Από το απόγευμα εκείνης της μέρας όμως, το σκηνικό άλλαξε άρδην, μετά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε η γραμματέας του Οτσαλάν, Σελσί Ντιλάν, η οποία κατέθεσε τις προσωπικές της μαρτυρίες για το "πώς φτάσαμε στη σύλληψη του Κούρδου ηγέτη" από τους Τούρκους και καταλογίζοντας το μερίδιο ευθυνών - που κατά τη γνώμη της ανήκει - στην ελληνική κυβέρνηση. Δυο ώρες μετά τη συνέντευξη της γραμματέα του Οτσαλάν, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, νιώθοντας την καρέκλα της εξουσίας να τρίζει κάτω από τα πόδια τους - καθώς η λαϊκή οργή που προκάλεσε η υπόθεση Οτσαλάν δε μειώθηκε με τον ανασχηματισμό, αλλά συνεχιζόταν και εντεινόταν - πέρασε στην αντεπίθεση. Αρωγός στην εκστρατεία αντεπίθεσης που επιχειρεί από η κυβέρνηση Σημίτη, ο Μίκης Θεοδωράκης και η πλειοψηφία των μεγαλοεπιχειρηματιών, που ελέγχουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Στην προσπάθειά της αυτή, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους κάθε είδους συνοδοιπόρους της προς το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ - όλοι αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο να πάει καλά ο τζόγος στο Χρηματιστήριο, τα ποσοστά κέρδους των μεγαλοεπιχειρηματιών και τα "πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης" στις ΗΠΑ και την πολιτική της ΠΑΞ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ - επιχειρούν να εμφανίσουν τα θύματα σαν θύτες. Με αστήρικτα και εξωπραγματικά επιχειρήματα η κυβέρνηση Σημίτη και οι κάθε είδους "Σημιτάνθρωποι", προσπαθούν να βγάλουν "λάδι" τον εαυτό τους και να αποσείσουν τις κυβερνητικές πολιτικές ευθύνες, ενώ παράλληλα κατηγορούν σαν "ανθέλληνες" τους ανώνυμους και επώνυμους Ελληνες, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζουν να συμπαραστέκονται στο δίκαιο αγώνα των Κούρδων και ζητούν την απελευθέρωση του ηγέτη τους από τις τούρκικες φυλακές. Σαν δεν ντρέπονται.

Και είναι πολλοί εκείνοι που ενώ γνωρίζουν μια σειρά πραγματικά γεγονότα και έχουν υπόψη τους μια σειρά ενδείξεις και μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, επιμένουν να υποστηρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι άμοιρη ευθυνών. Πολλοί από εκείνους που ενώ καταλόγιζαν στην κυβέρνηση ευθύνες, ότι πρόδωσε ή κατέδωσε ή δε χειρίστηκε σωστά το θέμα Οτσαλάν, μετά τη συνέντευξη της Ντιλάν έκαναν ξαφνικά στροφή 180 μοιρών και τώρα τα βάζουν με τους Κούρδους. Και πάλι σα δεν ντρέπονται...

Για να μην τρελαθούμε, θα παραθέσουμε μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα, γύρω από την αποκαλούμενη "υπόθεση Οτσαλάν".

- Πρώτον, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, εκδιώχθηκε τον περασμένη Οκτώβρη από τη Συρία και άρχισε να αναζητά πολιτικό άσυλο σε διάφορες χώρες. Αποτελεί, δε, κοινό μυστικό, ότι η κυβέρνηση της Συρίας δέχτηκε σοβαρές πιέσεις - τουλάχιστον από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας - για να εκδιώξει τον Οτσαλάν από τη χώρα της, πράγμα που τελικά έκανε, υποκύπτοντας σ' αυτές τις πιέσεις.

