ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Μάρτη 1999
Σελ. /48
ΔΙΕΘΝΗ

Θεσσαλονίκη

"Να μην ξυπνήσουμε απ' τα κανόνια"

Τελικά, οι τουαλέτες που διατάχθηκε να εγκαταστήσει στην παραλία Λιτοχώρου ο διοικητής της 24ης ταξιαρχίας του πυροβολικού, για να εξυπηρετηθούν οι πρώτοι 50 Αμερικανοί πεζοναύτες που αποβιβάστηκαν εκεί, μοιάζουν πταίσμα μπροστά στο σύνολο της πραγματικότητας που έχει διαμορφώσει η ΝΑΤΟική κατοχή στη Βόρεια Ελλάδα, ειδικά στη Θεσσαλονίκη.

Οταν ο ίδιος ο αντιστράτηγος του Γ Σώματος Αθ. Σκαραφίγκας απαντά - σε τηλεφωνικό διάβημα διαμαρτυρίας που έκανε το ΚΚΕ - πως όχι μόνο έχει άγνοια για τις κινήσεις των ΝΑΤΟικών στο έδαφος της επικράτειας που ο ίδιος έχει ευθύνη να διαφυλάσσει, αλλά και αδυναμία να παρέμβει στις πλευρές εκείνες της δράσης τους που συνιστούν κατάφωρη παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, τα πράγματα έχουν γίνει πλέον εξαιρετικά επικίνδυνα.

Η κατάσταση είναι ασφυκτική, σε βαθμό που ακόμα και συνδικαλιστές του λιμανιού, ενώ αρχικά είχαν αποδεχτεί τον ισχυρισμό πως απλά μεταφέρονται εμπορεύματα, εκφράζουν τώρα την ανησυχία τους για τη μετατροπή του λιμανιού σε μόνιμο πλέον στρατόπεδο. Αύριο μάλιστα το θέμα αναμένεται να συζητηθεί και από τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου μετά από πρόταση των συνδικαλιστών της ΕΣΑΚ.

Πέραν τούτων βέβαια ουδέν. Προκαλεί δυσάρεστη έκπληξη ειδικά η στάση της λαλίστατης σε άλλες στιγμές διανόησης. Σήμερα δείχνει να βρίσκεται κάπου αλλού, κρυμμένη πίσω από τον ακαδημαϊσμό της, την ίδια ώρα που τουλάχιστον μια σημαντική μερίδα φοιτητών έχει αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της νέας κατοχής, εκεί ακριβώς που εκφράζεται, στην καθημερινότητα της πόλης.

Το εξωφρενικό είναι πως όσα συμβαίνουν, γίνεται προσπάθεια από ορισμένους κύκλους να περάσουν στην κοινή γνώμη και ως φυσιολογικά. Σε μια τέτοια κατεύθυνση συμβάλλει τα μέγιστα το σύνολο σχεδόν του τοπικού Τύπου, ο οποίος αφού ασχολήθηκε τις πρώτες μέρες με τις εντυπωσιακές εικόνες της απόβασης και στη συνέχεια με το αξιοθέατο των δυνάμεων κατοχής που έπιναν καφέ στην παραλία, τώρα πλέον έχει περάσει και στην αντεπίθεση. Η τάση που καταγράφεται είναι προς την κατεύθυνση όχι μόνο να αμβλυνθούν τα αντικατοχικά συναισθήματα του λαού, αλλά και να γίνει αυτός ιδεολογικά συμμέτοχος στην επιχείρηση εδραίωσης της ΝΑΤΟικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια. Ετσι πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που περίπου εγκαλούν την κυβέρνηση γιατί δεν έχει αποφασίσει ακόμα να στείλει στρατό στα Σκόπια για το Κόσσοβο, υπονοώντας ότι και έτσι η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το τρένο, αφού η Τουρκία βρίσκεται ήδη εκεί με δικές της δυνάμεις. Η όλη μεθόδευση φέρνει στο νου την ιστορία με τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών και η μόνη περίπτωση να μην ισχύει κάτι τέτοιο, είναι να αποδειχθεί πως όλα αυτά τελικά που συμβαίνουν στην πόλη είναι μια οφθαλμαπάτη των κομμουνιστών. Δυστυχώς, για όσους σπεύσουν να δηλώσουν πως είναι αθώοι του αίματος, η εγγλέζικη σημαία κυματίζει ακόμα στον ιστό του στρατοπέδου που έχουν στήσει στο ύψος της πύλης 7 του λιμανιού. Και η μόνη εφημερίδα που δημοσίευσε σχετική φωτογραφία - παρότι όλοι είναι γνώστες του πράγματος - παραμένει ο "Ριζοσπάστης".

