Να μη γίνει ο σεισμός και οι επιπτώσεις του "αντικείμενο μικροκομματικής αντιπαράθεσης" και να υπάρξει "πλατιά συναίνεση" για να αντιμετωπιστούν ευρύτερα προβλήματα, ζήτησε ο Κ. Σημίτης από τους πολιτικούς αρχηγούς που συνάντησε τις προηγούμενες μέρες, σύμφωνα με το σχετικό δελτίου από το πρωθυπουργικό γραφείο. Αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κάνουν όλοι ό,τι μπορούν, φυσικά με πρώτο και κύριο το κράτος και την κυβέρνηση, για την ουσιαστική ανακούφιση σε πρώτη φάση και την πλήρη αποκατάσταση άμεσα των σεισμοπαθών. Ομως, αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δε θα ασκηθεί κριτική και μάλιστα οξεία στα ανεπαρκή και μίζερα μέτρα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση ή ότι δε θα πρέπει να ασκηθεί η μέγιστη πίεση, κυρίως με την οργανωμένη λαϊκή πάλη, για να κατακτηθούν αυτά που χρειάζονται οι πληγέντες. Ακόμα, είναι αυτονόητο ότι η αντισεισμική θωράκιση της Αττικής και της χώρας είναι βασικός στόχος λαϊκής διεκδίκησης.

Από την άλλη, σε καμία περίπτωση η συναίνεση που ζητά ο Κ. Σημίτης δεν μπορεί να σημάνει συγχωροχάρτι και παραγραφή των εγκλημάτων που έχουν γίνει και της πολιτικής που εφαρμόστηκε μέχρι τώρα και που ευθύνονται για την εκατόμβη των θυμάτων του σεισμού και τους εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους.

Το ΚΚΕ, φυσικά, δεν μπορεί να συμπράξει σε μια τέτοια κατεύθυνση που υπαινίσσεται ο Κ. Σημίτης. Αντίθετα θα αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για να αποκαλυφθεί και ανατραπεί η εγκληματική πολιτική που ευθύνεται για τις τρομερές συνέπειες του σεισμού.

Οι άντρες της ΕΜΑΚ μαζί με τα μέλη του Ειδικού Τμήματος Ιατρικής Καταστροφών (ΕΤΙΚ) του ΕΚΑΒ αποτελούν μια σπουδαία ενότητα στον τομέα του απεγκλωβισμού και της τελικής διάσωσης εγκλωβισμένων στα χαλάσματα.

Το ΕΤΙΚ συγκροτήθηκε λίγο πριν τους σεισμούς της Καλαμάτας (το 1986) και η συνεισφορά του σε τοπικό όσο και διεθνές επίπεδο έχει αποδειχθεί πολύτιμη. Η συμμετοχή στο ΕΤΙΚ είναι εθελοντική και όσοι το απαρτίζουν είναι επαγγελματίες. Δουλεύουν, δηλαδή, σε διάφορες μονάδες του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά η συμμετοχή τους στο ΕΤΙΚ είναι εθελοντική.

Αυτός ο εθελοντισμός - πέρα απ' το κίνητρο που κουβαλάει κανείς μέσα του - χρειάζεται στήριξη απ' την Πολιτεία, κι όχι εκείνος ο... εθελοντισμός, που έχει αποκλειστικά στραμμένα τα βλέμματά του στην αξιοποίηση κάποιων κοινοτικών κονδυλίων.

Μέρες ήταν

στη σειρά,

μια σκηνή

κι αυτός να πάρει

και την πήρε

- τι χαρά! -

μα σαν πήγε

να ξαπλάρει,

δε χωρούσε

τελικά,

τού 'μεινε έξω

το... ποδάρι!

Και πιο πέρα

μερικοί

περιμέναν άρτους,

γάλα

μα εντέλει

οι νηστικοί

εχορτάσανε

με άλλα,

μ' όσα τρεις

πολιτικοί

λόγια μοίραζαν

μεγάλα!

