ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Φλεβάρη 1999
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Πάνω απ' όλα η είσπραξη της "φθοράς"

Η ηγεσία της ΝΔ αντιμετώπισε την υπόθεση Οτσαλάν με το ένα μάτι στις ευρωεκλογές ή διπλές εκλογές, αν γίνουν, γιατί η ίδια δε ζήτησε άμεσα εκλογές, και το άλλο στους Αμερικανούς. Από τη μια, θέλει να εκμεταλλευτεί την έντονη δυσαρέσκεια και λαϊκή οργή από τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση, για να ενισχύσει τη θέση της μπροστά στις ευρωεκλογές, αλλά, ταυτόχρονα, προσέχει να μη δυσαρεστήσει τους "ισχυρούς συμμάχους", βγαίνοντας "εκτός των ορίων" ή αμφισβητώντας τη "γραμμή" των ΗΠΑ.

Το βασικό γι' αυτήν ήταν και είναι να αξιοποιήσει το "ναυάγιο" της υπόθεσης, για να καταγγείλει την "ανικανότητα" της κυβέρνησης και να δημαγωγήσει με τις συνέπειες αυτής της ανικανότητας ("διασυρμός της χώρας σε φίλους και εχθρούς, προσβολή της αξιοπρέπειας και τιμής του ελληνικού λαού"). H κυβέρνηση δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει ούτε τα μικρά ούτε τα μεγάλα θέματα, ήταν το προπαγανδιστικό σλόγκαν, με προφανή στόχο να ενισχύσει τη δική της "εναλλακτική λύση".

Επί της ουσίας. Δεν κρύβει ότι θα προτιμούσε να μην δεχτεί καθόλου η κυβέρνηση τον Οτσαλάν. "Πιστεύουμε ότι ήταν βαρύ λάθος να εμπλακούμε σε όλη αυτή την ιστορία ως χώρα", δήλωσε ο Κ. Καραμανλής. Ταυτόχρονα, προκειμένου να μη φανεί ότι υστερεί σε υποστήριξη στον αγώνα των Κούρδων, αλλά παίρνοντας υπόψη του και τις εσωκομματικές πιέσεις και ισορροπίες, εμφανίστηκε να αποδέχεται και τη λύση της "προσωρινής φιλοξενίας". Ομως, έθεσε μια βασική προϋπόθεση. Πρώτα θα έπρεπε να έχει εξασφαλιστεί κάλυψη από το "διεθνή παράγοντα", εννοώντας προφανώς τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Με άλλα λόγια, η πολιτική της είναι ταυτόσημη με αυτήν της κυβέρνησης, αλλά επιχειρεί να πείσει ότι αυτή θα διαχειριζόταν καλύτερα και αποτελεσματικότερα την υπόθεση, χωρίς δηλαδή να εκτεθεί η χώρα. Αν δηλαδή βρισκόταν στην κυβέρνηση η ΝΔ, θα εξασφάλιζε ώστε ο Οτσαλάν να μην πατήσει το πόδι του σε "ελληνικό έδαφος".

Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι οι μόνες προτάσεις που έκανε για την υπόθεση Οτσαλάν ήταν ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες: "Πρώτο να λάμψει η αλήθεια, δεύτερο να αποκαταστήσει την τιμή της χώρας, τρίτο να αποκατασταθεί το αίσθημα αξιοπρέπειας των Ελλήνων, τέταρτο, να μην συμβεί ποτέ ξανά κάτι ανάλογο".

Είναι περιττό να σημειωθεί ότι η ηγεσία της ΝΔ ήταν ενήμερη για τις κινήσεις Οτσαλάν, πιθανότατα από την πρώτη στιγμή. Μπορεί να μην την ενημέρωσε, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος, η κυβέρνηση, αλλά είχε πληροφορίες τουλάχιστον από βουλευτές του κόμματος, που έχουν στενές σχέσεις με τον ηγέτη του ΡΚΚ και τον "παρακολουθούσαν" σε κάθε του βήμα. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να ήταν ενημερωμένη από τους ίδιους τους Αμερικανούς, οι οποίοι, κατά πώς το συνηθίζουν, θα φρόντισαν να έχουν τη "γνώμη" της για το θέμα. Βέβαια, η ηγεσία της ΝΔ, γνωρίζοντας ότι και οι ΗΠΑ συμμετείχαν ενεργά στο "παιχνίδι", προτίμησε να κρατήσει αποστάσεις και να παρακολουθεί την έκβαση της υπόθεσης. Εκτίμηση ηγετικών στελεχών της ΝΔ είναι ότι η κυβέρνηση χειρίστηκε με το συγκεκριμένο τρόπο την υπόθεση Οτσαλάν, γιατί "είχε εφησυχάσει, έχοντας δεδομένη την κάλυψη και την προστασία των Αμερικανών". Ομως, οι τελευταίοι "τους άδειασαν", επιλέγοντας να εξυπηρετήσουν με άλλο τρόπο τα δικά τους συμφέροντα.

