ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Παυσίπονα» για τις ελλείψεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τεράστια έλλειψη δημόσιων δομών για την ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών και εφήβων αντιμετωπίζει η χώρα μας. Σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα, ένα στα δέκα παιδιά και εφήβους - δηλαδή 250.000 Ελληνόπουλα - έχουν ανάγκη από υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης, όμως οι αναγκαίες δομές είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Σε 30 νομούς της χώρας δεν υπάρχει καμία υπηρεσία ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους. Ανύπαρκτη είναι η παρέμβαση και στα σχολεία αφού υπάρχει μόλις ένας συμβουλευτικός σταθμός, χωρίς τις αναγκαίες ειδικότητες ανά 200 σχολεία! Την ίδια στιγμή υπάρχει τάση πανευρωπαϊκά για τη μείωση των δαπανών για την ψυχική υγεία, αν και οι ελλείψεις στα κράτη - μέλη είναι δραματικές. Τα παραπάνω αναφέρθηκαν σε συνέντευξη της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και Εφήβου (ΕΨΥΠΕ).

Αλλά και οι όποιες δομές υπάρχουν είναι δομές που λειτουργούν από τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ιδιωτικούς φορείς, συνήθως με την οικονομική στήριξη των εταιρειών που θέλουν να «μακιγιάρουν» το εκμεταλλευτικό τους πρόσωπο «πουλώντας» κοινωνικό έργο. Και αποτελούν παυσίπονο στον ωκεανό των αναγκών, που έπρεπε να καλύπτονται μέσα από το αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας - Ψυχικής Υγείας.

Εχουν δίκιο που ανησυχούν

Ανησυχούν στη ΝΔ και με το δίκιο τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Κυριακάτικης Καθημερινής», οι εκλογολόγοι της Ρηγίλλης υπογραμμίζουν ότι στις επόμενες εκλογές θα ενταχθούν στους καταλόγους επιπλέον 300.000 νέοι ψηφοφόροι, η εκλογική συμπεριφορά των οποίων είναι απρόβλεπτη. Και σαν να μην έφτανε η δυσαρέσκεια που δημιούργησε στους νέους η ψήφιση του νόμου - πλαισίου και η προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, στη ΝΔ έχουν κι άλλες... σκοτούρες στο κεφάλι τους.

Οι εκλογολόγοι - λέει - της Ρηγίλλης προβληματίζονται, καθώς οι μεγαλύτερες ηλικίες δύσκολα αλλάζουν την ψήφο τους μέσα σε μια τετραετία επειδή βασίζονται στις δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις (κοινώς, «ρουσφέτια»). Αντίθετα - προειδοποιούν - οι νεότεροι ψηφοφόροι δε διστάζουν να τιμωρήσουν πιο εύκολα τα κόμματα, αν υποψιαστούν ότι αποβλέπουν στην πρόσκαιρη υφαρπαγή της ψήφου τους. Εχουν λοιπόν πολλούς... λόγους να ανησυχούν στη ΝΔ, όσον αφορά στο κομμάτι της «πρόσκαιρης υφαρπαγής ψήφου», των προεκλογικών «δεσμεύσεων» και «υποσχέσεων». Δεν ανησυχούν, βέβαια τόσο, μήπως οι ψήφοι αυτές πάνε στο «συγκοινωνούν δοχείο» του ΠΑΣΟΚ, όσο μήπως είναι αγωνιστικές και ανυπότακτες. Και πάλι με το δίκιο τους...

«Βιολογική κατωτερότητα»...

Και επισήμως σε προεκλογική εκστρατεία βρίσκεται πλέον η Γαλλία, δύο βδομάδες πριν από το άνοιγμα της κάλπης του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν, μέχρι στιγμής, σταθερό προβάδισμα στον υποψήφιο του κυβερνώντος νεογκωλικού UMP και πρώην υπουργό Εσωτερικών.

Ο Σαρκοζί, από την πλευρά του, δε χάνει ευκαιρία να προκαλεί, με τελευταίο περιστατικό τη δήλωσή του περί παιδοφιλίας, όπου υποστήριξε ότι «τείνει να υιοθετήσει την άποψη ότι ορισμένα σοβαρά προβλήματα και παραβατικές συμπεριφορές, σαν την παιδοφιλία, είναι εκ γενετής χαρακτηριστικά, και όχι απόρροια κοινωνικών συνθηκών»!!! (Αν σας θυμίζει ίσως κάτι περί «γονιδιακής και βιολογικής υπεροχής ή αντιστοίχως κατωτερότητας», δε λαθεύετε).

