- Το ΚΚΕ ζητάει πρόωρες εκλογές. Νομίζετε ότι αυτό αποτελεί λύση;

- Οι εκλογές, βέβαια, δεν πρόκειται να δώσουν ριζική λύση στο πρόβλημα. Μπορούν, όμως, να αποτελέσουν αρχή για παραπέρα διαφοροποιήσεις στο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και για ένταση και επέκταση της πάλης.

Γιατί το πρόβλημα δεν είναι, βέβαια, μονάχα η αλλαγή της κυβέρνησης, αλλά η αλλαγή πορείας. Το θέμα είναι να αναδειχτούν δυνάμεις, που θα παρέχουν εγγυήσεις πως θα παλέψουν, για να μπει φραγμός στο καθεστώς της υποταγής της χώρας μας στα κελεύσματα και τις εντολές των ΗΠΑ και των Βρυξελλών, και, ταυτόχρονα, θα βάλουν φραγμό στην ασυδοσία των μονοπωλίων και της οικονομικής ολιγαρχίας.

Το κόμμα μας ζητάει να διενεργηθούν οι εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές. Αν αυτό δεν πραγματοποιηθεί, τότε ο λαός τη διπλή απάντησή του να τη δώσει στις ευρωεκλογές. Να γίνουν οι ευρωεκλογές δημοψήφισμα εναντίον της κυβέρνησης.

Το δημοψήφισμα που αρνήθηκε να δεχτεί η κυβέρνηση για τη Συμφωνία του Μάαστριχτ να το πραγματοποιήσει ο λαός στις ευρωεκλογές. Να πει όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, να καταψηφίσει την πολιτική της υποταγής, την πολιτική της ανεργίας και της άγριας εκμετάλλευσης, να ενισχυθεί το κομμουνιστικό κόμμα.

- Ας υποθέσουμε ότι προκηρύσσονται εκλογές. Τίθενται, όμως, από ορισμένους και θέματα συνεργασιών. Το ΚΚΕ μπορεί να συνεργαστεί με άλλα κόμματα, π.χ., με αυτά που λέτε "αστικά κόμματα";

- Θέμα αρχής, που να αποκλείει τη συνεργασία με άλλα κόμματα, δεν υπάρχει. Η ιστορία του επαναστατικού κινήματος σε όλο τον κόσμο, αλλά και στη χώρα μας έχει πολλά παραδείγματα συνεργασίας, φυσικά στη βάση συγκεκριμένων στόχων και επιδιώξεων, που η πραγματοποίησή τους ωφελεί τον τόπο και το λαό. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα σ' εμάς είναι το ΕΑΜ.

Βέβαια, το θέμα των συνεργασιών με άλλα κόμματα δεν το βλέπουμε στενά συνδεδεμένο με τις εκλογές. Το ΚΚΕ δεν είναι και δεν υπήρξε ποτέ εκλογικός μηχανισμός, αλλά ένα μαχητικό επαναστατικό πολιτικό κόμμα, με όλη τη σημασία της λέξης. Μια πολιτική συνεργασία πρέπει να στηρίζεται σε ένα κοινό πολιτικό πρόγραμμα. Με τη συμφωνία πρέπει να επιδιώκεις μαζί με ένα άλλο κόμμα ή μια άλλη πολιτική κίνηση την από κοινού πραγματοποίηση ενός ή περισσότερων λαϊκών ή εθνικών στόχων.

- Από το 1992 ακούγεται συχνά το σύνθημα "πέντε κόμματα δυο πολιτικές". Συμφωνείτε με αυτό;

- Κι αυτό το σύνθημα είναι εύρημα των αντιπάλων μας. Ποτέ η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ή άλλο υπεύθυνο κομματικό όργανο δεν έθεσε τέτοιο θέμα. Και όσες φορές ακούστηκε από στελέχη μας αυτή η φράση ήταν σχήμα λόγου, για να εκφραστεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα και αλήθεια.

Οτι, δηλαδή, στο κορυφαίο θέμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως του Μάαστριχτ και του ΝΑΤΟ, υπάρχουν δύο πολιτικές. Η πολιτική του ΚΚΕ, που απορρίπτει και αντιμάχεται όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς και η πολιτική όλων των άλλων κομμάτων, που τους αποδέχονται ή περιορίζονται απλώς σε ορισμένες αντιρρήσεις κι επιφυλάξεις όχι ουσιαστικές.

