Παρά τις αλλεπάλληλες υποσχέσεις της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας ότι θα εξασφαλίσει την παραμονή των 14 θεραπευτών στη θεραπευτική κοινότητα "18 Ανω", εντούτοις έχουν περάσει περάσει μέρες απ' την ημέρα που έληξε η σύμβασή τους (21.1.1999) και η θεραπευτική διαδικασία και συνέχεια σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο βρίσκεται ακόμα "στον αέρα".

Στις 12.2.1999 ο υπουργός Υγείας, Λ. Παπαδήμας, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι "υπήρξε δέσμευση κυβερνητική στη Βουλή ότι θα λύσει νομοθετικά το θέμα", ενώ απαντώντας στο ερώτημα αν θα είναι οι ίδιοι θεραπευτές, ο Λ. Παπαδήμας απάντησε: "Ναι, θα είναι οι ίδιοι θεραπευτές".

Εκτοτε το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα, παρά την υιοθέτηση απ' τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής του αιτήματος για νομοθετική λύση, ώστε να υπάρξει συνέχεια στο θεραπευτικό έργο, καθώς κάθε άλλη λύση δεν εξασφαλίζει αυτή τη δυνατότητα.

Το "18 Ανω" συνεχίζει για δεύτερο μήνα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις για τους 14 θεραπευτές του. Μεθαύριο Πέμπτη, 4.3.1999, στις 8.30 μμ θα γίνει συναυλία στο "Ρόδον", με τους Ορφέα Περίδη, Μανώλη Λιδάκη, Παντελή Θαλασσινό, Βασίλη Καζούλη, Μίλτο Πασχαλίδη, Βάλια Κάλντα και τους Αχαιούς.

Η θεραπευτική ομάδα, οι απεξαρτημένοι και οι γονείς, με την ενεργό συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας που βρίσκεται στο πλευρό τους συνεχίζουν να αντιστέκονται, υπερασπίζοντας αταλάντευτα το δικαίωμα της Μονάδας Απεξάρτησης "18 Ανω" να λειτουργεί με όρους επιστημονικής επάρκειας και θεραπευτικής αυτοτέλειας, "για να μπορεί το ΕΣΥ να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον τομέα της απεξάρτησης", όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του το "18 Ανω".

Οι άνθρωποι του "18 Ανω", που μέσα από τη δράση τους δίνουν το μήνυμα της μάχης για μια άλλη στάση ζωής με αξία και αξιοπρέπεια, προσκαλούν στη συναυλία της Πέμπτης, όλους όσοι λένε "όχι" στην απάθεια και στην άρνηση του υπουργείου Υγείας, που πλήττει τη θεραπευτική συνέχεια - θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή εκατοντάδων θεραπευομένων - και απαξιώνει ένα από τα καλύτερα προγράμματα απεξάρτησης στον κόσμο, ειδικότερα τη στιγμή που το πρόβλημα των ναρκωτικών στη χώρα μας παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις.

Μπορεί να δουλεύουν σε νοσοκομείο, όμως καθημερινά παίζουν την υγεία τους κορόνα - γράμματα. Πρόκειται για τους εργαζόμενους στο χώρο της αποστείρωσης στο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας (ΠΠΓΝΠ), οι οποίοι δουλεύουν στον κλίβανο αποστείρωσης του νοσοκομείου, όπου χρησιμοποιούνται ουσίες, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν "καρκίνο και κληρονομικές γενετικές βλάβες", σύμφωνα με τις προδιαγραφές των κατασκευαστών τους.