- Δεύτερον, ο Οτσαλάν φυγαδεύεται στη Ρωσία, όπου και αναζητά καταφύγιο. Ομως η ρωσική κυβέρνηση, που δέχτηκε απειλές οικονομικού κυρίως χαρακτήρα (π.χ. πιέσεις για άμεση αποπληρωμή χρεών, απειλές για διακοπή της δραστηριότητας εκατοντάδων τουρκικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία, μη χορήγηση νέου δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κλπ.), κατά τα φαινόμενα, υποχώρησε.

- Τρίτον, διωγμένος και από τη Ρωσία - την πρώην μητρόπολη του σοσιαλισμού - ο Οτσαλάν καταφεύγει στην Ιταλία, όπου και συλλαμβάνεται από τις ιταλικές αρχές. Ο "αριστερός" πρωθυπουργός Μάσιμο Ντ' Αλέμα, προσπαθεί να τον "ξεφορτωθεί" και να τον παραδώσει στη Γερμανία, όπου εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης του Οτσαλάν (είχε εκδοθεί από γερμανικές αρχές επί καγκελαρίας Χέλμουτ Κόλ). Ομως ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκ. Σρέντερ (που ασκούσε και καθήκοντα προεδρεύοντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης) ζήτησε από το "σύντροφό" του Ιταλό πρωθυπουργό Ντ' Αλέμα να κρατήσει όσο μπορεί στην Ιταλία τον Κούρδο ηγέτη. Και, φυσικά, βρήκε τη δέουσα κατανόηση...

Ακολουθούν οι απειλές που εκτόξευσε η Τουρκία ενάντια στην Ιταλία και η ενεργοποίηση οικονομικών πιέσεων (π.χ. εμπάργκο στα ιταλικά προϊόντα, ματαίωση συμβολαίων, προειδοποιήσεις για αποκλεισμό ιταλικών εταιριών στην εκτέλεση μεγάλων έργων την Τουρκία κλπ.), που είχαν ως συνέπεια την εκδίωξη του ηγέτη των Κούρδων και από την "αριστερή" κυβέρνηση της Ιταλίας.

- Τέταρτον, μετά την εκδίωξη του Οτσαλάν από την Ιταλία, η κυβέρνηση της Τουρκίας αποθρασύνεται. Αρχίζει τις πιέσεις σε 29 χώρες (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα), οι οποίες υπέθετε ότι ίσως παραχωρούσαν άσυλο ή έστω χρησιμοποιούνταν ως μεταβατικός σταθμός από τον Οτσαλάν και όπως αποδείχτηκε, πέτυχε το σκοπό της. Ετσι, την ώρα που όλοι μιλούν για την περίφημη "παγκοσμιοποίηση", την ίδια ώρα, ο Οτσαλάν - αναζητώντας πολιτικό άσυλο στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης - βρίσκει ΟΛΕΣ τις πόρτες κλειστές. Στο αίτημά του για πολιτικό άσυλο, οι κυβερνήσεις των "πολιτισμένων" χωρών της Ευρώπης, μεταχειρίζονται τον Κούρδο ηγέτη - ενός λαού περίπου 40 εκατομμυρίων ψυχών - σαν "μπαλάκι" του πινγκ-πονγκ!.

- Πέμπτον, όταν ο Οτσαλάν βρίσκει παντού "κλειστές τις πόρτες" - από "φίλους" και "εχθρούς" - ρισκάρει να έρθει στην Ελλάδα. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός - υπακούοντας στα κελεύσματα των "συμμάχων" (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) και των "εταίρων" της ΕΕ - δήλωναν δημόσια ότι δεν προτίθενται να του χορηγήσουν πολιτικό άσυλο. Με βάση τα όσα έχουν ανακοινωθεί επίσημα, η είσοδος του ηγέτη των Κούρδων στην Ελλάδα - τη χώρα του "φιλόξενου Δία" - έγινε "παράνομα", ενώ η κυβέρνηση περιβάλλει με πέπλο σιωπής την επίσκεψή του και κρύβει ή κάνει πως κρύβει την παρουσία του Οτσαλάν στην Αθήνα. Στην προσπάθειά της όμως να τον ξαποστείλει έξω από τα ελληνικά σύνορα μια ώρα νωρίτερα, εμπλέκει στην υπόθεση την ΕΥΠ, οι υπηρεσίες της οποίας αποτελούν στην ουσία "θυγατρική" της CIA (είναι σαν να ενημερώνει δημόσια τις μυστικές υπηρεσίες των Αμερικανών, των Ευρωπαίων "εταίρων" και της Τουρκίας, ότι ο Οτσαλάν βρίσκεται προσωρινά στην Ελλάδα) και στη συνέχεια τον φυγαδεύει στην Κένυα.