Η τακτική της αποσιώπησης ελπίζουν ίσως ορισμένοι ότι θα καθυστερήσει το φούντωμα ενός αντικατοχικού - αντιπολεμικού κινήματος κι όπως "ξεχάστηκε" το όνομα "Μακεδονία" θα ξεχαστεί και το σημερινό αίσχος. Δυστυχώς γι' αυτούς, οι κλούβες που ζώνουν μόνιμα πλέον το αμερικανικό προξενείο, η μετατροπή του επικεφαλής των ΜΑΤ σε κλητήρα που παραλαμβάνει για λογαριασμό του προξένου τα ψηφίσματα διαμαρτυρίας, είναι πράγματα που δε μένουν για πολύ κρυφά. Ενα πολυσχιδές δίκτυο αλληλοπληροφόρησης απλώνεται ήδη στις γειτονιές και τους χώρους δουλιάς, σπάζοντας στην πράξη το φράγμα της σιωπής. Κι αυτό που γίνεται πλέον κοινή συνείδηση είναι πως τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα ήρθαν για να μείνουν. Εβδομήντα δύο αεροπλάνα, 19 πλοία, 5.737 στρατιώτες και 3.129 οχήματα (38 άρματα, 267 τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού, 14 πυροβόλα, 800 ρυμουλκούμενα, 900 κοντέινερ αγνώστου περιεχομένου) αποτελούν μόνο την εμπροσθοφυλακή. Οι διαβεβαιώσεις πως "δεν υπάρχουν παραμένοντες" επί ελληνικού εδάφους δεν πείθουν ούτε κι όσους θέλουν να πειστούν.

Η πόλη, που βίωσε στην ιστορία της με τραγικό τρόπο το πέρασμα διαφόρων στρατών, αποκτά αργά, αλλά σταθερά συνείδηση πως πια "δεν πρέπει να περιμένουμε να μας ξυπνήσουν οι ομοβροντίες των κανονιών".

Θ. Λ.

Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους

Επέλαση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης την ώρα που τα πλοία ξεφόρτωναν πολεμικά σύνεργα της αγγλικής στρατιάς. Μπλόκο στο τρένο που μετέφερε γερμανικά άρματα μάχης προς τα βόρεια σύνορα. Διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης. Μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση και πορεία. Ολα αυτά ήταν μόνο η αρχή. Οι κομμουνιστές της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν μαχητικά τη δράση τους ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτούς. Καλούν κάθε Ελληνα πατριώτη, δημοκράτη, να ταχθεί αγωνιστικά κόντρα στην καθιέρωση του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος, μέρος του οποίου είναι και ο βρώμικος πόλεμος που στήνεται σε βάρος του σερβικού λαού.

Το κάλεσμα ακούστηκε δυνατά το βράδυ της Πέμπτης, από τα στόματα των χιλιάδων κομμουνιστών, που διαδήλωσαν στους δρόμους της κατεχόμενης Θεσσαλονίκης, στέλνοντας προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα αντίστασης και πάλης.

"Οι κομμουνιστές, οι πατριώτες της Θεσσαλονίκης, οι δημοκρατικοί άνθρωποι, έδειξαν το σθένος τους, τη διάθεσή τους να συνεχίσουν τον αγώνα για να φύγουν οι Αμερικανοί από τα Βαλκάνια. Θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ενάντια στους ΝΑΤΟικούς για μια πατρίδα χωρίς επικυρίαρχους", δηλώνει ο γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, Χρήστος Κόφφας, σηματοδοτώντας την παραπέρα κλιμάκωση. Και συνεχίζει: "Σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσουμε. Πιο μαζικά και με πρωτότυπες μορφές δράσης θα κρατάμε στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα που φαίνεται ότι ανοίγει στην πατρίδα μας και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων".

Φίλοι και εχθροί

"Τώρα είναι η στιγμή που ο καθένας διακρίνει τους φίλους του", είπε ο Γιουγκοσλάβος πρόξενος, ευχαριστώντας τους κομμουνιστές, που παρά τη δυνατή βροχή, βγήκαν στους δρόμους το βράδυ της Πέμπτης για να διαδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στο σερβικό λαό και να καταγγείλουν τους φονιάδες των λαών.

