ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Φλεβάρη 1997
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Σύντομα νόμος η σύμβαση για τις συντάξεις

Ψηφίστηκε χτες στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή

Ψηφίστηκε χτες από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και αναμένεται σύντομα να έρθει για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια του Σώματος η σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Ρουμανίας, με την οποία ρυθμίζονται, ύστερα από αρκετά χρόνια καθυστέρησης, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ζητήματα των πολιτικών προσφύγων που, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, έζησαν σε ρουμάνικο έδαφος. Υπέρ της σύμβασης ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, ενώ η ΝΔ και ο ΣΥΝ δήλωσαν "παρών", εκφράζοντας ορισμένες επιφυλάξεις σε πλευρές της σύμβασης.

Το ΚΚΕ

Στην παρέμβασή του, κατά τη συζήτηση της σύμβασης ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, τόνισε ότι είναι θετικό το γεγονός πως αντιμετωπίζεται - ανεξαρτήτως του τρόπου που παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα - ένα χρόνιο πρόβλημα των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων από Ρουμανία, το πρόβλημα της συνταξιοδότησή τους. "Το Κόμμα μας, είπε ο κομμουνιστής βουλευτής, πάντοτε έθετε αυτό το πρόβλημα, ζητούσε τη λύση του και επισήμανε σε όλους τους τόνους τις ευθύνες της ελληνικής πολιτείας, η οποία έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να είχε δώσει λύση με δική της πρωτοβουλία. Αυτοί οι άνθρωποι, για τους οποίους συζητάμε σήμερα, αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία μέσα από τις τάξεις της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, αναγκάστηκαν να ζήσουν στην πολιτική προσφυγιά, γιατί έτσι ήθελαν οι νικητές του Εμφυλίου, είχαν πάντα κρυφό καημό την επιστροφή στην πατρίδα, κι όταν επέστρεψαν υποχρεώθηκαν να ζήσουν σε άθλιες συνθήκες χωρίς ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα".

Αναφερόμενος, στη συνέχεια, στη σύμβαση ο Στρ. Κόρακας σημείωσε πως είναι θετικό ότι μ' αυτήν συνταξιοδοτούνται οι σημερινοί Ελληνες πρόσφυγες από Ρουμανία και μπαίνει στην άκρη μια εκκρεμότητα χρόνων. "Ομως - πρόσθεσε - και με τη σύμβαση αυτή μένουν άλυτα σοβαρότατα προβλήματα".

Προβλήματα άλυτα

Σε ό,τι αφορά τα άλυτα προβλήματα ο Στρ. Κόρακας αναφέρει μεταξύ άλλων:

- Το άρθρο 1 παρ. 1 της σύμβασης θεωρεί ως επαναπατριζόμενους όσους πρόσφυγες είναι ελληνικής καταγωγής, με αποτέλεσμα να εξαιρούνται των διατάξεων της σύμβασης μια σειρά έλληνες υπήκοοι με διαφορετική καταγωγή. Γι' αυτό και το "ελληνικής καταγωγής" να αντικατασταθεί με το "έλληνες υπήκοοι". Επίσης, το παραπάνω άρθρο εντάσσει στους όρους της σύμβασης και δίνει δικαίωμα συνταξιοδότησης σε όσους επαναπατρίστηκαν ή πρόκειται να επαναπατριστούν σε διάστημα 6 ετών, από τη στιγμή που η σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ. Αυτό, όμως, εμποδίζει τον επαναπατρισμό προσφύγων που, λόγω βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας που έκαναν στη Ρουμανία, με βάση τη ρουμανική νομοθεσία, συνταξιοδοτούνται οι μεν γυναίκες στο 50ό έτος της ηλικίας του και οι άνδρες στο 55ο. Κανείς απ' αυτούς δεν μπορεί να επαναπατριστεί, αφού ερχόμενος στην Ελλάδα θα είναι χωρίς σύνταξη και θα πρέπει να περιμένει για να συνταξιοδοτηθεί μέχρι να συμπληρώσει το χρόνο που απαιτείται με βάση την ελληνική νομοθεσία.

- Το άρθρο 2 παρ. 3 της σύμβασης δεν αναγνωρίζει όλο το χρόνο ασφάλισης στη Ρουμανία των πολιτικών προσφύγων, αλλά μέρος αυτού του χρόνου που θα καθοριστεί με κοινή υπουργική απόφαση.

