ΒΑΓΔΑΤΗ.--

Η εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν το Σάββατο και η κηδεία του την Κυριακή, πριν συμπληρωθούν 24 ώρες - καθώς και η συνεπακόλουθη «διαρροή» μαγνητοσκοπημένου αποσπάσματος που αποκαλύπτει τι διεμείφθη τις τελευταίες στιγμές του ανατραπέντος από τους Αμερικανούς το 2003 Προέδρου του Ιράκ επί 24 χρόνια - σηματοδότησαν το δολοφονικό τέλος μιας εξαιρετικά ματωμένης χρονιάς. Ηταν μια ενέργεια που παραβίασε κατάφωρα το Σύνταγμα που έχει καταρτίσει ακόμη κι αυτή η δοσιλογική κυβέρνηση του Ιράκ και πρόσβαλε το αίσθημα των μουσουλμάνων, καθώς έγινε τα ξημερώματα της πρώτης μέρας της γιορτής της θυσίας. Επίσης, τραγική συνέπεια της προπαγανδιστικής προβολής της εκτέλεσης από διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα ήταν και το τραγικό συμβάν στο Πακιστάν, όταν μικρό παιδί κάνοντας «αναπαράσταση» του απαγχονισμού, κρεμάστηκε από συσκευή ανεμιστήρα και πνίγηκε.

Μία μέρα αργότερα, οι θάνατοι Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ ξεπέρασαν τους 3.000, φθάνοντας τους 3.002 (κατά τα επίσημα στοιχεία του Πενταγώνου) ενώ οι επιθέσεις εναντίον κατοχικών, δοσιλόγων, σουνιτών, σιιτών, αμάχων συνεχίζονταν στη φλεγόμενη χώρα. Μόνο προχτές, Δευτέρα, ο απολογισμός έκανε λόγο για 76 Ιρακινούς στρατιώτες και πολίτες και 2 Αμερικανούς στρατιώτες νεκρούς. Οι φιλειρηνικές οργανώσεις στις ΗΠΑ έκαναν σειρά διαδηλώσεων και εκδηλώσεων, σημειώνοντας το αυτονόητο: Οτι η ειρήνη στο Ιράκ θα έρθει μόνο όταν φύγουν οι Αμερικανοί στρατιώτες από τη χώρα. Φυσικά, ο Λευκός Οίκος κώφευσε.

Μια εξέγερση κρατουμένων στις φυλακές Παντούς της Μοσούλης και μια βομβιστική επίθεση στην Κούφα με τουλάχιστον 35 νεκρούς το Σάββατο ήταν οι πρώτες αντιδράσεις, φυσικά όχι οι μόνες. Χτες σημειώνονταν σουνιτικές διαδηλώσεις στο Τικρίτ, στη Σαμάρα και σε πολλές άλλες πόλεις του Ιράκ. Στην Ιορδανία, η κόρη του ηγήθηκε διαδήλωσης. Σε ένα ωμό φονικό με πρόδηλους στόχους, έξι Ιρακινοί έπεσαν νεκροί από σφαίρες Αμερικανών που έκαναν έφοδο στα γραφεία ενός σουνίτη πολιτικού, του Σάλεχ αλ Μουτλάκ. Επίσημη εκδοχή: Επρόκειτο για «τρομοκράτες», σχετιζόμενους «με την "Αλ Κάιντα"».

Οι σουνίτες - τους οποίους στήριζε ο αλαουίτης πρώην Πρόεδρος - ήταν έξαλλοι για την εκτέλεση, που αμαύρωσε τη γιορτή της θυσίας.

Χτες, εν μέσω συγκλινουσών φημών ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους θα αυξήσει περαιτέρω τον αριθμό των στρατευμάτων που συγκροτούν τις δυνάμεις κατοχής του Ιράκ, πράγμα το οποίο, σύμφωνα με τους «Νιου Γιορκ Τάιμς», κρίνει «απαραίτητο» διότι τα αμερικανικά σχέδια για τη χώρα το 2006 «ανατράπηκαν από το χάος» που επικράτησε, επανέρχονταν στο διεθνή Τύπο οι εκτιμήσεις περί «τριχοτόμησης» του Ιράκ σε κουρδικό βορρά, σιιτικό νότο και σουνιτικό θύλακα. Η προσπάθεια αύξησης των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ - έως και κατά 30.000 άνδρες, σύμφωνα με την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ» - θα αντιμετωπίσει «σοβαρές ενστάσεις» στο αμερικανικό Κογκρέσο.

