ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 23 Δεκέμβρη 2006
Σελ. /24
Επικίνδυνη η σύμβαση της ΟΤΟΕ

Η υπογραφή κλαδικής σύμβασης με τους εργοδότες και η υποχρεωτικότητά της είναι μια κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος, κατάκτηση των αγώνων των ίδιων των εργαζομένων. Αλλά κάθε σύμβαση αποτυπώνει έναν συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης συνολικά, αλλά και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, ζήτημα που έχει σχέση με το βαθμό οργάνωσης της εργατικής τάξης, αλλά και τον προσανατολισμό των συνδικάτων.

Δεν είναι μυστικό πως κάθε χρόνο υπογράφονται αρκετές συμβάσεις, που δεν αντιστοιχούν στις ανάγκες των εργαζομένων. Δε λείπουν και εκείνες οι συμβάσεις που περισσότερο παγιώνουν μια κατάσταση παρά βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων. Οι αιτίες είναι πολλές, αντικειμενικές και υποκειμενικές πέρα βέβαια από την πάγια επιδίωξη του κεφαλαίου να «πατήσει» τον εργάτη, να αγοράζει πιο φτηνή την εργατική δύναμη, να αποκομίσει όσο γίνεται μεγαλύτερα κέρδη από την εργασία του. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, δεν είναι και λίγα εκείνα τα συνδικάτα που με ταξικό προσανατολισμό δίνουν τη μάχη της σύμβασης, παλεύουν με ό,τι μέσα διαθέτουν να βελτιώσουν τη θέση των εργαζομένων, και γι' αυτό κάθε τέτοιος αγώνας είναι παράδειγμα. Παρ' όλα αυτά, η τάση, αρχίζοντας από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράφει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια, είναι σίγουρα αρνητική για την εργατική τάξη και τα συμφέροντά της.

Η υπογραφή κλαδικής σύμβασης δεν μπορεί να ανακηρυχτεί σε αυτοσκοπό. Και μάλιστα σε τέτοιο σκοπό που θα γκρεμίζει κατακτήσεις δεκαετιών, θα σβήνει με μια μονοκοντυλιά αγώνες και θυσίες. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, με τη συμφωνία της με το τραπεζικό κεφάλαιο, διέγραψε με την υπογραφή της κατακτήσεις χιλιάδων και χιλιάδων τραπεζοϋπαλλήλων. Με τον μπαμπούλα ότι δε θα υπογραφόταν σύμβαση, συνυπόγραψε μια «σύμβαση» που ανοίγει το δρόμο - με τη σύμφωνη γνώμη ενός συνδικαλιστικού οργάνου - για σοβαρές ανατροπές σε δικαιώματα.

Η διετής σύμβαση χαρακτηρίστηκε κατάπτυστη από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και όχι άδικα. Πώς αλλιώς, άλλωστε, μπορεί να χαρακτηριστεί μια σύμβαση, που από πενθήμερη λειτουργία των τραπεζών, δίνει τη δυνατότητα στους τραπεζίτες για έξι μέρες λειτουργίας; Που μέσα από τα «ειδικά ωράρια» θα ελαφρύνει τους τραπεζίτες από το κόστος των υπερωριών, ενώ την ίδια στιγμή τους δίνεται το δικαίωμα της κατάτμησης των αδειών των εργαζομένων; Πώς να εκτιμηθεί το γεγονός πως το τραπεζικό κεφάλαιο θα έχει ανοιχτά τα μαγαζιά του πάνω από 12 ώρες τη μέρα - διπλασιασμός, σχεδόν, των ωρών λειτουργίας τους και με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται για τους εργαζόμενους; Και οι συνέπειες θα είναι σοβαρές, αφού προβλέπεται λειτουργία βαρδιών και μέσα απ' αυτές υπονόμευση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Πολύ περισσότερο, που αυτές οι αλλαγές έρχονται σε ένα περιβάλλον όπου δεσπόζουν ο αυταρχισμός, η εντατικοποίηση και πολλές φορές η ανομία του εργοδότη. Ούτε, βέβαια, στέκουν οι ισχυρισμοί ότι έτσι θα «οριοθετηθεί» η ζούγκλα που παράνομα μέχρι τώρα είχαν δημιουργήσει οι τραπεζίτες. Οι αυθαιρεσίες τους μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την ταξική πάλη και τους αγώνες και όχι νομιμοποιώντας τες.

