ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Ιούλη 1999
Σελ. /48
ΚΕΝΗ
Με τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων

Στην εκλογική επιτυχία του Κόμματος συνέβαλαν αποφασιστικά οι γυναίκες ψηφοφόροι από τα λαϊκά στρώματα, υπερψηφίζοντας, συγκριτικά με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το ενωτικό - αγωνιστικό ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Το δεδομένο αυτό έχει μεγαλύτερη αξία και μας θέτει μεγαλύτερες ευθύνες για τη συνέχιση και την ένταση της δουλιάς μας στις γυναικείες λαϊκές μάζες, γιατί "το ΚΚΕ, σε σύγκριση με τα άλλα κόμματα πρόβαλε μια διαφορετική πολιτική πρόταση συνολικής αντίθεσης και ρήξης προς την κυρίαρχη πολιτική και την πολιτική του μονόδρομου", όπως αναφέρει και η απόφαση της ΚΕ.

Η στάση αυτή των γυναικών ήταν ως ένα βαθμό αναμενόμενη, γιατί το ξεκίνημα των θετικών διεργασιών στη συνείδησή τους είχε ήδη εκφραστεί και με αφορμή άλλα πολιτικά γεγονότα προηγούμενων χρόνων.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα:

Μεγαλύτερη από πριν συμμετοχή εργαζομένων γυναικών στα εργατικά συλλαλητήρια. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή γυναικών εκπαιδευτικών στις κινητοποιήσεις του κλάδου τους.

Οι αγρότισσες με το δικό τους τρόπο συνέβαλαν στην επιτυχία των αγροτικών μπλόκων.

Οι γυναίκες ψηφοφόροι έδειξαν την προτίμησή τους, υπερψηφίζοντας τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στήριζε το ΚΚΕ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Στα μαθητικά μπλόκα και συλλαλητήρια καθημερινός συμπαραστάτης - σύντροφος - συναγωνιστής των μαθητών ήταν κυρίως οι μανάδες που έβλεπαν τους επερχόμενους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών τους και το μαύρο μέλλον που τους περίμενε.

Οι μανάδες, και όχι μόνο, αλλά η πλειοψηφία των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων ήταν αυτές που έδιναν και δίνουν το "παρών" σε όλες τις αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις ενάντια στον άδικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στο γιουγκοσλαβικό λαό, για να μη συμμετέχουν τα στρατευμένα παιδιά τους και να γυρίσουν πίσω όσα έχουν σταλεί και να μη γίνουν συνένοχοι σ' αυτό το έγκλημα που διαπράττεται στη γειτονική μας χώρα.

Στις συγκεντρώσεις, στις περιοδείες, αλλά κυρίως στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα και όχι μόνο προεκλογικά, η γυναικεία παρουσία ξεχώριζε για τη μαζικότητά της, αλλά και για τις ανησυχίες, τις απορίες και τα ερωτήματα, σχετικά με εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα (απολύσεις, μακροχρόνια ανεργία, εποχιακή ή τετράωρη απασχόληση, ωρομίσθια, προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, ανθυγιεινές συνθήκες δουλιάς, τρομοκρατία, εκβιασμοί κλπ).

* * *

Μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, τη διάσπαση του ΚΚΕ, το χτύπημα του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς, την ύφεση του εργατικού συνδικαλιστικού, αλλά και του μαζικού λαϊκού, κινήματος, οι εργαζόμενες γυναίκες εμφάνισαν μια αδράνεια, μια απογοήτευση, μια μοιρολατρία.

Εξηγήσιμη, είχαμε πει και τότε, μα όχι αποδεκτή.

Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, λόγω της κοινωνικής τους θέσης και του ρόλου που τους έχουν επιβάλει, έχουν πιο ανεπαρκή πολιτική συνείδηση άρα και πιο δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν και ανάλογα να δράσουν σε απότομες πολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις.

Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η ανισότιμη κοινωνική τους θέση, τις φέρνει, με μεγαλύτερη ένταση αντιμέτωπες με την οξύτητα των προβλημάτων, τα οποία αναζητούν λύσεις, για να ανακουφιστούν αυτές ή τα μέλη της οικογένειάς τους. Η πορεία αυτής της αναζήτησης για τις εργαζόμενες γυναίκες είναι πιο κοπιαστική και επώδυνη, γιατί δυσκολότερα προσεγγίζουν ιδεολογικοπολιτικά την κατεύθυνση της λύσης τους, τους λείπει η ανάλογη εμπειρία, αλλά και γιατί χρειάζεται να κάνουν περισσότερες θυσίες, για να βρουν χρόνο να μελετήσουν και να δράσουν από τον ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο τους, που έχει δοθεί βορά στην καταναλωτική καπιταλιστική κοινωνία. Γενικά είναι πιο αδύνατο το οπλοστάσιο αντίστασής τους στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Γι' αυτούς τους λόγους είναι πιο εύκολο, στις συνειδήσεις των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, να περάσουν απόψεις που προπαγανδίζονται από αστικά, και κυρίως μικροαστικά, κόμματα που προτείνουν τάχα εναλλακτικές λύσεις στα οξυμένα καθημερινά προβλήματα, χωρίς να απαιτούν τη λαϊκή δράση, την ενεργοποίηση ή τη σύγκρουση και ρήξη με αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά προώθησή τους μέσω των αστικών θεσμών. Για τις γυναίκες όλα αυτά φαντάζουν στο μυαλό και τη συνείδησή τους αδύνατα. Να γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια οι γυναίκες και των λαϊκών στρωμάτων ψήφιζαν, στην πλειοψηφία τους, κόμματα όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και λιγότερο το ΚΚΕ ή το πρωτοεμφανιζόμενο στις βουλευτικές εκλογές του '96, ΔΗΚΚΙ.

Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ από τις γυναίκες;

1. Η επίμονη ιδιαίτερη ιδεολογικοπολιτική δουλιά του Κόμματος που γίνεται στις εργαζόμενες και τις γυναίκες των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

2. Η δικαίωση των θέσεων και της πολιτικής του ΚΚΕ στα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που γεννάει η ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων και η αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, στους οποίους μετέχει και η χώρα μας. Η έγκαιρη προειδοποίηση για την αναμενόμενη αντιλαϊκή λαίλαπα, το κάλεσμα για προώθηση μέσα από κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, της συσπείρωσης των ριζοσπαστικών δυνάμεων.

3. Ο ταξικός προσανατολισμός ενός τμήματος του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με τη συγκρότηση του ΠΑΜΕ, ο αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός του φιλειρηνικού και αντιπολεμικού κινήματος, ο αγωνιστικός διεκδικητικός προσανατολισμός του κινήματος για την παιδεία, αλλά και η αντικειμενική πραγματικότητα που οξύνει τις ταξικές αντιθέσεις.

4. Η μαχητική δράση του γυναικείου κινήματος τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στα μεγάλα προβλήματα κοινωνικής πολιτικής, στο αντιπολεμικό μέτωπο και οι προσπάθειες κοινής δράσης με το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα.

Ολα αυτά φέρνουν στο προσκήνιο θετικές διεργασίες στις συνειδήσεις των γυναικών. Δημιουργούν επίσης και νέες δυνατότητες, για ακόμη πιο αποφασιστική επίδραση στη συμμετοχή των γυναικών στους αγώνες και την πολιτική ενίσχυση του Κόμματος της εργατικής τάξης.

Βεβαίως, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι έχει επιτευχθεί το ποιοτικό άλμα που απαιτείται, ώστε όλες οι νέες ψήφοι των γυναικών των λαϊκών δυνάμεων να αντανακλούν ώριμη ταξική συνείδηση, όμως έγινε ένα θετικό βήμα. Κι αυτό πρέπει να εκτιμηθεί στις σωστές διαστάσεις του, να μελετηθεί η δουλιά που έχει γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια στο Κόμμα και στο κίνημα και να βγουν τα ανάλογα συμπεράσματα.

