ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

Η άλλη Ελλάδα

Του Στέφανου ΚΡΗΤΙΚΟΥ

Είναι γεγονός ότι το εκβιαστικό δίλημμα "Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), ΟΝΕ ή απομόνωση", με βάση το οποίο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προβάλλει και προωθεί πολιτική στα πλαίσια της ΕΕ, επιδιώκει την ανοχή ή την υποταγή του λαού στο μονόδρομο της άρχουσας τάξης. Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, αυτό το δίλημμα προσλαμβάνει διαστάσεις κινδυνολογίας. Η ενωμένη λαϊκή αντιπολεμική πάλη, κάτω από το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", ανησύχησε για τα καλά τη σιγουριά της σαρωτικής, ενάντια στα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, πολιτικής και του πολιτικού συστήματος που την εφαρμόζει σε όφελος των επιχειρηματιών. Απλοί άνθρωποι του μόχθου, που προσδοκούσαν ότι μπορεί να 'ρθουν καλύτερες μέρες από τη συμμετοχή στην ΕΕ, αντικρίζουν τώρα αυτή την Ενωση, έτσι όπως είναι πραγματικά, πολεμοκάπηλη και πολεμοχαρής.

Ο κλονισμός τέτοιων πεποιθήσεων και συνειδήσεων γίνεται το μεγαλύτερο εμπόδιο στη στήριξη της προπαγάνδας του μονόδρομου της ΟΝΕ και της ΕΕ. Η αίσθηση πως το όραμα μιας Ελλάδας βαθιά ενσωματωμένης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αμφισβητείται από ολοένα και πλατύτερες λαϊκές μάζες, αντιμετωπίζεται με την εξαπόλυση της προπαγάνδας του φόβου, των κινδύνων για το λαό.Μπροστά στο εύλογο ερώτημα των απλών ανθρώπων του μόχθου "γιατί να εμπλακούμε στον πόλεμο", δίνεται στερεότυπα η απάντηση της υπεράσπισης των "εθνικών συμφερόντων", "της εξασφάλισης της σταθερότητας", ότι δεν είμαστε μέρος του προβλήματος, αλλά παράγοντας λύσης του και όλ' αυτά ακριβώς λόγω της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Διαφορετικά, η Ελλάδα, άρα και ο λαός της, θα ήταν "μέρος του προβλήματος", δηλαδή του πολέμου. Χωρίς αυτούς τους οργανισμούς, η Ελλάδα κινδύνευε. Από ποιον; Μα, από τον πόλεμο και τις συνέπειές του, δηλαδή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που δημιούργησαν το "πρόβλημα", που κάνουν τον πόλεμο.Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται, λοιπόν, για το ότι ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι εχθρικοί για το λαό συνασπισμοί;

* * *

Η κινδυνολογία της κυβέρνησης δεν έχει σχέση με το φόβο μήπως απομονωθεί ο ελληνικός λαός, αλλά μήπως η ολιγαρχία μείνει πίσω στη διανομή της λείας, μετά το έγκλημα που συντελείται στα Βαλκάνια από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ετσι προβλήθηκε κατά κόρον το σύνθημα "Πρώτα η Ελλάδα". Και το "Πρώτα η Ελλάδα", για την κυβέρνηση, πραγματοποιείται μέσα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, είναι συνυφασμένο με τη δράση τους, τις εξελίξεις και τα αποτελέσματα από τη δράση τους. Αυτό το δρόμο επέλεξε η άρχουσα τάξη, αυτόν εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Ομως, ο ελληνικός λαός, όχι μόνο δεν κερδίζει από τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, που τον στηρίζει ενεργά η ΕΕ, και μέσα από το ΝΑΤΟ, αλλά είναι ο χαμένος απ' αυτήν τη βάρβαρη επιδρομή. Αφ' ενός, τον προετοιμάζουν να γίνει θύτης ενάντια σε άλλο λαό, προτρέποντάς τον να το αποδεχτεί γιατί θα είναι προς όφελός του, έτσι λένε προκειμένου να έχουν στήριξη ή ανοχή για την εμπλοκή στον πόλεμο. Ταυτόχρονα, ο λαός είναι θύμα του πολέμου. Μαζί με τα στρατεύματα και τα πολεμικά πλοία, που ήδη βρίσκονται εκτός Ελλάδας στα Βαλκάνια και την Αδριατική, ετοιμάζονται και άλλες αποστολές Ελλήνων στρατευμένων, στο όνομα της ιμπεριαλιστικής ειρήνης, δηλαδή της ΝΑΤΟικής κατοχής στο Κοσσυφοπέδιο.

