- Κύριε διοικητά, πού βρίσκονται σήμερα τα σύνορα της χώρας μας;

- Αστα, μην τα ψάχνεις...

Ο διάλογος είναι πραγματικός και δυστυχώς δεν έγινε μόνο με ένα στέλεχος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο οποιοσδήποτε παρατηρήσει τις φωτογραφίες από την απόβαση των Αμερικανών χτες στο Λιτόχωρο, όποιες φωτογραφίες απ' όποιον φωτογράφο, διαπιστώνει τουλάχιστον ένα κοινό σημείο: Δεν καταγράφεται ούτε ένα χαμογελαστό ή έστω αδιάφορο πρόσωπο Ελληνα στρατιωτικού. Αντίθετα το μόνο που καταγράφεται είναι σκυθρωπά πρόσωπα.

Το βόρειο τμήμα της χώρας βρίσκεται και τυπικά από χτες το πρωί υπό καθεστώς προτεκτοράτου! Δεν υπάρχει ούτε ένας Ελληνας αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων που να μπορεί να δηλώσει και αποδείξει επωνύμως ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας και μόνο αυτές έχουν τον απόλυτο έλεγχο της επικράτειας. Το βόρειο τμήμα της χώρας χτες το πρωί τέθηκε υπό την άμεση αμερικανική επικυριαρχία. Εγινε και τυπικά μέρος του προβλήματος της επιβεβλημένης από τους ΕυρωΝΑΤΟικούς ανατροπής των συνόρων στα Βαλκάνια. Οι Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τέθηκαν στην πράξη άμεσα υπό τις διαταγές των Αμερικανών επικυρίαρχων, τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα. Το σύνολο των δημοσιογράφων που κάλυψε την απόβαση έγινε μάρτυρας αυτής της ξεφτίλας: Ελληνες αξιωματικοί να βαράνε προσοχές στους Αμερικανούς. Συνέβη! Χτες το πρωί στο Λιτόχωρο.

Οχι πως είχαμε άλλου είδους αυταπάτες, καθώς από την εποχή του "ιδού ο στρατός σας" είναι καθαρό ποιος είναι το αφεντικό. Μόνο που μέχρι τώρα κάποιοι κρατούσαν κι ορισμένα προσχήματα. Χτες το πρωί δεν κρατήθηκε πρόσχημα κανένα!

Στις 5.55 το πρωί ο γενικός επιθεωρητής των Αστυνομικών Δυνάμεων στη Μακεδονία έκανε καθαρό με δήλωσή του στους βουλευτές του ΚΚΕ Βαγγέλη Μπούτα και Νίκο Γκατζή ότι στις 6 το πρωί η παραλία του Λιτόχωρου πρέπει να έχει παραδοθεί "καθαρή" από Ελληνες πολίτες στους Αμερικανούς. Στις 6 ακριβώς το ελληνικό στοιχείο, μαζί και οι βουλευτές, είχε εκκαθαριστεί σε μια περιοχή 600 μέτρων πλάτους και 6 χιλιομέτρων μήκους. Στις 6 ακριβώς η στρατιωτική μηχανή της 26ης αμερικάνικης ταξιαρχίας ταχυκίνητου θανάτου πατούσε στην παραλία.Μόνη μαρτυρία αντίστασης τα πανό που είχαν κρεμάσει εδώ και μέρες οι Ελληνες κομμουνιστές με τις φράσεις "Αμερικάνοι φονιάδες των λαών" και "Killers go home".

Η απόβαση των 2.200 Αμερικανών μισθοφόρων συνεχίζεται και σήμερα, ενώ από τη Δευτέρα 14 Ιούνη το σύνολο της επικράτειας από το Βόλο μέχρι και την Καβάλα θα τελεί υπό ευρωΝΑΤΟική κατοχή, καθώς αρχίζει η απόβαση των επιπλέον 20.000 ξένων στρατιωτών των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που βαφτίστηκαν "ειρηνευτική δύναμη".

