Η σύγκληση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που οι εργασίες της ολοκληρώθηκαν το Σάββατο με την υπερψήφιση της εισήγησης του πρωθυπουργού αφού μόνο 16 μέλη της 150μελούς Επιτροπής την καταψήφισαν (υπήρξε και μια "λευκή" ψήφος), το μοναδικό το οποίο προσέφερε ως είδηση ήταν ότι το παρασκήνιο εντός του ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει - ενόψει και του συνεδρίου - να ενεργοποιείται με όλο και εντατικότερους ρυθμούς.

Χαρακτηριστικές επ' αυτού είναι οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με κορυφαία στελέχη του κόμματός του, το Σάββατο το πρωί (με Τσοχατζόπουλο, Λαλιώτη, Σκανδαλίδη, Αρσένη κ.ά.), οι οποίες κρατήθηκαν μυστικές ως την ολοκλήρωση των εργασιών της ΚΕ. Συναντήσεις οι οποίες προδιαγράφουν τις μεθοδεύσεις που θα ακολουθηθούν για τη σύναψη "συμμαχιών" μεταξύ των εμπλεκομένων, μέσα από το ΠΑΣΟΚ, για τη διεκδίκηση όσο γίνεται περισσότερων πόστων διαχείρισης της εξουσίας. Ταυτόχρονα, βέβαια, δε λείπουν κινήσεις "σύγκλισης" διαφόρων πρωτοκλασάτων, όπως Τσοχατζόπουλου - Β. Παπανδρέου, με αδιευκρίνιστο, ωστόσο, το ακριβές ζητούμενο από τους συμμετέχοντες σε αυτές.

Σε ό,τι αφορά τη συνάντηση Σημίτη - Τσοχατζόπουλου, που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον (και που οδήγησε στην υπερψήφιση από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας της εισήγησης του πρωθυπουργού ενώ κάποιοι πολιτικοί του "φίλοι" την καταψήφισαν, γιατί, όπως εξηγούσαν μετά την ψηφοφορία, "μπερδεύτηκαν"... ), υποστηρίζεται ότι έθεσε τις βάσεις για την "επίτευξη συνεννόησης" προς το συνέδριο. Οταν, δε, ο Α. Τσοχατζόπουλος ρωτήθηκε για το περιεχόμενο της συνάντησης, μίλησε για απόφαση της ΚΕ "να προχωρήσουμε σε μια νέα πορεία, η οποία θα διαμορφώσει όρους ενότητας"... Πάντως, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, στην ΚΕ, και σε κάποια αποστροφή του λόγου του, ο Α. Τσοχατζόπουλος έκανε λόγο για "εκλογική διαδικασία" στο συνέδριο, γεγονός που προκάλεσε την εντύπωση ότι αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την προεδρία. Κάτι που οι συνεργάτες του, αργότερα, "εξηγούσαν" ότι "δεν είπε" ο υπουργός, αφού ήταν άλλο το πνεύμα του...

Ας σημειωθεί, τέλος και σε ό,τι αφορά την ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, ότι παρά τους "υψηλούς τόνους" που χρησιμοποίησαν κάποιοι της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", το "σωσίβιο" που έριξαν οι "11" στον πρωθυπουργό, στη Βουλή, αποδείχτηκε ικανό να μην υπάρξει η "ένταση" που ορισμένοι διέβλεπαν, δεδομένης της επαναβεβαιωθείσης εσωκομματικής κυριαρχίας του Κ. Σημίτη. Ετσι, οι περισσότεροι από την "εσωκομματική αντιπολίτευση", σε πλήρη σύμπνοια με την "εκσυγχρονιστική" πτέρυγα, επαναβεβαίωσαν στο πεδίο της ΚΕ την "ψήφο εμπιστοσύνης" τους στον πρωθυπουργό, ο οποίος φρόντισε στη δευτερολογία του να διαβεβαιώσει ότι "δεν μπορεί να υπάρχει οπισθοδρόμηση" στην κυβερνητική πολιτική...

Οσον αφορά την επομένη της σύγκλησης της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό ενδιαφέρον επιχειρήθηκε να μετατοπιστεί, ξανά, στη γνωστή συζήτηση περί "κυβερνήσεων συνεργασίας". Χαρακτηριστική επ' αυτού η χτεσινή συνέντευξη του Κ. Λαλιώτη στα "ΝΕΑ", όπου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ απευθυνόμενος στο ΣΥΝ και στο ΔΗΚΚΙ, καλεί τα δυο κόμματα για "συνεργασία και προγραμματική σύγκλιση με προοπτική και κυβερνητικής συνεργασίας διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων της κεντροαριστεράς... χωρίς προαπαιτούμενα και προσχηματικές αρνήσεις" (σ.σ.: στα προαπαιτούμενα εντάσσεται ο "όρος" του ΣΥΝ για θέσπιση της απλής αναλογικής πριν καθίσει και επίσημα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το ΠΑΣΟΚ, αλλά το τελευταίο αρνείται, καθώς ποτέ ουδείς... εμίσησε την αυτοδυναμία).

