Μια μεγάλη κυρία του χορού, μια λαμπερή γυναίκα, που το ταλέντο της ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας μας, η λυγερή μορφή της Λίντας Αλμα, ξεκίνησε χτες για το μεγάλο ταξίδι, δίπλα στον σύντροφο της ζωής της, τον Μάνο Κατράκη, κοντά στον Τάσσο, στον Μανδηλαρά, στην Κυβέλη, στον Λαμπράκη, στον Λογοθετίδη, στην Αλίκη... Μια γειτονιά σπουδαία δέχτηκε μια σπουδαία ψυχή. Συγγενείς και λίγοι φίλοι αποχαιρέτησαν, σε μια σεμνή τελετή, στο Α Νεκροταφείο Αθηνών, όπως σεμνή ήταν όλη της η παρουσία στη ζωή, την Λίντα Αλμα. Μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία στο παρεκκλήσι του Αγ. Λαζάρου, η πρόεδρος του ΣΕΗ Αννα Φόνσου, με λίγα λόγια, αποχαιρέτησε "την αγωνίστρια, τη σπουδαία γυναίκα" - όπως είπε και συνέχισε "ο θίασος του ουρανού αποκτά φωτιά".

Παρούσα και η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ,Αλέκα Παπαρήγα,η οποία, σε δήλωσή της προς τους δημοσιογράφους, έθεσε το σοβαρό πρόβλημα συνταξιοδότησης των ηθοποιών - χορευτών. Θυμίζουμε ότι η Λίντα Αλμα πέθανε, περιμένοντας χρόνια την τιμητική σύνταξη, που το ΥΠΠΟ είχε υποσχεθεί και ποτέ δεν της έδωσε. "Το επάγγελμα του ηθοποιού, ή του χορευτή" - επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα - "δεν μπορεί να μην αμείβεται στη δύσκολη ώρα της τρίτης ηλικίας. Η Λίντα Αλμα πέθανε με αξιοπρέπεια, αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, που χρειάζονται αυτή τη σύνταξη για να ζήσουν. Ελπίζω να είναι η τελευταία, που πεθαίνει περιμένοντας να πάρει τιμητική σύνταξη".

Αρκετά ήταν τα στεφάνια, που "λεύκαναν" τη μαύρη στιγμή της αναχώρησής της, μεταξύ των οποίων και της ΚΕ του ΚΚΕ, του αγαπημένου φίλου και επί τριάντα χρόνια παρτενέρ της, Γιάννη Φλερύ, της οικογένειας Γ. Ρίτσου, του ΥΠΠΟ, του Θ. Πάγκαλου, του Κ. Καραμανλή, της Ενωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών, του"Διόνυσου", του ΣΕΗ, της Ρένας Βλαχοπούλου, της Μαρινέλας, της Μαίρης Λίντα κ.ά.

Εκτός από τους συγγενείς της, την αδελφή της και τα ανίψια της, την Λίντα Αλμα συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία, επίσης, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας,ο βουλευτής του ΚΚΕ Βαγγέλης Μπούτας,ο Νίκος Καραντηνός,ο Γιάννης Φλερύ,ο ανιψιός του Μάνου Κατράκη, Στάθης Λιβαθινός και οι: Γιώργος Φούντας, Κώστας Χατζηχρήστος, Τζένη Βάνου, Χρήστος Καλαβρούζος, Γιώργος Κατσαρός, Αννα Μακράκη, Λυκούργος Καλλέργης, Γιάννης Δαλιανίδης, Φοίβος Ταξιάρχης, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Γιώργος Κυρίτσης, Ερρικα Μπρόγιερ κ.ά.

Η πρώτη ξεκάθαρη κυβερνητική ανακοίνωση ότι κλείνει η υπόθεση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και ισχύει η χωροθέτησή του στο οικόπεδο Μακρυγιάννη,με την επισήμανση πως "ό,τι αποκαλύφθηκε θα διατηρηθεί", έγινε την προηγούμενη βδομάδα. Η ανακοίνωση αυτή επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά τον υποκριτικό τρόπο, με τον οποίο, πάντα, με "επιχείρημα" τη σπουδαιότητά τους, ξεκινούν τα δημόσια έργα. Δηλαδή πρώτα χωροθετούνται κι έπειτα ερευνώνται ανασκαφικά. Και αν οι ανασκαφές διαψεύσουν τις κυβερνητικές ελπίδες για μικρής σπουδαιότητας αρχαιότητες, τότε ανασύρονται όλα τα προτετελεσμένα γεγονότα για να εμποδίσουν την ανάκληση της ειλημμένης απόφασης. Τότε "μετρούν" μόνο η μελέτη που προκαταβολικά εκπονήθηκε, τα χρήματα που δόθηκαν και τα χρήματα από Κοινοτικά Πλαίσια που θα χαθούν...