Η μετατροπή ενός τουλάχιστον τμήματος της χώρας σε προτεκτοράτο δεν ήταν τυχαία κατάληξη, αλλά συνειδητή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης. Με τις ελληνικές αρχές να παρέχουν κάθε δυνατή υπηρεσία στους Αμερικανούς και με το "Ιδού ο στρατός σας" να πραγματώνεται ξανά με: Υποστολή ελληνικής σημαίας. Αμεση εκτέλεση διαταγών που έδιναν Αμερικανοί πράκτορες. Και Ελληνες στρατιώτες να οπλίζουν τα πολυβόλα τους κόντρα στον εχθρό λαό για να "προστατέψουν" τους ξενόφερτους προϊσταμένους.

Από τις 4.30 τα χαράματα της Πέμπτης οι κλούβες της Αστυνομίας αρχίζουν να ξεφορτώνουν κρανοφόρους στη βόρεια πλευρά της παραλίας. Στις 4.55 ο διευθυντής των ΜΑΤατζήδων, επιβαίνων σε κόκκινο τζιπ με αριθμό κυκλοφορίας ΥΧΡ 1117,καταφέρεται εναντίον των καμεραμάν των τηλεοπτικών σταθμών. Φώτισαν τους άνδρες του που σχημάτιζαν παράταξη και τράβηξαν τηλεοπτικά πλάνα: "Γιατί δημιουργείτε θέμα, εκεί που δεν υπάρχει; Με ξέρετε. Σας αρνήθηκα ποτέ κάτι; Γιατί μου δημιουργείτε πρόβλημα", λέει. Από την άλλη πλευρά δίνει εντολές, από τον ασύρματο του τζιπ, για τη θέση που θα πάρουν οι διμοιρίες υποστήριξης και για άλλα "διαδικαστικά" ζητήματα.

Στις 5.03 οι αστυνομικοί φορούν τα κράνη τους. Ακριβώς δύο λεπτά αργότερα, παίρνουν θέση στην παραλία, με μέτωπο προς τους συγκεντρωμένους. Υψηλόβαθμοι αστυνομικοί τρέχουν μπροστά από τα τηλεοπτικά συνεργεία: "Κλείστε τις κάμερες. Διαφορετικά θα σας απομακρύνουμε". Τέτοια δημοκρατία. Ομαδάρχες των κρανοφόρων ουρλιάζουν διαταγές προς τις διμοιρίες που έχουν φτάσει από την Πιερία,την Καρδίτσα τη Λάρισα και την Αθήνα.Στις 5.17 φορούν τις αντιασφυξιογόνες μάσκες και κλείνουν τους διαδηλωτές από τρεις πλευρές, σχηματίζοντας "Π". Αφήνουν μόνο μία διέξοδο δυτικά, αυτή προς την Εθνική οδό. Στο βάθος του ορίζοντα η ανατολή αρχίζει να ροδίζει. Στον ορίζοντα φαίνονται οι σκιές από τα πλοία του ολέθρου.

Στις 5.20,ένας διαδηλωτής στήνει μια ελληνική σημαία στο κέντρο του αστυνομικού "Π". Οι μασκοκρανοφόροι παρακολουθούν. Στις 5.25 τρία ταχύπλοα, δίχως διακριτικά, αρχίζουν να κτενίζουν τη θάλασσα, κοντά στην ακτογραμμή.

Στις 5.35 οι ΜΑΤατζήδες πλησιάζουν τους διαδηλωτές σε απόσταση αναπνοής. Ο αστυνομικός επιθεωρητής Μακεδονίας αρχίζει να δίνει πεντάλεπτες διορίες. Η αναλογία σε κείνο το σημείο είναι 1.500 αστυνομικοί για 500 περίπου διαδηλωτές! Αργότερα διαπιστώνεται πως πάνω από 3.000 αστυνομικοί έχουν αναπτυχθεί σε μία έκταση αρκετών χιλιομέτρων. Οι συγκεντρωμένοι αρχίζουν να διαδηλώνουν συντεταγμένα προς την Εθνική οδό. Την ίδια στιγμή άνδρες του Λιμενικού Σώματος, με στολές παραλλαγής, παρατάσσονται στην ακτογραμμή, με μέτωπο προς τη θάλασσα. Στις 5.45,τα τρία ταχύπλοα, σε σχηματισμό, συνεχίζουν να "σκανάρουν" την ακτή.

