Τα θηλαστικά είναι ανάμεσα στα «άτυχα» - και συγκριτικά λιγοστά - μέλη του ζωικού βασιλείου, που έχουν χάσει την ικανότητα να αναγεννούν μέρη του σώματός τους. Τώρα ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων διερευνούν μοριακές ενδείξεις, που ίσως επιτρέψουν στο μακρινό μέλλον ακόμα και στον άνθρωπο να ξαναφυτρώνει χέρια και πόδια, όπως οι σαλαμάνδρες αντικαθιστούν τα πόδια και τις ουρές τους που κόβονται.

Η ιδέα δεν είναι τόσο τρελή όσο φαίνεται. Το μονοπάτι των μοριακών σημάτων που ελέγχουν την αναγέννηση των άκρων στους αστερίες και τις σαλαμάνδρες υπάρχει και στο ανθρώπινο είδος (μονοπάτι Wnt). Οι ερευνητές απέδειξαν ήδη ότι η αναγέννηση των πτερυγίων στο ψάρι ζέβρα επιταχύνεται ή επιβραδύνεται ανάλογα με την ένταση των σημάτων σε αυτό το μοριακό μονοπάτι. Αν και ακόμα δεν είναι γνωστό πώς λειτουργεί αυτή η αλληλουχία βιοχημικών σημάτων, ενδέχεται να οδηγεί τα κύτταρα γύρω από την πληγή να επανέλθουν σε κατάσταση βλαστοκυττάρου, επιτρέποντάς τους να αναπρογραμματιστούν για να ξαναφυτρώσουν το μέλος που λείπει.

Ο δεσμός ανάμεσα στο μονοπάτι Wnt και την αναγέννηση των άκρων επιβεβαιώθηκε και σε πειράματα με κοτόπουλα και βατράχια. Ερευνητής στο Ινστιτούτο Βιολογικών Σπουδών του Σολτ Λέικ πέτυχε να αναπτυχθούν νέα φτερά σε έμβρυα κοτόπουλου, που τους είχαν αφαιρεθεί χειρουργικά τα κανονικά φτερά. Στους βατράχους που ως γυρίνοι μπορούν να αναγεννούν τα άκρα τους, αλλά όχι όταν μεταμορφωθούν στην τελική τους μορφή, διαπιστώθηκε ότι η ενίσχυση του μονοπατιού Wnt παρέτεινε την αναγεννητική ικανότητα. Ακόμα και στην περίπτωση του ανθρώπου είναι γνωστές περιπτώσεις παιδιών ηλικίας κάτω των 11 ετών, που φύτρωσαν νέες άκρες δακτύλων που κόπηκαν.