Με το βλέμμα στις κάλπες

Ετσι, ο Κ. Καραμανλής μάλλον ανέμενε να σκάσει η "βραδυφλεγής βόμβα" Οτσαλάν στα χέρια της κυβέρνησης Σημίτη. Μετά την έκρηξη, αυτό που έκανε ήταν να επιχειρήσει να μαζέψει τη δυσαρέσκεια και τη φθορά. Η στάση αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εκλογική τακτική για τις ευρωεκλογές. Οπως έχει ξεκαθαρίσει, θα πρόκειται για μια γενικευμένη εκλογική μάχη, με χαρακτηριστικά ταυτόσημα των βουλευτικών εκλογών. Εχει ήδη προσδιορίσει ότι θα επιχειρήσει να μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα "ναι ή όχι στην κυβέρνηση Σημίτη", ή "είστε ικανοποιημένος ή όχι από την κυβέρνηση". Ο Κ. Καραμανλής δήλωσε στη συνεδρίαση της ΚΟ, την περασμένη Τετάρτη, ότι ο εκλογικός στόχος είναι "στις ευρωεκλογές, η ΝΔ πρώτο κόμμα". Η υπόθεση Οτσαλάν πιστεύουν ότι "εξουθένωσε" το κυβερνών κόμμα και ότι ο "Κ. Σημίτης είναι σε δεινή θέση, δεν μπορεί να σταθεί, ο κόσμος τον θεωρεί υπεύθυνο και δεν ξεγελιέται". Ταυτόχρονα, πιστεύουν ότι είναι πολύ πιθανό πως θα τεθεί θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο. Η φθορά του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι δεν είναι αντιστρέψιμη και ότι "ούτε ο Αβραμόπουλος μπορεί να τους σώσει". Ειδικά, για το δήμαρχο, εκτιμούν ότι οι συνθήκες για το εγχείρημά του έχουν δυσκολέψει, αλλά προτιμούν να μην κάνουν προβλέψεις, για το αν θα επιχειρήσει, τελικά, το "αποφασιστικό βήμα".

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να "δουλεύει" με την πολιτική και τη συμπεριφορά του για λογαριασμό της ΝΔ και του δικομματισμού, αλλά οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από μια αλλαγή φρουράς στη διαχείριση της εξουσίας σε βάρος των συμφερόντων τους. Το ζητούμενο είναι να ξεφύγουν από τον εγκλωβισμό του δικομματισμού και να ενισχύσουν με τους αγώνες και την ψήφο τους τη λύση που ανταποκρίνεται στα συμφέροντά τους και σε αυτά του τόπου: Τη συγκρότηση του παλλαϊκού μετώπου και την ψήφο στο ΚΚΕ.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Υποκρισία κατ' εξακολούθηση

Η επαίσχυντη πράξη παράδοσης του ηγέτη των Κούρδων Α. Οτσαλάν στο αντιδραστικό καθεστώς της Τουρκίας δεν αποκάλυψε μόνο την ουσία και την ποιότητα της κυβερνητικής πολιτικής όσον αφορά το κουρδικό πρόβλημα, αλλά και τις γενικότερες πολιτικές επιλογές της στη βάση της ενεργητικής συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά και στη "νέα τάξη". Η υπόθεση Οτσαλάν θέτει, ταυτόχρονα, σε δοκιμασία και την πολιτική και πρακτική όλων των κομμάτων, με αφορμή τη στάση τους στο συγκεκριμένο ζήτημα, σ' όλο το πλέγμα, τουλάχιστον, της εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Και, αν για τη ΝΔ η πολιτική και η στάση της είναι ευδιάκριτη, για τους εγχώριους "κεντροαριστερούς" του Συνασπισμού ήταν πραγματικά αποκάλυψη, καθώς, φθάνοντας τα πράγματα στο απροχώρητο, ήταν δύσκολο να κρυφτούν με δημαγωγικές ή μεσοβέζικες τοποθετήσεις.