Τούτη η φράση του Γιουγκοσλάβου προξένου ήχησε σαν κάλεσμα προς κάθε Ελληνα. Πρέπει όλοι να πάρουν θέση. Να ξεκαθαρίσουν με ποιους είναι και να παλέψουν για το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού να καθορίζει μόνος την πορεία του, χωρίς την παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων, των παγκόσμιων τρομοκρατών. Ηρθε η ώρα της ενεργητικής συμμετοχής. Οι εξελίξεις τρέχουν σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Τα περιθώρια ανοχής τελείωσαν. Ηρθε η ώρα της δράσης. Σ' αυτό το πεδίο θα κριθούν οι φίλοι και οι εχθροί, οι συμβιβασμένοι και οι ανυπόταχτοι.

Ειρήνη και πολιτισμός

Η ιστορία διδάσκει ότι η ειρήνη και ο πολιτισμός είχαν μια παράλληλη πορεία με έντονο το στοιχείο της αλληλεπίδρασης. Οσο περισσότερο παγιωνόταν η ειρήνη σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο, τόσο ο πολιτισμός γινόταν συνειδησιακή στάση ζωής των ανθρώπων. Ο πολιτισμός εκφράζεται συνολικά σε δύο επίπεδα. Στο συνειδησιακό - αισθησιακό με την ανάπτυξη κάθε μορφής τέχνης και στο υλικό με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Παρότι αυτά τα δύο επίπεδα βρίσκονται ή πρέπει να βρίσκονται σε διαλεκτική αλληλουχία, ωστόσο δε συμβαίνει πάντα αυτό. Η σχέση τους επηρεάζεται από το πλαίσιο ειρήνης ή πολέμου, ενστάσεων ή αποκλιμακώσεων που βρίσκεται η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα οι ισχυρές οργανωμένες δυνάμεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό αποτελεί το περίφημο έργο του Πικάσο "Γκουέρνικα". Αυτό, όπως κι ένα σωρό άλλα έργα και φιλολογικές - καλλιτεχνικές τάσεις, εμπνεύστηκε από τον παραλογισμό του πολέμου. Αντίθετα, ο πολιτισμός του "χρυσού αιώνος του Περικλέους" της Αρχαίας Αθήνας εμπνεύστηκε από μια μακρά ειρήνη. Αργότερα, η πολεμοχαρής κατακτητική Ρώμη των συνεχών πολεμικών εκστρατειών στηρίχτηκε αποκλειστικά στον έτοιμο αρχαιο-ελληνικό πολιτισμό. Δεν μπόρεσε όμως να διατηρήσει την αυθεντική ποιοτική του ουσία κι οδήγησε τα αρχαιο-ελληνικά πνευματικά και καλλιτεχνικά Συμπόσια στον εκφυλισμό των Ρωμαϊκών οργίων.

***

Μετά την πτώση της Ρώμης και υπό καθεστώς αφόρητης χριστιανοκρατίας προβάλλει η έλευση της μεσαιωνικής βαρβαρότητας. Ο σταυρός και το ξίφος συναποτελούν σύμβολα ισχυροσύνης. Μέτρια ανθρώπινα όντα φεουδαρχών, ηγεμόνων, λεηλατών και καταπατητών αναλαμβάνουν την εξίσου μέτρια προστασία της ανθρωπότητας. Οι πόλεμοί τους χαρακτηρίζονται από την ίδια τοπικιστική κυρίως μετριότητα χωρίς το συγκλονισμό της Αρχαίας Ελλάδας κι αργότερα της Ρώμης, παρά τις ουσιαστικές ποιοτικές τους διαφορές, σε ύφος και περιεχόμενο. Η μετριότητα των πολέμων και κατ' επέκταση της ειρήνης διαμόρφωσε κι έναν μετριότατο πολιτισμό με έντονα στοιχεία οπισθοδρόμησης. Απόδειξη γι' αυτό υπήρξε η Αναγέννηση. Εάν όλες αυτές οι λίγο - πολύ εναλλασσόμενες περίοδοι διαμόρφωσαν με θετικό και ταυτόχρονα αρνητικό τρόπο την ιστορική μαγιά του ανθρώπινου πολιτισμού, τότε μέγιστη προκύπτει η ανάγκη συνεχούς ερμηνείας του σύγχρονου πολιτισμού και των κοινωνικών όρων όπου διαμορφώνεται κι εξουσιάζει. Λέγεται ότι ο σύγχρονος πολιτισμός είναι το τελευταίο στάδιο της μετάβασης του ανθρώπου από την αναγκαιότητα στην ελευθερία. Αυτό σημαίνει ότι ο υπαρκτός πολιτισμός έχει ουσιώδη στοιχεία βαρβαρότητας.