Η σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ είναι επικίνδυνη για το σύνολο της εργατικής τάξης. Είναι το «πράσινο φως» στο μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Και σαν τέτοια πρέπει να καταδικαστεί στη συνείδηση όλων των εργαζομένων και μαζί της να καταδικαστούν αυτοί που συνέπραξαν σε αυτήν την πράξη.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εμπειρίες «διαλόγου»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εγραφε η «Αυγή» στις 23 Νοέμβρη 2006, για την κατηγορηματική τότε αντίθεση της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» στη συμμετοχή της ΟΕΝΓΕ στην προτεινόμενη από τον υπουργό Υγείας «επιτροπή διαλόγου για τη διευθέτηση», που θα κατέληγε -υποτίθεται - σε ομόφωνες προτάσεις μέσα σε 15 μέρες: «Ποιος καταψήφισε τη συμμετοχή στην επιτροπή; Μα, οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ και πάλι, οι οποίοι πρότειναν οι νοσοκομειακοί γιατροί να πετάνε πέτρες απ' έξω! Θα μας πούνε πάλι ότι "ο διάλογός σας είναι μια απάτη", αλλά δε θα μας εξηγήσουν ποτέ γιατί θέλουν τους εργαζόμενους έξω από τα κέντρα λήψης αποφάσεων! Γιατί, επιτέλους, αποτελεί παραχώρηση στην κυβέρνηση και τον ...καπιταλισμό η κατάθεση των προτάσεων των νοσοκομειακών γιατρών στην επιτροπή για το ωράριο;»

Χτες, ένα μήνα μετά τα παραπάνω, η «Αυγή» και πάλι, γράφει τα εξής: «Την αναστολή της συμμετοχής των εκπροσώπων της στο διάλογο με το υπουργείο Υγείας για το ωράριο και τις εφημερίες αποφάσισε προχτές το ΓΣ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), μετά την αδυναμία του υπουργού Υγείας να εξασφαλίσει πιστώσεις για τη χορήγηση επιδόματος εφημέρευσης και την ενσωμάτωση της αμοιβής για τις εφημερίες στο βασικό μισθό».

Αναρωτιόμαστε, γιατί δεν τους έκαναν κριτική, που εγκατέλειψαν το «κέντρο λήψης των αποφάσεων»; `Η, για έλλειψη κατανόησης στην «αδυναμία(!) του υπουργού Υγείας...»;

Παριστάνουν τα θύματα

Ρεσιτάλ αντεργατικού μένους έδωσαν προχτές οι πρόεδροι των Εμποροβιομηχανικών Επιμελητηρίων Αθήνας, Πειραιά, των Εμπορικών Συλλόγων Αθήνας, Πειραιά, της Διεθνούς Ναυτικής Ενωσης και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου. Με μία κοινή και... εμετική συνέντευξη Τύπου χαρακτήρισαν τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά ως «δυνάστες του λαού και της ελληνικής οικονομίας», που με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους έχουν «φέρει στα όρια της οικονομικής καταστροφής» τις «παραγωγικές τάξεις»! Εννοώντας ως ...«παραγωγικές τάξεις» τους βιομηχάνους, τους μεγαλεμπόρους και τους εφοπλιστές. Το γεγονός ότι οι θύτες της εργατικής τάξης έρχονται τώρα να το «παίξουν» θύματα των εργαζομένων του λιμανιού έχει δύο βασικούς στόχους. Ο ένας είναι να στρέψουν τους άλλους κλάδους εργαζομένων σε βάρος των συναδέλφων τους στο λιμάνι για να αποτραπεί η αγωνιστική συσπείρωση που απαιτείται για να μην παραδοθεί το λιμάνι στα χέρια των μονοπωλίων. Ο άλλος είναι ότι έχουν ανάγκη να αντιστρέφουν την πραγματικότητα και παρεμβαίνοντας στη συνείδηση των εργαζομένων να πείθουν ότι τα «παράσιτα» είναι οι ...«ευεργέτες» της κοινωνίας.

Φτώχεια έφερε η νέα ΚΑΠ!