Ετσι, η ηγεσία του Συνασπισμού, όταν ο Α. Οτσαλάν βρέθηκε στην Ιταλία, ζητωκραύγαζε για τον "κεντροαριστερό" Ντ' Αλέμα, που δεν τον παρέδωσε στις τουρκικές αρχές, ενώ, όταν λίγο μετά ο Ιταλός πρωθυπουργός χαρακτήριζε τρομοκράτη τον Οτσαλάν σιωπούσε... Επίσης, ο ΣΥΝ αντιμετώπισε με... "κατανόηση" - μπροστά στις πιέσεις των Αμερικανών ιμπεριαλιστών - και το διώξιμο του Οτσαλάν από την Ιταλία, πράγμα που άνοιγε, όπως στην πράξη αποδείχτηκε, το δρόμο για την παράδοσή του στην Τουρκία. Ταυτόχρονα, έδινε κάλυψη στην κυβερνητική τακτική της "μη εμπλοκής" στην υπόθεση του Οτσαλάν, να μην τον δεχτεί σε ελληνικό έδαφος, στηρίζοντας αντικειμενικά την κυβερνητική πολιτική, με "άλλοθι" τις... εκκλήσεις για συνεδριάσεις και διαβούλια στα όργανα της ΕΕ. Απέφευγε έτσι να ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στην υποχρέωσή της να δώσει πολιτικό άσυλο στον Κούρδο ηγέτη. Ακόμα και όταν ο Α. Οτσαλάν βρέθηκε στη χώρα μας, μη βρίσκοντας πουθενά καταφύγιο, η ηγεσία του ΣΥΝ, χωρίς να κάνει καν νύξη για την κυβερνητική άρνηση χορήγησης ασύλου, εξακολουθούσε, υποκριτικά, να επικαλείται τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θα έπρεπε να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, η ΕΕ ήταν όχι μόνο αρνητική, αλλά επικίνδυνα εχθρική στο να δεχτεί τη φιλοξενία και το πολιτικό άσυλο στον Οτσαλάν. Ας μην ξεχνάμε ότι η Γερμανία είχε ζητήσει την έκδοσή του για να τον δικάσει.

* * *

Αυτή η τακτική υποκρισίας, στην αντιμετώπιση των επιλογών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων των ΗΠΑ και της ΕΕ, έγινε πιο καθαρή μετά την παράδοση του Α. Οτσαλάν στην Τουρκία από την ελληνική κυβέρνηση. Είναι, από την άποψη αυτή, αποκαλυπτικά τα όσα είπε ο υπεύθυνος του ΣΥΝ για την εξωτερική πολιτική, Ν. Μπίστης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, την επομένη της παράδοσης (16.2.99): "Σε μένα τουλάχιστον υπάρχει μεγάλο πολιτικό ερώτημα, πώς, ξεκινώντας από μια θέση που λέει, και ορθά,ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι τελευταίες χώρες που θα έπρεπε να εμπλακούν σ' αυτή τη συγκεκριμένη υπόθεση και να μεταθέσει το πρόβλημα σε θέμα ευθύνης κυρίως της ΕΕ και των άλλων ισχυρών χωρών της Ευρώπης, οι οποίες έχουν και Κούρδους (Γερμανία κλπ.) και οι οποίες πρέπει να συμβάλουν σε μια λύση, κατέληξε τελικά, μέσω Κένυας, και με παραμονή του Οτσαλάν σε ελληνικό χώρο, να αποτελέσουμε τη μοναδική χώρα που δέχτηκε το μεγάλο αυτό πρόβλημα". Ο ίδιος υιοθετεί, ουσιαστικά, και τη λογική των ιμπεριαλιστών για τρομοκρατική οργάνωση του ΡΚΚ, προβάλλοντας "τρομοκρατικές ενέργειες του ΡΚΚ εναντίον αθώων πολιτών σε Ευρώπη και Τουρκία και εναντίον Κούρδων αγωνιστών, οι οποίοι απλώς είχαν (και δικαιώθηκαν) διαφορετική εκτίμηση για την απολυτοποίηση του ένοπλου αγώνα"!

