Ο HD 209458b είναι ο πιο γνωστός πλανήτης στον κύκλο των αστρονόμων που αναζητούν τέτοια ουράνια σώματα εκτός του ηλιακού μας συστήματος, επειδή είναι ο πρώτος που ανακαλύφθηκε με απευθείας παρατήρηση. Λίγα χρόνια μετά από τον εντοπισμό του το 1999, επιβεβαιώθηκε ότι έχει οξυγόνο και άνθρακα στην ατμόσφαιρά του (πιθανότατα διοξείδιο του άνθρακα). Τώρα στον ίδιο πλανήτη εντοπίστηκαν και οι χαρακτηριστικές φασματικές γραμμές απορρόφησης του νερού. Οι επιστήμονες αξιοποίησαν το γεγονός ότι όποτε ο HD 209458b περνάει μπροστά από το άστρο του φαίνεται ελαφρώς μεγαλύτερος στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, παρά στο ορατό. Ο εντοπισμός του νερού έγινε με έμμεσο τρόπο, εφαρμόζοντας νέα θεωρητικά μοντέλα στα φασματικά δεδομένα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Ο HD 209458b δεν είναι το καταλληλότερο μέρος για να αναπτυχθεί ζωή λόγω της εγγύτητας με το άστρο του και της υψηλής θερμοκρασίας που κατά συνέπεια έχει. Αν όμως υπάρχουν τόσοι πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα, όσο έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε τον τελευταίο καιρό και αν η ύπαρξη νερού είναι τόσο κοινή, τότε οι πιθανότητες ύπαρξης κάποιου είδους ζωής και σε άλλα σημεία του Γαλαξία είναι σαφώς πιο αυξημένες, απ' ό,τι όταν η Γη φάνταζε μοναδική περίπτωση.
Μεταξύ των ειδών αυτών είναι και ο Γλυπτοθώραξ, ένα από τα πιο παράξενα γατόψαρα. Ο Γλυπτοθώραξ δεν κολυμπάει πολύ. Προτιμάει να προσκολλάται στα βράχια των γρήγορων ποταμών με μια λωρίδα από βεντούζες που έχει κάτω από το στόμα του. Σε αντίθεση με τους Γλυπτοθώρακες που ήταν γνωστοί ως τώρα, το νέο είδος έχει δόντια που προεξέχουν ακόμα κι όταν το στόμα του είναι κλειστό, γι' αυτό και ονομάστηκε Γλυπτοθώραξ εξόδον. Από το 1994 έχουν ανακαλυφθεί συνολικά περισσότερα από 400 νέα είδη ζωής στη Βόρνεο.
Η ιδέα δεν είναι τόσο τρελή όσο φαίνεται. Το μονοπάτι των μοριακών σημάτων που ελέγχουν την αναγέννηση των άκρων στους αστερίες και τις σαλαμάνδρες υπάρχει και στο ανθρώπινο είδος (μονοπάτι Wnt). Οι ερευνητές απέδειξαν ήδη ότι η αναγέννηση των πτερυγίων στο ψάρι ζέβρα επιταχύνεται ή επιβραδύνεται ανάλογα με την ένταση των σημάτων σε αυτό το μοριακό μονοπάτι. Αν και ακόμα δεν είναι γνωστό πώς λειτουργεί αυτή η αλληλουχία βιοχημικών σημάτων, ενδέχεται να οδηγεί τα κύτταρα γύρω από την πληγή να επανέλθουν σε κατάσταση βλαστοκυττάρου, επιτρέποντάς τους να αναπρογραμματιστούν για να ξαναφυτρώσουν το μέλος που λείπει.
Ο δεσμός ανάμεσα στο μονοπάτι Wnt και την αναγέννηση των άκρων επιβεβαιώθηκε και σε πειράματα με κοτόπουλα και βατράχια. Ερευνητής στο Ινστιτούτο Βιολογικών Σπουδών του Σολτ Λέικ πέτυχε να αναπτυχθούν νέα φτερά σε έμβρυα κοτόπουλου, που τους είχαν αφαιρεθεί χειρουργικά τα κανονικά φτερά. Στους βατράχους που ως γυρίνοι μπορούν να αναγεννούν τα άκρα τους, αλλά όχι όταν μεταμορφωθούν στην τελική τους μορφή, διαπιστώθηκε ότι η ενίσχυση του μονοπατιού Wnt παρέτεινε την αναγεννητική ικανότητα. Ακόμα και στην περίπτωση του ανθρώπου είναι γνωστές περιπτώσεις παιδιών ηλικίας κάτω των 11 ετών, που φύτρωσαν νέες άκρες δακτύλων που κόπηκαν.