Στις 5.55 οι διαδηλωτές έχουν απομακρυνθεί από την ακτή. Εμφανίζονται δύο Αμερικανοί με πολιτικά και πλησιάζουν στην ακτογραμμή, την οποία προσεγγίζουν και τα τρία ταχύπλοα. Οι αξιωματικοί του Λιμενικού διώχνουν τους δημοσιογράφους και παλεύουν να τους περιορίσουν σε μια πλευρά της παραλία - στον "προκαθορισμένο" για τους δημοσιογράφους χώρο:

"- Γιατί αυτοί να μείνουν; Τι είναι;

- Παιδιά, ας το σταματήσουμε εδώ...

- Προφανώς δεν είναι τουρίστες.

- Εντάξει, έχουν και αυτοί (σ. σ: οι των πλοίων) τους συνδέσμους τους στη στεριά.

- Αυτό το δηλώνετε επίσημα και επώνυμα;

-.... δεν έχω τέτοια εξουσιοδότηση. Σας παρακαλώ. Εντολές εκτελούμε...". Οι δύο πρακτορίσκοι καλωσορίζουν δύο Αμερικανούς "Ράμπο", που επέβαιναν σε ένα από τα ταχύπλοα και βγήκαν στην ακτή. Οι άνδρες του Λιμενικού μαζεύουν στα γρήγορα την ελληνική σημαία, που νωρίτερα είχε στήσει ένας διαδηλωτής. Αλλη μια υποστολή, μπροστά στους ιμπεριαλιστές.

Στις 6.00,ένας Αμερικανός πράκτορας από το κινητό τηλέφωνό του ειδοποιεί πως τα "γυναικόπαιδα" και οι "οικογένειες" (σ. σ. αυτούς ακριβώς τους χαρακτηρισμούς χρησιμοποίησε) είναι μακριά (σ. σ: οι διαδηλωτές είχαν απομακρυνθεί περίπου ένα χιλιόμετρο από την παραλία και είχαν περικυκλωθεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις). Δευτερόλεπτα αργότερα, εμφανίζονται στην παραλία τέσσερα πολιτικά οχήματα με αριθμούς κυκλοφορίας ΥΕΥ 7640, ΥΜΙ 2732, ΥΕΥ 7589 και ΥΜΗ 8717.

Τα δύο από τα οχήματα είναι τύπου "βαν" και το ένα απ' αυτά έχει φιμέ τζάμια, έτσι ώστε να μην είναι διακριτά όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του. Πάντως απ' τα οχήματα αυτά αποβιβάζονται περίπου δέκα Αμερικανοί πράκτορες, που από την πρώτη στιγμή, απροκάλυπτα, δίνουν κατευθύνσεις σε αξιωματικούς του Λιμενικού, της Αστυνομίας και του Ελληνικού Στρατού για το πώς θα εξυπηρετήσουν την απόβαση. Πού πρέπει να παρκάρουν τα ελληνικά οχήματα, πού να διοχετεύσουν τα αμερικάνικα που θα έρθουν κτλ. Οι Ελληνες αξιωματικοί των Τεθωρακισμένων και της Στρατονομίας ιδρώνουν και ξεϊδρώνουν για να βοηθήσουν στην ταχεία διεκπεραίωση των αμερικανικών ερπυστριοφόρων και τροχοφόρων.

Στις 6.05 αρχίζουν και καταφτάνουν στην περιοχή οχήματα του Ελληνικού Στρατού. Σε τέσσερα τζιπ συνοδείας έχουν αναρτηθεί πολυβόλα, με τους χειριστές τους να φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα. Για να προστατεύσουν τους Αμερικανούς από τους "αιμοσταγείς" φίλους της ειρήνης.

Στις 6.20 εμφανίζονται στη θάλασσα τα πρώτα αμφίβια αμερικανικά οχήματα, που κατευθύνονται προς την ακτή. Στη δε ακτή, οι Αμερικανοί πράκτορες ανάβουν πράσινα και κίτρινα καπνογόνα. Ξεκινά η πλάκα ανάμεσα σε δημοσιογράφους: "Για να μη χάσουν την ακτή και βγουν πάλι στη Λαχαναγορά"...

Στις 6.35 το πρώτο αμερικανικό αμφίβιο τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού βγαίνει στην παραλία. Το Λιτόχωρο και μαζί του ό,τι ονομάζαμε ως τώρα εθνική επικράτεια είναι πλέον υπό την απόλυτη αμερικανική κατοχή.

