«Μπορεί ένα κράτος να διαπράξει γενοκτονία; Να θεωρηθεί ένα ολόκληρο έθνος - όχι μόνον ο πρόεδρος, οι στρατηγοί και οι στρατιώτες - υπεύθυνο για τα χειρότερα εγκλήματα σε έναν πόλεμο;». Αυτό το ερώτημα έθετε προχτές ανταποκριτής του «Ασοσιέιτεντ Πρες» απ' τη Χάγη αναφερόμενος στην προγραμματισμένη για αύριο (Δευτέρα) ανακοίνωση της ετυμηγορίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) στη Χάγη (του γνωστού οργάνου στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών) για μία απ' τις μεγαλύτερες υποθέσεις που ανέλαβε ποτέ, εδώ και 60 χρόνια... Για την προσφυγή της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης κατά της Σερβικής Δημοκρατίας, την οποία (η πρώτη) θεωρεί υπόλογη «για τις σφαγές, βιασμούς, εκτοπισμούς και τη γενοκτονία Βόσνιων Μουσουλμάνων στις αρχές της δεκαετίας του '90» κατά τον πόλεμο που διαμέλισε (και διαμελεί... ένεκα Κοσσυφοπεδίου) την πρώην Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία.

Εάν οι 16 δικαστές του ΔΠΔ δικαιώσουν την προσφυγή της Βοσνίας, τότε θα ανοίξει ο δρόμος προκειμένου η Σερβία -διάδοχο κράτος της πρώην Γιουγκοσλαβίας - «να καταβάλλει αποζημιώσεις ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων και να υποστεί διεθνές στιγματισμό για χρόνια», εκτιμά ο ανταποκριτής του «Ασοσιέιτεντ Πρες»...

Ομως, εν προκειμένω, δεν πρόκειται για μία «ιστορική» υπόθεση «διεθνούς δικαίου». Το 1996 το ΔΠΔ απέρριψε το αίτημα της Σερβίας για απόρριψη της προσφυγής της Βοσνίας με την κατηγορία της γενοκτονίας. Το 1999, η Σερβία ζήτησε απ' το δικαστήριο να παρέμβει για να σταματήσει τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και το ΔΠΔ αποφάσισε (με διαφορά μίας ψήφου) ότι κωλυόταν γιατί η Σερβία δεν ήταν τότε μέλος του ΟΗΕ (Η Σερβία-Μαυροβούνιο επανεντάχθηκε στον ΟΗΕ το 2001)... Εάν αύριο το ΔΠΔ αποφανθεί κατά της Σερβίας θα προκαλέσει αίσθηση, αλλά όχι έκπληξη. Το ΔΠΔ απέδειξε - ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια - ότι δεν είναι παρά καθρέφτης του εκάστοτε συσχετισμού διεθνών δυνάμεων, πρόθυμο να παίξει, ενίοτε, το ρόλο ενός ακόμη μοχλού πίεσης για την ευόδωση σχεδίων που κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν τη λεγόμενη διεθνή νομιμότητα και δικαιοσύνη... Πόσο μάλλον σήμερα και πόσο μάλλον στην περίπτωση της Σερβίας που υφίσταται ασφυκτικότατες πιέσεις προκειμένου να δεχτεί τον ακρωτηριασμό του 15% του εδάφους της συναινώντας στην απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου - και στη δημιουργία ενός ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου στα Βαλκάνια - με αντάλλαγμα ευρωενωσιακά...«καθρεφτάκια» και...«περιλαίμια» «ευρω-ατλαντικής ολοκλήρωσης».