Τη Δευτέρα, 1η Φλεβάρη 1999 συμπλήρωσε χρόνια ζωής 90! Ο Ανδρέας Μόσχος,βετεράνος του αλβανικού μετώπου και της Εθνικής Αντίστασης, με χρόνια και χρόνια εξορίας, φυλακών και βασανισμών - σαν "αναγνώριση" των αγώνων του από το εμφυλιακό καθεστώς, τραυματισμένος σοβαρά από σφαίρα στο πεδίο της μάχης ενάντια στους ναζί, μέλος του ΚΚΕ από το '41, ίσως να μη φανταζόταν ποτέ πως αυτά τα γενέθλια θα τον έβρισκαν με τόση πίκρα και αγανάκτηση απέναντι στην κυβέρνηση μια χώρας, για την ελευθερία της οποίας πολλές φορές λίγο έλειψε να χάσει και τη ζωή του.

Επί 13 χρόνια,αυτός ο ουσιαστικά μισός, σωματικά, αγωνιστής, αλλά με την ψυχή νεολαίου και σκέψη που πολλοί θα ζήλευαν, παλεύει να του δοθεί σύνταξη πολεμικής διαθεσιμότητας Α', κάτι που θα σήμαινε και την απόδοση των στρατιωτικών βαθμών που δικαιούται σύμφωνα με τη νομοθεσία, αφού στο αλβανικό μέτωπο πολέμησε ως έφεδρος υπολοχαγός. Δηλαδή, πρέπει να του δοθεί σύνταξη με το βαθμό του συνταγματάρχη.

Συγχρόνως, αυτό το συντάξιμο καθεστώς θα του εξασφάλιζε και την τόσο απαραίτητη γι' αυτόν ασφάλιση, αφού όλα αυτά τα χρόνια έχει μόνο ένα χαρτί απορίας, που σημαίνει, πως μόνο σε δημόσιο νοσοκομείο έχει δωρεάν περίθαλψη. Ετσι πληρώνει τους γιατρούς που τον επισκέπτονται στο σπίτι καθώς και τα πανάκριβα φάρμακα από τη σύνταξη της συζύγου του Αθηνάς,αφού τα τελευταία τρία και πλέον χρόνια είναι κατάκοιτος και κάθε απόπειρα να πάει σε νοσοκομείο αποτελεί και ρίσκο για την υγεία του.

Επί 13 χρόνια πάλεψε ενάντια σε ένα σύστημα που με διάφορες γραφειοκρατικές - και ως εκ τούτου γελοίες - δικαιολογίες του αρνιόταν πεισματικά το αυτονόητο. Ο Α. Μόσχος όμως δεν το έβαζε κάτω. Με το παλιό μεράκι της νομικής από τις ανολοκλήρωτες σπουδές του και έχοντας "υπό μάλης" το Σύνταγμα και όλη τη σχετική νομοθεσία, καθώς και με την ουσιαστική βοήθεια του δικηγόρου και επικεφαλής της "Συμπαράταξης για την Αθήνα" Λεων. Αυδή,κατέρριπτε ένα ένα τα σαθρά τους "επιχειρήματα".

Ωσπου αναγκάστηκαν, στις 30 Οκτώβρη 1998 να του αναγνωρίσουν, μέσω της αναθεωρητικής υγειονομικής επιτροπής στρατού - ομόφωνα - συνολικό ποσοστό αναπηρίας 80%, άρα και το συντάξιμο καθεστώς της πολεμικής διαθεσιμότητας Α'. Η γνωμάτευση όμως της επιτροπής αναγνωρίζει και κάτι άλλο. Οτι σε αυτό το καθεστώς μπορούσε, ουσιαστικά και τυπικά, να υπαχθεί ήδη από το '89! Συγκεκριμένα, η γνωμάτευση αναφέρει: "Ο Εφ. Υπλγός Μόσχος Ανδρέας εμφανίζει από 1-3-1989, σύμφωνα με την υπ' αριθ. 333/1-3-89 γνωμάτευση της Β' βάθμιας Υγ/κής Επιτροπής Αθήνας καθώς και σήμερα κατά την αυτοπρόσωπη εξέτασή του συνολικό ποσοστό αναπηρίας 80% (ογδόντα) και συνεπώς μπορούσε να υπαχθεί στην Κατηγορία Α' της Πολεμικής Διαθεσιμότητας".