***

Αυτά τα στοιχεία υπάρχουν τόσο στην πνευματική όσο και στην υλική του υπόσταση. Χαρακτηρίζεται ως ένας βάρβαρος υλικο-τεχνικός πολιτισμός που καταπνίγει τη συγκινησιακή έκφραση. Κάθε τέτοια έκφραση υποχρεώνεται να τον καταπολεμήσει εάν θέλει να υπάρχει. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η μετατροπή όλων των αξιών σε ανταλλακτικές, δηλαδή εμπορευματικές αξίες. Ακόμη και η Τέχνη είναι μπίζνες που αποφέρει κέρδος. Τον έχουν ονομάσει πολιτισμό του τσιμέντου και της ασφάλτου, του διαμερίσματος και του αυτοκινήτου. Πολιτισμό της χρυσοφόρας καταναλωτικής μανίας μιας άξεστης μάζας καταναλωτών. Είναι ένας χυδαίος υλισμός που υποτάσσει κάθε ανθρώπινη ευαισθησία στους νομισματικούς κανόνες των χρηματιστηρίων. Αυτός ο πολιτισμός του υλικού κέρδους έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια τον πόλεμο. Η ανημπόρια του να καταλάβει την αισθησιακή πλευρά του ανθρώπου, του ανθρώπου σύμβολο τέχνης, τον σπρώχνει να χώνεται όλο και πιο βαθιά στην κατακτική αναζήτηση του κέρδους, δηλαδή στον πόλεμο. Εδώ ο επιθανάτιος ρόγχος του πολεμικού θύματος γίνεται χρυσοβροχή και ο χρυσός ζυγιάζεται με το αίμα: Οσο περισσότερο χύνεται τόσο αυτός αυξάνεται. Είναι ο πολιτισμός των δρόμων και των κτιρίων, του ηλεκτρονικού διαχωρισμού των αεροπλάνων στον αέρα για να μη συγκρουστούν. Είναι ο πολιτισμός του Σαββατοκύριακου που θέλει τον άνθρωπο δεμένο στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου, έτοιμο προς σφαγή. Είναι ο πολιτισμός της τηλεοπτικής αποχαύνωσης και της απαστράπτουσας κιλότας ανεγκέφαλων κοριτσιών που χρησιμοποιούνται ως γλάστρες και σεξουαλικά αντικείμενα. Είναι ο πολιτισμός της κραυγής που αντικατέστησε τη μελωδία. Είναι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας που αλέθει τον άνθρωπο στα γρανάζια της μικροαστικής βαρβαρότητας. Η ειρήνη, στο διάβα της, συναντιέται με τον πηγαίο λαϊκό πολιτισμό σε μια κοινή επιδίωξη. Στο θάνατο του πολέμου και στην κατοχύρωση των όρων μιας ελεύθερης ζωής, μιας ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Απειλές και άδοξο τέλος

Μόνον την υπογραφή των Κοσσοβάρων Αλβανών φέρει το αμερικανικό σχέδιο για "την ειρήνευση" στο Κοσσυφοπέδιο, εξέλιξη που έδωσε ένα εκ των προτέρων αναμενόμενο "άδοξο" τέλος και στο δεύτερο γύρο συνομιλιών

Το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό απ' αυτό που τελικώς στιγμάτισε και το δεύτερο γύρο συνομιλιών της περασμένης βδομάδας στο Παρίσι. Οι υποτιθέμενοι διαμεσολαβητές απήγγειλαν το ποίημα με τη γνωστή στροφή "υπογράφετε ή πυροβολούμε". Οι Κοσσοβάροι Αλβανοί σκέπασαν τις έντονες εσωτερικές τους διαφορές επιβεβαιώνοντας την εντύπωση πως τα ισχυρότερα - υπό τις παρούσες συνθήκες - στελέχη τους διατίθενται να δεθούν - βεβαίως με κάποια... ανταλλάγματα - στο άρμα της αμερικανικής πολιτικής, και οι Σέρβοι επανέλαβαν - εάν δεν αύξησαν - τις αντιδράσεις τους έναντι του σχεδίου για τη λεγόμενη "ειρήνευση" στο Κοσσυφοπέδιο. Ετσι, όλα πήγαν ως ανέμενε ο οιοσδήποτε παρατηρητής...