* * *

Τα μέτωπα που έχουμε μπροστά μας είναι πολλά και περισσότερα είναι αυτά που θα ανοιχτούν από την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Η ΚΕ, στην τελευταία της απόφαση, "καλεί το λαό να έχει ετοιμότητα δράσης, γιατί έρχονται νέα αντιλαϊκά μέτρα, ετοιμάζονται νέες συμφωνίες που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ενώ σημαντικοί τομείς στρατηγικής σημασίας είναι προς πώληση στο πολυεθνικό κεφάλαιο".

Πριν στεγνώσει το μελάνι αυτής της απόφασης ξεπουλήθηκε η "Ολυμπιακή" και επισπεύδονται οι διαδικασίες για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας.

Η κυβέρνηση, αμέσως μετά τις εκλογές, εξήγγειλε την εμμονή της στην επίτευξη του "εθνικού στόχου" στην ΟΝΕ, λαμβάνοντας παράλληλα μέτρα για την επίλυση, όπως λέει, καθημερινών κοινωνικών προβλημάτων.

Αυτό το κακόγουστο πολυπαιγμένο θέατρο θα συνεχίζουμε να το βλέπουμε καθημερινά, σε κάθε προεκλογική περίοδο και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εθνικές εκλογές. Αντικειμενικά υπάρχουν προϋποθέσεις να αναπτυχθούν αγώνες στα επιμέρους μέτωπα πάλης, συσπειρώνοντας ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις που θα 'χουν στόχο να βάζουν εμπόδια, φραγμό στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. * * *

Ενα μέρος των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν ήδη πάρει θέση στα μέτωπα των λαϊκών αγώνων. Ενα θετικό βήμα έχει γίνει, όμως δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα μας και της συμμετοχής της Ελλάδας στην προώθηση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Οι εργάτριες πρέπει ακόμη πιο αποφασιστικά να συμμετέχουν και να δρουν στις γραμμές του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων τους, να ενισχύουν την πάλη του ΠΑΜΕ.

Οι εργαζόμενες, οι γυναίκες από τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού είναι ανάγκη πιο μαζικά να δώσουν το "παρών" στα ανοιχτά μέτωπα της παιδείας, υγείας, πρόνοιας, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στους αγροτικούς αγώνες, στην πάλη του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Μόνο μέσα από τέτοιες διαδικασίες συμμετοχής στους λαϊκούς αγώνες ωριμάζουν, δημιουργούνται και εδραιώνονται οι πολιτικές συνειδήσεις που κατανοούν την ανάγκη ρήξης και σύγκρουσης με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσω της εκλογικής διαδικασίας, ακόμη και με την υπερψήφιση του ΚΚΕ. Ετσι θα απεγκλωβίζονται λαϊκές δυνάμεις από την πολιτική των κομμάτων της άρχουσας τάξης, από τις ψευτοαριστερές πολιτικές άλλων πολιτικών δυνάμεων, γιατί εκεί αποκαλύπτεται η πρόθεσή τους για συναίνεση, συμβιβασμό με τα μεγάλα, αλλά όχι ανίκητα, μονοπωλιακά συμφέροντα. Μέσα από κει σιγουρεύεται και ολοκληρώνεται η στροφή, η αποδοχή της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου πάλης, που θα οδηγεί, μέσα από συγκρούσεις, σκαμπανεβάσματα, θυσίες, αλλά με σιγουριά, στο δρόμο της οριστικής λύσης των λαϊκών προβλημάτων και της ικανοποίησης των δικών τους συμφερόντων.

