Τους επαίνους της κυβέρνησης απέσπασε, δίκαια, ο Μ. Εβερτ. Προχτές είχε καλέσει την ΟΛΜΕ "να συμβάλει έμπρακτα στο άνοιγμα των σχολείων", μετά τη στάση του Γερ. Αρσένη, ο οποίος "υπαναχώρησε σε πολλές από τις εσφαλμένες θέσεις του". Χτες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να χειροκροτήσει τη δήλωση Εβερτ χαρακτηρίζοντάς την "υπεύθυνη στάση πολιτικού", η οποία πρέπει να βρει μιμητές.

Βέβαια, ο Μ. Εβερτ και όταν τον κατηγορούσε η σημερινή κυβέρνηση για λαϊκισμό, αυτός επέμενε συναινετικά, στηρίζοντας τις επιλογές της και αυτό συνεχίζει με συνέπεια να κάνει μέχρι σήμερα. Είναι όμως ορισμένες φορές, όπως η συγκεκριμένη, που μπορεί πιο εύκολα να γίνει αντιληπτός ο ρόλος των διαφόρων εφεδρειών του συστήματος (χρησιμοποιημένων ή μη). Ο καθένας, πάντως, μπορεί να έχει τις απόψεις του και τα όνειρά του, όπως, π. χ., ο Μ. Εβερτ για την Προεδρία της Δημοκρατίας...

"Σήμερα το πρόβλημα της Παιδείας στην Ευρώπη, αλλά και σε άλλες περιοχές της οικουμένης, εμφανίζεται φορτισμένο από την αμηχανία των παιδαγωγών εμπρός στις πρωτόφαντες νεο-τιτανικές δυνάμεις, τις έκγονες της σύγχρονης μεγαλοδύναμης επιστήμης και μεταεπιστημονικής τεχνικής.

Και όμως, δεν έχει παύσει και σήμερα να είναι κύριο έργο της Παιδείας η διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας, προς ανάπτυξη αισθαντικότητας και νοημοσύνης, έλλογης θεληματικότητας και στέρεης ηθικότητας, ιδιοτήτων συστατικών αληθινής ελευθερίας του ανθρώπου. Θα είναι θλιβερή εκτροπή της Παιδείας, αν από υπερμέριμνα για τον εκσυγχρονισμό της, αμεληθεί τυχόν η ανθρωπιστική λειτουργία της, ενώ η αποστολή της είναι και σήμερα να διαπλάσει ανθρώπους με ακεραιωμένη προσωπικότητα, συμπεριληπτική απλώς και τεχνικών δεξιοτήτων".

Το απόσπασμα είναι από άρθρο του ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην "Ημερησία". Και δεν αποτελεί μόνον μια καταδίκη των λογικών και των αντιλήψεων, περί υποβαθμισμένης "κατάρτισης στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς", που διαπνέει την κυβερνητική μεταρρύθμιση, αλλά κι ένα γενικότερο παράδειγμα θαρραλέας στάσης, από έναν πνευματικό άνθρωπο.

Την "καλή διαγωγή" της προς την κυβέρνηση επέδειξε για άλλη μια φορά η πρασινογάλαζη πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αποφασίζοντας να μη συμμετέχει στη χτεσινή τετράωρη πανεργατική στάση εργασίας αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους μαθητές.

Δεν έφτανε αυτό, όμως, αλλά εξέδωσε και ανακοίνωση, όπου προκλητικά σημείωνε, πως δε συμμετέχει γιατί "την απόφαση της ΓΣΕΕ για τη στάση, πήραν οι παρατάξεις ΔΑΚΕ - ΕΣΑΚ - Αυτόνομη Παρέμβαση". Υπερασπίζεται, επίσης, τη "μεταρρύθμιση", ψελλίζοντας κάτι για "κακούς χειρισμούς της κυβέρνησης". Στη συνέχεια χύνει ένα ολόκληρο οχετό - αντιγράφοντας σχετική ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ - ενάντια στην "κινητοποίηση χωρίς περιεχόμενο" και ενάντια στην παράταξη της Εργοστασιακής Επιτροπής που "είναι ταυτισμένη με κομματικές σκοπιμότητες". Μετά απ' όλα αυτά, παίρνουν επάξια τον τίτλο του "επιμελούς" κυβερνητικού εκπροσώπου στα ναυπηγεία.

Εχετε αναρωτηθεί ποτέ, αν η σημερινή ζωή μπορεί να παρομοιαστεί με παράδεισο ή κόλαση; Η ζωή ποιων, θα αντιρωτήσετε δικαιολογημένα, με τη σειρά σας. Η ζωή των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων και των χαμηλόμισθων ή των ενοίκων των πολυτελών επαύλεων της Εκάλης; Η ζωή των εργαζομένων, που δουλεύουν δυο μεροκάματα τη μέρα, για να τα βγάλουν πέρα ή κάποιων μεγαλόσχημων, που βγάζουν σ' ένα και μόνο μήνα, όσα εισπράττει σε μερικά χρόνια ένας μισθοσυντήρητος;

Αφιερώνουμε, λοιπόν, τα ερωτήματα αυτά στον κ. Πάγκαλο, ο οποίος, μιλώντας προχτές στη Βουλή, για τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, ισχυρίστηκε ότι είναι παράδεισος, σημειώνοντας, επίσης: "Μόνο στη Θεολογία υπάρχει ένας παράδεισος. Στην πολιτική υπάρχουν πολλοί". Αλήθεια, γιατί δεν πάει μια βόλτα στους άνεργους του Περάματος, να τους ...αποκαλύψει τον παράδεισο, μέσα στον οποίο ζουν και δεν τον βλέπουν;..

Δεν περιμέναμε να είναι αλλιώς, αλλά μια κι έγινε θέμα το σημειώνουμε. Μιλάμε για το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της "Αθηναϊκής", το οποίο καυτηρίαζε το γεγονός, πως όλοι οι μέχρι σήμερα υπουργοί Παιδείας έστελναν ή στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και όχι στα αντίστοιχα δημόσια. Και τους αναφέρει συγκεκριμένα: Γ. Ράλλης, Γ. Βαρβιτσιώτης, Κ. Σημίτης, Β. Κοντογιαννόπουλος, Γ. Σουφλιάς, Γ. Παπανδρέου, Λ. Βερυβάκης, Απ. Κακλαμάνης και Γερ. Αρσένης.

Σημειώνει, επίσης, πως το ίδιο κάνει και η πλειοψηφία των υπόλοιπων υπουργών της σημερινής κυβέρνησης, αναφέροντας συγκεκριμένα τους: Πάγκαλο, Παπαδόπουλο, Λαλιώτη, Βενιζέλο, Πρωτόπαππα, Διαμαντοπούλου και Ανθόπουλο.

Κάτι φανερώνει κι αυτό...

"Οι καθηγητές εκδικούνται τον Αρσένη, επειδή κατάργησε την επετηρίδα. Πρόκειται περί αυτού. Και να μην εκλαμβάνουν τους πολίτες ως ηλίθιους στην Ελλάδα". Αυτά δήλωσε στην ΕΡΑ 1 ο Δ. Τσάτσος, ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πανεπιστημιακός καθηγητής και ...καθάρισε, με τις κινητοποιήσεις των μαθητών και της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Προφανώς, ο ίδιος πρέπει να θεωρεί ηλίθιους τους πολίτες, για να τους "σερβίρει" τέτοια ...επιχειρήματα και να έχει την αξίωση, να τον πιστέψουν κιόλας.

Δεν πειράζει, έχουμε ακούσει και χειρότερα από τους "εκσυγχρονιστές"...