ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε χτες ότι ο ελληνικός νόμος που συνιστά την αυτόματη ισόβια απέλαση από τη χώρα των αλλοδαπών που έχουν καταδικαστεί για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών, "αντιβαίνει" στην κοινοτική νομοθεσία και "εμποδίζει την άσκηση θεμελιωδών ελευθεριών", ενώ "δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας ή δημοσίας υγείας". Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε, μετά από σχετική αίτηση του ελληνικού Αρείου Πάγου, ενώπιον του οποίου άσκησε αναίρεση η Ντονατέλα Κάλφα, Ιταλίδα υπήκοος, που είχε κατηγορηθεί για κατοχή και χρήση ναρκωτικών από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου κατά τη διαμονή της ως τουρίστριας στην Κρήτη.

Η καταδίκη της "επίμαχης ελληνικής νομοθεσίας" έγινε "μετά από γραπτές παρατηρήσεις που κατέθεσαν η Ντ. Κάλφα, εκπροσωπούμενη από τον Δημοσθένη Σκανδάλη, δικηγόρο Αθηνών, η γαλλική κυβέρνηση (...), η ολλανδική κυβέρνηση (...), η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου (...) και η Κομισιόν".Οι τρεις κυβερνήσεις εκπροσωπήθηκαν από ανώτερα στελέχη των αντίστοιχων υπουργείων Εξωτερικών, π.χ., η γαλλική κυβέρνηση από την C. de Salins υποδιευθύντρια στη Διεύθυνση Νομικών Υποθέσεων του γαλλικού ΥΠΕΞ και του Cl. Chavance, γραμματέα Εξωτερικών Υποθέσεων στην ίδια Διεύθυνση. Η κατηγορούμενη είχε υποβάλει την αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου με τον εντυπωσιακό ισχυρισμό ότι "οι διατάξεις περί ευρωπαϊκής ιθαγένειας (...) και οι διατάξεις του άρθρου 59 της Συνθήκης περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δεν επιτρέπουν σε κράτος - μέλος να λάβει το μέτρο της ισόβιας απελάσεως κατά υπηκόου άλλου κράτους - μέλους, όταν ανάλογο μέτρο δεν εφαρμόζεται επί των Ελλήνων υπηκόων". Δηλαδή, να απελαθεί ισόβια και ο Ελληνας από τη χώρα του (!).

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η ισόβια απέλαση είναι ασυμβίβαστη με το κοινοτικό Δίκαιο, είναι ισχυρότερη του "εθνικού" νόμου.Οπως τονίζεται στην απόφαση, "πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, ναι μεν η ποινική νομοθεσία εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών - μελών, η νομολογία όμως δέχεται παγίως ότι το κοινοτικό Δίκαιο επιβάλλει περιορισμούς στην αρμοδιότητα αυτή, καθόσον η νομοθεσία αυτή δεν μπορεί να περιορίζει τις θεμελιώδεις ελευθερίες που διασφαλίζει το κοινοτικό Δίκαιο".

Η Ντ. Κάλφα, Ιταλίδα υπήκοος, κατηγορήθηκε για κατοχή και χρήση απαγορευμένων ναρκωτικών ουσιών κατά τη διαμονή της ως τουρίστριας στην Κρήτη. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου την κήρυξε ένοχη παραβάσεως του νόμου περί ναρκωτικών, την καταδίκασε σε ποινή φυλακίσεως "τριών μηνών", και, σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 2 του ελληνικού νόμου 1729 του 1987, διέταξε ως παρεπόμενη ποινή την "ισόβια απέλασή" της από την ελληνική επικράτεια. Στις 25/9/1995, η Ντ. Κάλφα άσκησε ενώπιον του Αρείου Πάγου αναίρεση κατά της καταδικαστικής απόφασης, όσον αφορά μόνο το κεφάλαιο περί της ισόβιας απέλασης, με τον ισχυρισμό ότι "η απέλαση δεν εφαρμόζεται επί των Ελλήνων υπηκόων" (!). Ο Αρειος Πάγος, "κρίνοντας" ότι τίθεται ζήτημα κατά πόσον οι εφαρμοστέες διατάξεις της "εθνικής" νομοθεσίας συμβιβάζονται με το κοινοτικό Δίκαιο, υπέβαλε το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε: 1) "ότι η ισόβια απέλαση των αλλοδαπών συνιστά πράγματι εμπόδιο στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών ("ελευθερία των τουριστών"), καθώς και στην άσκηση των άλλων θεμελιωδών ελευθεριών που διασφαλίζει η Συνθήκη", 2) ότι ένα κράτος - μέλος "μπορεί" να θεωρήσει ότι η χρήση ναρκωτικών συνιστά "κίνδυνο για την κοινωνία", αλλά "η σχετική με τη δημόσια τάξη εξαίρεση πρέπει να ερμηνεύεται στενά" και, το κυριότερο, τα μέτρα αυτά πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στην προσωπική συμπεριφορά του ατόμου που αφορούν και ως αιτιολογία δεν αρκεί η ύπαρξη ποινικής καταδίκης. Κατά συνέπεια "δεν επιτρέπεται η απέλαση Κοινοτικού υπηκόου, όπως είναι η Ντ. Κάλφα, παρά μόνο αν, πέραν του ότι έχει παραβεί το νόμο περί ναρκωτικών, η ατομική συμπεριφορά της δημιουργεί πραγματική και αρκετά σοβαρή απειλή κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας". Ετσι, δεν μπορεί να διατάσσεται αυτόματα η ισόβια απέλαση. 3) Οτι η "επίμαχη" ελληνική νομοθεσία "αποτελεί εμπόδιο στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, στην ελεύθερη εγκατάσταση εργαζομένων και στην ελευθερία εγκαταστάσεως, το οποίο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίας τάξεως".

