Του Στέφανου ΛΟΥΚΑ
Ακόμη πιο επικίνδυνη ήταν η έκτακτη μυστική Σύνοδος των υπουργών Εσωτερικών, των κρατών - μελών της ΕΕ στην επικράτεια των οποίων διαμένουν Κούρδοι πρόσφυγες ή μετανάστες λόγω της εξοντωτικής δράσης του τουρκικού κράτους, που τους εξανάγκασε σε εκπατρισμό, για να γλιτώσουν τον αφανισμό. Σκοπός της ο συντονισμός των ενεργειών για την αντιμετώπιση της πολιτικής δράσης και το τσάκισμα του αγώνα των Κούρδων, με τη συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών των χωρών, στο έδαφος των οποίων ζουν Κούρδοι πρόσφυγες και δρουν παραρτήματα του ΡΚΚ. Σύμφωνα με δηλώσεις του Γερμανού και του Αυστριακού υπουργών Εσωτερικών όλες οι ευρωπαϊκές χώρες συμφωνούν να αντιμετωπίσουν το ΡΚΚ ως εγκληματική οργάνωση.Κατασταλτική δράση, λοιπόν, ενάντια στους Κούρδους, από τα "πολιτισμένα", "δημοκρατικά" ευρωπαϊκά κράτη και την ΕΕ.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης, (κοινοβουλευτικό φόρουμ για τα ανθρώπινα δικαιώματα) - "Βραδυνή", 2/3/99 - κατέληξε σε απόφαση σύμφωνα με την οποία τα κράτη που θα την προσυπογράψουν, συνεκτιμούν ότι το ΡΚΚ "έχει επιδοθεί σε τρομοκρατικές ενέργειες... Επιβεβαίωσαν την καταδίκη όλων των μορφών τρομοκρατίας και επαναδιατύπωσαν τη δέσμευσή τους να συνεργαστούν στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας", ενώ "ο Οτσαλάν κατηγορείται για τη διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών".
* * *
* * *
* * *
Γι' αυτό ο λαός της Ελλάδας μπορεί και πρέπει να κάνει δική του υπόθεση όχι μόνο την αλληλεγγύη στον αγώνα του κουρδικού, του τουρκικού και όλων των γειτονικών λαών, (κοινός είναι αγώνας ενάντια στη "νέα τάξη" και τα καθεστώτα που την επιβάλλουν), αλλά και στον αγώνα ενάντια στην πολιτική και την εξουσία που προωθεί την εξοντωτική πολιτική της "νέας τάξης", του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, γιατί και ο ίδιος τη νιώθει στο πετσί του.Η κυβέρνηση, οι άλλοι πολιτικοί διαχειριστές της αστικής εξουσίας γίνονται καθημερινά αδίστακτοι, επικίνδυνοι, χωρίς όρια και φραγμούς. Απ' αφορμή την υπόθεση Οτσαλάν όλοι οι"σύγχρονοι" λάτρεις του πνεύματος της φιλοσοφίας της "εθνικής καθαρότητας" θυμήθηκαν το αμίμητο αρχαίο ρητό "πας μη Ελλην βάρβαρος". Το ζήσαμε και αυτό απ' αφορμή την κυβερνητική εκστρατεία αντιπαράθεσης της "εθνικής ομοψυχίας", ενάντια στον αγώνα του κουρδικού λαού, εκφρασμένης στο πρόσωπο της Ντιλάν, με το κυβερνητικό μίσος και τη μικροαστική "εθνική" αγανάκτηση από μια ισχνή μειοψηφία και με σκουριασμένες περγαμηνές, συμβιβασμένες φιγούρες βολεμένων διανοουμένων, που δρέπουν τη σιγουριά των αγοραίων προνομίων τους από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, ξεπουλώντας ιδέες και συνείδηση στους χρειαζούμενους προστάτες τους. Μα τούτος ο λαός, επειδή "δε βολεύεται με λιγότερο ουρανό, δε βολεύεται με λιγότερο ήλιο, παρά μόνο στο δίκιο", μαθαίνει πως ο αγώνας του μπορεί και πρέπει να οδηγεί στην εξαφάνιση των αιτιών, που προκαλούν όλα αυτά τα δεινά με την ανατροπή του κράτους της δικτατορίας των μονοπωλίων και το τσάκισμα της τρομοκρατικής του βαρβαρότητας. Λαϊκή πολιτική δράση άμεσα, τώρα, με κάθε πρόσφορο αγωνιστικό τρόπο. Σ' αυτά τα πλαίσια, και η απαίτηση παραίτησης του πρωθυπουργού και άμεσες εκλογές είναι, επίσης, ένα στοιχείο πολιτικής παρέμβασης του λαού.