Σε μια σειρά όμως από άλλα θέματα, όπως, π.χ., θέματα λειτουργίας των θεσμών και της δημοκρατίας, ζητήματα Τοπικής Αυτοδίοικησης, θέματα κοινωνικής πρόνοιας, ή ζητήματα υπεράσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, υπάρχουν πολλές πολιτικές και τακτικές δράσης για την αντιμετώπισή τους.

Στο γεγονός αυτό, άλλωστε, το ΚΚΕ βλέπει και τη δυνατότητα για συνεργασία και κοινή δράση με άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις.

- Αρκετά ενδιαφέρον το ερώτημά σας. Νομίζω ότι το πρώτο που χρειάζεται είναι να διευκρινίσουμε τι εννοούμε με τον όρο Δεξιά, γιατί γύρω από τον όρο αυτό παίχτηκε και παίζεται ένα παιχνίδι αποπροσανατολισμού.

Ιστορικά, συνηθίστηκε να λένε Δεξιά, στις διάφορες παραλλαγές της, όλα εκείνα τα κόμματα που δεν κρύβουν πως είναι ταγμένα να υπηρετήσουν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και που εκφράζουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και μάχονται υπέρ του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Τέτοια κόμματα ήταν, για παράδειγμα, το Λαϊκό Κόμμα του Γούναρη και του Τσαλδάρη. Ο Ελληνικός Συναγερμός του Παπάγου, η ΕΡΕ και η ΝΔ του Καραμανλή κλπ.

Ομως, δεν ήταν και δεν είναι μόνο τα δεξιά αυτά κόμματα καθεστωτικά. Τα κόμματα, π.χ., των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου, Σοφούλη, της Ενωσης Κέντρου του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, τι ήταν; Επαναστατικά ή έστω λαϊκο-δημοκρατικά; Κάθε άλλο.

Πράγματι, η αλήθεια και η ζωή λένε πως η Δεξιά μάς είχε εμάς τους κομμουνιστές στο στόχαστρο στα 80 χρόνια ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ. Αλλά και τα άλλα κόμματα της άρχουσας τάξης έκαναν επίσης και κάνουν αντικομμουνισμό. Θα 'λεγα, μάλιστα, πως τα κεντρώα κόμματα ήταν εφευρετικότερα στις μέθοδες και τις τακτικές του αντικομμουνισμού τους.

- Ιστορικά, όμως, καθιερώθηκε η έννοια "Αντιδεξιά"...

- Είναι ένα ερώτημα... Μήπως σημαίνει το σύνολο εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που αντιμάχονται τη Δεξιά ή που έχουν διαφορετική πολιτική από αυτή; Αλλά κάθε διαφορετική πολιτική από την πολιτική της Δεξιάς δεν είναι εξ ορισμού προοδευτική πολιτική.

Αυτό το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Αλλά τότε, γιατί για δεκαετίες ολόκληρες έγινε κατορθωτό να περάσει και να καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού η θέση Δεξιά - Αντιδεξιά, η γνωστή θέση του ΠΑΣΟΚ Δεξιά - δημοκρατικές δυνάμεις, σαν μια βασική αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας και για ορισμένους ίσως η βασικότερη;

- Το γεγονός δεν έχει την εξήγησή του;

- Ναι. Για δεκαετίες ολόκληρες, έλειψαν απ' αυτόν τον τόπο οι στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες. Ελειψαν ακόμα και οι πιο απλές και στοιχειώδεις ελευθερίες, το δικαίωμα, π.χ., να σκέφτεται και να ενεργεί ο καθένας διαφορετικά απ' ό,τι υπαγόρευε το καθεστώς. Κι έτσι είχαμε διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, πολιτική προσφυγιά, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, δηλώσεις μετανοίας και χωρισμούς των πολιτών σε εθνικόφρονες και προδότες, σε πατριώτες και μιάσματα.

Ολα αυτά που η γενιά μου, αλλά και οι νεότερες γενιές τα έζησαν και τα γεύτηκαν αποδίδονται στα κόμματα της Δεξιάς, στη Δεξιά γενικά, γιατί αυτή τα προωθούσε και τα υπεράσπιζε αταλάντευτα και με πάθος. Γιατί αυτή ήταν ο πιο καθαρός φορέας υπεράσπισης του καθεστώτος και ο πιο φανερός αντίπαλος του κομμουνισμού.