- Εκτον, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν - που ήταν φιλοξενούμενος στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας - αναχωρεί στις 15 Φλεβάρη για να μεταφερθεί σε άλλο... "ασφαλές μέρος", που του έχει εγγυηθεί η ελληνική κυβέρνηση. Ομως στην πορεία προς το αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι "χάνεται" το αυτοκίνητο που τον μετέφερε και αντί για τη μεταφορά του με "ασφάλεια" σε κάποια άλλη χώρα (μάλλον της Αφρικής) - όπως του είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση Σημίτη, όταν τον έδιωχνε από την πρεσβεία της Κένυας - ο Οτσαλάν καταλήγει στις φυλακές της Τουρκίας!

Αυτά είναι τα γεγονότα, όπως τα γνωρίζουμε όλοι μας, τα οποία απλά επιβεβαίωσε και η γραμματέας του Οτσαλάν, με τη συνέντευξη Τύπου. Συνέντευξη που προκάλεσε την οργή της κυβέρνησης και τη στροφή 180 μοιρών των ΜΜΕ. Και αποτελεί κοινό μυστικό ότι στη σύλληψη του Οτσαλάν συνέβαλαν καθοριστικά με τη συνεργασία τους οι μυστικές υπηρεσίες της CIA (ΗΠΑ), της ΜΟΣΑΝΤ (Ισραήλ), της ΜΙΤ (Τουρκία) και άλλων χωρών της Ευρώπης. Οι κυβερνήσεις της Συρίας, της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Κένυας και της Ελλάδας - χώρες από τις οποίες πέρασε ο Οτσαλάν και άρα ενεπλάκησαν άμεσα - καθώς και η κυβέρνηση της Γερμανίας (απέσυρε το ένταλμα για τη σύλληψη του Οτσαλάν για ευνόητους λόγους), έχουν κάθε μια το δικό της μερίδιο ευθύνης. Με την άρνησή τους να χορηγήσουν πολιτικό άσυλο στον ηγέτη των Κούρδων, επιτάχυναν τις διαδικασίες για την παράδοση του Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων. Ευθύνες, βέβαια, έχουν και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών της ΕΕ - και όχι μόνο - στις οποίες απευθύνθηκε ο Οτσαλάν και ζήτησε πολιτικό άσυλο, αλλά άκουσε ένα ξερό "ΟΧΙ".

Αρμόδιος να κρίνει την ελληνική κυβέρνηση, αν δηλαδή ο ηγέτης των Κούρδων προδόθηκε, καταδόθηκε ή έπεσε στα χέρια των Τούρκων από κατά συρροή λάθη και κακούς χειρισμούς, είναι πρώτα και κύρια ο ελληνικός λαός. Το ίδιο ισχύει και για τις κυβερνήσεις των άλλων χωρών που ενεπλάκησαν άμεσα ή έμμεσα στην παράδοση Οτσαλάν. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι η γραμματέας του Σεσλί Ντιλάν και οι δύο άλλες Κούρδισσες - που έζησαν μαζί του τις τελευταίες τραγικές στιγμές στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας - δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης.

