Κανείς δεν αμφιβάλλει για το στρατηγικό στόχο των ΗΠΑ, τη διατήρηση, δηλαδή, της ηγεμονίας στον κόσμο, της "αυτοκρατορίας" τους σύμφωνα με άλλους, καθώς και τα "μέσα" που χρησιμοποιούν για να τον επιβάλλουν. Εχει, όμως, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός να διατυπώνονται τα παραπάνω από επίσημα χείλη, όπως της υπουργού Εξωτερικών Μ. Ολμπράιτ.

Σε άρθρο της στο περιοδικό "Φόρεϊν Αφέρς" - που αναδημοσίευσε η "Καθημερινή" - η ΥΠΕΞ των ΗΠΑ διατυπώνει με τον κυνισμό που χαρακτηρίζει τους"παντοδύναμους" ιμπεριαλιστές, τόσο τους στόχους όσο κυρίως τα μέσα για την επιβολή των στόχων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

****

Είναι πολλαπλά χρήσιμο να παρατεθούν ορισμένα αποσπάσματα: "Δημιουργήθηκε μια έντονη αντιπαράθεση ως προς το αν έχουμε περισσότερες πιθανότητες να επηρεάσουμε τις πράξεις ξένων κυβερνήσεων χρησιμοποιώντας το καρότο της δέσμευσης (σ.σ. διάβαζε υποταγής) ή το μπαστούνι των κυρώσεων. Η απάντηση είναι ότι εξαρτάται...(!) Στην πραγματικότητα ακολουθούμε την προσέγγιση που έχει περισσότερες πιθανότητες να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και τα ιδανικά των ΗΠΑ"! Στη συνέχεια αφήνει στην άκρη τα προσχήματα και λέει τα πράγματα "με το όνομά τους": "Δεν υπάρχει αποδεκτή μέση οδός. Θα διατηρήσουμε την παρουσία μας οπουδήποτε είμαστε απαραίτητοι ή έχουμε συμφέροντα να προασπίσουμε"!

Προκειμένου να μην αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνειών για τις προθέσεις της, αναφερόμενη στη συμφωνία του Ντέιτον, δηλώνει χαρακτηριστικά: "Η πολιτική μας παραμένει η ίδια: εξαρτάται από τους λαούς της Βοσνίας να επιλέγουν τους ηγέτες τους, αλλά θα εξακολουθήσουμε να βοηθούμε μόνον όσους θα βοηθούν να εκπληρώνονται οι όροι του Ντέιτον"!

****

Μόνον αφελείς μπορεί να έχουν αυταπάτες για τους στόχους και τα μέσα των ιμπεριαλιστών στο πλαίσιο της "νέας τάξης". Οι έμπρακτες αποδείξεις την τελευταία δεκαετία είναι άφθονες. Το συμπέρασμα είναι, όπως κραυγαλέα προκύπτει και από το άρθρο της Μ. Ολμπράιτ, ένα και ξεκάθαρο: Οι ιμπεριαλιστές θα κάνουν τα πάντα, προκειμένου να εμποδίσουν οποιονδήποτε λαό να σηκώσει κεφάλι και να τολμήσει να διαφεντέψει τη χώρα του, τις τύχες του, έξω από τους "νόμους" τους.

Το ζητούμενο όμως δεν είναι η αποκάλυψη του αιμοσταγούς προσώπου του ιμπεριαλισμού και της επιβολής των αυτοκρατορικών σχεδίων των ΗΠΑ, που δεκάδες λαοί ήδη έχουν πληρώσει με ποτάμια αίματος και εκατομμύρια ζωές αθώων. Το ζητούμενο είναι η αντίσταση που πρέπει να οργανωθεί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα σχέδιά του, τα οποία είναι εξόφθαλμα εχθρικά για τους λαούς γενικά και για τη χώρα μας ειδικότερα.

Εδώ ακριβώς προκύπτει το πρώτο ζήτημα που αφορά τις ευθύνες των κομμάτων, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα οποία όχι μόνο δεν τολμούν να ψελλίσουν κάποια κουβέντα επικριτική για τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, που είναι ασυμβίβαστα με τα λεγόμενα εθνικά συμφέροντα, αλλά σπεύδουν να ζητήσουν προστασία κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ και να εναποθέσουν στην "καλή διάθεσή" τους τη διευθέτηση και επίλυση των προβλημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι ολέθριες για τη χώρα εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί. Παρόλο, όμως, που οι ηγεσίες των κομμάτων αυτών γνωρίζουν άριστα πού οδηγούνται τα πράγματα, όχι μόνο δεν τολμάνε να πούνε λέξη, αλλά επιχειρούν να εξωραϊσουν αυτές τις λύσεις, για να γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία και μάλιστα δε διστάζουν να τις εμφανίσουν ως τις μόνες "εθνικά συμφέρουσες" λύσεις. Ειδικά, ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σε αυτή την κατεύθυνση.

