Η υγεία, ενώ θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό, είναι αντίθετα ένα ταξικό προνόμιο που ολοένα θα γίνεται απλησίαστο, ιδιαίτερα για τις γυναίκες.

Οι φτωχές οικογένειες και περισσότερο οι μη εύπορες μητέρες - που είναι οι φτωχές των φτωχών - θα πληγούν περισσότερο από την υποβάθμιση του συστήματος Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας (βλέπε κατάργηση, ανάμεσα σε άλλα, του ΠΙΚΠΑ, του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας κ.ά.). Η ιδιωτικοποίηση προχωρεί ακάθεκτη και ο προγραμματισμένος εθελοντισμός τείνει να υποκαταστήσει τις υποχρεώσεις του κράτους προς τους πολίτες.

Ετσι η ομιλία της Κατερίνας Τσιμπουκάκη που ακούσαμε στο τελευταίο συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας είναι ιδιαίτερα επίκαιρη:

Γιατρός η ίδια η ομιλήτρια, τόνισε πως η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των γυναικών είναι χειρότερη από αυτή των ανδρών, πλήττονται συχνότερα από τη φτώχεια και εξαρτώνται συχνότερα οικονομικά από τους άνδρες, αλλά και από τις παροχές της κοινωνικής πρόνοιας. Οι καταστάσεις αυτές, είπε, περιορίζουν τις επιλογές τους στη ζωή, συμπεριλαμβανομένων και των υγιεινών τρόπων ζωής...

Οταν λοιπόν ανήκεις στο φτωχότερο τμήμα του πληθυσμού, είναι βέβαιο ότι δεν μπορείς να εξασφαλίσεις την υγεία σου μέσα σε κάποιο από τα ιδιωτικά υπερσύγχρονα κέντρα που φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη τη χώρα και που θα πρέπει να πληρώσεις αδρά για τις όποιες - και μερικές φορές αμφίβολης ποιότητας - υπηρεσίες...

Οταν είσαι από τους χειρότερα αμειβόμενους και συνεπώς ελλιπώς ασφαλιζόμενους, δεν μπορείς να έχεις ικανοποιητική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε και στο δημόσιο τομέα υγείας, αφού η κατεύθυνση είναι και τα δημόσια νοσοκομείο αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία να λειτουργούν στη βάση της ανταποδοτικότητας.

Με την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας, παρατήρησε, σε συνάρτηση με τη συνεχώς αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση μεγάλου μέρους του γυναικείου πληθυσμού, η πρόληψη αποτελεί άπιαστο όνειρο, αφού η πολιτεία αρνείται να εφαρμόσει οποιοδήποτε πρόγραμμα προληπτικής ιατρικής, είτε αυτό αφορά τη σωματική υγεία (τεστ Παπ, μαστογραφία, πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, π. χ. AIDS κλπ. ) είτε την ψυχική. Κι ας είναι γνωστό πια σε όλους ότι η πρόληψη κοστίζει λιγότερο από τη θεραπεία. Κι ας είναι κοινή πεποίθηση στο 90% των γυναικών της ΕΕ ότι η μαστογραφία π. χ. πρέπει να γίνεται δωρεάν.

Εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του γυναικείου οργανισμού που είναι ταγμένος να φέρει στον κόσμο τη νέα ζωή υγιή και χωρίς πρόβλημα, γίνεται κατανοητό το πόσο σημαντικό είναι οι υπηρεσίες υγείας να είναι ανοιχτές και προσβάσιμες απ' όλες τις γυναίκες, ασχέτως οικονομικής ή οικογενειακής κατάστασης. Επιπρόσθετα οι γυναίκες κάνουν μεγαλύτερη χρήση των υγειονομικών υπηρεσιών από τους άνδρες, τόσο για λογαριασμό τους όσο και στο πλαίσιο της φροντίδας τους προς τα παιδιά και τους ηλικιωμένους γονείς. Οι γυναίκες εξάλλου που απασχολούνται στον τομέα της υγείας είναι πολύ περισσότερες από τους άνδρες, αλλά δυστυχώς συνωστίζονται στις κατώτερες βαθμίδες της ιεραρχίας και τους πιο ανθυγιεινούς τομείς (καθαρίστριες, πρακτικές αδελφές κλπ.) δουλεύοντας κάτω από απαράδεκτες συνθήκες και με εξευτελιστικές αμοιβές. Εδώ, ας αναφέρουμε αυτό που χρόνια καταγγέλλεται από τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας, ότι στη χώρα μας αντιστοιχεί μια νοσηλεύτρια - νοσηλευτής σε είκοσι άρρωστους αντί της μιας κάθε τέσσερις που επικρατεί αλλού ή θα έπρεπε να επικρατεί.