Από αυτή την άποψη, προκαλεί εντύπωση, το γεγονός ότι η κυβέρνηση ενοχλήθηκε τόσο πολύ για τη συνέντευξη που έδωσαν οι τρεις Κούρδισσες, σχετικά με το "πώς φτάσαμε στη σύλληψη του Οτσαλάν". Αν οι τρεις γυναίκες έπρεπε να "καταπιούν" - για... το "καλό του κουρδικού λαού" - τα όσα γνωρίζουν γύρω από τις συνθήκες σύλληψης του Οτσαλάν, τότε γιατί κλήθηκαν να καταθέσουν στα ελληνικά δικαστήρια; Και κάτι ακόμα: Το γεγονός ότι δεν υιοθετήθηκε η πρόταση του πρώην υπουργού Εσωτερικών - να συλληφθεί ο Οτσαλάν και να κρατηθεί στην Ελλάδα μέχρι να εκδικαστεί η αίτησή του για πολιτικό άσυλο στην Ιταλία - αποτελεί ή όχι ενέργεια που επιτάχυνε τις διαδικασίες παράδοσης του ηγέτη των Κούρδων στα χέρια των Τούρκων;

Αντί επιλόγου, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από άρθρο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Καψή (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" στις 15 Φλεβάρη, μόλις έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι άρπαξαν τον Οτσαλάν, όταν μεταφερόταν από την ελληνική πρεσβεία της Κένυας στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι), ο οποίος σημείωνε: "Εμείς ευχαριστούμε τους Αμερικανούς (για τα Ιμια), οι Αμερικανοί ευχαριστούν τους Τούρκους (για το Ιντσιρλίκ), οι Τούρκοι ευχαριστούν την Ελλάδα (για τον Οτσαλάν)...".

Πιστεύουμε πως το παραπάνω απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Καψή, αποδίδει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον ολισθηρό μονόδρομο της πολιτικής τους "γιες μεν" που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη απέναντι στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τους άλλους "εταίρους" και "συμμάχους". Το ίδιο απόσπασμα, δίνει απάντηση σε όλους εκείνους (και στον ίδιο τον Γιάννη Καψή, που το... γύρισε το καλαματιανό), οι οποίοι, υποταγμένοι στη λογική τού "σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω", θα ήθελαν να ακούσουν τόσο τις τρεις Κούρδισσες (όσο και τον ελληνικό λαό) να μην καταλογίζουν ευθύνες για την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, αλλά να λένε... "ευχαριστώ". Και επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελαν - παρά τις "φιλότιμες προσπάθειες" που κατέβαλαν για να ακούσουν αυτό το ποθούμενο "ευχαριστώ", από τις συνεργάτριες του Οτσαλάν, για τη "φιλοξενία τους στην Ελλάδα" και όχι το "κατηγορώ" για την παράδοσή του στις τουρκικές φυλακές, τις κατηγορούν (και μαζί τους τον ελληνικό λαό, που συνεχίζει να αντιστέκεται στη "νέα τάξη πραγμάτων"), για... "αχαριστία"!

Ελεος. Τι άλλο θα ακούσουμε και θα δούμε...

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

ΕΙΝΑΙ πολύπαθη η περιοχή της Λαυρεωτικής και του Σουνίου. Οι καταστροφές και οι αφανισμοί έχουν από πολλά χρόνια στόχο τους το Σούνιο και τον αρχαιολογικό χώρο. Επιχειρήσεις οικοπεδοποίησης τη μια με τούρκικα φιρμάνια και την άλλη με χοτζέτια!! Και με χαρτιά και σφραγίδες του ΕΟΤ, που τσαλαπατούσε την αρχαιολογική νομοθεσία...

ΕΙΝΑΙ γνωστή η περιπέτεια, που είχε ο ναός και ο χώρος του, με την άδεια που δόθηκε για την ανέγερση ξενοδοχείου πάνω στον αρχαιολογικό χώρο και σε μικρή απόσταση από το Ναό του Ποσειδώνα. Χαλασμός τότε από διαμαρτυρίες. Τελικά όμως, ο επιχειρηματίας ξενοδόχος, με της κυβέρνησης τις πλάτες, πήρε τις άδειες κι έχτισε πάνω στην ακρογιαλιά. Και πολύ κοντά στο ναό.