* * *

Από κει και πέρα, η ηγεσία του ΣΥΝ αρκέστηκε να καταγγέλλει την κυβέρνηση, απλώς, για τους χειρισμούς της, που οδήγησαν στην παράδοση του Κούρδου ηγέτη. Περιορίστηκε στην καταγγελία της διπλωματίας των μυστικών υπηρεσιών και σε μια φαρισαϊκή καταγγελία της υποκρισίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μπροστά στο έγκλημα και την αγανάκτηση που προκάλεσε στον ελληνικό λαό η παράδοση του Οτσαλάν, ζητά διευκρινίσεις και ευθύνες, απλώς, για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Και πέραν των κυβερνητικών ευθυνών, της λειτουργίας των... θεσμών, των γνωστών περί Συμβουλίων Εξωτερικής Πολιτικής, περί συνεδριάσεων των πολιτικών αρχηγών, τα οποία ζήτησε, ουδέν! Την ώρα που σύσσωμος ο ελληνικός λαός αντιδρά για την εμπλοκή της πολιτικής της κυβέρνησης στα γρανάζια της νέας δομής του ΝΑΤΟ, της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, της "νέας τάξης πραγμάτων", την ώρα που εξυφαίνονται νέα σχέδια και επιδιώξεις για αλλαγές συνόρων, την ώρα που κυβέρνηση και ΝΔ συγχρονίζονται με την πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ, ο ΣΥΝ από κοντά ζητά συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, δηλαδή συνεύρεση με τους "λύκους", για να κάνουν τι; Να πειστούν να φάνε λιγότερα "πρόβατα"; Να τους πείσει να αλλάξουν πολιτική και μάλιστα στα πλαίσια της ΕΕ; Αν δεν είναι συνειδητή στήριξη της πολιτικής που εφαρμόζεται, τότε τι είναι; Μήπως εξαπάτηση του λαού; Μάλλον και τα δυο μαζί. Αυτή είναι η κατάντια αυτού του αυτοαποκαλούμενου "της Αριστεράς και της Προόδου". Εκείνο που αναδείχνεται από την όλη εξέλιξη είναι ότι η πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΝ δε διαχωρίζεται ουσιαστικά από τη λογική της αποδοχής της "νέας τάξης πραγμάτων" και το "δόγμα", που λέει ότι κάθε λαός που διεκδικεί, με τα μέσα που αυτός αποφασίζει, το δικαίωμα να ζει στη γη του, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τα κοινωνικά του δικαιώματα, που θέλει να επιλέγει το κοινωνικό και πολιτικό του σύστημα, αναγορεύεται σε τρομοκράτη, που πρέπει να τσακίζεται με όλα τα μέσα, πολιτικά και στρατιωτικά. Λογική άκρως επικίνδυνη για τους λαούς.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Ντροπή σας, κ. Σημίτη

Θα μας κατηγορήσουν για "απρέπεια"; Θα μας πουν μήπως "ανάγωγους"; Ε, λοιπόν, μας αφήνουν παντελώς αδιάφορους οι απόψεις των εκπροσώπων αυτής της απρόβλεπτης πολιτικής αγυρτείας. Ναι. Απρόβλεπτη πολιτική αγυρτεία και αθλιότητα. Αυτό τους χαρακτηρίζει. Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν:

  • Μιας κυβέρνησης που λέει πως ούτε ξέρει τίποτα, ούτε ευθύνεται για τίποτα, όσον αφορά τη μεταφορά του Οτσαλάν στην Τουρκία, αν και "έτυχε" να είναι ελληνικά τα χέρια που τον κρατούσαν, πριν πέσει στα χέρια των Τούρκων.
  • Μιας κυβέρνησης που ο πρωθυπουργός της (σ.σ.: αυτός κι αν "δεν ευθύνεται για τίποτα", σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο!), την ώρα που ο Οτσαλάν βρίσκεται στις τούρκικες φυλακές, δηλώνει πως ο αγώνας των Κούρδων συνιστά "αποσχιστικό κίνημα", "ένοπλη ανταρσία", "πράξη τρομοκρατίας και βίας"!
  • Μιας κυβέρνησης που ο πρωθυπουργός της νομίζει ότι μπορεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού και να ξεπλύνει την ντροπή του, μασκαρευόμενος σε Πόντιο Πιλάτο, αποπέμποντας υπουργούς, αλλάζοντας θέσεις και ανασχηματίζοντας άλλους, αλλά διατηρώντας τον εαυτό του στη θέση του!

