"Ο δρόμος του ΚΚΕ είναι ο μοναδικά σωστός και επαναστατικός δρόμος για το ευτυχισμένο μέλλον της χώρας μας. Και η ελληνική νεολαία, με τις ανησυχίες που έχει, με τον ενθουσιασμό που τη χαρακτηρίζει, με τις αναζητήσεις που κάνει, με τη φλόγα για αγώνα που την καίει, και με την ωριμότητα και την πείρα που αποκτά, δεν μπορεί παρά να διαλέξει αυτό το δρόμο. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΩΝ".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην Λούλα Λογαρά, δημοσιευμένα σε άρθρο της στο"Ριζοσπάστη", στις 13/4/1975. Τόσο απλό, τόσο ζωντανό, τόσο ισχυρό, τόσο ιστορικό μα, και, ταυτόχρονα, τόσο διαχρονικό είναι το μήνυμα της ζωής αυτής της ξεχωριστής γυναίκας, της κομμουνίστριας και λαϊκής αγωνίστριας Λούλας Λογαρά, όσο αυτά της τα λόγια: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΩΝ...

Η Λούλα Λογαρά δεν είναι πια ανάμεσά μας. Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τότε, 24/7/1997, που έφυγε για το στερνό της ταξίδι, νικημένη από την επάρατη νόσο, το μόνο - εκτός των βαθιών γηρατειών - φίλο του θανάτου, που μπορεί να νικήσει αγωνιστές ανθρώπους της γενιάς της.

Η Αργυρώ (Λούλα) Λογαρά γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1923, από γονείς Κεφαλονίτες. Σε ηλικία 14 χρονών, ύστερα από το θάνατο του πατέρα της και τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα της οικογένειά της, βρέθηκε στην Αθήνα. Εδώ τη βρήκε ο πόλεμος και η Κατοχή. Είχε πιάσει δουλιά ως έκτακτος υπάλληλος στο Ταμείο Ασφάλισης Τυπογράφων, απ' όπου και αποσπάστηκε στη συνέχεια στο υπουργείο Εργασίας.

Το πρώτο βάπτισμα του πυρός, στην κολυμβήθρα των λαϊκών αγώνων, το πήρε συμμετέχοντας στην πρώτη απεργία δημοσιών υπαλλήλων, που έγινε στα χρόνια της Κατοχής. Γι' αυτή της τη συμμετοχή, τιμωρήθηκε από τα κατοχικά κυβερνητικά όργανα με μετάθεση στον αρχικό χώρο εργασίας της, δηλαδή στο Ταμείο Ασφάλισης Τυπογράφων. Ομως, αυτό δεν την πτοεί. Συγκροτεί ομάδα αντίστασης, συνδέεται με το ΕΑΜ και μετά τη μεγάλη διαδήλωση της 5ης Μάρτη 1943 στο υπουργείο Εργασίας, οργανώνεται στο ΚΚΕ. Σύντομα θα εξελιχθεί στελεχικά, θα εκλεγεί μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής, στην οποία ανήκε η οργάνωσή της, θα πάρει μέρος σε όλους τους λαϊκούς αγώνες που θα αναπτυχθούν στην πρωτεύουσα ενάντια στην ξενική κατοχή και στη μεγάλη διαδήλωση του Ιούλη του '43 θα τραυματιστεί.

Τη νόμιμη δράση, η Λ. Λογαρά θα τη ζήσει για λίγο μετά την απελευθέρωση. Δε θ' αργήσει, όμως, η στιγμή που θα ξαναπεράσει στη βαθιά παρανομία,αγωνιζόμενη στις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος και του εμφυλίου πολέμου για την εκπλήρωση των ιδανικών του εργατικού και του κομμουνιστικού κινήματος. Το Μάρτη του 1949 θα συλληφθεί, θα μείνει δυο χρόνια φυλακισμένη ως υπόδικη και στη συνέχεια, αφού δικαστεί, θα καταδικαστεί σε δώδεκα χρόνια φυλακή - που στη συνέχεια μειώθηκαν σε οχτώ - και πέντε χρόνια στέρηση των πολιτικών της δικαιωμάτων. Θα αποφυλακιστεί τον Απρίλη του 1957 και θα ενταχθεί στην ΕΔΑ, στο συνέδριο της οποίας θα εκλεγεί μέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Σ' αυτή τη θέση, θα μείνει ως τη δικτατορία, ενώ στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα εκλεγεί μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του.

Στην πρώτη φάση της δικτατορίας, καταφέρνει να διαφύγει τη σύλληψη και να βοηθήσει αποτελεσματικά στην οργάνωση της παράνομης δουλιάς. Στη συνέχεια συλλαμβάνεται, κρατείται στην Ασφάλεια στην Μπουμπουλίνας, αφήνεται ελεύθερη και ξανασυλλαμβάνεται για να φυλακιστεί στην Αλικαρνασσό. Αποφυλακίζεται με τη διάλυση των στρατοπέδων εξορίας, μπαίνει στην παράνομη δουλιά και λίγο πριν το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ καταφέρνει να διαφύγει στο εξωτερικό. Στο Συνέδριο θα εκλεγεί μέλος της ΚΕ και αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου.