ΑΛΛΑ της ευρύτερης περιοχής τα βάσανα συνεχίζονται. Και ο κίνδυνος για μια μεγαλύτερη καταστροφή φαίνεται πως είναι "προ των πυλών", όπως διαπιστώνεται από το πρόσφατο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του "Ρ". Νέα έφοδος τσιμεντοποίησης. Και κατασκευής δεξαμενών καυσίμων στον αρχαιολογικό χώρο του Λαυρίου.

Η ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην Ερώτηση, που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης και Μήτσος Κωστόπουλος για τους υπουργούς Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ, από το 1980 έχει κηρυχτεί ως αρχαιολογικός χώρος και ιστορικός τόπος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

ΣΤΗΝ απόφαση αυτή αναφέρεται, επίσης, πως στην περιοχή βρίσκονται αρχαίες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, καθώς και αρχαία ερείπια, που δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί, καθώς και γνωστοί αρχαιολογικοί χώροι. Εκτός από αυτά, περιλαμβάνεται και ο Εθνικός Δρυμός του Σουνίου, καθώς και το σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο της χαράδρας "Χάος".

ΠΡΕΠΕΙ ακόμη εδώ να σημειωθεί πως το υπουργείο Πολιτισμού, σε απαντητικό του, έδινε τη διαβεβαίωση πως ο Εθνικός Δρυμός του Σουνίου ταυτίζεται με τον αρχαιολογικό χώρο της Λαυρεωτικής, όπου έχουν καθοριστεί και ζώνες απόλυτης προστασίας Α και γι' αυτό το λόγο απαγορεύεται οποιαδήποτε οικοδομική δραστηριότητα.

ΥΠΑΡΧΕΙ, μάλιστα, στην απάντηση αυτή και η πρόσθετη πληροφορία ότι πρόσφατα τέθηκε υπόψη του κ. πρωθυπουργού ολοκληρωμένη πρόταση για να αναδειχτούν, τόσο οι αρχαίες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις της Λαυρεωτικής, καθώς και του Εθνικού Δρυμού του Σουνίου. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη η έγκριση μελέτης, με την οποία οι ακτές της Λαυρεωτικής χαρακτηρίζονται ζώνες προστασίας θαλάσσιου μετώπου.

ΟΛΑ, όμως, αυτά τα προστατευόμενα πάνε τώρα να τιναχτούν στον αέρα, καθώς μπήκαν σε κίνηση σχεδιασμοί τσιμεντοποίησης και καταστροφής. Πρώτα - πρώτα, ο Εθνικός Δρυμός απειλείται από τις δραστηριότητες επέκτασης και δόμησης του "Πρότυπου Οικισμού Υπαλλήλων" του υπουργείου Οικονομικών. Αλλά υπάρχει, επίσης, και το πιο καταστροφικό.

ΕΙΝΑΙ το χειρότερο, το πιο απίθανο, που σχεδιάζεται και προωθείται, να γίνει σε απόσταση αναπνοής από τους ονομαστούς αρχαιολογικούς χώρους του Σουνίου και του Θορικού. Εχουν εγκριθεί οι μελέτες, για να εγκατασταθούν εκεί 15 δεξαμενές υγρών καυσίμων. Το γήπεδο, στο οποίο θα "φυτέψουν" τις δεξαμενές, είχε πουληθεί σε ιδιώτη από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, με τον όρο να γίνει εγκατάσταση Μονάδας Επεξεργασίας Πετρελαιοειδών Καταλοίπων.