Εκκληση στα στελέχη του κόμματός του να μην σκιαμαχούν για προσωπικές αναγνώσεις ή ερμηνείες της πρότασης που ψήφισε, μόλις πριν μια βδομάδα, στην τελευταία συνεδρίασή της η ΚΠΕ του ΣΥΝ "για κυβέρνηση συνεργασίας της προοδευτικής πλειοψηφίας", κάνει ο πρόεδρός του Ν. Κωνσταντόπουλος,διαπιστώνοντας πως η πρόταση "διαβάζεται" από τα στελέχη του ανάλογα με το πώς εννοούν την "κεντροαριστερή" συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Την έκκλησή του ο Ν. Κωνσταντόπουλος συνοδεύει με τον κίνδυνο "να μην χρεωθεί ο ΣΥΝ το αδιέξοδο του πολιτικού μας συστήματος" - το αδιέξοδο, δηλαδή, της αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής που είναι συνυφασμένη με την πορεία και το στόχο της ΟΝΕ. Στόχο τον οποίο, ωστόσο, υπερασπίζεται διεκδικώντας, απλώς, κάποια φτιασιδώματα με τη μορφή "εναλλακτικής πρότασης του ΣΥΝ". Στη βάση αυτή, άλλωστε, με συνέντευξή του, χτες, σε απογευματινή εφημερίδα, ο Κ. Λαλιώτης απευθύνει στο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ πρόσκληση "να αναζητήσουν (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) προγραμματική σύγκλιση με προοπτική και κυβερνητικής συνεργασίας"...

Από την πλευρά του ο Ν. Κωνσταντόπουλος, αφού κατηγορεί την κυβέρνηση Σημίτη "ότι βρίσκεται σε απόσταση με τις εξελίξεις στην Ευρώπη και δεν προετοιμάζει την Ελλάδα για την επομένη ημέρα από την είσοδο στην ΟΝΕ", θέτει ως "πολιτικό πλαίσιο αρχών, ενόψει των ευρωεκλογών, του ΣΥΝ: Την ανάγκη παρεμβάσεων για τον πολιτικό έλεγχο των μηχανισμών της αγοράς, για την ανακατανομή του εισοδήματος με δικαιοσύνη, για την άσκηση κοινωνικών πολιτικών με αλληλεγγύη και συνοχή" και άλλα τέτοια εύηχα.

Στην πραγματικότητα λοιπόν, ο πρόεδρος του ΣΥΝ προβάλλοντας την πρόταση για "κυβέρνηση συνεργασίας της πλειοψηφίας των προοδευτικών δυνάμεων", εννοεί την "κεντροαριστερή" συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και όσες - προοδευτικές... - δυνάμεις συμφωνούν στους στόχους της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ. Η μόνη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ είναι, ότι "η κυβερνητική πολιτική μιλά με όρους λογιστηρίου της ΟΝΕ ενώ ο ΣΥΝ ενδιαφέρεται για τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση" η οποία, όμως, προσδιορίζεται από την ΟΝΕ!

Πάντως, παρά τις εκκλήσεις του Ν. Κωνσταντόπουλου, συνεχίζεται το "κρυφτούλι" ανάμεσα στα στελέχη του ΣΥΝ που την ίδια στιγμή επιμένουν να ερμηνεύουν κατά τις επιλογές τους την πρόταση συνεργασίας. Ετσι, για να μην υπάρχει αμφιβολία τι είδους προοδευτική πλειοψηφία επιδιώκει ο ΣΥΝ, στην κυριακάτικη "ΑΥΓΗ" το μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ,Θ. Γεωργακόπουλος,ξεκαθαρίζει για το όραμα της ΟΝΕ: "Η ΟΝΕ προφανώς και πρέπει να συνιστά την αιχμή του δόρατος για τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους"... Κατόπιν αυτών, καταλήγει: "Η προοπτική είναι σαφής και καθαρή. Κι αυτή είναι πράγματι μονόδρομος: Ενα μεγάλο ευρωπαϊστικό, ανανεωτικό, μεταρρυθμιστικό τόξο. Συγκρότηση σ' αυτή τη βάση μιας νέας και ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Αποτύπωση αυτού του τόξου και στο κυβερνητικό επίπεδο, μετά από μια προγραμματική Συμφωνία Βάθους"...

Αντιφατικές και χαρακτηριστικές για το πώς εννοείται η "κεντροαριστερή" συνεργασία, είναι οι αντιδράσεις στελεχών του ΣΥΝ στην πρόταση του Κ. Λαλιώτη για συμμαχικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ με ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ: Ο Π. Λαφαζάνης κάνει λόγο για... "ανέξοδες προτάσεις διαλόγου και συνεργασίας προς την Αριστερά που απευθύνει με περισσή ευκολία ο Κ. Λαλιώτης"... Ενώ ο Στ. Πιτσιόρλας, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, επίσης, θεωρεί ότι "οι προβληματισμοί για κυβερνήσεις συνεργασίας που διατυπώνει ο Κ. Λαλιώτης είναι θετικοί, κατ' αρχήν" αλλά εκτιμά πως "είναι προβληματισμοί προσωπικοί. Δεν απηχούν την επίσημη πολιτική του ΠΑΣΟΚ"!