Και ο ελληνικός λαός είναι βέβαια ο χαμένος από την εμπλοκή στον πόλεμο, λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά οι πιο ισχυροί καπιταλιστές κάνουν εξαγωγές κεφαλαίων στο εξωτερικό, συμμετέχουν στη ληστεία των λαών της Βαλκανικής, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αυτοί είναι οι κερδισμένοι.Η εργατική τάξη, ο λαός είναι οι χαμένοι από τις επενδύσεις που γίνονται στο εξωτερικό. Γιατί τα κεφάλαια είναι ιδιοκτησία των καπιταλιστών, που τα απέκτησαν με την εκμετάλλευση των εργαζομένων, με την ταξική και εθνική καταπίεση.

Την ίδια ώρα, όμως, πετάνε στο δρόμο τους Ελληνες εργάτες, επιλέγουν τη συρρίκνωση στην Ελλάδα συγκεκριμένων κλάδων και τομέων παραγωγής. Την ίδια ώρα, αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις, όπως το 8ωρο, την κοινωνική ασφάλιση, την ιδιωτικοποίηση τομέων της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, αλλά και κρατικών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας. Την ίδια ώρα, μειώνουν το εργατικό εισόδημα, πληρώνουν τους επιχειρηματίες για να προσλαμβάνουν ανέργους, μοιράζουν μια θέση εργασίας σε δυο και τρεις εργαζόμενους, υπό την απειλή της μεταφοράς των επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Την ίδια ώρα, ξεπουλούν κρατικές παραγωγικές επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, ενισχύοντας τους καπιταλιστές στο δυνάμωμά τους, ώστε να μπορούν να λυμαίνονται στην Ελλάδα, αλλά και στα Βαλκάνια τον πλούτο που παράγουν οι λαοί. Τι κερδίζουν οι εργαζόμενοι από τη δράση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, που στηρίζουν τη δράση τους πάνω στην πιο στυγνή εκμετάλλευση, αλλά και στο αίμα των δολοφονημένων Γιουγκοσλάβων και τα ερείπια του πολέμου;

Το όραμα της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων δεν μπορεί να είναι μια Ελλάδα πιο μαχητική στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σε σύγκριση με την Τουρκία, ή και την Ιταλία, πιο ληστρική από την Τουρκία και την Ιταλία. Αυτή η πολιτική είναι που φέρνει τον πόλεμο, με θύματα τους εργαζόμενους.

* * *

Υπάρχει και άλλος δρόμος. Η αμφισβήτηση της πολιτικής της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η απειθαρχία σ' αυτήν, η απόρριψη των πολιτικών δυνάμεων που την εφαρμόζουν ή την ανέχονται στην Ελλάδα, ο αγώνας για μια Ελλάδα και μια Ευρώπη χωρίς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ο αγώνας για μια Ελλάδα χωρίς τις κοινωνικές δυνάμεις που την ενσωματώνουν στην ΕΕ, στην ΟΝΕ και το ΝΑΤΟ. Για την Ελλάδα του λαού της.