Αντί όμως της βελτίωσης τόσο στον αριθμό των εργαζόμενων και της υλικοτεχνικής υποδομής, όσο και στην ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης, βλέπουμε μέρα με τη μέρα τη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα (νοσοκομεία, κέντρα υγείας, αγροτικά ιατρεία κλπ.) την υποβάθμιση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, της πρόνοιας, την τάση εξαφάνισης κάθε προγράμματος προληπτικού ελέγχου, το βούλιαγμα των ασφαλιστικών ταμείων, την έλλειψη υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς.

Η πολιτεία αντί να ενισχύει από τον κρατικό προϋπολογισμό τον ευαίσθητο τομέα της υγείας, μετακυλά το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες, με διάφορες λαθροχειρίες (εισιτήριο στα δημόσια νοσοκομεία, περικοπή φαρμάκων, αύξηση συμμετοχής, ανταποδοτικότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες). Και προχώρησε ακόμα πιο πίσω, αφού παρά την αύξηση που επέβαλε στο κλειστό νοσήλιο, εξαίρεσε φάρμακα ή εξετάσεις από αυτό, τα οποία θα πρέπει να πληρώνονται ιδιαιτέρως από τα ασφαλιστικά ταμεία ή τους ασθενείς. Και η ομιλήτρια κατέληξε ειρωνικά:

Ας μην κατηγορούμε όμως συνέχεια τους κυβερνώντες "εκσυγχρονιστές" μας. Εκαναν και κάτι για την αναβάθμιση της παρεχόμενης περίθαλψης, καθιέρωσαν θέσεις "Lux" στα δημόσια νοσοκομεία, όπου είναι πλέον βέβαιο ότι κύρια εμείς οι γυναίκες θα βρίσκουμε την περίθαλψη που μας αξίζει, αφού οι θέσεις αυτές προορίζονται γι' αυτούς που έχουν την άνεση να πληρώνουν πολλά, κι εμείς απ' ό,τι φαίνεται είμαστε απ' αυτούς που έχουμε να πληρώσουμε... ".

Εξόρμηση για τον πολιτισμό σχεδιάζει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας: Στην πρόσφατη πολιτιστική εκδήλωση που οργάνωσε για τα δέκα χρόνια από το θάνατο της Ελλης Αλεξίου η πρόεδρος της οργάνωσης Καλλιόπη Μπουντούρογλου μίλησε για την "πολιτιστική καταπίεση και υποδούλωση του λαού μας με πρώτα θύματα της γυναίκες" τονίζοντας:

Η ΟΓΕ στους σκοπούς και στα μέσα για την ολόπλευρη ανάπτυξη της γυναίκας, προτάσσει στο καταστατικό της την αισθητική καλλιέργεια, την επαφή με τα προϊόντα της τέχνης, των γραμμάτων και του πολιτισμού... Ο πολιτισμός είναι μια μεγάλη δύναμη στα χέρια αυτών που τον ελέγχουν. Οποια προσέγγιση κι αν κάνει κανείς στο θέμα του πολιτισμού οργίζεται, βλέποντας στην οθόνη του σημερινού κόσμου, την προσπάθεια που γίνεται για τον ευτελισμό των ανθρώπων, των ιδεών και αξιών.

