζωγραφική ή οποιαδήποτε άλλη πνευματική ή καλλιτεχνική έκφραση.

Ομως, το ερώτημα ποιος αγαπάει περισσότερο αυτόν τον τόπο, με οδηγεί σε απαντήσεις που προσπαθώ να τις κρατήσω μακριά από αυτό που οι αρχαίοι μας πρόγονοι αποκαλούσαν "ύβρις".

Παρ' όλ' αυτά, το ερώτημα παραμένει το ίδιο.

Ποιος αγαπάει περισσότερο αυτό τον τόπο;

Εκείνος που βάζει φωτιά και τον καίει, εκείνος που οικοπεδοποιεί και επωφελείται οικονομικά ή αλλιώς από την αποψιλωμένη γη; Εκείνος που εκμεταλλεύεται την απόγνωση του κατατρεγμένου και αφού του παίρνει και τον τελευταίο του οβολό τον αφήνει να πνιγεί ή τον εγκαταλείπει σε μια άγνωστη γη; Αυτός που καταδίδει τον διπλανό του γιατί διαβάζει άλλη εφημερίδα; Αυτός που ψεδομαρτυρεί σε βάρος του άλλου, ο βιαστής, ο εκπορνευτής, ο έμπορος της πορνείας, ο κλέφτης, ο καταχραστής;

Αφήνοντας πολλές κατηγορίες στο περιθώριο, όλοι τις γνωρίζουμε, αναρωτιέμαι και πάλι, ποιος;

Αυτός που διατηρεί μια κατάσταση που ενώ και τον ίδιο ίσως να τον ενοχλεί, εξαιτίας μιας στείρας πολιτικής προκατάληψης, μιας εμμονής στα περασμένα - αυτή η εμμονή δεν έχει σχέση με την αγορά μιας "Μερσεντές" ή μιας "BMW", ενός σκάφους ή μιας βίλας - αλλά στα σχήματα που έχουν μέγεθος και βάθος.

Κι αν ακόμα η μέτρηση του χρόνου δε σημαίνει τόσα, μέσα στον ίδιο χρόνο, όσα εξαγγέλλονται, αλλά γίνεται ορόσημο μόνο για την εισδοχή μας σε οικονομικούς συνασπισμούς ή όποιο άλλο όνομα κι αν έχουν, το ερώτημα ποιος αγαπάει περισσότερο αυτό τον τόπο παραμένει.

Μήπως εκείνοι που θέλουν ν' απαλλαγούν από σφιχταγκαλιάσματα ξένης αγκαλιάς, που διαπιστώνουν την εκμετάλλευση της γης και της ανθρώπινης δύναμης, που διαβλέπουν τις αρνητικές επιπτώσεις που επέρχονται όχι μόνο από τη διατήρηση, αλλά και από τις προσαρμογές σε ξένα μέτρα, είναι η απάντηση στο ποιος;

Αλλά αυτό θα ερχόταν σε σύγκρουση με την αρχική μου διατύπωση ότι κανένας δεν κουβαλάει μόνος του τίποτα, ούτε όλη την αγάπη. Ούτε μπορούμε να παραβλέψουμε ή να αρνηθούμε ότι και μέσα στους πιο συντηρητικούς χώρους δεν υπάρχουν άνθρωποι καλών προθέσεων και διαθέσεων.

Ολοι στην ίδια πατρίδα ζούμε και όλοι συναντούμε ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι, από αδιερεύνητες προκαταλήψεις, οικογενειακό παρελθόν ή κληρονομιά, σε μια στεγανή περιοχή, εντούτοις η άλλη τους συμπεριφορά, η ανθρώπινη, είναι κόσμια, έντιμη και έχει τις δυνατότητες να μετατραπεί.

Αλίμονο, αν θεωρούσαμε το λαό μας χωρίς σκέψη, εντιμότητα, ευστροφία και ευελιξία.

Το θέμα είναι πώς θα τεθεί το ερώτημα: Ποιος αγαπάει αυτόν τον τόπο, πώς εκδηλώνει την αγάπη του, πώς τη συντηρεί, πώς τη μεταδίδει στο συνάνθρωπό του, και πώς ακόμα αναπτύσσει, και προς τίνος όφελος, τις δυνατότητες που προσφέρει η πατρίδα του.

Εξάλλου, αυτές δεν είναι οι τελευταίες εκλογές.

Ποιος;

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

Το δρόμο του αγώνα, διάβηκαν για μια ακόμη φορά χτες, οι αγωνιστές της Εθνικής ΕΑΜικής Αντίστασης. Ενα δρόμο, που ποτέ δεν άφησαν, αφού, από τότε που η χώρα βρισκόταν κάτω από την "μπότα" της χιτλερικής κατοχής, τα "πέτρινα χρόνια" της μετεμφυλιακής "δημοκρατίας", τη δικτατορία, μέχρι και σήμερα, οι αντιστασιακοί ήταν πάντα στην πρώτη "γραμμή".