Στον αντίποδα αυτής της πραγματικότητας των διώξεων και του αντιδημοκρατικού καθεστώτος, δημιουργούνταν ευρύτερες συσπειρώσεις και συνεργασίες με τα λεγόμενα αντιδεξιά κόμματα, με στόχο να αποκατασταθούν τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Εφτανε κάποιος να είναι αντίθετος ακόμα σε επιμέρους ή σε δευτερεύουσες πλευρές του αντιδημοκρατικού καθεστώτος, για να χαρακτηριστεί αντιδεξιός και να επιδιωχτεί η συνεργασία μαζί του για την προώθηση ακόμα κι αυτών των λίγων, στα οποία υπήρχε σύμπτωση. Επρεπε ο λαός να ανασάνει κάπως.

- Ετσι, λέτε, δημιουργήθηκε ιστορικά το δίπολο "Δεξιά - Αντιδεξιά...- Ναι. Σε αρκετές περιπτώσεις, έδωσε θετικά αποτελέσματα και γενικά βοήθησε στην ενότητα των λαϊκών δυνάμεων και στην πάλη για τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας.

Οταν όμως περάσουν οι συνθήκες που επέβαλαν αυτό το συγκεκριμένο διαχωρισμό, η χρησιμοποίησή του, όχι μόνο δεν προσφέρει, τίποτα, αλλά γίνεται και σοβαρό στοιχείο αποπροσανατολισμού και παραπλάνηση των εργαζομένων.

- Πάντως, το κόμμα σας τον τελευταίο καιρό απορρίπτει την πολιτική πλατφόρμα "Δεξιά - Αντιδεξιά".

- Ναι. Το κόμμα μας απορρίπτει αυτή την πολιτική πλατφόρμα, αλλά μας αδικείτε, όταν λέτε ότι αυτό το κάνει τον τελευταίο καιρό. Αν το κόμμα μας συναίνεσε στο παρελθόν σε έναν τέτοιο διαχωρισμό, το έκανε πάνω σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα και σε πολύ συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους.

Ομως όταν άλλαξαν οι συνθήκες και αυτή η θέση "Δεξιά - Αντιδεξιά" έγινε στοιχείο αποπροσανατολισμού, στοιχείο παραπλάνησης και εκμετάλλευσης του λαϊκού κινήματος, το κόμμα μας δε δίστασε να βγει και να εναντιωθεί σε όσους τη χρησιμοποιούσαν, παρόλο που οι εμπειρίες από τη Δεξιά ήταν τραυματικές.

- Αναφέρεσθε στη δεκαετία του '80;

- Δεν πρέπει να ξεχνάμε την εναντίωσή μας σε αυτόν τον διαχωρισμό, όταν το ΠΑΣΟΚ τον χρησιμοποιούσε για να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Δεν πρέπει να μας διαφεύγουν οι θέσεις του κόμματός μας τη δεκαετία του '80, για να μην περάσουν στο λαό οι θεωρίες του ΠΑΣΟΚ για τον μπαμπούλα της Δεξιάς ή τα σχήματα περί φωτός και σκότους ή το σύνθημα "ψηφίστε μας, γιατί, αν ξανάρθει η Δεξιά, θα περάσετε τα ίδια και χειρότερα εσείς και τα παιδιά σας". Το ΚΚΕ, όχι μόνο δε συναίνεσε σε μια τέτοια εξαπάτηση του λαού, αλλά αγωνίστηκε για να μην περάσει κανένα είδος εξαπάτησης και λεηλασίας συνειδήσεων.

Εμείς δεν κρίνουμε τα κόμματα από αυτό που τα ίδια διακηρύσσουν για τον εαυτό τους. Αυτό δε σημαίνει ότι αδιαφορούμε για τις ιστορικές καταβολές τους ή την ποιότητα των μαζών που συσπειρώνουν. Εμείς, τα κόμματα τα κρίνουμε από την ιδεολογία, την πολιτική που έχουν και κυρίως από τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, που είναι βασικά κριτήρια επαλήθευσης κάθε διακήρυξης ή θεωρίας.

- Σήμερα, τι είναι αυτό που βαραίνει;

- Το βασικό γνώρισμα της σημερινής κατάστασης είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι κατηγορηματικά αντίθετη με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη.

Οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι η εξάρτηση της χώρας από τον ιμπεριαλισμό, την αμερικανοκρατία και τα δυτικοευρωπαϊκά μονοπώλια βαθαίνει ακόμα περισσότερο. Η κατάσταση αυτή δε θίγει μόνο μια τάξη, την εργατική, αλλά το σύνολο των εργαζομένων, εργάτες, αγρότες, μικρομεσαίους, νεολαία, υπάλληλους, επιστήμονες, ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού. Ο λαός μας όλο και περισσότερο κατανοεί πως δεν μπορεί να γίνει το πιο παραμικρό σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, αν δεν υπάρξει σύγκρουση και πάλη με τα συμφέροντα της εξάρτησης.

Η αντίθεση ανάμεσα στο λαό, από τη μια, και στη μονοπωλιακή αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές της νέας τάξης οξύνεται κι αυτό αποτελεί το κύριο γνώρισμα της σημερινής κατάστασης.

Ταυτόχρονα όμως, η αντίθεση αυτή αποτελεί και τη βάση για διεργασίες και ζυμώσεις μέσα στις κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις για να υπάρξουν συμμαχίες, που η πραγματοποίησή τους θα αποτελέσει και διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση.

Και ο λαός, όπως απέδειξαν οι τελευταίες εκδηλώσεις, εναντιώνεται, όταν προκαλείται βάναυσα ο πατριωτισμός του και η εθνική του υπερηφάνεια. Οι νέες αυτές δυναμικές που άρχισαν να διαμορφώνονται και να αναπτύσσονται στη λαϊκή βάση αποτελούν αισιόδοξο μήνυμα για αντίσταση.

- Υπάρχει κι ένα άλλο ερώτημα. Πόσο ρεαλιστική είναι η πρόταση του ΚΚΕ για το "δημοκρατικό αντιμονοπωλιακό και πατριωτικό μέτωπο προς ανατροπή του σημερινού αδιέξοδου", όπως λέτε, "πολιτικού σκηνικού";

- Ασφαλώς, με το ερώτημά σας αυτό, εννοείτε αν το ΚΚΕ παίρνει υπόψη του τις δυσκολίες, όταν κάνει λόγο για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου και ειδικότερα αν έχει συνείδηση της δραματικής αλλαγής των συσχετισμών - παγκοσμίως και στην Ελλάδα - μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

Ούτε στα σύννεφα πετάμε, ούτε ψευδαισθήσεις έχουμε. Είμαστε πολύ περισσότερο ρεαλιστές από τον καθένα, γιατί τις αρνητικές αλλαγές που συνέβησαν στον κόσμο και τις συνέπειες εις βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος τις νιώσαμε περισσότερο από τον καθένα. Ομως τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως πρέπει να αναδιπλώσουμε τις σημαίες να τις βάλουμε στο σεντούκι και να περιμένουμε πότε θα ξημερώσουν καλύτερες ημέρες; Ισως αυτό να θεωρείται ρεαλισμός...

- Τι είναι, λοιπόν, για σας ρεαλιστικό;

- Ρεαλιστικό για μας είναι αυτό που βγαίνει από την ίδια τη ζωή σαν αναγκαιότητα. Ρεαλιστικό είναι αυτό που απαντάει στα άμεσα και μακροπρόθεσμα προβλήματα και τα ζωτικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού και της χώρας, ανεξάρτητα αν οι δυνάμεις που θα το πραγματοποιήσουν είναι οργανωτικά και πολιτικά έτοιμες ή όχι.

Ολα τα μεγάλα κινήματα και οι ανατάσεις του λαού μας αυτή την αντίληψη είχαν για το ρεαλισμό.

Ρεαλιστικό ήταν το σύνθημα των αγωνιστών του 1821 "Ελευθερία ή θάνατος", όταν στην Ευρώπη η Ιερά Συμμαχία ήταν πανίσχυρη. Δεν ήταν μήπως ρεαλιστική η στάση μας το 1940, όταν όλη η Ευρώπη ήταν κάτω από τις φασιστικές μπότες; Ρεαλιστικό δεν ήταν το σύνθημα "Στ' άρματα, στ' άρματα", όταν η χώρα μας στέναζε κάτω από τριπλή κατοχή;

Η Ιστορία, αγαπητέ μου, συχνά περιφρονεί τους ρεαλισμούς και επιβραβεύει ό,τι ανταποκρίνεται στην αναγκαιότητα της ζωής.