Μαρία ΛΑΜΠΡΙΝΟΥ

Μπροστά στα μεγάλα καθήκοντα

Σημαντικά τμήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου είχαν συγκεντρώσει αρκετή πείρα, τα τελευταία χρόνια, είχαν έρθει σ' επαφή με τους κομμουνιστές, είχαν αρχίσει να προβληματίζονται και να κατανοούν την ανάγκη αντίστασης, αλλά και συσπείρωσης μαζί τους, ανεξάρτητα από διαφορετικές απόψεις που μπορούν να είχαν σε επιμέρους ζητήματα: Η υπόθεση Οτσαλάν και ο άδικος ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας ξεκαθάρισαν περισσότερο το τοπίο. Χώρισαν αυτούς που είναι στη μια όχθη από τους απέναντι. Από τη μια ο διεθνισμός και ο πατριωτισμός, από την άλλη η ευρω - λαγνεία και η υποταγή στην ΕΕ και στην Pax Americana.

Το θετικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για το ΚΚΕ δεν ήταν έκπληξη ούτε κάτι το προσωρινό, όπως υποστηρίζουν κάποιοι. Οι αρκετές χιλιάδες ψήφοι, περισσότερες από την προηγούμενη εκλογική μάχη που ήρθαν στο ΚΚΕ, ήταν ψήφοι αντίστασης και προοπτικής. Ψήφοι που ήρθαν να ενισχύσουν την τάση αντίθεσης που διαμορφώνεται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και στις επιλογές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ψήφοι που ήρθαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ριζοσπαστικοποίησης των λαϊκών μαζών και να βάλουν τα θεμέλια για το λαϊκό μέτωπο, ικανό να αντιπαλέψει ιμπεριαλισμό και μονοπώλια. Κι αυτό το φαινόμενο βεβαίως και δεν είναι ευκαιριακό. Αντίθετα είναι συνειδητή επιλογή.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που με σταθερότητα και συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τους αγώνες των εργαζομένων και όλου του ελληνικού λαού, χωρίς να εξωραϊζει καταστάσεις και να καλλιεργεί αυταπάτες. Τα μέλη και τα στελέχη του ήταν παρόντα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, στη μάχη της ενημέρωσης, στην ομορφιά της καθημερινής προσφοράς. Ηταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων κατά των καταστροφικών συνεπειών από την πολιτική της ΕΕ και των ιδιωτικοποιήσεων, υπέρ της υπεράσπισης των εργατικών κατακτήσεων.

Βοήθησαν αποφασιστικά να υποχωρήσει η μοιρολατρία και να φαίνεται πιο ρεαλιστικός τώρα ο στόχος για ενίσχυση της τάσης παραπέρα αδυνατίσματος του δικομματισμού, μέχρι να γίνουν τα δύο μεγάλα κόμματα ανίκανα να συνεχίσουν την πολιτική τους. Βοήθησαν ώστε οι κεντροαριστερές - κεντροδεξιές λύσεις που τα μικρότερα κόμματα υποστήριζαν, να χρεοκοπήσουν στη συνείδηση πολλών ψηφοφόρων. Ολο και περισσότεροι να προβληματίζονται για απεμπλοκή από τις αυταπάτες και τις λογικές του συμβιβασμού, του βολέματος και της αδιαφορίας. Οι μηχανισμοί βιασμού και χειραγώγησης της λαϊκής συνείδησης φυσικά παραμένουν και ενισχύονται και γι' αυτό η ανακοίνωση της ΚΕ για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών επισημαίνει ότι χρειάζεται ν' αλλάξει αποφασιστικά η κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα (σ. κ.).

* * *

Τα μέτωπα πάλης και αγώνα είναι πολλά, το σ. κ., το κίνημα Παιδείας, Υγείας, μικρομεσαίων αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών, ειρήνης κλπ. Το κίνημα ειρήνης και το σ. κ. μπαίνουν σε πρώτη προτεραιότητα στην πάλη των κομμουνιστών.

Οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, έχουν "μεγάλα σχέδια" για την περιοχή των Βαλκανίων. Είμαστε ακόμη στην αρχή, δυστυχώς.

Παράλληλα η εργατική τάξη (ε.τ.) της χώρας μας ζει σοβαρές αρνητικές εξελίξεις, ενώ η ηγεσία του σ. κ. για πολλά χρόνια δέσμια της τακτικής της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής συναίνεσης, έχει απομακρύνει τους εργαζόμενους από την αγωνιστική δράση.