Συνεπώς, η χτεσινή δυναμική συγκέντρωση των αντιστασιακών στην πλατεία Κλαυθμώνος και στη συνέχεια η πορεία τους προς τη Βουλή, όπου και κατέθεσαν ψήφισμα, δεν έγινε επαιτώντας από την κυβέρνηση, αλλά αντιθέτως απαιτώντας ουσιαστική λύση στα προβλήματά τους.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ, διάβασε το ψήφισμα της συγκέντρωσης, σύμφωνα με το οποίο οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, ζητούν:

Να κατατεθεί στη Βουλή των Ελλήνων για συζήτηση και ψήφιση το σχέδιο νόμου που είχε συνταχθεί το 1989 επί κυβέρνησης Ζολώτα, το οποίο σε μεγάλο βαθμό αποκαθιστούσε ηθικά και υλικά τους αγωνιστές της Εθνικής ΕΑΜικής Αντίστασης. Αν και όλα τα κόμματα της τότε Βουλής είχαν υποσχεθεί ότι θα προωθούσαν για ψήφιση αυτό το σχέδιο νόμου, ωστόσο, όπως τονίζουν στο ψήφισμά τους οι αντιστασιακοί, ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν μετά το 1989, το έπραξαν.

Επίσης, ζητούν, να επεκταθούν και στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης τα ευεργετήματα του ΑΝ 791/1949 που αφορά τους αγωνιστές της μη ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΝΔ 197/1969. "Είναι απαράδεκτο και πρωτάκουστο, επισημαίνεται, να απολαμβάνουν οι συνεργάτες των κατακτητών ευεργετήματα τα οποία στερούνται οι αγωνιστές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, που με βαρύ τίμημα σε νεκρούς και τραυματίες ελευθέρωσαν την πατρίδα".

Οι αντιστασιακοί διεκδικούν, να ανεγερθεί Μνημείο και Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης από την πολιτεία, καθώς και οι αδριάντες των αρχηγών του ΕΛΑΣΣτέφανου Σαράφη και Αρη Βελουχιώτη στην Αθήνα.

Τέλος, ζητούν, η ιστορία της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης - που άλλωστε ήταν από τις πιο σημαντικές στην Ευρώπη - να διδάσκεται σωστά στη δημόσια εκπαίδευση, αφού όποτε επιχειρήθηκε κάτι παρόμοιο έγινε με τρόπο υποτυπώδη και στρεβλό. Ταυτόχρονα ζητούν, στις αρμόδιες επιτροπές, που θα μελετήσουν την ένταξη της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης στην εκπαίδευση και θα συγγράψουν τα σχετικά διδακτικά βιβλία, να συμμετέχουν και εκπρόσωποι της ΠΕΑΕΑ και της Κίνησης Αντιστασιακών Εκπαιδευτικών.

Στη συνέχεια οι εκατοντάδες αντιστασιακοί, πορεύτηκαν στη Βουλή. Τα συνθήματα "ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Αντίσταση", "Ο πρωθυπουργός, για μας δεν έχει χρόνο, τον απασχολούν οι Βρυξέλλες μόνο", "Εμείς το λέμε, δεν υποχωρούμε, μ' ενότητα κι αγώνα θα δικαιωθούμε",κυριάρχησαν στην πορεία.

Φτάνοντας έξω από τη Βουλή, ο ύμνος του ΕΛΑΣ, αντήχησε, στους δρόμους της Αθήνας. Στη συνέχεια, αντιπροσωπεία των αντιστασιακών με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΠΕΑΕΑ, Ν. Τερζόγλου, παρέδωσε το ψήφισμα στον πρόεδρο της Βουλής, τον πρωθυπουργό και τους εκπροσώπους των κομμάτων."Οι συναντήσεις με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης ήταν μια από τα ίδια. Μας αγνοούν. Ο αγώνας όμως δε σταματά εδώ. Θα συνεχίσουμε"! Με τα λόγια αυτά, ο γραμματέας της ΠΕΑΕΑ, Φοίβος Τσέκερης,έδωσε ο στίγμα της συνέχισης του αγώνα, μέχρι οι αντιστασιακοί να δικαιωθούν απόλυτα. Μέχρι να λυθούν οριστικά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

• Στην Καβάλα, πολυμελής Επιτροπή Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ, επισκέφτηκε το δήμαρχο και το νομάρχη Καβάλας, στους οποίους επέδωσε έγγραφο του Παραρτήματος και το υπόμνημα της Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ, όπου αναφέρονται τα προβλήματα των αντιστασιακών και ζητείται η πλήρης ηθική και υλική αποκατάστασή τους.

"Εμείς το λέμε, δεν υποχωρούμε, μ' ενότητα κι αγώνα θα δικαιωθούμε"