Οι μόνοι που προφασίζονταν πως ήλπιζαν την ανατροπή του... αναπόφευκτου ήταν οι Ευρωπαίοι. Αφ' ενός, οι προεδρεύοντες των συνομιλιών, υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας και της Βρετανίας, Ιμπέρ Βεντρίν και Ρόμπιν Κουκ σε πρώτο επίπεδο για να καλλιεργήσουν την εντύπωση πως οι Βρυξέλλες "δε μένουν εντελώς αμέτοχες" (όπως αρχικά στην περίπτωση της Βοσνίας) στα προβλήματα της πιο καυτής γειτονιάς των Βαλκανίων, αφ' ετέρου οι Ρώσοι διπλωμάτες (με πρώτο τον υπουργό Εξωτερικών, Ιγκόρ Ιβάνοφ). Οι Ρώσοι αρχικά θέλησαν να προβάλλουν το "δίκαιο" των σερβικών αντιδράσεων αλλά στη συνέχεια, συνειδητοποιώντας το πόσο στενά εξαρτάται η επιβίωση της Ρωσίας (και από τα πακέτα δανείων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας), άλλαξαν τροπάριο και επιχείρησαν να πείσουν το Βελιγράδι να υπογράψει "ρητορεύοντας" με επιχειρήματα Δυτικοευρωπαίων: Τουτέστιν, υπογράψτε τώρα και αργότερα διαπραγματεύεστε τις ενστάσεις σας σε ζωτικά σημεία της συμφωνίας...

Εως την ύστατη ώρα τερματισμού και του δεύτερου γύρου των συνομιλιών, οι ψευδαισθήσεις είχαν διαλυθεί. Η αντιπροσωπεία των Κοσσοβάρων Αλβανών υλοποίησε την υπόσχεσή της και έβαλε την υπογραφή της στο σχέδιο της συμφωνίας. Επειτα, χωρισμένη στα δύο ετοίμασε τις βαλίτσες της για την Ουάσιγκτον όπου επρόκειτο να γίνουν συναντήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον και για το Μονς του Βελγίου για επαφές με ανώτατα στελέχη του ΝΑΤΟ. Ομως, την ίδια ώρα, στον ορίζοντα των ΗΠΑ άρχισαν να γίνονται ορατότερα άλλα προβλήματα.

Ανώτατα στελέχη του αμερικανικού Πενταγώνου καταθέτοντας τις απόψεις τους την περασμένη Πέμπτη στην επιτροπή "Στρατιωτικών Υπηρεσιών" της Γερουσίας, υποστήριξαν ότι τελικώς... η εξαπόλυση ΝΑΤΟικών αεροπορικών επιδρομών στο Κοσσυφοπέδιο δεν είναι ακριβώς όπως ένας περίπατος της "Αλεπούς της Ερήμου".Τόνισαν, υπογράμμισαν, σημείωσαν σε κάθε περίπτωση, πως ενδεχόμενη αμερικανική συμμετοχή σε ένα τέτοιο "παιχνίδι με άγνωστο τέλος και ρευστή στρατηγική" θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά πλήγματα τόσο σε αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη όσο και σε έμψυχο δυναμικό! "Ποιος μας εγγυάται ότι σε μια τέτοια περίπτωση, όλοι οι σύμμαχοι θα παραμείνουν στο πλευρό μας; Στο κάτω - κάτω οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στην ΠΓΔΜ, εδράζουν με την προϋπόθεση μιας συμφωνίας υπογεγραμμένης και από Σέρβους και από Κοσσοβάρους Αλβανούς, πράγμα που δε συνέβη" σημείωσε με έμφαση στην επιτροπή της Γερουσίας ο στρατηγός Ντένις Ράιμερ (αρχηγός γενικού επιτελείου στρατού).