Απαιτείται, συνεπώς, ετοιμότητα και συστηματική δράση, ώστε να αποκρουστούν αγωνιστικά οι επιθέσεις της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Απαιτείται αντίσταση και αγώνας παντού, εκεί που καταπατούνται τα εργασιακά δικαιώματα, όπου γίνονται απολύσεις, εκεί που προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις, εκεί που φουντώνει η ανεργία. Απαιτείται δράση για την αντιμετώπιση της επικίνδυνης και διαλυτικής κατάστασης στο σ. κ.

Η δημιουργία και η δράση του ΠΑΜΕ γέννησε ελπίδες ότι μπορεί ν' αλλάξει η κυρίαρχη λογική, ν' αναπτυχθούν και να δράσουν οι ταξικές δυνάμεις μέσα στις γραμμές του σ. κ.

Οσο θα αναπτύσσονται η πάλη και οι αγώνες, θα προβάλλει πιο επιτακτική η ανάγκη συσπείρωσης των ταξικών δυνάμεων, θα επιταχύνονται οι διεργασίες μέσα στην ε.τ. και στους εργαζόμενους.

Βασική προϋπόθεση, η αποφασιστική βελτίωση της παρέμβασης του ΚΚΕ και της δράσης των ταξικών δυνάμεων μέσα στους τόπους δουλιάς και στα συνδικάτα. Οσο θα παρεμβαίνουν οι ταξικές δυνάμεις μέσα στο σ. κ., τόσο οι εργαζόμενοι θα αποκτούν τη χαμένη εμπιστοσύνη τους στο ρόλο και στη δράση του σ. κ., στην αποτελεσματικότητα των αγώνων.

Το ΠΑΜΕ μετά τις πρωτοβουλίες που είχε πάρει καλώντας την ε. τ. σε συσπείρωση και συντονισμό της δράσης της ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, επανέρχεται τώρα με οκτώ άμεσες προτεραιότητες διεκδίκησης.

Το θέμα της ανεργίας με τις τρομακτικές διαστάσεις του, μπαίνει σε πρώτη προτεραιότητα. Η επιβίωση των ανέργων και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους δεν επιδέχονται, όπως είναι λογικό, καμιά καθυστέρηση. Η στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, η υπεράσπιση των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων και του θεσμού των ΣΣΕ, η μείωση του χρόνου εργασίας, η υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και η προφύλαξη του λαού από τα δηλητήρια των πολυεθνικών, είναι τα ελάχιστα που το σ. κ. πρέπει να απαιτήσει σήμερα. Πάνω σ' αυτούς τους συγκεκριμένους στόχους μπορούν να γίνουν συσπειρώσεις, μέτωπα πάλης, συμμαχίες.

* * *

Αντίστοιχοι στόχοι μπορούν να μπουν και στα άλλα μαζικά κινήματα.

Η πολιτική ενότητας σήμερα, εκφράζεται στην εναντίωση στην πολιτική της ΕΕ, στην εναντίωση στον ιμπεριαλισμό, στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων από την πολιτική που εφαρμόζεται από την ΕΕ.

Μόνον έτσι οι εργαζόμενοι και ο λαός θα συνειδητοποιήσουν την ανάγκη ανατροπής της πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζει κατά γράμμα η κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα που συμφωνούν στον ένα ή άλλο βαθμό, μ' αυτήν.

Για παράδειγμα όλοι συμφωνούν ότι υπάρχουν προϋποθέσεις μέσα στην ΕΕ να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική. Μα πώς είναι δυνατόν μια ένωση κρατών, που αν μη τι άλλο αποφάσισε ομόφωνα τον πόλεμο απέναντι σ' ένα μικρό κράτος, επειδή δε συμφώνησε να υποκύψει στη νέα τάξη πραγμάτων, να γίνει φιλολαϊκή και παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας;

Το ΚΚΕ είχε πάντα και θα έχει πολιτική ενότητας και συμμαχιών. Είναι άλλωστε ζήτημα στρατηγικής σημασίας για κάθε κομμουνιστικό κόμμα. Στο 15ο Συνέδριο μπήκε ο στόχος του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό.