Χτες όμως υπήρξε και χειρότερη απόφαση: Το ΥΠΠΟ διαμήνυσε στον Οργανισμό Νέου Μουσείου Ακρόπολης, και αυτό με τη σειρά του στους εργαζόμενους (αρχαιολόγους, συντηρητές, εργατοτεχνίτες) ότι δε θα διατεθούν άλλα κονδύλια και η ανασκαφή διακόπτεται, πριν ακόμα ολοκληρωθεί, στις 17 Σεπτέμβρη.Γεγονός που κατ' αρχήν προκάλεσε τις αντιδράσεις των εργαζομένων, οι οποίοι ανακοίνωσαν για σήμερα στις 9 π.μ. στάση εργασίας και πορεία προς το υπουργείο,(ενώ πραγματοποίησαν, αυθόρμητα, στάση εργασίας προχτές) αφού, ενώ οι συμβάσεις τους κανονικά έπρεπε να λήξουν ενάμιση μήνα αργότερα, θα απολυθούν στις 17/9. Η συγκεκριμένη απόφαση βεβαίως προκαλεί πολλά ερωτηματικά.

Κατά την γενική γραμματέα του ΥΠΠΟ, Λίνα Μενδώνη, θεωρείται "επιβεβλημένη", αφού η ανασκαφή "κοστίζει μηνιαίως 90 εκατ. και στα τρία χρόνια που διαρκεί έχει απορροφήσει 2,2 δισ.". Δηλαδή το ΥΠΠΟ δηλώνει ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει το οικονομικό βάρος μιας ανασκαφής που θεωρήθηκε τόσο σημαντική, ώστε συστάθηκε πενταμελής επιτροπή για την αξιολόγηση των ευρημάτων. Αλλά διαθέτει 100 εκατομμύρια (!) για εκδηλώσεις, τις νύχτες με πανσέληνο, σε 39 αρχαιολογικούς χώρους. Χρήματα, που θα έφταναν για να συνεχιστεί η ανασκαφή τουλάχιστον έναν ακόμη μήνα. Επιπλέον κατά την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ "η υπόθεση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, παρά την απόφαση να μην αλλάξει θέση, δεν είναι ακόμα εντελώς ξεκαθαρισμένη". Αυτό σημαίνει ότι: Κανείς δεν ξέρει ακόμα αν θα υπάρξει νέα μελέτη ή προσαρμογή στα νέα δεδομένα της υπάρχουσας μελέτης των Ιταλών αρχιτεκτόνων. Με ποιο τρόπο θα αναδειχτούν τα αρχαία στο ανασκαμμένο τμήμα. Ποιοι θα εκπονήσουν τη νέα μελέτη. Τι θα αποφασίσει η πενταμελής επιτροπή για τις αρχαιότητες και εν τέλει τι θα γνωμοδοτήσει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Ο τρίτος "λόγος", κατά την γενική γραμματέα, είναι "η ανάγκη να συντηρηθεί και να στεγαστεί το συντομότερο ό,τι αποκαλύφθηκε".

Απάντηση σε όλα αυτά είναι η χτεσινή ανακοίνωση των 200 εργαζομένων στο έργο, που τονίζουν: "Θεωρούμε αυτή την απόφαση ανακόλουθη και καλούμε την υπουργό Πολιτισμού, Ελ. Παπαζώη, να απαντήσει: Θεωρεί ολοκληρωμένες τις ανασκαφικές εργασίες και αρκετή την έως τώρα μελέτη για την κατάδειξη των διατηρητέων αρχαιοτήτων; Είναι δυνατόν να εκπονηθεί νέα αρχιτεκτονική μελέτη πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες σε όλη την έκταση του διαθέσιμου οικοπέδου; Πώς θα επισπευσθούν οι διαδικασίες για το διεθνούς εμβέλειας έργο του Νέου Μουσείου, όταν διακόπτονται οι προαπαιτούμενες για την κατασκευή εργασίες;".

Στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, εάν δε δικαιωθούν τα αιτήματά τους.

Κατά την πρωθυπουργική απόφαση το Νέο Μουσείο Ακρόπολης "δεν αλλάζει θέση". Επομένως το ΚΑΣ καλείται απλώς να γνωμοδοτήσει και όχι να αποφασίσει. Μήπως, λοιπόν, η απόφαση να διακοπεί η ανασκαφή είναι απλώς μία ακόμα κίνηση για να κλείσει οριστικά η υπόθεση; Μήπως το ενδεχόμενο να αποκαλυφθούν στα μη ανασκαμμένα τμήματα εξίσου σημαντικές αρχαιότητες εξαναγκάσει σε αλλαγή της θέσης, πράγμα που ακριβώς θέλει να αποφύγει η κυβέρνηση, αφού επιπλέον το ΥΠΠΟ ίσως δε θα προλάβαινε να υποβάλει ένα εντελώς νέο έργο στο Γ ΚΠΣ και βέβαια θα χάνονταν χρήματα και ίσως το Μουσείο δε θα ήταν έτοιμο για το 2004. Και φυσικά ενόψει του 2004 αναμένεται να θυσιαστούν πολλά ακόμα, διότι για μία ακόμα φορά οι Εφορείες Αρχαιοτήτων θα κληθούν να ανασκάψουν σε θέσεις, που ήδη έχουν αποφασιστεί και ήδη έχουν ανατεθεί μελέτες εκτέλεσης δημόσιων έργων. Για μία ακόμα φορά έπονται αντί να προηγούνται...

Δ. Μ.