Associated Press

«ΟΧΙ στις βάσεις στην Τσεχία» γράφουν τα πλακάτ που κρατούν φιλειρηνιστές διαδηλωτές στην πλατεία Βάτσλαβ της Πράγας

Οι λαοί της Πολωνίας και της Τσεχίας έχουν αντιδράσει έντονα στα αμερικανικά αυτά σχέδια απαιτώντας τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ώστε να αποφασίσει ο λαός για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, και επισημαίνουν πως σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης των ΗΠΑ με οποιαδήποτε άλλη χώρα θα αποτελέσουν ισχυρό στόχο επίθεσης, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Και στις δύο χώρες οι δημοσκοπήσεις που έχουν διενεργηθεί δείχνουν πως η πλειοψηφία τάσσεται ενάντια σε μια τέτοια εγκατάσταση. Συγκεκριμένα, με βάση τη δημοσκόπηση που διεξήγαγε η CBOS στις αρχές Φλεβάρη, το 55% των Πολωνών αντιτάσσεται σε μια τέτοια εγκατάσταση, ενώ στην Τσεχία (σύμφωνα με το «Ipsos Tambor», που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 12 Φλεβάρη) το ποσοστό που τάσσεται κατά ανέρχεται στο 56%.

Στην Τσεχία μάλιστα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας είχε καταθέσει πρόταση στην κυβέρνηση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, την οποία όμως η κυβέρνηση απέρριψε. Το ΚΚΒ-Μ μαζί με την Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (ΚΕΝ) - που θυμίζουμε απαγορεύτηκε για τη δράση της από τις «δημοκρατικές» αρχές και εκκρεμεί η εξέταση της έφεσης - συνεχίζουν με καθημερινή δραστηριότητα την ενημέρωση του λαού και την καμπάνια συλλογής υπογραφών ενάντια στις αμερικανικές βάσεις (ήδη έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 55.000 υπογραφές).

Την περασμένη Πέμπτη, επισκέφθηκε τη Ρωσία ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Στέφαν Χάντλεϊ, σε μια ακόμα προσπάθεια να καθησυχάσει τη Ρωσία για τα σχέδια των ΗΠΑ. Ισχυρίστηκε και πάλι ότι η εγκατάσταση «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Κεντρική Ευρώπη στοχεύει κυρίως σε πυραύλους προερχόμενους από το Ιράν, χρησιμοποιώντας τα γνωστά προσχήματα των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να προωθήσουν τα σχέδιά τους. Λίγο νωρίτερα, ο διοικητής των στρατιωτικών πυραυλικών δυνάμεων της Ρωσίας, Νικολάι Σολοβοτσόφ, είχε δηλώσει ότι οι αμερικανικές βάσεις στην Πολωνία και την Τσεχία αναπόφευκτα θα μπουν στο στόχαστρο των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, είχε τονίσει πως οι ΗΠΑ επιθυμούν να κερδίσουν την πυρηνική ανωτερότητα και υπογράμμισε ότι η Ρωσία θα πάρει αντίμετρα. Ωστόσο, από την τελευταία συνάντηση Ρωσίας - ΗΠΑ στη Μόσχα, και οι δύο χώρες φαίνονται πρόθυμες να συνεργαστούν ώστε να ξεπεραστούν οι διαφωνίες και να επιτευχθούν οι κοινοί στόχοι...

Αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, με τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ, την αυξανόμενη απειλή ενός απαντητικού χτυπήματος και την ένταση των διεθνών σχέσεων σηματοδοτούν ιδιαίτερα αρνητικές και επικίνδυνες εξελίξεις. Η φυσιολογική αντίδραση της Ρωσίας, ωστόσο, εκπορεύεται και αυτή από την προσπάθειά της να πλασαριστεί σε καλύτερες θέσεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

«Μπορεί ένα κράτος να διαπράξει γενοκτονία; Να θεωρηθεί ένα ολόκληρο έθνος - όχι μόνον ο πρόεδρος, οι στρατηγοί και οι στρατιώτες - υπεύθυνο για τα χειρότερα εγκλήματα σε έναν πόλεμο;». Αυτό το ερώτημα έθετε προχτές ανταποκριτής του «Ασοσιέιτεντ Πρες» απ' τη Χάγη αναφερόμενος στην προγραμματισμένη για αύριο (Δευτέρα) ανακοίνωση της ετυμηγορίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) στη Χάγη (του γνωστού οργάνου στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών) για μία απ' τις μεγαλύτερες υποθέσεις που ανέλαβε ποτέ, εδώ και 60 χρόνια... Για την προσφυγή της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης κατά της Σερβικής Δημοκρατίας, την οποία (η πρώτη) θεωρεί υπόλογη «για τις σφαγές, βιασμούς, εκτοπισμούς και τη γενοκτονία Βόσνιων Μουσουλμάνων στις αρχές της δεκαετίας του '90» κατά τον πόλεμο που διαμέλισε (και διαμελεί... ένεκα Κοσσυφοπεδίου) την πρώην Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία.

Εάν οι 16 δικαστές του ΔΠΔ δικαιώσουν την προσφυγή της Βοσνίας, τότε θα ανοίξει ο δρόμος προκειμένου η Σερβία -διάδοχο κράτος της πρώην Γιουγκοσλαβίας - «να καταβάλλει αποζημιώσεις ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων και να υποστεί διεθνές στιγματισμό για χρόνια», εκτιμά ο ανταποκριτής του «Ασοσιέιτεντ Πρες»...

Ομως, εν προκειμένω, δεν πρόκειται για μία «ιστορική» υπόθεση «διεθνούς δικαίου». Το 1996 το ΔΠΔ απέρριψε το αίτημα της Σερβίας για απόρριψη της προσφυγής της Βοσνίας με την κατηγορία της γενοκτονίας. Το 1999, η Σερβία ζήτησε απ' το δικαστήριο να παρέμβει για να σταματήσει τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και το ΔΠΔ αποφάσισε (με διαφορά μίας ψήφου) ότι κωλυόταν γιατί η Σερβία δεν ήταν τότε μέλος του ΟΗΕ (Η Σερβία-Μαυροβούνιο επανεντάχθηκε στον ΟΗΕ το 2001)... Εάν αύριο το ΔΠΔ αποφανθεί κατά της Σερβίας θα προκαλέσει αίσθηση, αλλά όχι έκπληξη. Το ΔΠΔ απέδειξε - ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια - ότι δεν είναι παρά καθρέφτης του εκάστοτε συσχετισμού διεθνών δυνάμεων, πρόθυμο να παίξει, ενίοτε, το ρόλο ενός ακόμη μοχλού πίεσης για την ευόδωση σχεδίων που κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν τη λεγόμενη διεθνή νομιμότητα και δικαιοσύνη... Πόσο μάλλον σήμερα και πόσο μάλλον στην περίπτωση της Σερβίας που υφίσταται ασφυκτικότατες πιέσεις προκειμένου να δεχτεί τον ακρωτηριασμό του 15% του εδάφους της συναινώντας στην απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου - και στη δημιουργία ενός ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου στα Βαλκάνια - με αντάλλαγμα ευρωενωσιακά...«καθρεφτάκια» και...«περιλαίμια» «ευρω-ατλαντικής ολοκλήρωσης».