Πολιτική συμμαχία, βέβαια, που δε θα βασίζεται στο κοινωνικό επίπεδο, δεν έχει προοπτική. Αυτό έδειξε και η ζωή. Γι' αυτό επιμένουμε στην αγωνιστική συσπείρωση γύρω από τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την ε. τ. και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Γι' αυτό επιμένουμε στη δράση και στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων.

Στη λειτουργία και δράση του πρωτοβάθμιου κυττάρου του σωματείου, στην ενίσχυση των ταξικών συνδικάτων. Η απομαζικοποίηση των σωματείων και οι χαλαροί δεσμοί με τους εργαζόμενους, είναι φαινόμενα πολύ ανησυχητικά.

Επιτακτικό λοιπόν καθήκον μπροστά μας είναι η αναζωογόνηση του σωματείου, η ανάπτυξη πρωτοβουλιών μέσω του ΠΑΜΕ ή της παράταξης. Η δημιουργία Επιτροπών Αγώνα στους κλάδους, όπου οι ταξικές δυνάμεις είναι μειοψηφία. Η διεύρυνση του συντονισμού, η ενίσχυση των Συντονιστικών Επιτροπών στους νομούς, όπου τα Εργατικά Κέντρα είναι στα χέρια των δυνάμεων της ταξικής συνεργασίας. Ο προγραμματισμός σχεδίου δράσης σε κάθε νομό, σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρο δουλιάς. Οι πρωτοβουλίες για παραπέρα συντονισμό με τους αγρότες, με τους μικροεπαγγελματίες, με όλους όσοι θίγονται από την κυρίαρχη πολιτική.

Πρέπει να προχωρήσουμε μαζί με όλους και με τον εργάτη και τον αγρότη, το μικρομεσαίο κι ας ψήφισε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή άλλα κόμματα. Μ' αυτόν τον κόσμο θα πάμε να δουλέψουμε και θα αγωνιστούμε μαζί, γύρω από τα προβλήματα που τους απασχολούν, που μας απασχολούν. Αυτές οι συμμαχίες και συνεργασίες θα μπουν εμπόδιο σε κάθε αντιλαϊκή πολιτική, απ' όποιο πολιτικό φορέα κι αν προέρχεται.

Αυτές οι συμμαχίες δεν έχουν καμιά σχέση με συνεργασίες κορυφών και το περίφημο 21% "που θα εμποδίσει τη ΝΔ και την πορεία της προς την εξουσία", όπως μερικοί υποστηρίζουν.

* * *

Πρέπει να φτιάξουμε μέτωπα παντού. Κι αυτό είναι καθήκον δύσκολο, γιατί χρειάζεται σωστή οργάνωση, επιμονή και υπομονή. Απαιτεί ενότητα δράσης ενός κόσμου με διαφορετικές αντιλήψεις και συνεχή προσπάθεια για να αποτρέψουμε τον αποπροσανατολισμό του λαϊκού κινήματος. Επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ, να μαζικοποιηθεί σε πανελλαδικό επίπεδο το ταξικό ρεύμα του εργατικού κινήματος, να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΠΑΜΕ. Να αποκτήσει παντού πόδια. Να συγκροτείται παντού, να ενισχύεται και να στεριώνει ο ταξικός πόλος, κάνοντας διακριτή την αγωνιστική και ενωτική του δράση για τη συσπείρωση και την προοπτική του σ. κ.

Από την προσωπική και συλλογική δουλιά των κομμουνιστών μπορεί πιο καθαρά σήμερα να φανεί η πρότασή μας στο λαό για την οικοδόμηση του ΑΑ ΔΜ πάλης, με προοπτική το σοσιαλισμό.

