Αυτή η εργατική κινητοποίηση δεν ήταν σαν τις άλλες. Είχε χρώμα αλλιώτικο, ζωντανό, στη μουντή χειμωνιάτικη μέρα του Δεκέμβρη. Από τη συμμετοχή, από τον παλμό, από το πείσμα και τη θέληση για τη συνέχεια. Ναι, απ' όλα αυτά που ζεσταίνουν τις καρδιές και τις ελπίδες του εργάτη, της εργάτριας, των μαθητών, των φοιτητών, της νέας γενιάς, για μια καλύτερη ζωή, για καλύτερες μέρες. Απ' όλα όσα μπορούν ν' ανάβουν την αγωνιστική φλόγα και να φουντώνουν τους πόθους και τις διαθέσεις της πάλης στο μονόδρομο της εργατικής επίθεσης ενάντια στο χειμώνα της ΟΝΕ, της πολιτικής της άρχουσας τάξης και των πολυεθνικών, αλλά και των διεφθαρμένων συνδικαλιστών ηγετών, φορέων της αστικής πολιτικής στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ηταν εκεί όλες οι γενιές αντάμα, ο πατέρας με το γιο, ο παππούς με το εγγόνι, το χτες με το σήμερα και το αύριο, η πείρα και η ωριμότητα με το νεανικό ενθουσιασμό στην ίδια ρότα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 3