Κοιτάξτε γύρω σας. Ανεργία, ακρίβεια, κοινωνικοί αποκλεισμοί, εξαθλίωση, ανασφάλεια και ταυτόχρονα χυδαίος πλούτος, λεηλασίες, αναξιοκρατία και συστηματικός βιασμός συνειδήσεων. Κάλυψη αυτής της κατάστασης από την ΕΕ των πολυεθνικών.

- Και τι προβλέπετε;

- Οι λαοί σίγουρα δε θα αυτοκτονήσουν, θα αντισταθούν. Και άρχισαν μάλιστα να αντιστέκονται μαχητικά. Θα συμπήξουν μέτωπο για να αντιμετωπίσουν τη νέα τάξη, αυτή την ιδιότυπη αντεπανάσταση που διατρέχει την υφήλιο. Η αντίδραση θα γεννήσει τη δράση και την αντίσταση - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Και αυτό είναι σημαντικό και ρεαλιστικό.

- Κύριε Πρόεδρε, ανησυχείτε με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια;

- Η κατάσταση στα Βαλκάνια μετά το 1991 χαρακτηρίζεται από τις έντονες πολιτικές και στρατιωτικές ενέργειες των ΗΠΑ να επιβάλουν τη νέα τάξη πραγμάτων, να εξασφαλίσουν την επικυριαρχία τους και τον πολιτικοοικονομικό έλεγχο στις χώρες της Βαλκανικής.

Ανάλογες προσπάθειες γίνονται και από τη Γερμανία, φυσικά για δικό της λογαριασμό.

Κύρια τακτική τους, για να πετύχουν αυτόν τον στόχο είναι να παροτρύνουν σε αγώνα τις μειονότητες που υπάρχουν στις χώρες της Βαλκανικής, να αποσχιστούν από το κράτος που ανήκουν και να δημιουργήσουν άλλο δικό τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα γνωστά γεγονότα που οδήγησαν στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

- Με το Κόσσοβο τι γίνεται;

- Στα πλαίσια των σχεδίων και της τακτικής που σας είπα είναι και η περίπτωση του Κόσσοβου.

Στο Κόσσοβο, Αμερικανοί και Γερμανοί εκμεταλλεύονται τον πόθο των Κοσσοβάρων για την αυτονομία τους, ενισχύουν και εξοπλίζουν την ένοπλη δράση τους. Στόχος τους είναι να πετύχουν τον παραπέρα διαμελισμό της Νέας Γιουγκοσλαβίας και να αδυνατίσουν τη Σερβία.

Στα πλαίσια αυτά στέλνουν, και με τη βοήθεια της χώρας μας, αμερικανο-ΝΑΤΟικά στρατεύματα στο Κόσσοβο για να εξασφαλιστεί δήθεν η τήρηση της συμφωνίας Κοσσοβάρων - Σέρβων.

- Γιατί το λέτε αυτό;

- Γιατί, η αλήθεια είναι άλλη: Η εφαρμογή του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ σ' αυτή την περιοχή. Η τακτική των ΗΠΑ για τη δημιουργία νέων κρατών και η χάραξη καινούριων συνόρων δεν περιορίζεται στις χώρες της Βαλκανικής, αλλά αυτή επεκτείνεται και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Στα σχέδια αυτά των ΗΠΑ συμμετέχει και η χώρα μας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Σήμερα η Βόρειος Ελλάδα έχει γίνει προγεφύρωμα και ορμητήριο των αμερικανο-ΝΑΤΟικών δυνάμεων για την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων στο Κόσσοβο και αν τα καταφέρουν, σε όλη τη Γιουγκοσλαβία. Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι γενικότερος, ιδιαίτερα με την ύπαρξη της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Ο ελληνικός λαός πρέπει να αντισταθεί τώρα όσο είναι νωρίς και να αρνηθεί να γίνεται η Ελλάδα ορμητήριο των αμερικανο-ΝΑΤΟικών δυνάμεων για την εφαρμογή των σχεδίων των ΗΠΑ και της Γερμανίας.

- Είστε ενάντια στην ΕΕ, στο Μάαστριχτ... Τίθεται, όμως, ένα ερώτημα. Ας υποθέσουμε ότι ιδρύθηκε το "Μέτωπο", που προτείνετε και ο λαός τού εμπιστεύτηκε την εξουσία. Πώς θα αποχωρήσει η χώρα αμέσως από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως υποστηρίζει το κόμμα σας, χωρίς να διακινδυνεύσει η ακεραιότητα και η εθνική της οικονομία, όταν αυτή συνδέεται με χιλιάδες ομφάλιους λώρους με την Ευρώπη;

- Είναι γνωστό πως είμαστε ενάντια στην ΕΕ των πολυεθνικών και των μονοπωλίων και υπέρ μιας ΕΕ των λαών της Ευρώπης. Παλεύουμε ενάντια στη σημερινή ΕΕ και της πολιτικής της, ενάντια στη συμφωνία του Μάαστριχτ, "Ατζέντα 2000" κλπ.