Ας σταθούμε στο πιο επίκαιρο θέμα, στο θέμα της παιδείας. Στο Σύμφωνο Σταθερότητας και ειδικά στο πρόγραμμα των "αναδιαρθρώσεων" τονίζεται η ανάγκη για την "εξασφάλιση εθνικών συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, αποτελεσματικών και ενδεδειγμένων για την απασχόληση". Πρόκειται, όπως γίνεται αντιληπτό, για την "κεντρική ιδέα" της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης που προωθεί τώρα η κυβέρνηση με τους γνωστούς νόμους 2525 και 2640, προκαλώντας τις πρωτοφανείς και συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις των μαθητών. Οι ανάγκες για φθηνό εργατικό δυναμικό σε μικρότερη ηλικία, τις οποίες επισημαίνει το Σύμφωνο, ικανοποιούνται πλήρως από τις διατάξεις των νόμων που ορθώνουν νέους και υψηλότερους ταξικούς φραγμούς, στρέφοντας χιλιάδες μαθητών στην τεχνολογική εκπαίδευση, που θα αποτελέσουν την "πρώτη ύλη" για την παραγωγή των "απασχολήσιμων", όπως τους είχε προσδιορίσει ο πρωθυπουργός.

Ταυτόχρονα, όμως, έχουν και έντονα ενδοκοινοτικό και εθνικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αποβλέπουν στη μέγιστη δυνατή συσσώρευση και συγκεντροποίηση, στην εκμετάλλευση του παραγωγικού πλούτου, στην απόσπαση της μέγιστης υπεραξίας, στη συγκέντρωση γης, που την αποσπούν από τους μικρούς και μεσαίους αγρότες κλπ.

Δ. Π.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).-

Το διήμερο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας των Βρυξελλών, το πρώτο για το 1999, δεν κατέληξε σε αποφάσεις, αλλά ξεκίνησε τις ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για τη νέα αναθεώρηση της "Κοινής Αγροτικής Πολιτικής" (ΚΑΠ) στα πλαίσια της "Ατζέντας 2000", που αναμένεται να ολοκληρωθούν, όσον αφορά στα αγροτικά, μέχρι το επόμενο Συμβούλιο στις 22-23 του Φλεβάρη.

Το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας συζητά μόνο την αρχική πρόταση της Κομισιόν για νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ, αυτής του Ιούλη του 1997 που προβλέπει δραστική μείωση των θεσμικών τιμών στο βόειο κρέας (30%), στα σιτηρά (20%) και στο γάλα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα (15%).Η αρχική πρόταση της Κομισιόν, θεωρείται πλέον σαν το "μικρότερο κακό", αφού από τότε έχουν κατατεθεί επίσημα, και κυριαρχούν,οι άλλες δύο προτάσεις για "γενικό πάγωμα" των δαπανών της περιόδου 2000 - 2006 στα επίπεδα του 1999 (αναθεώρηση συστήματος "ιδίων πόρων", δηλαδή εσόδων - εξόδων του κοινοτικού προϋπολογισμού) που πρόβαλε η Γερμανία και οι σύμμαχοί της, και η πρόταση "επανεθνικοποίησης" της ΚΑΠ που προτείνει, δήθεν συμβιβαστικά, η ίδια η Κομισιόν.