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης, έδωσε όλες της τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του Κόμματος, υπερασπιζόμενη τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά και τους ακατάλυτους δεσμούς του με την εργατική τάξη της χώρα μας. Στο 10ο Συνέδριο, όπως και στο 11ο και στο 12ο, εκλέχτηκε μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

"Σε όλη μου τη ζωή, έλεγε η ίδια στο βιογραφικό της, έκανα ό,τι μπορούσα για να υπηρετήσω, όχι μόνο πιστά και αδιάλειπτα το Κόμμα, αλλά και αποδοτικά, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια για την κάλυψη ιδεολογικών - πολιτικών μου ελλείψεων και αναγκών. Το πόσο τα κατάφερα, δεν είναι δική μου δουλιά να το κρίνω (...). Δε συνέλαβα ποτέ τον εαυτό μου να βάζει τίποτε πάνω και πριν από το συμφέρον του Κόμματος. Ακόμα και όταν αυτό μπορούσε να είναι αφάνταστα οδυνηρό για μένα".

Γ. Π.

Η ανυπαρξία οποιασδήποτε σοβαρής διαφωνίας με την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς, η προσφορά συναίνεσης και στήριξης εφ' όλης της ύλης της εφαρμοζόμενης πολιτικής, οι υψηλοί φραστικοί τόνοι ως άλλοθι "αντιπολίτευσης" και η καλλιέργεια κλίματος "υπεροχής" και "νίκης" ενόψει των ερχόμενων εκλογών, αποτελούν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της προεκλογικής τακτικής της ηγεσίας της ΝΔ, όπως προκύπτουν από τη χτεσινή ομιλία του Κ. Καραμανλή.

Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος της ΝΔ, μιλώντας χτες σε σύσκεψη κομματικών στελεχών, ανέφερε ότι το Σεπτέμβρη ξεκινά η προεκλογική εκστρατεία του κόμματος, με τη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων βουλευτών και ουσιαστικά προεξόφλησε ότι το κόμμα του θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "δεν υπάρχει καμία δύναμη να μας σταματήσει". Η κυβέρνηση, είπε, είναι πανικόβλητη, "γονατιστοί είναι οι άνθρωποι", ενώ καυχήθηκε ότι το κόμμα του επιβάλλει την ατζέντα στη δικομματική αντιπαράθεση, στην οποία περιλαμβάνεται η εγκληματικότητα, η παιδεία, η υγεία, κλπ.

Από την αναφορά που έκανε ο πρόεδρος της ΝΔ σε σειρά θεμάτων εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής προκύπτει σαφώς ότι δεν υπάρχουν διαφορές από την ασκούμενη πολιτική και η "εναλλακτική λύση" της ΝΔ επιχειρείται να διασωθεί, με "εποικοδομητικές" επισημάνσεις και προτάσεις και αποστάσεις από ορισμένες, δευτερεύουσας σημασίας, κυβερνητικές επιλογές και σε διαδικαστικά ζητήματα. Μάλιστα, ο Κ. Καραμανλής αμφισβήτησε κατά πόσο ο Κ. Σημίτης μπορεί να εμφανίζεται ως "θεματοφύλακας της πορείας προς την ΟΝΕ" και ανέθεσε αυτό το ρόλο στον εαυτό του. Στο πλαίσιο αυτό ξεκαθάρισε ότι θα στηρίξει και θα πιέσει την κυβέρνηση στις πολιτικές εκείνες που "θα έκαναν ταχύτερη, ευκολότερη και πιο περιεκτική την πολιτική της προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση".

Αναφερόμενος στα Ελληνοτουρκικά, ο Κ. Καραμανλής εκτίμησε ότι η κυβέρνηση διολισθαίνει, κάτω από πιέσεις, συστάσεις και έλλειψη στρατηγικής, σε ένα διάλογο χωρίς προϋποθέσεις και υποστήριξε ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε αυτό τον κρίσιμο τομέα δεν επιτρέπουν καμία εμπιστοσύνη στους χειρισμούς της. Διαπίστωσε ακόμα ότι οι προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρχουν για έναν ελληνοτουρκικό διάλογο (σεβασμός εδαφικής κυριαρχίας, του διεθνούς δικαίου, εγκατάλειψη απειλής ή χρήσης βίας) αυτή τη φορά δεν τίθενται. Αντί, όμως, οποιασδήποτε άλλης πρότασης προτίμησε να επαναλάβει την ανάγκη για χάραξη εθνικής στρατηγικής και σύσταση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.

Δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ο Κ. Σημίτης προσχώρησε στις προτάσεις της ΝΔ σε ό,τι αφορά την εγκληματικότητα, τάχτηκε υπέρ του διακομματικού διαλόγου, αλλά δήλωσε ότι θα πάει στη συνάντηση "με κάποια επιφύλαξη". Επέκρινε, όμως, την κυβέρνηση, γιατί ο διάλογος γίνεται μόνο γι' αυτό το θέμα και όχι για την εξωτερική πολιτική, την παιδεία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Ρηγίλλης διάλεξε τη χτεσινή ημέρα για να ανακοινώσει την προσχώρησητου μέχρι πρόσφατα εκπροσώπου Τύπου της ΠΟΛ.ΑΝ. Α. Γεροντόπουλου στη ΝΔ, προκειμένου να ενισχύσει τις εντυπώσεις ότι θα κερδίσει τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του κόμματος Σαμαρά. Από την πλευρά του τελευταίου η αντίδραση ήταν ιδιαίτερα χλιαρή και σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι "ο κ. Γεροντόπουλος έκανε την προσωπική του επιλογή". Ο "επαναπατρισμός" των ψηφοφόρων της ΠΟΛ.ΑΝ. προς τη ΝΔ όλα δείχνουν ότι γίνεται με την ανοχή ή συμφωνία του Αντ. Σαμαρά, ο οποίος απλά αναμένει την κατάλληλη στιγμή να επιστρέψει και ο ίδιος, μάλλον μετά τις εκλογές.