ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 15 Ιούλη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΜΟΛΟΓΩΝ
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια

Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απέρριψαν την πρόταση του ΚΚΕ για τα ομόλογα. Κι όμως, αυτήν την πραγματικότητα επιχείρησε στη συνέχεια να αντιστρέψει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να στηρίξει τον ισχυρισμό της περί σύμπλευσης του ΚΚΕ με τη ΝΔ.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να αντιμετωπίσει, έτσι, αυτό που ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτή κρυφό καμάρι: ότι κάτω από τις κοκορομαχίες για το ποιος (ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ) έκλεψε με τον πιο «δομημένο» ή «αδόμητο» τρόπο, κρύβεται η ταμπακέρα: ότι είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε με ΠΑΣΟΚ και των ομόαιμων προκατόχων τους, από το 1950 έχει στηθεί στην πλάτη του λαού ένα απίστευτο φαγοπότι από το κεφάλαιο, με τις δικές του εισφορές, τον δικό του ιδρώτα.

Το αποτέλεσμα ήταν να κλαπούν 58 δισ. ευρώ στο διάστημα 1951 - 75. Πάνω από 3,5 δισ. την περίοδο 1999-2002. Ταυτόχρονα, οι οφειλές του κράτους προς τα Ταμεία, λόγω μη καταβολής της τριμερούς χρηματοδότησης, έφθασαν, μέχρι το 2002 που άλλαξε το σύστημα, τα 2 δισ. ευρώ, χώρια ό,τι χάθηκε με τα λεγόμενα δομημένα ομόλογα.

Αυτή τη συνευθύνη προσπαθεί να συγκαλύψει το ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό και με ψέματα στρέφεται ενάντια στο ΚΚΕ που την αποκαλύπτει με στοιχεία.

Η πρόταση και η θέση του ΚΚΕ

Ως προς τα ίδια τα γεγονότα, αξίζει να καταγραφούν τα παρακάτω: Καθ' όλη την περίοδο απ' όταν ξέσπασε το υπαρκτό σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, κατατέθηκαν στη Βουλή δυο διαφορετικές προτάσεις νόμου. Η μια ήταν του ΚΚΕ (16/5/2007) με την οποία απαιτούνταν:

  • Η επιστροφή των απωλειών από το 1950 έως σήμερα.
  • Η κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Το μόνο αποδεκτό είναι η τοποθέτηση σε τίτλους του Δημοσίου με εγγυημένη απόδοση που θα υπερκαλύπτει τον πληθωρισμό και με επιτόκιο που το ύψος του θα είναι στο ανώτατο επιτόκιο δανεισμού του Δημοσίου χωρίς μεσολάβηση τρίτων.
  • Επίσης, στα πλαίσια της ενιαίας αντιμετώπισης του ασφαλιστικού υπέρ των εργαζομένων, προτείνονταν και μια σειρά διατάξεις που προέβλεπαν την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τη βελτίωση των όρων αμοιβής, ασφάλισης και συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες, στο ύψος των πραγματικών τους αναγκών.

Το σύνολο του κόστους των μέτρων που περιλάμβανε η πρόταση νόμου απαιτούνταν να «βαραίνει εργοδοσία και κράτος, με την αύξηση της φορολογίας και την κατάργηση φορολογικών και άλλων απαλλαγών», αφού «η προκλητική αύξηση της κερδοφορίας είναι αδιάψευστος μάρτυρας ότι χρήματα υπάρχουν».

Οπως ο διάολος το λιβάνι

Αυτή ήταν η πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Ποια ήταν η τύχη της; Καταψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τόσο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής (19/6/2007), όσο και στην Ολομέλεια (28/6/2007). Και μάλιστα με επιχειρηματολογία καρμπόν.

Ο εισηγητής της ΝΔ Π. Μελάς, στην ολομέλεια ισχυρίστηκε ότι η πρόταση του ΚΚΕ «προκαλεί δυσβάστακτη επιβάρυνση του προϋπολογισμού» και «αντιτίθεται στο Σύνταγμα, αφού προκαλεί επιβάρυνση του Δημοσίου», προσθέτοντας ότι «τα οικονομικά ποσά υπολογίζονται στα 70 εκατομμύρια ευρώ» και «η οικονομία δεν μπορεί να καλύψει σφάλματα 50 ετών».