****

Ομως, το "κακό" δεν περιορίζεται εδώ. Τα κόμματα του κατεστημένου δίνουν όρκους πίστης στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο σημαίνει απλά ότι οι ιμπεριαλιστές θα επεμβαίνουν στρατιωτικά όπου θέλουν "επί Γης", χωρίς μάλιστα να δίνουν λογαριασμό πουθενά, ούτε καν να ζητούν την τυπική και προσχηματική έγκριση από τον ΟΗΕ. Φτάνουν στο σημείο να εκλιπαρούν για συμμετοχή στη νέα δομή της "Συμμαχίας" και ζητούν μάλιστα να τους ανατεθεί "πρωταγωνιστικός ρόλος" για την περιοχή των Βαλκανίων, ώστε να επιβάλουν στους γειτονικούς λαούς τη "θέληση" της συμμαχίας.

Κι όμως θέλουν να πείσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ότι με αυτή την πολιτική υπερασπίζονται με τον καλύτερο τρόπο τα "εθνικά συμφέροντα" και την ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή!

****

Συμπέρασμα; Το εξέφρασε με παραστατικό τρόπο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά την περιοδεία της στη Θεσσαλία: "Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο που όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, πλην του ΚΚΕ, έχουν δεχτεί ότι η περίφημη παγκοσμιοποίηση καταργεί το δικαίωμα μιας χώρας, ενός λαού, μιας κυβέρνησης να έχει διαφορετική άποψη για τη θέση της στο σύγχρονο κόσμο και στις διάφορες συμμαχίες".

Και επειδή τα κόμματα της πλουτοκρατίας έχουν "αυτοκαταργήσει" και εκχωρήσει στους "ισχυρούς συμμάχους" αυτό το δικαίωμα, είναι η ώρα του λαϊκού κινήματος να αντισταθεί και μέσα από τους αγώνες του να καταδείξει ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με την κατάργηση αρχών, όπως της εθνικής ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας, της μη επέμβασης, της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Είναι, πιστεύουμε, χρέος όλων των μαζικών οργανώσεων και φορέων, ιδιαίτερα των ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών, των επιστημόνων και διανοουμένων, να υψώσουν τώρα φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης σ' αυτή την κατάσταση.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Μόνο αφελείς μπορεί να έχουν αυταπάτες για τους στόχους και τα μέσα των ιμπεριαλιστών στο πλαίσιο της "νέας τάξης". Οι έμπρακτες αποδείξεις την τελευταία δεκαετία είναι άφθονες. Το συμπέρασμα είναι, όπως κραυγαλέα προκύπτει και από το άρθρο της Μ. Ολμπράιτ, ένα και ξεκάθαρο: Οι ιμπεριαλιστές θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να εμποδίσουν τους λαούς να σηκώσουν κεφάλι και να διαφεντέψουν τις χώρες τους, τις τύχες τους, έξω από τους "νόμους" τους...

- Για ποιους λόγους δημιουργήθηκε η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή, πρόσφατα στην Αθήνα;

- Η απεργιακή επιτροπή δημιουργήθηκε ως "άλλος πόλος", μια και οι σημερινές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παίζουν ρόλο συμμάχου της κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση στην εργατική τάξη. Αυτές οι πλειοψηφίες οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα σε πλήρη υποταγή, αντί να διεκδικούν αιτήματα και λύσεις, προβάλλουν με πείσμα οράματα και στόχους των πολυεθνικών, όπως η ΟΝΕ, το ΕΥΡΩ, σαν στόχους του εργατικού κινήματος. Τώρα τελευταία, οι γνωστές αντεργατικές και αντιασφαλιστικές θέσεις του ΣΕΒ προωθούνται ως αιτήματα των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Με τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, όλοι όσοι συγκροτούμε την απεργιακή επιτροπή είχαμε σταθερό μέτωπο και μια συγκεκριμένη πορεία σύγκρουσης. Τώρα γίνεται άλλο ένα βήμα ρήξης, γιατί αυτή την περίοδο, λόγω και του "κοινωνικού διαλόγου", του "μίνι" ασφαλιστικού, των αντεργατικών νομοθετημάτων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, μεγαλώνει η αποστροφή των εργαζομένων προς την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Εμείς, είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι να εργαζόμαστε και μέσα και έξω από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις πάντα με ταξικό προσανατολισμό. Δεν περιμέναμε τις πλειοψηφίες για να καθορίσουμε τη στάση μας απέναντι σε εργοδοσία και κυβέρνηση. Σήμερα, είναι επίκαιρη η προοπτική που βάζει η απεργιακή επιτροπή για τον "άλλο πόλο" στο εργατικό κίνημα, έναν "πόλο" σταθερό, ελπιδοφόρο, κόντρα στους υποταγμένους και συμβιβασμένους, κόντρα στην κυβέρνηση και την ΟΝΕ, που είναι οι μεγάλοι νεκροθάφτες των βασικών λαϊκών δικαιωμάτων.