Λίγο πριν τις 6 το πρωί οι διαδηλωτές κάνουν και πάλι καθαρό πως εχθρός τους είναι οι Αμερικανοί εισβολείς και πως δεν έχουν σκοπό να συγκρουστούν με τις ελληνικές αστυνομικές δυνάμεις. Αποφασίζουν να μεταφέρουν τη διαδήλωσή τους από την παραλία στην Εθνική οδό απ' όπου και θα περνούσαν οι εισβολείς.

Μια ακόμα διαδήλωση αρχίζει: "Πάρτε τις βάσεις σας και μπρος δε σας θέλει ο λαός", "Εξω το ΝΑΤΟ απ' τα Βαλκάνια" και φυσικά "Τιμημένο ΚΚΕ". Στη διαδρομή από την παραλία μέχρι την Εθνική οδό τα συνθήματα δε σταμάτησαν, οι αλυσίδες δε χαλάρωσαν ούτε στιγμή, ενώ η κόκκινη μπογιά γέμιζε τους τοίχους με αντιαμερικανικά συνθήματα: "Yankees go home".

H παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας των αγωνιστών της ειρήνης ήταν, το λιγότερο που μπορεί να τη χαρακτηρίσει κανείς, προκλητικότατη, αφού η απόσταση που τηρούσαν από τους διαδηλωτές ήταν αυτή της αναπνοής. Φτάνοντας η πορεία στην Εθνική οδό, στήθηκαν ξανά τα πανό και οι σημαίες και τα συνθήματα δε σταμάτησαν ούτε λεπτό: "Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη", "Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο, έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ".

Οι διαδηλωτές παρέμειναν στο χώρο μέχρι τις 9.30 π.μ. περίπου, οπότε και αποχώρησαν. Τα λόγια όμως που ακούστηκαν από την "ντουντούκα" λίγο πριν συνόδευσαν όλους στον προορισμό τους: "Η σημερινή μάχη τελείωσε, έχουμε και άλλες μέρες μπροστά μας, πιο δύσκολες ακόμα...".

Η ανοχή και η υποταγή δεν ταιριάζει στους κομμουνιστές. Και ενώ τα αμερικανοΝΑΤΟικά στρατεύματα πλησίαζαν στο Λιτόχωρο, από την Αθήνα κάποιοι άλλοι, "πολεμιστές" της ειρήνης, έφευγαν για τον ίδιο προορισμό. Στις 10.30 το βράδυ της Τετάρτης ξεκίνησαν τα δύο πούλμαν της ειρήνης, της νιότης, της ελπίδας για τη ζωή, για ένα μέλλον διαφορετικό από αυτό που τους έχουν ετοιμάσει οι πολεμοκάπηλοι ιμπεριαλιστές.

Ο στόχος ένας, για τους κομμουνιστές που ξεκίνησαν από την Αθήνα, διακριτός στο φλογισμένο βλέμμα τους. Να μπουν μπροστά, για μία ακόμα φορά μαζί με τους συντρόφους τους από διάφορα σημεία της Ελλάδας, τη στιγμή που παιζόταν μία ακόμα πράξη στο παιχνίδι του πολέμου, όταν 2.500 Αμερικανοί ταχυκίνητοι φονιάδες θα αποβιβάζονταν για να εγκαθιδρύσουν την "pax americana" στα Βαλκάνια. Και ο προορισμός κοινός. Η παραλία του Λιτόχωρου. Εκεί όπου μετά από λίγες ώρες επρόκειτο να διαπραχθεί μία απροκάλυπτη εισβολή, με την ανοχή και τη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης.

Η απόσταση από την Αθήνα ως τον τελικό προορισμό, την παραλία του Λιτόχωρου, το σημείο όπου θα γινόταν η απόβαση, μηδενίστηκε. Τα χιλιόμετρα έμοιαζαν με μόνο λίγα μέτρα. Λίγα μέτρα για να βρεθούν και αυτοί εκεί που από την προηγούμενη μέρα βρίσκονταν οι συναγωνιστές τους της ειρήνης.