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Η. Αντωνακόπουλος, είπε στην επιτροπή ότι η πρόταση του ΚΚΕ θα οδηγήσει σε «κοινωνική αδικία», αφού για την υλοποίησή της θα επιβαρυνθούν οι πολίτες, γιατί θα απαιτηθεί αύξηση της έμμεσης φορολογίας και επιπλέον δεν μπορεί να γίνεται λόγος γενικά και αόριστα για «παρελθόν».

Οι εκπρόσωποι και των δυο κομμάτων κατάπιαν κυριολεκτικά τη γλώσσα τους... για το σκέλος της πρότασης νόμου του ΚΚΕ, όπου προτείνονταν η κατάργηση της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η δραστική βελτίωση μισθών συντάξεων και δικαιωμάτων.

Η αποπροσανατολιστική φαγωμάρα τους έχει όρια. Σταματάει εκεί που ξεκινάει η υπεράσπιση του πυρήνα των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Απέναντι ακριβώς σ' αυτή την κατάσταση τους έφερε η πρόταση του ΚΚΕ, γι' αυτό και χέρι χέρι έσπευσαν να υπερασπιστούν το τζόγο και την πολιτική τους, που με αλλεπάλληλες νομοθεσίες τον καθιέρωσε και τον διεύρυνε. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο νόμος 2076/92 της ΝΔ και οι νόμοι 2335/95, 2676/99, 2992/02 του ΠΑΣΟΚ, για τους οποίους πάμπολλες φορές έχει γράψει ο «Ρ».

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ μαζί υπέρ του τζόγου

Στις 7/6/2007, η κυβέρνηση είχε καταθέσει στη Βουλή τη δική της πρόταση νόμου για τα αποθεματικά, με την οποία προβλέπονταν ότι:

  • Η κυβέρνηση διατηρεί και αυξάνει το ποσοστό του 23% που μπορεί να «επενδύεται» στον τζόγο.
  • Διατηρεί τους μεσάζοντες (χρηματιστηριακές εταιρείες, πιστωτικά ιδρύματα κ.ά.) και διευρύνει το ρόλο και τις αρμοδιότητές τους.
  • Δεν περιορίζει τις μορφές του τζόγου (δομημένα, σύνθετα, αμοιβαία κλπ.) αλλά και οδηγεί τα χρήματα των Ταμείων στα Χρηματιστήρια της ΕΕ.
  • Η κυβέρνηση επιδιώκει με τις εισφορές των εργαζομένων να χρηματοδοτήσει την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων μέσα από τις «Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα».

Είναι φανερό ότι τις δυο προτάσεις, αυτή του ΚΚΕ και αυτή της ΝΔ τις χωρίζει άβυσσος, πράγμα το οποίο για το ΠΑΣΟΚ αποτελεί λεπτομέρεια στην γκεμπελίστικη τακτική του.

Η ουσία της πρότασης νόμου της ΝΔ, ελάχιστα απασχόλησε τις ομιλίες των εκπροσώπων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, όπου και τελικά εγκρίθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία. Η όποια «διαμάχη» εστιάστηκε σε επιμέρους τροπολογίες. Και πώς να υπάρξει διαφωνία ως προς το περιεχόμενο, αφού μια μέρα πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση, η υπεύθυνη οικονομίας του ΠΑΣΟΚ Β. Παπανδρέου, τάσσονταν υπέρ της έκδοσης δομημένων ομολόγων αλλά με ...«διαφάνεια - ανταγωνιστικές διαδικασίες και σωστές τιμολογήσεις».

Και στην κορφή... Κολιοκώστας

Οσο για την υποτιθέμενη σύμπλευση του προϊστάμενου της Εισαγγελίας Εφετών Γ. Κολιοκώστα με το ΚΚΕ, εδώ τα πράγματα ξεπερνούν κάθε όριο φαιδρότητας και διαστρέβλωσης των πραγματικών γεγονότων. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί εκ των υστέρων να ταυτίσει την πρόταση του ΚΚΕ για επιστροφή όλων των κλεμμένων από το 1950 με την απόφαση Κολιοκώστα να ασκήσει διώξεις σε σχέση με τα ομόλογα για την περίοδο από το 1999 έως το 2007 και όχι μόνο την τελευταία 3ετία, όπως ζητούσε το ΠΑΣΟΚ.

Αντί άλλης απάντησης, θα υπενθυμίσουμε τι είπε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου στις 6/6/2007 με αφορμή το αίτημα Κολιοκώστα να συγκληθεί το Συμβούλιο Εφετών: «Στην ουσία η Δικαιοσύνη έρχεται μετά από 90 ημέρες στις διαπιστώσεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη ημέρα». Πήρε έτσι υπό τη σκέπη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών.

