Σήμερα, η χώρα μας, ο λαός μας βρίσκονται αντιμέτωποι με την πορεία που τους επιβάλλουν, στις νέες συνθήκες, οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Τα συμφέροντα των τελευταίων οριοθετούνται από το λεγόμενο μονόδρομο της ΟΝΕ. Από τη μια πλευρά, λοιπόν, υπάρχουν οι υπέρμαχοι της ΟΝΕ. Υπάρχουν εκείνοι που σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο λειτουργούν με σχέσεις υπαλληλίας απέναντι στην πλουτοκρατία και προωθούν με κάθε κοινωνικό κόστος τον "εθνικό στόχο" (σ. σ.: έτσι τον ονοματίζουν) της εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Το τι σημαίνει αυτή η πορεία είναι, πλέον, ευδιάκριτο: Οι εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να έχουν κατρακυλήσει στα επίπεδα του '82. Ανω του 20% του ελληνικού λαού ζει σε συνθήκες κάτω του ορίου της φτώχειας. Η επίσημη ανεργία εκτινάχτηκε για πρώτη φορά πάνω από το 10%. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση των "15" σε ό,τι αφορά τις δαπάνες για την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια. Οι συνταξιούχοι καλούνται κάθε χρόνο να πληρώνουν φόρους αυξημένους κατά 4 φορές σε σχέση με τον πληθωρισμό και αυξημένους κατά 7 φορές σε σχέση με τις συνταξιοδοτικές τους "αυξήσεις". Την ίδια ώρα τα κέρδη των βιομηχάνων και των τραπεζιτών αυξάνουν από χρόνο σε χρόνο με ρυθμούς 3πλάσιους έως 10πλάσιους (!) του πληθωρισμού.

Ολα τα παραπάνω - αν και αποτελούν ένα μικρό δείγμα του αντιλαϊκού καταλόγου - είναι αρκετά για να τεθεί το θέμα, όπως ακριβώς απαιτείται: Είσαι με τους εργάτες; Αν ναι, δεν μπορείς να είσαι με την ΟΝΕ. Είσαι με τους βιομήχανους; Τότε δεν μπορείς να μην είσαι με την ΟΝΕ. Είσαι με τον αγρότη, τον άνεργο, τον μικρομεσαίο; Τότε είσαι ενάντια στην ΟΝΕ. Είσαι με τους εφοπλιστές, τους μεγαλοεργολάβους, τους "ευεργέτες"; Τότε είσαι υπέρ της ΟΝΕ. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Η θα είσαι με το λαό και άρα κατά της ΟΝΕ ή θα είσαι με τους πλουτοκράτες και άρα υπέρμαχος της ΟΝΕ.

***

Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι το συμφέρον της χώρας και του λαού είναι να πουν "όχι" στην ΟΝΕ, να αντισταθούν, να ματαιώσουν, να ανατρέψουν την πολιτική του "μονόδρομου". Τονίζει ότι τα περί δήθεν "ανθρώπινου δρόμου προς την ΟΝΕ" αποτελούν στάχτη στα μάτια των θυμάτων της "ευρω-σύνθλιψης". Το ΚΚΕ διεκδικεί και παλεύει την ανατροπή του σημερινού πολιτικού συσχετισμού δύναμης και τονίζει ότι απέναντι στην ενότητα του μεγάλου κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, απαιτείται να ορθωθεί το δημοκρατικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό μέτωπο του λαού. Το λαϊκό μέτωπο πάλης, που θα ακυρώνει την πολιτική που πασχίζει για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και θα θέτει τους όρους για την προώθηση μιας πολιτικής που θα πασχίζει για τα συμφέροντα του λαού.