Τα μάτια φλογισμένα, η καρδιά να χτυπά δυνατά και συνέχεια να ακούγονται τα ίδια λόγια: "Να τους φράξουμε το δρόμο". Και όσο τα πούλμαν της ειρήνης και της νιότης πλησίαζαν στον τελικό προορισμό, τα συνθήματα, τα τραγούδια του αγώνα γίνονταν πιο έντονα. "Οι αστοί τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε να κλείσουν τα παιδιά των εργατών", τραγουδούσαν οι νέοι κομμουνιστές, για να συνεχίσουν με τους υπόλοιπους στίχους του ίδιου τραγουδιού: "Μα αυτοί με μια γροθιά σπάζουνε τα δεσμά, τα κάστρα καταργούνε των αστών".

Και η ώρα έφτασε. Στις 4.20 τα ξημερώματα της Πέμπτης, οι νέοι κομμουνιστές έφτασαν στην παραλία του Λιτόχωρου. Με βήμα ταχύ, τη λάμψη στα μάτια που ακτινοβολούσε παντού και έδειχνε την αποφασιστικότητά τους να προτάξουν τα στήθη, να υψώσουν τη φωνή, να σηκώσουν για μια ακόμη φορά το ανάστημά τους μπροστά στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, αλλά και με τα κόκκινα λάβαρα στα χέρια και με έναν καταιγισμό συνθημάτων ενώθηκαν με τους υπόλοιπους διαδηλωτές, σχηματίζοντας μια αλυσίδα ειρήνης στην παραλία και η αντιπολεμική διαδήλωση ξεκίνησε. "Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη", "Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία", "Ισχυρό ΚΚΕ - αντεπίθεση λαέ", συνθήματα - μηνύματα που ακούστηκαν ξανά και ξανά, δόνησαν την ατμόσφαιρα.

Μια ώρα αργότερα γνωρίζαμε πως σ' αυτή τουλάχιστον τη φάση ο εχθρός ήταν τρομακτικά υπέρτερος. Ομως εμείς ήμασταν εκεί. Απέναντι. Τα "χόβερκραφτ" έσβησαν τις φωτιές στην παραλία. Μόνο αυτές. Τη φλόγα μας όχι.

Τίποτα δε μαρτυρούσε νωρίς τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη αυτό που πράγματι επρόκειτο να ακολουθήσει. Μπορεί στα ανοιχτά του Θερμαϊκού, πέρα από τον άμεσο οπτικό ορίζοντα, να έπλεαν ήδη τα αμερικανικά πολεμικά πλοία. Στην παραλία όμως οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές της ειρήνης που είχαν πιάσει ήδη τα πόστα είχαν άλλο γλέντι. Αναψαν φωτιές, πήραν τις κιθάρες και ξεκίνησαν το πανηγύρι. Είχε πέσει το σούρουπο στην παραλία του Λιτόχωρου, αλλά η κούραση παρά τις ώρες της αναμονής των αμερικανικών στρατευμάτων δεν είχε καταβάλει τους συγκεντρωμένους.

Ξεκίνησαν τα τραγούδια, έκατσαν γύρω από τις φωτιές και μοιράζονταν το φαϊ, το ποτό, τα τσιγάρα, ενώ από απέναντι, από τη Χαλκιδική, έρχονταν αστραπές που φώτιζαν τη νύχτα. Περίμεναν υπομονετικά, συγκέντρωναν δυνάμεις, ενώ έκαναν και κάπου κάπου κάποιο περιπαικτικό σχόλιο για όλους εκείνους τους "περίεργους" που κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους. Ολοι ήξεραν ποιοι ήταν και σε ποια διατεταγμένη αποστολή βρίσκονταν.

Για όσους δε γνώριζαν, τίποτε στη στάση και τη συμπεριφορά τους δεν έδειχνε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, νέοι και πιο ηλικιωμένοι, είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να εμποδίσουν στο μέτρο των δυνάμεών τους την απόβαση ενός από τους πιο σύγχρονους και εξοπλισμένους στρατούς του κόσμου και μαζί με αυτούς τους ντόπιους υποστηρικτές τους. Ισως γιατί γνώριζαν ότι σε λίγες ώρες ο συσχετισμός δύναμης θα ήταν τρομακτικά σε βάρος τους. Η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδείξει πως ξέρει να διαμορφώνει συσχετισμούς σιδερένιας φτέρνας, όταν πρόκειται να δώσει εξετάσεις στα αφεντικά της.