***

Αυτή η κυβέρνηση βάζει την Αστυνομία να χτυπά Κούρδους επί ώρες στο Σύνταγμα. Δίνει εντολή στην Ασφάλεια να περνά χειροπέδες στους Κούρδους και να τους δένει πισθάγκωνα στα καγκελάκια που έχει βάλει ο κύριος δήμαρχος έξω από το κτίριο της Βουλής. Καμαρώνει βλέποντας τα όργανα της τάξης (!) να κάνουν σωματική έρευνα σε Κούρδους, φορώντας πλαστικά γάντια για να μη λερωθούν τα χέρια τους!

Αυτά γίνονταν μέρα μεσημέρι, τη Δευτέρα, έξω από τη Βουλή. Αυτά είχαν προηγηθεί, πριν να αρχίσουν οι χωρίς πατρίδα άνθρωποι να αυτοπυρπολούνται. Αλλά οι πανταχού παρούσες τηλεοπτικές κάμερες δεν τα έδειξαν. Τα "έκοψαν". Εδειξαν, βέβαια, το φλεγόμενο κορμί. Ε, ναι. Δεν μπορούν να τα αποκρύψουν κι όλα.

Η ιστορία είχε ξεκινήσει από το πρωί της Δευτέρας. Εκεί στην Κουμουνδούρου δόθηκε το σύνθημα: "Οι άνθρωποι με τους ανθρώπους και τα ζώα με τα ζώα", είναι η θεωρία τους. Οι Κούρδοι δε λογίζονται, προφανώς, ως άνθρωποι. Τους "βούτηξαν", τους έκλεισαν στις κλούβες και άρχισαν να τους περιφέρουν, όπως οι αρκουδιάρηδες τις αρκούδες. Τους υπέβαλαν από τις 5 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ στο μαρτύριο της πείνας, της δίψας, του εγκλεισμού στα τροχοφόρα της Αστυνομίας. Και μετά άρχισαν πάλι να τους περιφέρουν. Για πού; "Δεν ξέρουμε", μας έλεγαν όταν ρωτούσαμε τους ιθύνοντες. "Μα δώσατε εντολή να φύγουν από την Αγ. Βαρβάρα, ήδη οι κλούβες έχουν ξεκινήσει, πού τους πάτε;", επιμέναμε. "Δεν ξέρουμε. Θα τους πάμε σε 2 - 3 σημεία. Θα τους αφήσουμε όπου μπορέσουμε"!

Αυτή ήταν η απάντηση! Λες και είχαν να κάνουν με ψόφια σκυλιά που ψάχνουν οι "νεκροθάφτες" τους μια γράνα για να τα πετάξουν. Τελικά τους πήγαν στο βουνό... Για τόσο απρόβλεπτη πολιτική αλητεία μιλάμε. Οι εκπρόσωποί της είναι οι ίδιοι που στις συναντήσεις τους με τους Αμερικανούς πρέσβεις, τις πραγματοποιούν παρουσία του σκύλου του κυρίου πρέσβη...

***

Οι εικόνες των αυτοπυρποληθέντων Κούρδων έξω από τη Βουλή είναι εικόνες ντροπής για την Ελλάδα. Η εμπλοκή της Ελλάδας στην υπόθεση Οτσαλάν είναι στίγμα. Ενα στίγμα, που η χώρα μας και ο λαός μας δεν το αξίζουν. Δεν έχουν καμία ευθύνη οι Ελληνες για την απόγνωση των Κούρδων μεταναστών. Δεν έχει καμία ευθύνη που ο Οτσαλάν βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων και δεν έχει καμία υποχρέωση να χρεωθεί το άγος των άλλων. Και οι άλλοι είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο κ. Σημίτης.

Οι εικόνες στο Σύνταγμα και στις ανά τον κόσμο ελληνικές πρεσβείες συνιστούν προσβολή για τον ελληνικό πολιτισμό. Είναι μελανή κηλίδα πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Μια κηλίδα, για την οποία ο κ. Σημίτης πρέπει να δώσει λόγο. Είναι υπόλογος ο πρωθυπουργός, που, με την υποτελή εξωτερική πολιτική του και την κατασταλτική του πρακτική στο εσωτερικό της χώρας, ενέπλεξε την Ελλάδα σε μια υπόθεση που, εκτός των άλλων, θίγει βαθύτατα τα ιδανικά του ουμανισμού, προσβάλλει την παράδοση του τόπου, ασελγεί κατά της ανθρωπιάς.