***

***

Μάθαμε, λοιπόν, διά στόματος υπουργού - που καλό είναι σε κάποια από τις επαναλαμβανόμενες συνεντεύξεις του να πει και κάτι για τα "σκάνδαλα" των Σπάτων, του Μετρό, του Ρίου - Αντιρρίου κλπ. με τα οποία σχετίζεται - ότι το ΚΚΕ είναι "αδύναμο να αντιμετωπίσει το σοκ του μέλλοντος", ότι "βυθίζεται στη μακαριότητα των δογμάτων", στην "αυτοκαταστροφική απομόνωση" και άλλα τέτοια... αποστειρωμένα από πολιτική σκέψη και επικαλυμμένα με ολίγον από... δανεικό διανοουμενισμό.

Είναι, βέβαια, πολύ... συγκινητική η αγωνία ορισμένων, και ειδικά των του ΠΑΣΟΚ (!), να σώσουν το ΚΚΕ από την "αυτοκαταστροφή" του! Εκείνο, όμως, που έχει τη μέγιστη σημασία είναι το πέλαγος των δικών τους αντιφάσεων. Διότι ο συγκεκριμένος υψηλόβαθμος παράγων, που έχει συνηθίσει να ερμηνεύει την κίνηση των μαζών με βάση τις επιδόσεις των κομμάτων στις εκλογές, συνυπέγραψε την εισήγηση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ στην τελευταία ΚΕ του, όπου γίνεται λόγος για "άνοδο του ΚΚΕ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές". Μήπως μπορεί να εξηγήσει την αντίφαση, κάποιος που τον "σοκάρει το μέλλον", την ίδια ώρα να επεκτείνει την πολιτική επιρροή του, γεγονός που αν μη τι άλλο συνιστά δικαίωση της πολιτικής του;

Μήπως, επίσης, μπορεί να μας εξηγήσει τι είναι "δογματικό"; Εκείνο που λέει "ζήτω στην ΟΝΕ", την ώρα που - με βάση τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ - το 51% των Ελλήνων εκφέρει αρνητική γνώμη για την ΕΕ και την ΟΝΕ, ή εκείνο που όχι μόνο καθοδηγεί, αλλά και αφουγκράζεται τις λαϊκές μάζες και λέει "όχι" στην ΟΝΕ;

***

Πίσω από τις γραμμές αυτές βρίσκεται η συνειδητοποίηση εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ της αυξημένης αδυναμίας του, πλέον, να "παραμυθιάσει" αριστερούς ανθρώπους και να τους μετατρέψει σε "κουκιά - ψηφοφόρους" του, μέσα από ψευτοδιλήμματα και κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.

Γι' αυτό επιτίθενται στο ΚΚΕ. Επειδή είναι το Κόμμα, που αναδεικνύοντας την πραγματική διαχωριστική γραμμή στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, στερεί από τους ποικιλόχρωμους... ΟΝΕδίτες τη δυνατότητα να προσεταιρίζονται ανθρώπους που αντιλαμβάνονται ότι η λύση βρίσκεται Αριστερά. Στην πραγματική Αριστερά. Επειδή είναι το ΚΚΕ που αποκαλύπτει ότι πίσω από τα "κεντρο-αριστερο-δέξια" σενάρια βρίσκεται η αναπαλαίωση του κλασικού δικομματισμού. Γι' αυτό θα συνεχίσουν να επιτίθενται στο ΚΚΕ. Εισπράττοντας, το τίμημα της αποτυχίας τους.

Ν. Μπ.

Την πλήρη αντίθεσή του με τη λεγόμενη νέα πολιτική απασχόλησης της ΕΕ, που στοχεύει στην επέκταση της απασχολησιμότητας και όχι στην πλήρη και σταθερή απασχόληση, υπογραμμίζει ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Θεωνάς, με σχετικές τροπολογίες που κατέθεσε στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Με σειρά τροπολογιών, σχετικά με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση στην ΕΕ για το 1998 και την πρώτη έκθεση για τις επιδόσεις των κρατών - μελών στον τομέα της απασχόλησης, το 1998, που συντάχθηκε με βάση τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Λουξεμβούργου του Νοέμβρη του 1997 για την Απασχόληση, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογραμμίζει την αντίθεσή του στη βασική φιλοσοφία των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για την απασχόληση και τη συνολική στρατηγική που ακολουθείται σήμερα στον τομέα και που χαρακτηρίζεται από την προώθηση της απασχολησιμότητας και της "επιχειρηματικότητας" των εργαζομένων που χάνουν τη δουλιά τους.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ζητά τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των φαινομένων επέκτασης των μορφών άτυπης εργασίας και μερικής απασχόλησης, τα οποία οδηγούν στη διεύρυνση της φτώχειας και των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού, κατάσταση που υποσκάπτει κάθε προσπάθεια για οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία.