Πέρασαν τρεις μήνες από τη μέρα εκείνη και ακόμη δεν έχει γίνει καμία από τις διαδικασίες που προβλέπονται. Δηλαδή, υπογραφή από τον υφυπουργό Αμυνας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως κλπ. Ο Α. Μόσχος άρχισε πάλι τα τηλέφωνα στο ΓΕΣ. Πάλι γραφειοκρατικές δικαιολογίες ως απάντηση: "Εξετάζουμε το θέμα σας...".

"Αυτό που τους "κόβει" είναι ότι πρέπει να πάρω και αναδρομικά" λέει ο αγωνιστής γέροντας με βαθιά πίκρα και σαρκασμό στη φωνή του. "Τη Δευτέρα τους παίρνω τηλέφωνο και τους λέω: "είμαι μισός σάπιος. Δεν ξέρω πόσο θα ζήσω. Αλλά δε σας αφήνω. Οσο ζω θα σας πολεμάω. Εάν ως την Πέμπτη δε μου δώσετε οριστική απάντηση ότι εστάλη για υπογραφή στον Πρόεδρο για να πάει στο τυπογραφείο, θα φωνάξω ένα νοσοκομειακό, με ένα φορείο, να με φέρουνε στο ΓΕΣ κι αν θέλουν ας μη με δεχτούνε". Μου λένε "ωραία, θα σας πούμε την Πέμπτη"... Ξέρουν την κατάστασή μου χρόνια τώρα. Με οξυγόνο, με καθετήρες, με κορτιζόνες για να στέκεται η σπονδυλική στήλη. Σου λένε, "άστον, θα ξεμπερδέψει"...".

Βέβαια, όσοι στο ΓΕΣ ή στην κυβέρνηση νομίζουν ότι μπορούν να ξεμπερδέψουν εύκολα με τους μαχητές αυτής της γενιάς, κάνουν λάθος. Το βιογραφικό αυτού του ανθρώπου, που έστω και συνοπτικά πήρε χρόνο να μας το πει, σχεδόν πανομοιότυπο με τα βιογραφικά των αγωνιστών της γενιάς του, θα έπρεπε ήδη να τους έχει πείσει. Σε κάθε περίπτωση, θα είναι υπόλογοι στη συνείδηση αυτού του λαού και στην ιστορία αυτού του τόπου.

"Με αγώνες απαντάμε στον υπουργό Υγείας". Με αυτό το σύνθημα τα μέλη, οι γονείς και οι θεραπευτές της Μονάδας Απεξάρτησης "18 ΑΝΩ" συγκεντρώθηκαν χτες το πρωί έξω από το υπουργείο Υγείας, ζητώντας για μια ακόμη φορά την παραμονή στη Μονάδα των 14 θεραπευτών, προκειμένου να συνεχιστεί το έργο της.

Αντιπροσωπεία των παιδιών, συνοδευόμενη απ' τον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου κατά των ναρκωτικών Β. Μάνο συναντήθηκε με την Γενική Γραμματέα του υπουργείου Ιω. Πανοπούλου.Μια συνάντηση που όπως και οι προηγούμενες δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, αφού το υπουργείο επιμένει στην απόλυση των θεραπευτών και στην πρόσληψη νέων μέσω του ΑΣΕΠ.

Για την παραμονή των συγκεκριμένων θεραπευτών έχει, όπως έλεγαν τα παιδιά, συμφωνήσει και η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, εκτιμώντας τη σημασία που έχει στην προσπάθεια της απεξάρτησης η προσωπική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ χρήστη και θεραπευτή και η εμπειρία των δεύτερων.

Επιπλέον, στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής έχει φτάσει ήδηη προκήρυξη για την κάλυψη των θέσεων των 14 θεραπευτών, η οποία βάζει σαν προϋπόθεση οι ενδιαφερόμενοι να είναι ένα χρόνο άνεργοι. Ετσι οι υποσχέσεις του υπουργού Υγείας πως θα παρέμβει, για να προσληφθούν οι ίδιοι θεραπευτές μέσω ΑΣΕΠ, αποδεικνύονται Δούρειος Ιππος απέναντι στον αγώνα των μελών της Μονάδας Απεξάρτησης, αφού οι συγκεκριμένοι θεραπευτές αποκλείονται εξ αρχής από τις προϋποθέσεις της προκήρυξης, αφού δεν είναι άνεργοι.

Μαζί τους σε έκφραση συμπαράστασης στον αγώνα τους ήταν και η υπεύθυνη του Τμήματος κατά των ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ Λούλα Καρατζά.