Αυτό που έγινε στην Αθήνα, το φαινόμενο των φλεγόμενων Κούρδων, ο ελληνικός λαός - μέχρι τώρα - μάθαινε ότι συμβαίνει, αλλά μακριά από εδώ, έξω από τα σύνορα αυτής της χώρας.

Μέχρι τώρα, η Ελλάδα ποτέ δεν "τσουβαλιάστηκε" στη συνείδηση κανενός, με όσους αμφισβητούν, με όσους αρνούνται το δικαίωμα της ελευθερίας και της ύπαρξης ολόκληρων λαών.

Μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός δεν είχε να κάνει με μια κυβέρνηση, που τείνει να καταγραφεί ως "κυβέρνηση - καταδότης" και ως "κυβέρνηση - σπιούνος". Μέχρι τώρα. Ο κ. Σημίτης το "άλλαξε" και αυτό.

***

Ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του δεν περίμενε ούτε ένα 24ωρο. Αφ' ης στιγμής γνωστοποιήθηκε το αίτημα Οτσαλάν για παροχή πολιτικού ασύλου, έδρασαν "ακαριαία". Αχάραγα ακόμα, έστειλαν τα ΜΑΤ και σε μια επίδειξη "γκαγκστερισμού" - "γκαγκστερισμού" της εποχής του... ΕΥΡΩ - έριξαν ένα σαρωτικό "σκούπισμα" στην Κουμουνδούρου. Οι "εχθροί" - Κούρδοι μετανάστες συνελήφθησαν άπαντες, στην πραγματικότητα απήχθησαν (!) για να οδηγηθούν σε άλλο γκέτο, όχι τόσο υπαίθριο όσο της πλατείας Κουμουνδούρου, ώστε να μην ενοχλείται η αισθητική, ούτε του δημάρχου Αθηναίων, ούτε του κ. πρωθυπουργού. Λίγες ώρες αργότερα εξελισσόταν και η "απαγωγή" του Οτσαλάν...

Μετά τις "εκκαθαρίσεις", ήρθαν οι εικόνες των φλεγόμενων Κούρδων στο Σύνταγμα. Μετά ήρθαν οι εικόνες του σιδεροδέσμιου Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων. "Και τι φταίει ο Σημίτης;", ρωτάει ακόμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. "Σας καλώ να διαβάσετε το διεθνή Τύπο για να διαπιστώσετε τα επιτεύγματα της πολιτικής μου" (!), έλεγε άλλωστε ο ίδιος ο Κ. Σημίτης, μιλώντας στις Σέρρες και απευθυνόμενος στους... ντόπιους. Ομιλία που δινόταν ενώ ο Οτσαλάν υφίστατο την... "απαγωγή".

Πράγματι. Ο διεθνής Τύπος:

  • Επαινεί τον κ. Σημίτη, που πρώτος (!) αυτός χειροκρότησε την επίθεση Αμερικανών και Βρετανών κατά της Βαγδάτης!
  • Χαίρεται, που ο κ. Σημίτης δεν έβγαλε "κιχ", όταν ο Κλίντον βομβάρδισε το Σουδάν και το Αφγανιστάν.
  • Εξυμνεί τον κ. Σημίτη, που παρέχει το έδαφος της Θεσσαλονίκης, για να αποβιβαστούν οι πεζοναύτες των ΗΠΑ, με προορισμό το Κοσσυφοπέδιο.
  • "Χαιρετίζει" τον Σημίτη των Ιμίων, των "S-300", της νέας δομής του ΝΑΤΟ.
  • Εκτιμά τον κ. Σημίτη, όταν εκείνος κάνει ότι δεν ακούει την κ. Ολμπράιτ, που απαίτησε την απομάκρυνση του Οτσαλάν από την Ιταλία, όπως, επίσης, δεν άκουσε τον Ντ' Αλέμα να αποκαλεί "τρομοκράτη" τον Οτσαλάν.

Προφανώς τον εκτίμησαν και για το γεγονός ότι επί των ημερών του κ. Σημίτη, απελάθηκε από την Ελλάδα ο Παλαιστίνιος αγωνιστής Χαμντάμ, έφτασε στην Αίγυπτο και μετά από λίγες ώρες, συνοδεία της... CIA, οδηγήθηκε στην Ουάσιγκτον.