Μάλιστα, τώρα δεν είμαστε οι μόνοι. Τον τελευταίο καιρό κι άλλες πολιτικές δυνάμεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τάχτηκαν επίσης ενάντια στην ΕΕ και το Μάαστριχτ.

- Ναι, αλλά τι θα κάνετε;

- Ακούστε. Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε πού ζούμε, γνωρίζουμε τον περίγυρό μας, γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Γνωρίζουμε γιατί συγκροτούνται οι διάφορες ΝΑΤΟικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης. Και φυσικά γνωρίζουμε το δεσμό ανάμεσα στην ελληνική οικονομία και την ευρωπαϊκή.

Οταν κάνουμε λόγο για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων και από το ΝΑΤΟ της νέας τάξης, δεν εννοούμε πως την άλλη μέρα το πρωί θα αποχωρήσουμε, χωρίς να προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε τις όποιες συνέπειες. Είναι φανερό ότι θα χρειαστεί να μπει η χώρα σε μια πολιτική, οικονομική και στρατιωτική διαδικασία αποδέσμευσης.

Ακόμα, θα αναπτύξουμε παραπέρα τις προσπάθειες για συνεργασία κι αντίσταση με όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις όλων των χωρών της Ενωσης, που θα αντιστέκονται και θα παλεύουν κόντρα στη ληστρική ένωση των μονοπωλίων.

Πέρα από αυτό, κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως έτσι θα 'χουν τα πράγματα αύριο. Πως τα πάντα που μας περιβάλλουν σήμερα, η δυναμική του ΝΑΤΟ, ο ρόλος της ΕΕ κλπ., θα μείνουν αιώνια όπως έχουν, πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αύριο, μεθαύριο.

- Αισιοδοξείτε;

- Κάτω από τους νόμους της εξέλιξης και της πάλης των λαών πολλά μπορεί να αλλάξουν. Βέβαια, δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε από τώρα τι συγκεκριμένες αλλαγές θα γίνουν και ποια συγκεκριμένα προβλήματα θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει το Μέτωπο όταν θα 'ρθε στην εξουσία.

Εκείνο που είναι δεδομένο σήμερα είναι το γεγονός ότι κανένα όφελος εθνικό, οικονομικό και κάθε λογής δεν έχει η χώρα μας από τη συμμετοχή της σε όλους αυτούς τους σημερινούς οργανισμούς. Κι ότι αντίθετα, με τη συνεχή αντίσταση και πάλη του λαού μας είναι δυνατό να μειώνει τις αρνητικές συνέπειες σε βάρος της χώρας μας.

Εμείς με βάση αυτό το συμφέρον του λαού και της πατρίδας μας διαμορφώνουμε την πολιτική μας. Εμείς θεωρούμε ρεαλιστικό αυτό που είναι αντικειμενικά σωστό και παλεύουμε να δημιουργηθούν οι υποκειμενικές κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε αυτό που διακηρύσσουμε να γίνει πράξη.

Αναδημοσιεύουμε σήμερα το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του επίτιμου Προέδρου του ΚΚΕ, Χαρίλαου Φλωράκη, στα "Νέα". Το πρώτο μέρος της συνέντευξης αναδημοσιεύτηκε στο "Ριζοσπάστη" της Κυριακής. Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του, ο Χαρίλαος Φλωράκης αναφέρεται στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου, στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιούνη, στις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ απαντά στις ερωτήσεις για το "παραπλανητικό δίλημμα: Δεξιά - αντιδεξιά". Τέλος, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ μιλάει για την αναγκαιότητα και τη ρεαλιστικότητα της πολιτικής πρότασης του Κόμματος, για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και τονίζει: "Οι λαοί σίγουρα δε θα αυτοκτονήσουν, θα αντισταθούν... Η αντίδραση θα γεννήσει τη δράση και την αντίσταση - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Και αυτό είναι σημαντικό και ρεαλιστικό".