Ομως αυτό δεν είχε σημασία για κείνη την ώρα τουλάχιστον. Τότε έπρεπε απλώς να είναι εκεί και να κρεμάσουν το πανό "killers go home" (φονιάδες πηγαίντε σπίτι σας), να καρφώσουν στην άμμο τις κόκκινες σημαίες και να περιμένουν τα "Αμερικανάκια" για να τους πουν για ακόμα μια φορά, όπως πολλές άλλες φορές τους τελευταίους δυόμισι μήνες ότι "εδώ είναι Βαλκάνια". Στις 5.30 το πρωί τίποτε πλέον δε θύμιζε τον πόθο των ανθρώπων αυτής της γης για ειρηνική ζωή. Τη θέση του Ξένιου Δία που τους υποδέχτηκε είχε πάρει ήδη ο Αρης.

Δύο αλλοδαπές δημοσιογράφοι - με αυτήν την ιδιότητα μας παρουσιάζονταν μέχρι εκείνη την ώρα - προσπαθούσαν χτες το πρωί να προσεγγίσουν τους Αμερικανούς στρατιώτες, που κάθονταν κοντά στα τεθωρακισμένα οχήματά τους αμέσως μετά την απόβαση στο Λιτόχωρο. Κρατούν μία φωτογραφική μηχανή και μια μικρή κάμερα. Ανδρες του Λιμενικού Σώματος δεν τις αφήνουν να προσεγγίσουν περισσότερο από ό,τι οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι.

Η ώρα είναι 7 το πρωί. Επιστρέφουν στο αυτοκίνητό τους, με αριθμό κυκλοφορίας ΝΕΜ 1742.Ανοίγουν το πορτ - μπαγκάζ, βγάζουν από μέσα αμερικανικές στολές παραλλαγής και τις φορούν. Στις στολές γράφει "US NAVY",φέρουν διακριτικά κελευστή και το όνομα της μιας "δημοσιογράφου" αναγράφεται ως BOLL.Επιστρέφουν στο επίμαχο σημείο δείχνουν κάποιες ταυτότητες και οι λιμενικοί βαρούν προσοχές.

Αλλοι αλλοδαποί "δημοσιογράφοι" και "τεχνικοί τηλεόρασης" κατεβαίνουν από τα πολεμικά πλοία των Αμερικανών, με τα "χόβερκραφτ" που μεταφέρουν στην ακτή, τις μηχανές που προορίζονται να μακελέψουν και από στεριάς τα Βαλκάνια. Τέτοια ανεξαρτησία. Ας προσέχουμε ποιος κινείται δίπλα μας...

Ορια δεν έχει ο κατήφορος της υποτέλειας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Χτες, ο εκπρόσωπός της Ν. Αθανασάκης κάλεσε ουσιαστικά τον ελληνικό λαό να πανηγυρίσει, γιατί η Βόρεια Ελλάδα έχει καταληφθεί από ΝΑΤΟικά στρατεύματα με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της "ειρηνευτικής δύναμης"!

Ο Ν. Αθανασάκης κατηγόρησε μάλιστα το ΚΚΕ επειδή οι κομμουνιστές και άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να μπλοκάρουν ξανά τα τάγματα θανάτου στο Λιτόχωρο. Και μίλησε για "μικροκομματικά οφέλη". Εκανε και "πλακίτσα" λέγοντας πως λυπάται που "δεν ετέθη υπόψιν της κ. Παπαρήγα η συμφωνία που υπογράφτηκε".

Φαίνεται πως ο κύριος αυτός και η κυβέρνησή του δεν έχουν καταλάβει ότι το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές και πολλοί ακόμα δεν κάνουν "πλακίτσα". Και δεν "τσιμπάνε" από συμφωνίες που υπογράφονται με το πιστόλι στον κρόταφο. Είναι αποφασισμένοι να παλέψουν για να μη γίνουν τα Βαλκάνια αμερικανοΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Και να είναι σίγουροι ότι θα μας βρουν μπροστά τους και μετά τις εκλογές...

Ρεπορτάζ: Αννα Ανανιάδου, Στράτος Μαυραντώνης, Θανάσης Μπαλοδήμας, Φώτης Κοντόπουλος, Ανθή Γεωργίου, Θανάσης Λεκάτης

Φωτογραφίες: Μανόλης Πάκιας

Πάνοπλοι για να αντιμετωπίσουν τον ...εχθρό

Είναι ανεπιθύμητοι

Ηρθαν για να μείνουν...