***

Οσο για τον Οτσαλάν, από τον αρχικό ισχυρισμό ότι "δεν κατέθεσε επισήμως αίτημα παροχής ασύλου" (σ.σ.: προφανώς ήθελε και... χαρτόσημο η κυβέρνηση), ήρθε η πλήρης ομολογία: Δεν του χορηγούμε άσυλο! Απολύτως συνεπής με όσα πράττει και δηλώνει η κυβέρνηση. Και η κυβέρνηση είχε στεντορείως δηλώσει ότι τίποτα δε θα πράξει, που θα θέσει σε αμφισβήτηση τις επιλογές των ΗΠΑ και της Τουρκίας, γύρω (και) από την υπόθεση Οτσαλάν. Ανάμεσα στον Οτσαλάν και τη CIA, διάλεξε τη CIA!

Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη είναι η κυβέρνηση του "γιες" και του "ευχαριστώ" προς τις ΗΠΑ.

Αυτή η πολιτική του κ. Σημίτη είναι ένα μεγάλο "γιες" στις φλόγες, που πυροδοτούν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βόμβες στα Βαλκάνια.

Είναι μια πολιτική συνένοχη των εμπρηστών της Γιουγκοσλαβίας, της Βοσνίας, του Κοσσυφοπεδίου, των Ιμίων, της Κύπρου.

Είναι μια πολιτική, που, πλέον, σύνδεσε την ύπαρξή της και με τις εικόνες φλεγόμενων ανθρώπων, έξω από τη Βουλή.

Είναι μια πολιτική που ενέπλεξε αρνητικά την Ελλάδα στο κουρδικό δράμα. Είναι μια πολιτική που καταγράφεται ως "πολιτική - προδοσία" του Οτσαλάν και ως "πολιτική - αποκήρυξη" του κουρδικού λαού.

Είναι μια πολιτική που καθιστά την Ελλάδα αμερικανικό προτεκτοράτο, τύπου Κένυας (σ.σ.: εκεί οδήγησε ο κυβερνητικός "ανθρωπισμός" τον Οτσαλάν για να τον "φιλοξενήσει". Στο αμερικανοκρατούμενο Ναϊρόμπι!).

Αυτή η πολιτική ανήκει εξ ολοκλήρου στον κ. Σημίτη. Ανήκει τόσο στους "παραιτηθέντες", όσο και στους "προσληφθέντες" υπουργούς του. Του ανήκει και η ντροπή. Σ' αυτόν. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στον ελληνικό λαό.

Αυτή η ντροπή δεν ξεπλένεται, θα μείνει αιώνιο στίγμα στον πρωθυπουργό. Ο λαός όμως μπορεί να παρέμβει άμεσα. Με τον αγώνα του αλλά και με εκλογές. Για να είναι "μαύρη νύχτα που θα φύγουν όσοι ήταν μαύρη η ώρα που ήρθαν". Ο ελληνικός λαός να δώσει απάντηση σε όλους. Και σε αυτούς που παρέδωσαν τον Οτσαλάν και σε αυτούς που υπερασπίζονται κάθε "κεντρο - αριστερο - δέξια" απόχρωση της ίδιας πολιτικής. Μιας πολιτικής που πίσω από τα "ανήκομεν στη Δύσιν" και πίσω από τα περί "ευρωπαϊκού πολιτισμού" της... Μπούντεσμπαγκ και της ΟΝΕ, ξεπουλά τα πάντα. Από αξιοπρέπεια και φιλότιμο, μέχρι εθνική ανεξαρτησία και λαϊκά δικαιώματα.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι εικόνες των αυτοπυρποληθέντων Κούρδων έξω από τη Βουλή είναι εικόνες ντροπής για την Ελλάδα. Η εμπλοκή της Ελλάδας στην υπόθεση Οτσαλάν είναι στίγμα. Ενα στίγμα, που η χώρα μας και ο λαός μας δεν το αξίζουν. Δεν έχουν καμία ευθύνη οι Ελληνες για την απόγνωση των Κούρδων μεταναστών. Δεν έχει καμία ευθύνη που ο Οτσαλάν βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων και δεν έχει καμία υποχρέωση να χρεωθεί το άγος των άλλων. Και οι άλλοι είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο κ. Σημίτης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