Τη διαδογματική ένταση που τεχνηέντως οδήγησε το Ιράκ στον άτυπο εμφύλιο ήταν σχεδιασμένη - όπως φαίνεται - να εντείνει ο τρόπος με τον οποίο απαγχονίστηκε ο Χουσεΐν. Στο βίντεο που αφέθηκε να διαρρεύσει ένας από τους δημίους του πρώην Προέδρου φωνάζει «ζήτω ο Μοκτάντα αλ Σαντρ». Ο δοσίλογος πρωθυπουργός, Νούρι αλ Μαλίκι, υποστήριξε ξεδιάντροπα την Κυριακή ότι το φώναξε «κάποιος από τους μάρτυρες» - η εικόνα τον διαψεύδει: «Μοκτάντα, Μοκτάντα, Μοκτάντα», φωνάζουν εν χορώ οι δήμιοι. Ο Χουσεΐν λέει χαμηλόφωνα «αυτή είναι η ανδρική γενναιότητά σας;», και κάποιος του απαντά «πήγαινε στο διάβολο». Μια Ιρακινή που διατηρεί ένα διαδικτυακό ιστολόγιο (με πολλές δυσκολίες), με κωδικό «Ρίβερμπεντ» και την ονομασία «Φλεγόμενη Βαγδάτη», σημείωσε απλά ότι το CNN, που μετέδωσε πως οι τελευταίες λέξεις του Χουσεΐν ήταν «Μοκτάντα αλ Σαντρ» με ειρωνικό τόνο, απλούστατα διαπράττει μια τεράστια προπαγανδιστικού τύπου λαθροχειρία. Ο αστειότερος σχετικός τίτλος, πάντως, όπως σημείωσε ο Λιβανέζος ακαδημαϊκός Ασαντ Αμπου Χαλίλ, φιλοτεχνήθηκε από τη σαουδαραβική εφημερίδα «Ας Σαρκ αλ Αουσάτ»: «Οργισμένοι οι Αμερικανοί για τις συνθήκες εκτέλεσης του Σαντάμ». Το δίχως άλλο.

Αυτό που βολικά παραλείπεται να αναφερθεί από τις νεκρολογίες του πρώην Ιρακινού Προέδρου, που παρομοιάζεται με διάφορους δικτάτορες ποικίλων αποχρώσεων, είναι το ότι «ο Σαντάμ διέπραξε τα περισσότερα από τα εγκλήματά του όταν ήταν σύμμαχος αυτών που σήμερα κατέχουν τη χώρα του», όπως σημείωσε, για παράδειγμα, ο συγγραφέας Τάρικ Αλι στην εφημερίδα «Γκάρντιαν». Η δίκη του ήταν τόσο εξόφθαλμα στημένη που ακόμη κι η Χιούμαν Ράιτς Γουότς την καταδίκασε. Οι δικαστές αντικαταστάθηκαν κατ' εντολή της Ουάσιγκτον. Συνήγοροι υπεράσπισης του πρώην Προέδρου δολοφονήθηκαν. Η διαδικασία θύμισε λιντσάρισμα - έστω, ένα καλά οργανωμένο λιντσάρισμα. Ενα αποικιοκρατικού τύπου κρέμασμα: Τον Χουσεΐν παρέδωσαν για να κρεμαστεί στις «ιρακινές αρχές» Αμερικανοί πεζοναύτες, και επίσης Αμερικανοί πεζοναύτες παρέδωσαν τη σορό του στους προύχοντες της φυλής του για να την κηδεύσουν. Η δήλωση του Μπους ότι η εκτέλεση «αποτέλεσε ορόσημο στο δρόμο για την αποκατάσταση του Ιράκ» αποτελεί απλώς μια σαφή ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον έστησε την αγχόνη. Οσο για τους ηγέτες της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης, ψέλλισαν διάφορα περί «βαρβαρότητας», αντίθεσης στη θανατική ποινή, είναι φανερό ότι πέρα από υποκριτικές είναι «διαφοροποιήσεις» μόνο τακτικής. Η δε πιο «οργίλη» δήλωση, περί «απαράδεκτου» τρόπου εκτέλεσης, έγινε από τον αντιπρόεδρο της βρετανικής κυβέρνησης Πρέσκοτ - αλλά φυσικά επί της διαδικασίας.

Ο γνωστός δημοσιογράφος της «Ιντιπέντεντ» Ρόμπερτ Φισκ συνόψισε: «Οι άνθρωποι που τον έφτιαξαν, τον εκτέλεσαν», με στόχο, μεταξύ άλλων, «να τον κάνουν να σωπάσει»: Μεταξύ άλλων, να σωπάσει για τη στενή συνεργασία του με τη CIA.

Το Ιρακινό Κέντρο Ερευνών και Στρατηγικών Μελετών αποκαλύπτει στο μεταξύ ότι το 80% των Ιρακινών πιστεύουν πως η κατάσταση στη χώρα τους ήταν καλύτερη πριν επιβληθεί κατοχή. Μόνο το 5% λένε ότι η κατάσταση σήμερα είναι καλύτερη. Και το 95% φυσικά λένε ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από το 2003 όσον αφορά στην ασφάλεια - ακόμη και αν ληφθούν υπόψη οι αμερικανοβρετανικοί βομβαρδισμοί, ακόμη κι αν ληφθεί υπόψη το φονικό εμπάργκο. Δεν μπορεί φυσικά να παραβλεφτεί το ότι 1,6 εκατομμύρια Ιρακινοί (το 7% του πληθυσμού της χώρας) έφυγαν από το Ιράκ από το Μάρτη του 2003, και 100.000 - γιατροί, μηχανικοί, άνθρωποι με υψηλή επαγγελματική κατάρτιση, γυναίκες - συνεχίζουν να φεύγουν κάθε μήνα, σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNCHR). Υπάρχουν 1 εκατομμύριο Ιρακινοί στη Συρία, 750.000 στην Ιορδανία, 150.000 στο Κάιρο. Αλλά το δράμα που ζουν δεν απασχολεί τον Τύπο στη Δύση, κάθε άλλο, αφού οι ΗΠΑ και οι χώρες της ΕΕ κατέχουν και υποστηρίζουν την κατοχή, αντίστοιχα. Οσο για το τι συμβαίνει μέσα στο Ιράκ αρκεί να αναφερθούν οι εκτιμήσεις περί 655.000-1.000.000 νεκρών αυτά τα οσονούπω, σε δυο μήνες, τέσσερα χρόνια.