- Με το άρθρο 2 του νομοσχεδίου, βάσει του οποίου ήρθε για κύρωση στη Βουλή η σύμβαση, οι Ελληνες πολιτικοί πρόσφυγες που επαναπατρίστηκαν ή θα επαναπατριστούν από τη Ρουμανία, υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Ν. 1539/85. Πράγμα που σημαίνει ότι ρυθμίζεται το θέμα συνταξιοδότησης μόνο όσων ανδρών κατά τον επαναπατρισμό τους έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους και όσων γυναικών έχουν συμπληρώσει το 50ό. Αλλά και αυτοί, για να συνταξιοδοτηθούν, θα πρέπει να φτάσουν τα συνταξιοδοτικά όρια που ορίζει η ελληνική νομοθεσία. Δηλαδή το 65ο έτος της ηλικίας τους οι άνδρες και το 60ό οι γυναίκες.

Ακόμη ο Στρ. Κόρακας αναφέρθηκε και στα προβλήματα των πολιτικών προσφύγων σε άλλες χώρες και, ανάμεσα στα άλλα σημείωσε, ότι πολλοί από τους επαναπατρισθέντες που δεν πληρούσαν τους όρους για άμεση συνταξιοδότηση και που δεν μπόρεσαν να δουλέψουν, για να συμπληρώσουν τον αριθμό των συντάξιμων ενσήμων, έμειναν χωρίς σύνταξη.

Τα άλλα κόμματα - η κυβέρνηση

Θετική χαρακτήρισε τη σύμβαση το ΠΑΣΟΚ, ζητώντας την υπερψήφισή της. Το ΔΗΚΚΙ, που την ψήφισε, μίλησε για ατέλειες. Ακόμη χαρακτήρισε τις συντάξεις που θα δοθούν συντάξεις πείνας. Τέλος, ζήτησε να αλλάξει η διάταξη που μιλάει για επαναπατρισθέντες ελληνικής καταγωγής και να γίνει λόγος για Ελληνες υπηκόους.

Η ΝΔ επιφυλάχτηκε για ολοκληρωμένη τοποθέτηση στην Ολομέλεια και χαρακτήρισε τη σύμβαση ετεροβαρή, τονίζοντας ότι το μεγαλύτερο βάρος για την εκτέλεσή της πέφτει στις πλάτες του ελληνικού κράτους. Τέλος, η εκπρόσωπος του ΣΥΝ Στ. Αλφιέρη, ζήτησε να αναγνωριστούν στους πρόσφυγες όλα τα χρόνια που εργάστηκαν στη Ρουμανία και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες καταβολής συντάξεων.

Από μέρους της κυβέρνησης τοποθετήθηκαν ο υπουργός Εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων Μ. Παπαϊωάννου και ο υφυπουργός Ν. Φαρμάκης, οι οποίοι δέχτηκαν την εκτίμηση της ΝΔ ότι η σύμβαση είναι ετεροβαρής, τη χαρακτήρισαν, όμως, αναγκαία και υποστήριξαν ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα στο περιεχόμενό της, γιατί τότε θα χρειαστεί εκ νέου διαπραγμάτευση με το άλλο συμβαλλόμενο κράτος. Για τα εκκρεμή ζητήματα υποσχέθηκαν ότι θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με τη ρουμανική πλευρά.

Τι φοβούνται;

Ο τρόπος, με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει τις κινητοποιήσεις κατά της πολιτικής της, δίνει και το μέτρο τού πόσο τις μετρά και τις υπολογίζει. Αν μη τι άλλο οι κινητοποιήσεις αυτές "ξεφούσκωσαν" την έπαρση των κυβερνώντων, που θεωρούσαν (και το έδειχναν) ότι ο "εκσυγχρονισμός" τους θα είναι περίπατος άνευ αντιπάλου. Η πρωτοφανής κινητοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών, η βιομηχανία των δικών, η ενεργοποίηση νόμων της χούντας, η υβριστική και προκλητική συμπεριφορά των υπουργών, και βέβαια ο αντικομμουνισμός, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση διακρίνει στις κινητοποιήσεις αυτές σοβαρό κίνδυνο για την πολιτική και την ίδια την υπόστασή της.