Μεταξύ των επιχειρημάτων που προέβαλαν άλλα μεγάλα "κεφάλια" του αμερικανικού Πενταγώνου, είναι οι "απρόβλεπτες" καιρικές συνθήκες, το δύσβατο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου και το ιδιαίτερα εξελιγμένο σύστημα αεράμυνας των Γιουγκοσλάβων στρατιωτών. Επιπλέον, τόνισαν, (γεγονός στο οποίο συμφώνησε και ο πρόεδρος της επιτροπής Τζον Γουόρνερ!), πως οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις όχι μόνον έχουν καταλάβει στρατηγικές θέσεις μέσα, έξω και τριγύρω από το Κοσσυφοπέδιο αλλά και έχουν αναπτυχθεί κατά τρόπο που σηματοδοτεί ετοιμασίες αντιμετώπισης εξωτερικού εισβολέα... Τι περίμεναν δηλαδή; Πως οι Σέρβοι θα τους περίμεναν κρυμμένοι στα καταφύγια;Ετσι, το διττό πρόσωπο των ΗΠΑ (αφ' ενός πολεμοκάπηλη πολιτική, αφ' ετέρου ο σκεπτικισμός των στρατηγών) φαίνεται πως περιπλέκει το πράγμα... Θα γίνουν άμεσα βομβαρδισμοί στο Κοσσυφοπέδιο; Θα επαναληφθεί κάποια νέα "διπλωματική" πρωτοβουλία Ευρωπαίων προς το Βελιγράδι; Και εάν

ναι, ποιος και με ποιον τρόπο θα υποχωρήσει πρώτος; Θα αλλάξουν οι "διπλωμάτες" τροπάριο; Η ο Μιλόσεβιτς θα βρει κάποιον αποτελεσματικό τρόπο προκειμένου να βγει από την κρίση όσο το δυνατόν αλώβητος; Ενα πάντα είναι σίγουρο. Πως δύσκολα έως ακατόρθωτα ο Γιουγκοσλάβος Πρόεδρος θα υπαναχωρήσει ενδίδοντας στις πιέσεις. Η κοινή σερβική γνώμη είναι υπέρ της υπεράσπισης των εθνικών εδαφών έναντι μιας ΝΑΤΟικής εισβολής. Τα στρατεύματά του φαίνονται ενισχυμένα στις επιχειρήσεις που κλιμακώνονται αυτή την ώρα στο Κοσσυφοπέδιο και παρά τις εσωτερικές παραφωνίες (όπως η "προβληματική" στάση του Μαυροβουνίου που εδώ και καιρό επιδιώκει να διαχωρίσει τη θέση του από τη Σερβία), τίποτε δεν τον αναγορεύει σε "σίγουρο" ηττημένο αυτού του παιχνιδιού.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Σε ΝΑΤΟική υπηρεσία

Ο ραγιαδισμός και η υποτέλεια έχουν όρια. Μόνο που η κυβέρνηση και ο μηχανισμός της καταφέρνουν πάντα να τα ξεπερνούν. Αποδείχτηκε και πάλι το βράδυ της Πέμπτης, έξω από το Αμερικάνικο προξενείο, όπου κατέληξε η μεγάλη αντιπολεμική πορεία του ΚΚΕ. Η ελληνική αστυνομία μπήκε στην υπηρεσία των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Περιέφραξε το κτίριο με κλούβες και ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, προσπαθώντας να διασφαλίσει την ησυχία των ξένων αφεντικών, από το κύμα καταδίκης και αντίστασης που ξεδιπλώνεται και διαρκώς δυναμώνει.

Οι κομμουνιστές απαίτησαν από τον ταξίαρχο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, να αποσύρει τις δύο κλούβες που παρέταξε μπροστά από την είσοδο του κτιρίου, καταγγέλλοντας πως με αυτή την πρακτική προκαλεί τα αισθήματα των διαδηλωτών. Παρά τις επίμονες προσπάθειες ο επικεφαλής αρνήθηκε.

Μπροστά σ' αυτή την κατάντια, στο νέο δείγμα υποτέλειας, η αντιπροσωπεία της ΚΟΘ του ΚΚΕ επέλεξε τελικά να επικολλήσει το ψήφισμα της συγκέντρωσης πάνω στην κλούβα της αστυνομίας (φωτογραφία). Ετσι συνέβη το πρωτόγνωρο στα χρονικά, ο επικεφαλής της ελληνικής αστυνομικής δύναμης να παραλαμβάνει το ψήφισμα καταδίκης για λογαριασμό των Αμερικανών.

Ας βάλουν όσες κλούβες θέλουν. Η οργή του λαού θα ακουστεί πιο δυνατή. Το αντιπολεμικό κίνημα που αναπτύσσεται δε θα σκοντάψει σε τέτοια ψευτοεμπόδια.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