Η πολιτική της ενεργητικής συμμετοχής και συμμόρφωσης είναι επικίνδυνη, ζημιά, όμως, προκαλούν και οι αυταπάτες που καλλιεργούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι η αμφισβήτηση δε βγάζει πουθενά. Η πρόταση του ΚΚΕ δεν καθορίζεται ευκαιριακά από το αν είναι εύκολο σήμερα να ανατραπούν οι στυγνές εκμεταλλευτικές δυνάμεις και η πολιτική τους. Σήμερα αυτό μπορεί να μην άμεσα εφικτό. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι πρέπει, τώρα, μέσα από το δρόμο της λαϊκής αντίστασης, να ανοίγει η προοπτική για ριζικές αλλαγές αύριο. Οχι μόνο βλέποντας τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, αλλά στην κοινή δράση με όλα τα ριζοσπαστικά κινήματα της Ευρώπης.

Οσοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να έχει και να παλεύει το κίνημα στόχους προοπτικής, στο όνομα των σημερινών δυσκολιών, τότε καταδικάζουν το λαό σε απάθεια, σε μοιρολατρία και το κίνημα σε άσφαιρα πυρά. Υποστηρίζουν άλλες πολιτικές δυνάμεις ότι, επειδή αυτά είναι ανέφικτα λόγω απομόνωσης από τη διεθνή πραγματικότητα, η συμμετοχή στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι αναγκαία και ωφέλιμη (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ), ή αναγκαίο κακό (ΔΗΚΚΙ).

* * *

Η συμμετοχή σ' αυτούς τους συνασπισμούς ούτε υποχρεωτική είναι ούτε η μοναδική απάντηση στις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική, στη συνεργασία σ' όλους τους τομείς (εμπόριο, οικονομικές ανταλλαγές, ζητήματα ειρήνης και ασφάλειας, κλπ.) ανάμεσα στα κράτη. Δε βρίσκονται όλα τα κράτη του πλανήτη σε τέτοιους συνασπισμούς. Εξω απ' αυτούς, μπορούν κάτω από προϋποθέσεις να αναπτύσσουν σχέσεις με αμοιβαία επωφελείς όρους. Υπάρχουν και άλλης μορφής συνασπισμοί, συμμαχίες, συνεργασίες, ανάμεσα σε κράτη και λαούς, που δεν έχουν το στοιχείο της υποχρεωτικής εφαρμογής σε κάθε χώρα μιας συγκεκριμένης και μάλιστα αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αυτή της ΕΕ, αλλά πολιτικής αμοιβαίου οφέλους.Αν, για παράδειγμα, μια ελληνική κυβέρνηση, αντί να επιδιώκει την ενσωμάτωση των κρατών των Βαλκανίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, επεδίωκε την οικοδόμηση σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή βάση σχέσεις ανάμεσα σ' αυτά τα κράτη ή με κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, κόντρα στα συμφέροντα των αμερικάνικων και ευρωπαϊκών μονοπωλίων, διαφορετική θα ήταν σήμερα η κατάσταση στην περιοχή. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι αυτός είναι εύκολος δρόμος. Εχει, όμως, λιγότερους κινδύνους και θυσίες και, προπαντός, θυσίες προς όφελος των λαών. Αρα, το πρόβλημα δεν είναι η απομόνωση της Ελλάδας και του λαού της έξω απ' αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αλλά οι κίνδυνοι για τα κέρδη της ολιγαρχίας. Ο λαός μας, όμως, όχι μόνο δε θα 'ναι τότε απομονωμένος, αλλά θα έχει πράγματι ρόλο και στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη από τη δράση του για ειρηνική συμβίωση με όλους και για όλους τους λαούς.Μπροστά στις ευρωεκλογές, ο ελληνικός λαός έχει τη δυνατότητα να στείλει το μήνυμα της αντίστασης στο μονόδρομο των επιχειρηματιών και της αντεπίθεσης για το δικό του δρόμο, με την αποφασιστική ενίσχυση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ.

ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ, μέλη και στελέχη διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και σε διαφοροποίηση από τις ηγεσίες, έδρασαν και δρουν κάτω από το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", μαζί με τους κομμουνιστές. Η εξασφάλιση αυτών των ενωτικών στη δράση πρωτοβουλιών, με το συγκεκριμένο πολιτικό σύνθημα, δε θα ήταν εφικτή, αν το ΚΚΕ δεν επέμενε, κόντρα στο ρεύμα, στην οργάνωση της λαϊκής πάλης κάτω από το παραπάνω σύνθημα. Αυτή την ενωτική λαϊκή διάθεση, κάθε πολιτική δύναμη θα 'θελε να την εξασφαλίσει σε όφελος της δικής της πολιτικής (σελίδα 12)

"ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - φορομπήχτης" είναι ο τίτλος για τον οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται πλέον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ανατρέχοντας στα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσε από το 1993 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι σήμερα. Τα ίδια τα επίσημα στοιχεία για την εξέλιξη της φορολογικής επιβάρυνσης που υπέστησαν στο διάστημα 1993 - 1998 οι διάφορες κατηγορίες φορολογούμενων, με κορυφαίες εκείνες των μισθωτών, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και των συνταξιούχων, αποκαλύπτουν μια πραγματικότητα... απίστευτη (σελίδα 16)

ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΣΤΟ της αράχνης απλώνονται οι αντεργατικές κατευθύνσεις των επιτελείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης πάνω από όλη την Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να πιαστούν σ' αυτόν, τα εργασιακά, αλλά και τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, των εκατομμυρίων ανέργων, των συνταξιούχων. Σήμερα, καθένας εργαζόμενος στη χώρα μας, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, έχει αντιληφθεί το μέγεθος της ανατροπής των δικαιωμάτων του, αποτέλεσμα της πρόσδεσης των ελληνικών κυβερνήσεων στο άρμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης(σελίδες 34 - 35)

ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ που κρατά ανάστατους τους εργαζόμενους του Λεκανοπεδίου Πτολεμαϊδας - Κοζάνης - Αμυνταίου, είναι οι αλλαγές που προωθούνται στο ασφαλιστικό καθεστώς, οι οποίες πάνε να στερήσουν από το ασφαλιστικό Ταμείο των εργαζομένων πάνω από 2 τρισ. δραχμές. Το ασφαλιστικό τους σύστημα που ισχύει σήμερα ξεκίνησε το 1966, σαν σύστημα αυτασφάλισης στον εργοδότη. Από το ποσό που κατέβαλλε μηνιαίως ο κάθε εργαζόμενος στο Ταμείο ασφάλισης, μόνο ένα μικρό ποσοστό χρησιμοποιούνταν για να καλύψει έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και το υπόλοιπο παρέμενε στο ταμείο της ΔΕΗ (σελίδες 36 - 37)

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ανεξιχνίαστοι θάνατοι περιβάλλουν την πολιτική καριέρα του Μπιλ Κλίντον. Η λίστα παραείναι μακροσκελής για να θεωρηθεί συμπτωματική και τα μακάβρια γεγονότα, μαζί με τα πολλά ερωτηματικά που τα συνοδεύουν, κραυγάζουν για απαντήσεις. Παρ' όλα αυτά, καμία σχεδόν περίπτωση δεν έχει πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης, είτε γιατί δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες αποδείξεις, για να στηριχτεί κατηγορητήριο, είτε γιατί τα στόματα κλείνουν, όταν αντιμετωπίζουν την απειλή της κατηγορίας για απόπειρα συνωμοσίας κατά του Προέδρου (σελίδες 44 - 45)

ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ανησυχία παρατηρεί το Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα τη στρατιωτική δράση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Οχι απαραίτητα γιατί οι επιδρομές στη Γιουγκοσλαβία θα μπορούσαν να επαναληφθούν και στην Αφρική, αλλά γιατί αυτού του είδους η δράση, που συνιστά εισβολή κατά μιας κυρίαρχης χώρας και αγνοεί τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, απειλεί την ασφάλεια της υφηλίου. Σ' αυτή τη διαπίστωση προέβη ο Δρ. Ρομπ Ντέιβις, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Νοτιοαφρικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στη διάρκεια συζήτησης με το "Ρ" (σελίδες 46 - 47)