Αυτή είναι η απαίτηση της εποχής μας, η πρόταση για μια κοινωνία χωρίς τον εφιάλτη του πολέμου, της καταπίεσης, της αθλιότητας και των δηλητηρίων. Η πρόταση που αργά ή γρήγορα θα την ενστερνιστεί και θα την υπερασπιστεί η πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας και διεθνώς.

Αιμιλία ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗ

Να φτιάξουμε μέτωπα παντού. Κι αυτό είναι καθήκον δύσκολο, γιατί χρειάζεται σωστή οργάνωση, επιμονή και υπομονή. Απαιτεί ενότητα δράσης ενός κόσμου με διαφορετικές αντιλήψεις και συνεχή προσπάθεια για να αποτρέψουμε τον αποπροσανατολισμό του λαϊκού κινήματος. Επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ, να μαζικοποιηθεί σε πανελλαδικό επίπεδο το ταξικό ρεύμα του εργατικού κινήματος, να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΠΑΜΕ

Η ΕΥΡΩ-σύναξη κατολισθαίνει στο περιθώριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

Το ευρω-νόμισμα εμφανίζει ήδη τα συμπτώματα των ενδοκαπιταλιστικών πιέσεων, κινούμενο πτωτικά. Κατά την ίδια περίοδο, το δολάριο και η αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά ισχυροποιούνται, καταγράφοντας τις αντιστάσεις του μητροπολιτικού ιμπεριαλιστικού κέντρου, που, αυξάνοντας και για άλλους λόγους τα τραπεζικά επιτόκια, έστω και κατά μικρό ποσοστό, μπορεί να επηρεάζει, εκτός των άλλων, την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, την ίδια στιγμή το γιεν, ως σύμβολο των ασιατικών "τρίγρεων" που έχουν υποστεί καθίζηση, ανακτά έδαφος.

Πέρα από τις συγκυρίες αυτές, ακόμη και οι ισχυρότεροι των Ευρωπαίων εταίρων, όπως η Γαλλία, προβληματίζονται για την τύχη του Συμφώνου Σταθερότητας και των δεικτών που το συνοδεύουν.

Αυτόν ακριβώς τον καιρό, η ανατίμηση του πετρελαίου προκαλεί ανησυχίες στην κυβέρνηση για τις αρνητικές επιπτώσεις, που μπορεί να έχει πάνω στο δείκτη του πληθωρισμού, που θεωρείται κεντρικό στοιχείο της ασκούμενης ασφυκτικής περιοριστικής πολιτικής και προαπαιτούμενο για την πορεία προς τη νομισματική ενοποίηση, που απέχει πολύ από την οικονομική, όπως αφήνει απατηλά να υπονοηθεί η συντομογραφία: ΟΝΕ.

Εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες των ευρωπαϊκών αναταράξεων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, περίκλειστη στο ρόλο "σωτηρίας" και παρά τις εσωκομματικές τριβές νομής της διαδοχής, δηλώνει αποφασισμένη να εφαρμόσει την ίδια οικονομική πολιτική καθήλωσης στη στασιμότητα, που παράγει φτώχεια και ανεργία. Και προχωρεί ακάθεκτη και "απαρέγκλιτα", όπως δηλώνει ο πρωθυπουργός, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο στραγγαλισμό των κοινωνικών κατακτήσεων και του ασφαλιστικού τομέα. Υπακούοντας στις ντιρεκτίβες των Βρυξελλών και τις εντολές του διεθνούς επόπτη του κεφαλαίου, δηλαδή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που πρόσφατα κατέγραψε τα μέχρι τώρα βήματα και διατύπωσε την επιταγή συμμόρφωσης προς την ίδια άκαμπτη περιοριστική οικονομική πολιτική. Για πόσο διάστημα; Ατέρμων ο χρόνος και το μέλλον αόρατον.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε προβλέψεις γίνονται πια από την κυβέρνηση, ούτε υποσχέσεις δίνονται για τη μετά την είσοδο στην ΟΝΕ ...ευωχία της νέας χιλιετίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