Χτες μετά τη δήλωση της Γαλλίας ότι σκοπεύει να αποδεχτεί την αρχική πρόταση της Κομισιόν "ως έχει", με εμφανή στόχο να αποφευχθεί η σταδιακή "επανεθνικοποίηση", έγινε σαφές ότι η διαπραγμάτευση άρχισε ήδη με δραστικές μειώσεις, που, όμως, ενδέχεται μέχρι το Μάρτη, να λάβουν καταστροφικό χαρακτήρα. Υπενθυμίζεται ότι η διαπραγμάτευση για την "Ατζέντα 2000" αναμένεται να ολοκληρωθεί στην ειδική Σύνοδο Κορυφής, 24-25 του Μάρτη στις Βρυξέλλες, και ότι για όλες τις πτυχές, ακόμη και τις αγροτικές, αποκλειστικά αρμόδιοι μέχρι τότε είναι οι 15 υπουργοί Εξωτερικών.Το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και το ΕΚΟΦΙΝ, απλώς "προτείνουν". Ετσι κατά τη διήμερη συνεδρίαση, ο υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης, τόνισε ότι "η οποιαδήποτε συμφωνία της χώρας μας για τη γεωργική πτυχή της "Ατζέντας 2000", δεν μπορεί παρά να συσχετίζεται και με την κατάληξη των συζητήσεων για τους ίδιους πόρους της ΕΕ και προπαντός να συσχετίζεται με τις αποφάσεις που αναφέρονται στα της χρηματοδότησης των γεωργικών εγγυήσεων. Οι γεωργικές εγγυήσεις πρέπει να χρηματοδοτούνται καθ' ολοκληρίαν από τον κοινοτικό προϋπολογισμό και δεν πρέπει να οδηγηθούμε σ' ένα σύστημα εθνικοποίησης της ΚΑΠ".

Εκτός από βόειο κρέας, σιτηρά και γαλακτοκομικά, χτες έγινε φανερό ότι απειλείται και η ελληνική αλιεία. Στη συνάντηση του υφυπουργού Γεωργίας Κ. Βρεττού με την αρμόδια επίτροπο Ε. Μπονίνο, "αποκαλύφθηκε" ότι στις Βρυξέλλες αγνοούσαν τα ιδιαίτερα προβλήματα των Ελλήνων αλιέων από την εφαρμογή, από 1/1/1999, του δεσμευτικού κοινοτικού κανονισμού 1624/94 που, μεταξύ άλλων, απαγορεύει την αλιεία μέχρι τρία μίλια από την ακτή και μέχρι πενήντα μέτρα βάθος. Και αυτό γιατί το ελληνικό υπουργείο δεν είχε καν ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν.

Καθησυχαστικός, ισχυριζόμενος ότι "θα προλάβουμε", εμφανίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Αλ. Παπαδόπουλος, μετά τη σύσκεψη που έγινε χτες για την αντιμετώπιση του προβλήματος για τον "ιό του 2000" στα συστήματα πληροφορικής. Ταυτόχρονα, όμως, αναγνώρισε ότι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις "έχουν μείνει πίσω", επιβεβαιώνοντας το μέγεθος του προβλήματος.

Ο υπουργός υποστήριξε ότι τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας βρίσκονται σε καλή πορεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος και υποσχέθηκε ότι στους επόμενους μήνες θα ενταθούν οι προσπάθειες. Ισχυρίστηκε ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό αλλά "βαθύτατα οργανωτικό". Στο ερώτημα αν "θα προλάβουμε", περιορίστηκε να απαντήσει ότι δεν ανήκουμε στις χώρες "υψηλής επικινδυνότητας", έχει γίνει δουλιά μέχρι σήμερα και, κυρίως, μας σώζει το ότι ο δημόσιος τομέας είχε καθυστερήσει στην εισαγωγή συστημάτων πληροφορικής. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της "ομάδας δράσης 2000", που έχει συσταθεί γι' αυτό το σκοπό, το κόστος για την αντιμετώπιση του προβλήματος στο "στενό" δημόσιο τομέα θα ανέλθει περίπου στα 15 δισ. δρχ. Στη σύσκεψη πήραν ακόμα μέρος οι υπουργοί Α. Τσοχατζόπουλος, Γ. Παπαντωνίου, Β. Παπανδρέου, Τ. Μαντέλης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ι. Στράτος, ο γγ της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών Γ. Μάνος κ.ά.