Αντιπαραθέτοντας στην έκθεση του "σοσιαλιστή" εισηγητή, που αποδέχεται την πολιτική απασχόλησης της ΕΕ και γενικότερα της προώθησης της ευελιξίας, καλώντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις στη λήψη περισσότερων μέτρων φιλελευθεροποίησης της αγοράς εργασίας, ο Γ. Θεωνάς καλεί την Κοινωνική Επιτροπή να καταδικάσει "την προσπάθεια για ανατροπή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και για εξατομίκευση των εργασιακών σχέσεων, δεδομένου ότι η ύπαρξη ενός πυρήνα διατάξεων Εργατικού Δικαίου αναγκαστικού χαρακτήρα αποτελεί το μόνο μέσο για την προστασία των εργαζομένων και τον περιορισμό της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ιδιαίτερα, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης και υψηλής ανεργίας". Ο Γ. Θεωνάς ζητά επίσης, σαν έμπρακτη απόδειξη πολιτικής βούλησης, για μείωση της ανεργίας και ανάκαμψη της απασχόλησης, την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα χαρακτηρίζεται από τις πραγματικές μισθολογικές αυξήσεις, τη μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, την αύξηση των θέσεων πλήρους και σταθερής απασχόλησης, τη μη αμφισβήτηση του πενθήμερου και την αύξηση της παραγωγικότητας.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ζητά, εξάλλου, την αντιμετώπιση των αντικοινωνικών συνεπειών της εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας. Επισημαίνοντας, επίσης, την τουλάχιστον περίεργη απουσία επίσημης μελέτης - εκτίμησης εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με τις κοινωνικές συνέπειες της ΟΝΕ και του ενιαίου νομίσματος και ειδικότερα ως προς τις επιπτώσεις - ποσοτικές και ποιοτικές - στην απασχόληση, καλεί την Επιτροπή να υποβάλει σχετική έκθεση.

Πλήθος κόσμου συνόδεψε χτες στην τελευταία της κατοικία την αγωνίστρια της Εθνικής μας Αντίστασης Μαρία Ζαφειροπούλου, σύντροφο στη ζωή και στον αγώνα του στελέχους της Εθνικής Αντίστασης Θεμιστοκλή Ζαφειρόπουλου.

Το στερνό, βουβό "αντίο" στη Μαρία Ζαφειροπούλου, μαζί με τους οικείους της, έδωσαν πολλοί αντιστασιακοί συναγωνιστές της και φίλοι οι οποίοι παραβρέθηκαν στην κηδεία της που έγινε στην Αγία Παρασκευή Καρδίτσας, την ιδιαίτερη πατρίδα της. Πολλά ήταν και τα στεφάνια που κατατέθηκαν στον τάφο της - κι ανάμεσα στα άλλα το στεφάνι της ΝΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ και πολλών αντιστασιακών οργανώσεων και της ΠΕΑΕΑ.

Η Μαρία Ζαφειροπούλου που πέθανε σε ηλικία 78 χρονών, ήρθε στην Ελλάδα μικρή προσφυγοπούλα μαζί με τους γονείς της από τη Νέα Σμύρνη όπου γεννήθηκε και από πολύ μικρή ηλικία μπήκε στους κοινωνικούς αγώνες. Συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από την αρχή, με την ίδρυση του ΕΑΜ, ενώ την περίοδο της Κατοχής οργανώθηκε στο ΚΚΕ και συνέχισε τους αγώνες της για κοινωνική πρόοδο και για τα ιδανικά του Κόμματος και του σοσιαλισμού.