... και αναποφάσιστοι

Αυτό, πάντως, που σίγουρα χαρακτηρίζει τη γαλλική προεκλογική αντίστροφη μέτρηση είναι, όπως καταγράφουν και αναλυτές, η σχετική αδιαφορία μεγάλης μερίδας πολιτών. Μια αδιαφορία που, όπως όλα δείχνουν, δεν πηγάζει από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα πολιτικά τεκταινόμενα, αλλά από την αδυναμία τους να εντοπίσουν έναν υποψήφιο, μεταξύ των 12, που να θεωρούν «ότι αξίζει τον κόπο και λέει κάτι διαφορετικό»! Πώς μεταφράζεται αυτό σε ποσοστά;

Το 42% του συνολικού εκλογικού σώματος δηλώνει αναποφάσιστο και το 56% των ψηφοφόρων κάτω των 35 χρόνων. Ποσοστά που αντιστοιχούν ως ένα βαθμό (τουλάχιστον ηλικιακά και αριθμητικά) με τα ποσοστά όσων αποδοκίμασαν το «ευρωσύνταγμα» και όσων συμμετείχαν στις περσινές νεολαιίστικες κινητοποιήσεις κατά του νόμου για την πρώτη απασχόληση. Τα μηνύματά τους ήταν σαφή, όμως κανείς δε θέλει να τα ακούσει. Αναμένεται το επόμενο «επεισόδιο» αυτής της κόντρας, μεταξύ λαϊκής βούλησης και πολιτικών δυνάμεων. Οταν, μάλιστα, δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που να κάνουν ορατή μια φιλολαϊκή διέξοδο.

ΟΧΙ στον τουρισμό των πολυεθνικών

Τα μεγέθη που καταγράφει ο όμιλος Louis, πλοιοκτήτρια εταιρεία του SEA DIAMOND, προκαλούν ζάλη στον κοινό νου. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα μεγαθήριο στο χώρο του τουρισμού, που γιγαντώθηκε χάρη στα υπερπρονόμια τα οποία οι κυβερνήσεις του δικομματισμού επιφύλαξαν και επιφυλάσσουν στους εφοπλιστές, συνολικά στο κεφάλαιο. Και ακριβώς ως μεγαθήριο, στον κόσμο της καπιταλιστικής αγοράς, όπου τα πάντα μετριούνται στη βάση του κέρδους των πολυεθνικών, επιβάλλει διαρκώς και νέους όρους, διεκδικώντας ακόμα μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα του ανταγωνισμού.

Με αφορμή το ναυάγιο του SEA DIAMOND, αλλά και το θάνατο των δυο παιδιών από τη Μεγ. Βρετανία σε ξενοδοχείο του ίδιου ομίλου στην Κέρκυρα τον Οκτώβρη του 2006, πρέπει ο καθένας να σκεφτεί και πάνω σε ζητήματα που αφορούν στον τουρισμό: Στο όνομα του κέρδους του κεφαλαίου, η κυβέρνηση της ΝΔ απάλλαξε τους εφοπλιστές της κρουαζιέρας από ασφαλιστικές εισφορές προς το ΝΑΤ. Την ίδια ώρα, ισχυρίζεται ότι το Ταμείο βουλιάζει. Προς όφελος επίσης των εφοπλιστών, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ νομοθέτησαν τη δυνατότητα τα καράβια να κατακλύζονται από ανειδίκευτο προσωπικό χωρίς δικαιώματα. Και στο όνομα του πολυεθνικού κέρδους, η ίδια εταιρεία θρασύτατα ξανάνοιξε για τις μέρες του Πάσχα το ξενοδοχείο που είχε υποχρεωθεί να κλείσει μετά το δυστύχημα.

Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με το δικαίωμα των χιλιάδων ναυτεργατών να εργάζονται σε συνθήκες ασφάλειας, με ικανοποιητικούς μισθούς και πλήρη δικαιώματα; Τι σχέση έχουν με το δικαίωμα και την ανάγκη της λαϊκής οικογένειας να απολαμβάνει φτηνές, ασφαλείς και ποιοτικές διακοπές; `Η με το δικαίωμα των εργαζομένων στον τουρισμό να αμείβονται με μισθούς στο ύψος των πραγματικών αναγκών τους, να σταματήσουν να δουλεύουν σε γαλέρες με αλωμένες τις εργασιακές σχέσεις; Και, τέλος, τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας, των νησιωτών, να ταξιδεύουν με ασφάλεια στη θάλασσα; Τόσο το ναυάγιο του SEA DIAMOND, όσο και το συμβάν της Κέρκυρας μαρτυρούν ότι το κέρδος του κεφαλαίου και το λαϊκό συμφέρον είναι πράγματα συγκρουόμενα.

Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους σε πάλη για να γίνουν κρατική λαϊκή περιουσία οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι υποδομές στον τουρισμό καθώς και οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, τα δάση, οι ιαματικές πηγές, οι ακτές και να διαφυλαχτούν η πολιτιστική μας κληρονομιά και τα μνημεία. Η οικονομία της Ελλάδας να είναι λαϊκή και όχι της αγοράς και του κεφαλαίου. Τα εκατομμύρια τουριστών Ελλήνων και αλλοδαπών, η ανάγκη της αναψυχής, οι πάνω από 300 χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό-επισιτισμό δεν μπορεί να είναι τομέας υπερεκμετάλλευσης από μια χούφτα πλουτοκράτες.

Σ' αυτό το πλαίσιο το ΚΚΕ καλεί σε πάλη για: Δουλιά για όλους, 5ήμερο, 7ωρο, 35ωρο, αύξηση μισθών και συντάξεων. Αναψυχή και διακοπές πληρωμένες για όλους τους εργαζόμενους. Αύξηση της ετήσιας άδειας. Δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων, τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες. Δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές για τα τουριστικά επαγγέλματα, με δωρεάν στέγαση - σίτιση για τους σπουδαστές. Κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Στήριξη της φτωχής αγροτιάς, των μικρών επιχειρήσεων και του παραγωγικού συνεταιρισμού τους ενάντια στην ΕΕ και τις πολυεθνικές.