Η κυβέρνηση συνεχίζει, ωστόσο, να αγνοεί ότι οι κοινωνικές συγκρούσεις και ειδικότερα αυτές που έχουν ταξικό χαρακτήρα ούτε "διατάσσονται" στην εκδήλωσή τους, ούτε καταστέλλονται με παρόμοιες πολιτικές. Οι συγκρούσεις αυτές αποτελούν στοιχεία της ίδιας της κοινωνικής εξέλιξης και επομένως δεν εξαφανίζονται, όπως θα επιθυμούσε η κυβέρνηση, αν δεν εκπληρώσουν τις αναγκαιότητες που εκφράζουν. Αυτό είναι και το βασικό σφάλμα της κυβερνητικής πολιτικής, που θέλησε να αποδώσει τις κινητοποιήσεις σε υποκίνηση του ΚΚΕ, όπως και το ότι σπεύδει να θεωρήσει τις όποιες τακτικές του κινήματος σαν επιτυχία του στόχου της να επιβάλλει "σιωπητήριο" στην κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, όσοι βρέθηκαν, βρίσκονται, ή πρόκειται να βρεθούν στους δρόμους του αγώνα έχουν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα,"διαβάζοντας" την κυβερνητική πολιτική και τακτική, μελετώντας τους φόβους και τις φοβίες της κυβέρνησης και όσων τη στηρίζουν. Τι ακριβώς φοβάται η κυβέρνηση; Ας δούμε ορισμένα:

- Την έκφραση της γενικευμένης δυσαρέσκειας κατά της πολιτικής της που αποκαλύπτει ότι απέναντί της δεν έχει μεμονωμένους κλάδους, ή ομάδες, αλλά την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αποδεικνύεται ο αντιλαϊκός και ταξικός χαρακτήρας αυτής της πολιτικής.

- Την ενότητα των εργαζομένων, που αποτελεί το στέρεο θεμέλιο κάθε κινητοποίησης και ταυτόχρονα θώρακα για τις όποιες προσπάθειες υπονόμευσης εκ των έσω, όπως αυτή επιχειρείται με την αξιοποίηση των ερεισμάτων του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

- Τη δημιουργία ενός μετώπου, όπου θα συναντηθούν εργαζόμενοι, αγρότες, εκπαιδευτικοί, μικρομεσαίοι, νεολαία, για την αντιμετώπιση όχι μόνο των συνεπειών από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και την ανατροπή της.

- Την κοινωνική αλληλεγγύη, η οποία κάνει απρόσβλητες τις κινητοποιήσεις από τις δραστηριότητες των μηχανισμών των "αγανακτισμένων πολιτών" και των κυβερνητικών μεθοδεύσεων για τον "κοινωνικό αυτοματισμό".

- Την αμφισβήτηση της ουσίας της κυβερνητικής πολιτικής, αφού αποδεικνύεται ότι η ικανοποίηση και του στοιχειωδέστερου αιτήματος προσκρούει στις βασικές επιλογές του Μάαστριχτ και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας.

Ομως, ο αντικομμουνισμός που αποτέλεσε και αποτελεί βασικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής ειδικά το τελευταίο διάστημα δείχνει έναν ακόμη μεγάλο φόβο της. Η αύξηση της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ δε σημαίνει μόνο έναν συγκεκριμένο προσανατολισμό και ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο στο ανερχόμενο μαζικό λαϊκό κίνημα. Το ΚΚΕ δεν είναι μόνο εκφραστής των λαϊκών συμφερόντων, αλλά, το κυριότερο, αποτελεί τη ζωντανή συνέχεια του εξεγερτικού πνεύματος, αυτού δηλαδή που φοβάται περισσότερο απ' όλα η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη. Αυτού, δηλαδή, που μπορεί να σαρώσει πολύ περισσότερα από τη σημερινή τους πολιτική.

ΚΝΕ - ΠΕΑΦΕ
Εκδήλωση για τα 54χρονα της ΕΠΟΝ

Η εκδήλωση για τα 54χρονα της ΕΠΟΝ που διοργανώνουν η ΚΝΕ και η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 16 Φλεβάρη στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό στις 6.00 μ.μ. Θα ακολουθήσει πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