ΜΕΣΑ σε "ναρκοθετημένο πεδίο" έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε αρκετούς κλάδους. Ο αντεργατικός νόμος 2639/98 σκιάζει απειλητικά τις διαδικασίες, όπως και η κυβερνητική εισοδηματική πολιτική του...2%, την οποία αξιοποιούν στο έπακρο οι εργοδοτικές οργανώσεις, προκειμένου να κρατήσουν καθηλωμένα τα εισοδήματα των εργαζομένων. Η, διετούς ισχύος, ΕΣΣΕ σκληρής λιτότητας που υπέγραψε πέρσι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, έρχεται να "σφραγίσει" τις διαπραγματεύσεις και να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τις όποιες προσπάθειες για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων που να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων (σελίδα 14)
"ΚΑΘΕ θέση εργασίας στο πλοίο, δημιουργεί τέσσερις επιπρόσθετες θέσεις εργασίας στην εθνική οικονομία". Πρόκειται για ένα από τα πορίσματα μελέτης που έγινε με απαίτηση του αμερικανικού Κογκρέσου το 1998 και παρουσιάζεται στον απολογισμό του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Είναι ένα συμπέρασμα που αποκαλύπτει το μέγεθος του εγκλήματος διαρκείας που διαπράττεται σε βάρος της χώρας από τους εφοπλιστές και από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Από το 1970 μέχρι και σήμερα, χάθηκαν πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας Ελλήνων ναυτεργατών. Με βάση το συμπέρασμα της πιο πάνω μελέτης, οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν στη στεριά, είναι σίγουρα πολλαπλάσιες (σελίδα 15)
ΧΩΡΙΣ τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ και άλλων μεγάλων ομοσπονδιών, άρχισε ο "κοινωνικός διάλογος" για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξάγγειλε τη διενέργεια "διαλόγου" για το φορολογικό, ο "Ρ" είχε καταγγείλει ότι μεθοδεύονται διαδικασίες υφαρπαγής της ψήφου και εξαπάτησης των εργαζομένων, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων το 1999 και το 2000. Επίσης, με το "διάλογο", η κυβέρνηση επιδιώκει την παραγραφή ενός ένοχου και βεβαρημένου παρελθόντος. Ενός παρελθόντος το οποίο χαρακτηρίζεται από μια πρωτοφανή και ανηλεή επίθεση κατά των λαϊκών εισοδημάτων, τα οποία κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της "δημοσιονομικής εξυγίανσης" στην πορεία προς την ΟΝΕ (σελίδες 34 - 35)
ΟΙ κινηματογραφικές αίθουσες, τις οποίες νέμονται τα αμερικανικά κινηματογραφικά μονοπώλια, εξακολουθούν πολλά χρόνια τώρα να είναι το άπιαστο αντικείμενο του πόθου για τους Ελληνες κινηματογραφιστές και παραγωγούς. Χρόνια τώρα μας απασχολούν ερωτήματα όπως: Υπάρχει προοπτική για τον ελληνικό κινηματογράφο; Υπάρχει δυνατότητα για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο να πρωταγωνιστήσει στην εσωτερική ή ευρωπαϊκή αγορά;Κάποιες σημαντικές διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ που απέσπασαν ελληνικές ταινίες,"αρραβώνιασαν" το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου με την αισιοδοξία(σελίδα 19)
"ΑΡΑΓΕ ο πλανήτης βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ολικής οικονομικής καταστροφής;". "Παγκοσμιοποίηση: η προσωποποίηση της βαρβαρότητας;". "Τι πραγματικά είναι η παγκοσμιοποίηση και ποιες οι συνέπειές της στον παγκόσμιο πληθυσμό;". "Ποια δύναμη μπορεί να αντιταχθεί και να αναχαιτίσει τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης;". Αυτά είναι ελάχιστα από την πληθώρα των αγωνιωδών ερωτημάτων που "βασάνισαν" για πέντε μέρες πάνω από 800 οικονομολόγους και πολιτικές προσωπικότητες από 51 χώρες, που πήραν μέρος στη Διεθνή Συνάντηση των Οικονομολόγων, που πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα από 18 έως 22 Γενάρη(σελίδες 44 - 45)
"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2000 στο χάρτη των ευρωπαϊκών μητροπόλεων". Η φράση αυτή, αποτυπωμένη σε έναν από τους τοίχους του λιμανιού, επιχειρεί να δείξει το ρόλο που οραματίζονται οι ευρωλάτρες να παίξει η Θεσσαλονίκη στον αιώνα που έρχεται. Και όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, η Θεσσαλονίκη θα μπει στο χάρτη των ευρωπαϊκών μητροπόλεων όχι όμως για την αναπτυξιακή της πορεία ή ως πόρτα της οικονομικής διείσδυσης στα Βαλκάνια, αλλά σαν την πόλη - στρατιωτικό ορμητήριο σε βάρος των λαών της Βαλκανικής. Η μήπως αυτό είναι το αντάλλαγμα; Να μετατραπεί η πόλη σε προγεφύρωμα των ιμπεριαλιστών για την επιβολή της Νέας αιματηρής Τάξης Πραγμάτων στην περιοχή και έτσι να ωφεληθούν κάποια τμήματα της άρχουσας τάξης που ονειρεύονται "ειδικούς ρόλους" και "διεισδύσεις"; (σελίδες 46 - 47)