Στο ΠΠΓΝΠ λειτουργεί κλίβανος για την αποστείρωση των θερμοευαίσθητων πλαστικών εργαλείων του χειρουργείου. Σ' αυτόν χρησιμοποιείται οξείδιο του αιθυλενίου (ΕΟ),ένα ιδιαίτερα τοξικό αέριο που μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία όσων εκτεθούν σε αυτό. Σύμφωνα με τα επιστημονικά εγχειρίδια, το ΕΟ "είναι ένα αλκαλιούχο αέριο, το οποίο παρά τις αποστειρωτικές του ιδιότητες είναι ένα πολύ επικίνδυνο τοξικό αέριο". Μάλιστα, ο Οργανισμός Ασφάλειας και Υγείας του Προσωπικού (OSHA) χαρακτηρίζει το ΟΕ "μεταλλαξιογόνο και καρκινογόνο παράγοντα για τον άνθρωπο και χημικό παράγοντα που ευθύνεται για νευρολογικές παθήσεις και ανεπιθύμητα αποτελέσματα αναπαραγωγής στους ζώντες οργανισμούς".Είναι χαρακτηριστικό ότι αποφασίστηκε να σταματήσει η παραγωγή του στις ΗΠΑ και την Ευρώπη μέχρι το 2015. Μάλιστα στην Ευρώπη έχει ήδη πάψει να χρησιμοποιείται, καθώς "η τοξικότητα, η καρκινογόνος δράση και η καταστροφική επίδραση στο περιβάλλον του οξειδίου του αιθυλενίου οδήγησαν τους ερευνητές σε νέο σύστημα αποστείρωσης των θερμοευαίσθητων υλικών με υπεροξείδιο του υδρογόνου (πλάσμα) που είναι ακίνδυνο για τον χρήστη, τον ασθενή, το περιβάλλον αλλά και τα υλικά". Αλλά και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας μας, όπως π.χ. στο Νοσοκομείο του Πύργου, δε λειτούργησε ποτέ τέτοιος κλίβανος επειδή οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν να εκθέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο.

Παρ' όλα αυτά, οι 30 εργαζόμενοι της αποστείρωσης στο Νοσοκομείο του Ρίου συνεχίζουν εδώ και χρόνια να εκτίθενται σε κίνδυνο χρησιμοποιώντας τον κλίβανο οξειδίου του αιθυλενίου, χωρίς μάλιστα τα απαιτούμενα μέτρα προφύλαξης. Δε γνωρίζουν καν αν υπάρχουν μέτρα προστασίας. Δε γνωρίζουν αν υπάρχουν διαρροές ή αν εκτίθενται στο αέριο, το οποίο είναι άχρωμο και άοσμο και μόνο με ειδικούς μετρητές μπορεί να ανιχνευτεί η διαρροή του. Φυσικά τέτοιοι μετρητές στο ΠΠΓΝΠ δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει όμως ούτε κάποιος ειδικός τεχνικός που θα εξασφαλίζει τα μέτρα προστασίας, αν και τέτοια θέση προβλέπεται από το νόμο. Η μόνη επαφή τους με κάποιον ειδικό είναι όποτε επισκέπτεται το ΠΠΓΝΠ κάποιος τεχνικός της κατασκευάστριας εταιρίας του κλιβάνου για να κάνει συντήρηση στο μηχάνημα.

Οταν αρχίζει ο κλιβανισμός πρέπει το αέριο να διαφεύγει από τον αεραγωγό ο οποίος πρέπει να είναι 3 μέτρα από την οροφή του κτιρίου. Πριν από καιρό, ο αγωγός χάλασε αλλά οι εργαζόμενοι δε γνωρίζουν αν έχει αντικατασταθεί.

Η διοίκηση του ΠΠΓΝΠ αλλά και η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία του Σωματείου Εργαζομένων "ποιούν την νήσσαν", παρά τις εκκλήσεις των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν ζητήσει από παλιότερα να γίνουν μετρήσεις διαρροών του αερίου αλλά ποτέ δεν τους ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματά τους. Με ευθύνη της διοίκησης του ΠΠΓΝΠ και της πλειοψηφίας του Σωματείου δεν υπάρχει στο νοσοκομείο επιτροπή υγιεινής και ασφάλειας, η οποία θεωρείται αναγκαία. Στελέχη της ΕΣΑΚ Υγειονομικών μιλούν ακόμα και για την αναγκαιότητα πρόσληψης γιατρού εργασίας και ειδικευμένου τεχνικού. Οι εργαζόμενοι με αναφορές τους ζητούν εδώ και χρόνια την άμεση απομάκρυνση του κλιβάνου και την αντικατάστασή του από άλλον, που δε θα θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους. Ως τότε, ζητούν να παρθούν μέτρα προφύλαξης που, σύμφωνα με τις προδιαγραφές, προβλέπουν τη "στεγανοποίηση του κλιβάνου σε γυάλινη καμπίνα με τέλειο σύστημα εξαερισμού και υπερευαίσθητους ανιχνευτές αερίου που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σε τυχόν διαρροές".

Ομως η διοίκηση του ΠΠΓΝΠ κωφεύει.