Ο οίστρος

Κάποιοι - εθισμένοι τώρα πια στον τζόγο - μπορεί να ένιωσαν "στερητικό σύνδρομο", επειδή, λόγω του σεισμού, δε λειτούργησε, για λίγες μέρες, το Χρηματιστήριο. Εκείνοι, όμως, που στενοχωριούνται περισσότερο είναι οι τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες και οι χρηματιστές που, μέσω του Χρηματιστηρίου, συγκεντρώνουν καθημερινά τεράστια κέρδη. Κάποιοι από τους επιχειρηματίες, μέσα στη στενοχώρια τους, δε χάνουν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν ακόμα και το σεισμό. Πώς; Εκτός από αυτούς που θα τα κονομήσουν από την ανοικοδόμηση των ερειπίων του σεισμού, υπάρχουν και κάποιοι που θα κερδίσουν με τη... φιλανθρωπία τους. Είναι αυτοί που προσφέρουν μερικά "ψίχουλα" από τα τεράστια κέρδη τους για "βοήθεια" στους σεισμοπαθείς, με στόχο να κάνουν τη διαφήμισή τους και, ταυτόχρονα, να επιδείξουν την... ανθρώπινη ευαισθησία τους.

Αυτοί που ξεζουμίζουν καθημερινά την εργατιά και τη φτωχολογιά, που δεν ανανεώνουν τα απαρχαιωμένα εργοστάσιά τους, μ' αποτέλεσμα στο σεισμό να γίνονται φέρετρα για τους εργαζόμενους, που δεν πιστεύουν σε καμιά άλλη αξία, παρά μόνο στο κέδρος, έρχονται τώρα να δείξουν το "συμπονετικό" πρόσωπό τους! Οι δεκάδες νεκροί του σεισμού δεν μπορούν να τους επιστρέψουν τη "βοήθεια" κατάμουτρα. Οι ζωντανοί, όμως, οι εκατοντάδες τραυματίες, οι χιλιάδες ξεσπιτωμένοι - οι κάτοικοι, ιδιαίτερα, των Λιοσίων, του Μενιδίου και της Μεταμόρφωσης, που ξαναγύρισαν στη ζωή του σκηνίτη, μετά από αγώνες μιας ζωής να στεγαστούν κάτω από ένα κεραμίδι - μπορούν και πρέπει να τους απαντήσουν κατάλληλα. Και θα το κάνουν...

Πληθαίνουν τα κρούσματα αισχροκέρδειας στο χώρο των ενοικιάσεων διαμερισμάτων. Ακόμη και σε συνοικίες της Αθήνας, τις οποίες άφησε ανέγγιχτες ο θυμός του Εγκέλαδου, υπάρχουν περιπτώσεις που ζητούνται διπλάσια ενοίκια απ' ό,τι πριν μερικές βδομάδες.

Κι ενώ οι σχετικές καταγγελίες είναι ήδη σωρός, οι αρμόδιοι δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Τι περιμένουν άραγε; Να ομαλοποιηθεί η κατάσταση από τις "δυνάμεις της αγοράς";

Αν δεν το πρόσεξαν, πάντως, ή το ξέχασαν, τους θυμίζουμε το σχετικό σημείο από το υπόμνημα που παρέδωσε το Σάββατο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον Κ. Σημίτη: "Η παρέμβαση του κράτους και των δήμων στην ενοικίαση κατοικιών είναι όσο ποτέ αναγκαία. Τα ενοίκια πρέπει να μείνουν αναλλοίωτα στο ύψος που είχαν την 31/8/99. Να καταγραφούν τα κενά διαμερίσματα και να ενοικιάζονται με προτεραιότητα στους πληγέντες και με τιμές που θα ελέγχει το κράτος με Ειδικές Επιτροπές, που δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 4% της αντικειμενικής αξίας ετησίως".