ΚΙ ΟΛΑ αυτά τα τραγελαφικά, και όχι μόνο, τα εγκληματικά, αναμφίβολα, υποβαθμίζουν και καταστρέφουν το φυσικό τοπίο, με ανυπολόγιστες, επίσης, καταστροφές στον αδιερεύνητο χώρο των αρχαίων μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, με άμεσο τον κίνδυνο για το Δρυμό και τις κατοικίες. Είναι, λοιπόν, χειροπιαστή η απειλή και άμεσος ο κίνδυνος, αν, τελικά, αφεθούν και προχωρήσουν οι σχεδιασμοί αυτοί.

ΚΑΙΡΙΑ είναι τα ερωτήματα, που απευθύνουν στην Ερώτησή τους οι βουλευτές του ΚΚΕ, σχετικά με τα σχέδια που προωθούνται και που αποτέλεσμα θα 'χουν, τελικά, να πληγεί καταστροφικά ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου, αλλά και, γενικότερα, ο αρχαιολογικός χώρος.

ΕΙΝΑΙ σύμφωνη η κυβέρνηση να γίνει εγκατάσταση 15 δεξαμενών πετρελαιοειδών και θα εγκρίνει όσα έχουν κιόλας αποφασίσει ο δήμος και η Νομαρχία της Ανατολικής Αττικής; Και έπειτα η εγκατάσταση μονάδας πετρελαιοειδών στο σημείο που έχει προσδιοριστεί ταιριάζει με το χώρο, με το χαρακτήρα που έχει;

ΕΠΙΣΗΣ, με ποια λογική και με ποια κριτήρια μπορεί να ταιριάξουν οι δεξαμενές καυσίμων, τα πετρέλαια, με τέτοιο φυσικό κάλλος, αλλά και με ιστορική και αρχαιολογική αξία, με τις δεξαμενές και όλα τα παρεπόμενα, τα οποία είναι φυσικό να αναπτυχθούν εκεί εν συνεχεία και να ακολουθήσουν σε βάρος του αρχαιολογικού χώρου;

ΚΙ ΕΙΝΑΙ, ακόμη, εύλογο και επιτακτικό το ερώτημα, που τίθεται σε κάθε αρμόδιο για τα μέτρα και τις ενέργειες, τις οποίες σκοπεύει να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου να αναβαθμιστούν η Λαυρεωτική και ο Εθνικός Δρυμός και να αναδειχτούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, που πάνω σ' αυτά έχει αποτυπωθεί η μακραίωνη ιστορία.

ΕΧΕΙ πολλές φορές κι άλλοτε υπογραμμιστεί πως με την αρχαιολογική συστηματική έρευνα, την ολοκλήρωσή της, υπάρχουν όλες οι προοπτικές να δημιουργηθεί παγκόσμιας σημασίας αρχαιολογικό πάρκο για τη μεταλλευτική ιστορία. Επίσης, χρειάζεται να διασαφηνιστεί δημόσια ποια είναι και τι ακριβώς περιλαμβάνει η ολοκληρωμένη πρόταση ανάδειξης των αρχαίων μεταλλευτικών εγκαταστάσεων στον Εθνικό Δρυμό του Σουνίου.

ΠΩΣ, λοιπόν, μπορούν να ταιριάξουν η προστασία, η ανάδειξη του σημαντικού ιστορικού και αρχαιολογικού χώρου, που πραγματικά μπορεί να αναδειχτεί σε πάρκο παγκόσμιας ακτινοβολίας, με τα πετρέλαια, με τις δεξαμενές και μονάδα επεξεργασίας πετρελαιοειδών καταλοίπων;

ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ γίνεται πως είναι και τραγελαφικά και αταίριαστα. Ολοφάνερο είναι ακόμη πως θα 'ναι αφανιστικά για όλη τη Λαυρεωτική και τον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου. Θα 'ναι ένα ακόμη πλήγμα, μια δήωση σε ένα τόσο καίριο, αλλά και ξεχωριστό χώρο της Αττικής. Κι είναι ακριβώς, που γι' αυτό το λόγο λέμε πως οι σχεδιασμοί είναι καταστροφικοί. Και πως πρέπει να σταματήσουν.