- Το πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής έχει, ήδη, μπει σε κίνηση. Πείτε μας τι μηνύματα φτάνουν από τους χώρους δουλιάς;

- Γίνεται μια πλατιά εξόρμηση, πολλές εκδηλώσεις, περιοδείες σε χώρους δουλιάς, ακόμα και σε σχολεία, προκειμένου να φτάσει το κάλεσμά μας για συμμετοχή στην απεργία και τη συγκέντρωση παντού, για να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους, τον λαό, γι' αυτά που συμβαίνουν. Τα μηνύματα είναι ελπιδοφόρα, όλα δείχνουν ότι η μέχρι σήμερα συσσωρευμένη αγανάκτηση και δυσφορία πολλών εργαζομένων μπορεί να αναβαθμιστεί, μπορεί να εκφραστεί σε αγωνιστική συμμετοχή στην απεργία και στη συγκέντρωση, αλλά και σε μια ανάλογη πορεία, στη συνέχεια. Τα μηνύματα είναι θετικά και μας κάνουν αισιόδοξους.

- Και μετά την απεργία, τι;

- Εμείς, ήδη, λέμε ότι η κινητοποίηση αυτή πρέπει να αποτελέσει αφετηρία νέων ταξικών αγώνων, με συνέπεια, συνέχεια και προοπτική. Αυτό είναι εφικτό, αφού προωθούμε ένα πλαίσιο αιτημάτων και στόχων, τέτοιο που πιστεύουμε ότι μπορεί να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να ανοίξει το δρόμο για μαζική αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές, αλλά και να ανοίξει ελπιδοφόρους δρόμους για το αύριο. Λέμε ότι είναι η ώρα της ταξικής αντεπίθεσης. Απώτερος στόχος μας είναι η συσπείρωση της εργατικής τάξης με τα άλλα κοινωνικά στρώματα, που θίγονται βάναυσα, όπως είναι οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι έμποροι και επαγγελματίες. Την ίδια στιγμή, πεδίο συσπείρωσης μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν βασικά κοινωνικά ζητήματα όπως η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια κ.ά. Είμαστε σίγουροι ότι σ' αυτούς τους αγώνες, η εργατική τάξη και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα πρωτοστατήσουν, όλοι εμείς που συγκροτούμε την Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή θα παλεύουμε σταθερά σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Β. Ν.

ΟΠΩΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ την Αλ. Παπαρήγα ο πρόεδρος και τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου των Εργαζομένων στην ΑΓΕΤ, οι Ιταλοί, που αγόρασαν την επιχείρηση μπορεί να επιχειρήσουν να την πουλήσουν στο Καρτέλ Τσιμέντου, με κίνδυνο ακόμα και να κλείσει (σελίδες 6 - 7).

ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ Ρώμης και Βόννης να συσταθεί "διεθνές δικαστήριο" για να δικαστεί ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που βρίσκεται για τρίτη βδομάδα υπό περιορισμό στη Ρώμη, αποδέχτηκε ο Κούρδος ηγέτης, αλλά απέρριψε η Αγκυρα (σελίδα 13).

ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ των καταναλωτών στην αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης του γάλακτος εφιστά η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, η οποία σημειώνει ότι δε λείπουν τα περιστατικά παραποίησης της ημερομηνίας (σελίδα 16).

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι περιοχή ύψιστου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος αλλά και περιοχή ύψιστης επικινδυνότητας, λόγω και των καιρικών συνθηκών που επικρατούν. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των αρχαιολογικών χώρων χρειάζονται προγράμματα συντήρησης και προστασίας (σελίδα 29).