Ζούμε τα τελευταία χρόνια με όρους ταχύτητας φωτός την προσπάθεια πολιτιστικής καταπίεσης και υποδούλωσης του λαού μας με πρώτα θύματα της γυναίκες. Αλλωστε, ξέρουν οι κρατούντες ότι η πνευματική υποδούλωση είναι ο κύριος δρόμος για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική καταδυνάστευση.... Πλασάρονται καινούρια ιδανικά για ένα είδος νέου "κλωνοποιημένου" ανθρώπου, του Homo Europeus που πρέπει να νιώθει υπερήφανος και αυτάρκης μέσα σ' αυτή τη "νέα" πατρίδα, την ΕΕ.

Είναι έτσι εγκλωβισμένος, ώστε να μη βλέπει ότι αυτή η ΕΕ έχει ανακαλύψει την αξία του πολιτισμού σαν πρώτη ύλη στη βιομηχανία της ιδεολογικής καταστολής και ενσωμάτωσης, στη δημιουργία "ευρωπαϊκών" συνειδήσεων των απασχολήσιμων, των ανέργων, των μερικώς απασχολούμενων, των αναλφάβητων, των ημιαγράμματων και προ παντός των εφησυχασμένων πολιτών, μακριά από προβληματισμούς και κοινωνικούς αγώνες.

Μειώνεται ο αριθμός των πολιτών που διαβάζει, που επικοινωνεί με όλες τις μορφές της τέχνης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Κτίζεται ο ηλεκτρονικός πολιτισμός του 21ου αιώνα - μια αντικουλτούρα της ευτέλειας και των πρωτόγονων ενστίκτων.

Για μας, τις γυναίκες της ΟΓΕ, ο πολιτισμός αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στον αγώνα μας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης που πισωγυρίζει τις γυναίκες στους γυναικωνίτες της κοινωνίας. Δε μας είναι άγνωστο ότι σε κρίσιμες καμπές και περιόδους που η χώρα και ο λαός μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα, τα γράμματα, η γλώσσα, οι τέχνες, το τραγούδι, το μυθιστόρημα, η ποίηση, ήταν το θεμέλιο στο οποίο στηριχτήκαμε, ήταν η ασπίδα μας, ήταν η αντίσταση.

... Να στηρίξουμε τις προσπάθειες των καλλιτεχνών, των διανοουμένων, των συγγραφέων, των εκδοτών, εκείνων που σέβονται τον άνθρωπο, εκείνων που δε διαπραγματεύονται το ταλέντο και τις ιδέες τους, την ίδια την αποστολή τους με το χρήμα.

"Στο φτερό της πεταλούδας" είναι ο τίτλος του CD της Χαράς Αργυροπούλου, που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες. Μια πρωτότυπη όσο και ενδιαφέρουσα δουλιά, αφού στο δίσκο δεν έχει γίνει καθόλου χρήση μουσικών οργάνων, αλλά ακούγεται μόνο η φωνή - ή οι φωνές - της Χαράς, σε ζωντανό αυτοσχεδιασμό. Η γυναικεία φωνή με τις ανεξάντλητες δυνατότητές της. Μια κατ' εξοχήν γυναικεία λειτουργία αυτό το είδος του αυτοσχεδιασμού, αφού "η γυναίκα ήταν ανέκαθεν ο κλειδοκράτορας του πάνω και του κάτω κόσμου", όπως λέει η ίδια η Χαρά Αργυροπούλου. "Ιέρεια, μητέρα που νανουρίζει το παιδί της, μοιρολογίστρα, η γυναίκα πάντα αυτοσχεδίαζε με τη φωνή της".

Χαρήκαμε την καλλιτέχνιδα, που είχε στο παρελθόν θητεία στο γυναικείο κίνημα, να αυτοσχεδιάζει στο τελευταίο φεστιβάλ της ΚΝΕ. Στην καινούρια δουλιά της, που κυκλοφόρησε με πολύ μόχθο, είναι ίσως ο εαυτός της περισσότερο από κάθε άλλη φορά - είτε εξερευνώντας τις δυνατότητες της φωνής της - είτε αυτοσχεδιάζοντας πάνω στο Θούριο του Ρήγα. Ευχόμαστε η μουσική της ν' αγγίξει όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους (τηλ. 2233.240).