Στο 30% υπολογίζεται ότι μειώθηκε, φέτος, πρώτη χρονιά εφαρμογής της συναποφασισμένης στις Βρυξέλλες νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών. Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση και οδηγούνται μια ώρα αρχύτερα στο ξεκλήρισμα. Παρ' όλα αυτά ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Μπασιάκος, λες και βρίσκεται σε άλλη χώρα, επιμένει στον ισχυρισμό του ότι η αγροτική πολιτική της κυβέρνησης ωφελεί τον αγροτικό κόσμο. Μάλιστα, ενώ, τα στοιχεία είναι φανερά, δε διστάζει να μιλήσει ακόμα και για αύξηση του αγροτικού εισοδήματος. Βεβαίως, υπάρχουν κάποιοι μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες που απασχολούνται στον αγροτικό τομέα οι οποίοι είδαν ν' αυξάνεται το εισόδημά τους και τα κέρδη τους. Ομως, η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών είδε τη φτώχεια της ν' αυξάνει. Κι ακόμα χειρότερη θα είναι η κατάσταση από δω και πέρα, καθώς έρχονται και νέα αντιαγροτικά μέτρα που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.

Τα «αργύρια» του ξεκληρίσματος

Βέβαια, ο Β. Μπασιάκος λέει τα δικά του και επιχειρεί να παρουσιάσει τις επιδοτήσεις σαν το - μάννα εξ ουρανού - για τον αγροτικό κόσμο. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτές οι επιδοτήσεις μοιάζουν με ψίχουλα, μετά τις περικοπές στα δικαιώματα καλλιέργειας και τις παρακρατήσεις που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ και στην ουσία αποτελούν επιδόματα ανεργίας μέχρι το 2013, το πολύ, ενώ λειτουργούν σαν «αργύρια» για ν' αποδεχτούν οι μικρομεσαίοι αγρότες την πολιτική ξεκληρίσματός τους. Αφήστε που το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν «κατάφερε» να κρατήσει ούτε την υπόσχεσή του ότι οι επιδοτήσεις θα δοθούν στις αρχές του Δεκέμβρη, με αποτέλεσμα πολλοί παραγωγοί να μην τις έχουν πληρωθεί και να κάνουν γιορτές χωρίς χρήματα.

Και βεβαίως η μείωση του αγροτικού εισοδήματος και η έλλειψη ρευστού από τους αγρότες πλήττει καίρια και τον εμπορικό κόσμο, που βλέπει τις μέρες των γιορτών τον τζίρο του να είναι πολύ πεσμένος.

Τα ... εναλλακτικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΣΤΕ ΕΧΕΙ και ...σενάρια το επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση η κυβέρνηση. Το ένα είναι «αισιόδοξο» και το άλλο «απαισιόδοξο». Προφανώς, για να είσαι υπουργός Οικονομίας στις μέρες μας, εκτός από άγρια εισπρακτική προδιάθεση, πρέπει να έχεις και ...πολλή φαντασία.

Το ένα σενάριο, λοιπόν, λέει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης την ερχόμενη τριετία θα ξεπεράσουν το 4% και εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλο και περισσότερους φόρους και να παίρνουμε μισθούς όλο και μεγαλύτερης ντροπής.

Το άλλο σενάριο λέει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης την ερχόμενη τριετία δε θα ξεπεράσουν το 4% και εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε ακόμη μεγαλύτερους φόρους και να παίρνουμε μισθούς εξίσου μεγάλης ντροπής.

Κουίζ: Ποιο είναι το «αισιόδοξο» και ποιο το «απαισιόδοξο» σενάριο;

Κι όμως, γι' αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας, η Βάσω Παπανδρέου εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ βρήκε να πει ότι «δεν έχει στόχους» και «δεν έχει πρόγραμμα». Είναι ίσως το μόνο που έχει σε ...μεγάλες δόσεις. Οχι μόνο συμπεριλαμβάνει το στόχο της ...εξόντωσής μας, αλλά έχει και εναλλακτικά προγράμματα για να τον πετύχει.

ΠΩΣ ΠΑΕΙ Η «χριστουγεννιάτικη αγορά» σήμερα, κ. Πολύδωρα; Ρωτάμε, επειδή δεν έγινε καμιά μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας και σκεφθήκαμε πως ίσως το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχει κάποια στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι αυξήθηκε ο τζίρος των καταστημάτων.

Εκτός αν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του αυτόν τον καιρό. Οπως, για παράδειγμα, να σκέπτεται και να αναλύει τα όσα είπε για την υπόθεσή του ο πρωθυπουργός, στην προχτεσινή ομιλία του για τον προϋπολογισμό. Δηλαδή ...ούτε λέξη.

ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΕΣ τις μέρες για ...εξαγορές νοσοκομείων. Ισως για να θυμόμαστε ότι πλέον υπάρχει και ενισχύεται το είδος που λέγεται «αγορά υγείας». Αυτό το είδος, για το οποίο οι αρρώστιες μας είναι πηγή κέρδους...


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