Οταν δηλαδή ο Κολιοκώστας ζήτησε σύγκληση του Συμβουλίου Εφετών ήταν καλή δικαιοσύνη κι όταν όρισε ως χρόνο έρευνας το διάστημα από το 1997 μέχρι το 2006 τότε απέδειξε ότι το ΚΚΕ συμπλέει με τη ΝΔ! Ελεος κύριοι.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ


ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Η Ηλέκτρα, ηρωίδα του ΚΚΕ

(Με τη θυσία της δείχνει το δρόμο του χρέους)

ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΣ μεγάλους αγώνες και μνήμες ματωμένες ο Ιούλης του 1943, καθώς κι ο άλλος, που ακολουθεί, ύστερα από ένα χρόνο, το 1944. Κι αυτός καταματωμένος με θύμησες και μεγάλες θυσίες.

Η ΑΘΗΝΑ, η αδούλωτη κι απροσκύνητη πολιτεία στα χρόνια της φασιστικής Κατοχής, θα έπρεπε τώρα με εκδηλώσεις, αλλά και μνημεία να τιμήσει τις πολύ μεγάλες αυτές ηρωικές πράξεις του λαού και της νεολαίας.

ΑΛΛΑ οι κυβερνήσεις της υποτέλειας έχουν κατακαλύψει δρόμους και πλατείες με δήθεν φιλέλληνες, στους οποίους κατά καιρούς αναπέμπονται τα δουλόφρονα «ευχαριστώ». Μια πλατεία μόνο μπόρεσε και πήρε το όνομα της Εθνικής Αντίστασης (πλατεία Δημαρχείου) κι έχουν λυσσάξει να την ξεβαφτίσουν. Και να επαναφέρουν του τεταρτοαυγουστιανού φασίστα, του Κ. Κοτζιά.

ΘΑ περίμενε, βέβαια, κανείς μερικές κορυφαίες ώρες, που η πρωτεύουσα, με τον αγώνα της δόξασε την Ελλάδα, να υπάρχουν μνημεία αντάξια της ασύγκριτης λεβεντιάς που έδειξαν. Να 'χαν τα μνημεία που έπρεπε.

ΥΠΑΡΧΕΙ μια πλάκα εντοιχισμένη Πανεπιστημίου και Σίνα πάνω στο μέγαρο της Τράπεζας. Μπήκε εκεί πριν από πολλά χρόνια από τις αντιστασιακές οργανώσεις για να θυμίζει τη μεγάλη διαδήλωση του λαού της Αθήνας ενάντια στην επέκταση της βουλγαρικής φασιστικής κατοχής στις 22 Ιούλη 1943. Μαυρισμένη από τα καυσαέρια. Και αδιάβαστη από τους περαστικούς.

ΚΑΙ να σκεφτεί κανείς ότι στο σημείο αυτό, μπροστά στην Τράπεζα, οι νεολαίοι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τα γερμανικά τανκς και οι κοπέλες ανέβηκαν στου εχθρού τα σιδερένια θεριά, αψηφώντας το θάνατο που βρήκε τις δυο ΕΠΟΝίτισσες πάνω στα τανκς.

ΠΟΙΑ χώρα απ' αυτές, που έζησαν τη χιτλερική κατοχή, θα 'χε να δείξει τέτοιες αγωνιστικές περγαμηνές - οι κοπέλες να παλεύουν άοπλες με τα τανκς - και θα το έθαβε στη σιωπή; Θα 'χε, αντίθετα, στήσει λαμπρό μνημείο. Και η νέα γενιά θα μάθαινε για το παλλαϊκό εκείνο συλλαλητήριο, που ανάγκασε τους καταχτητές να πάρουν πίσω τα σχέδιά τους.

ΕΝΑ χρόνο πιο ύστερα, τον Ιούλη του 1944, οι Γερμανοί, βλέποντας πια πιο κοντά τους τον Κόκκινο Στρατό να κατευθύνεται στην καρδιά της Ευρώπης και τα Βαλκάνια, εντείνουν περισσότερο την τρομοκρατία σε βάρος του πληθυσμού. Καθημερινές οι εκτελέσεις, τα μπλόκα. Είναι ο μήνας, που από δω και πέρα ξέρεις πως είναι άγνωστο αν θα γυρίσεις το βράδυ σπίτι σου...

ΑΥΤΕΣ τις καυτές μέρες του Ιούλη, η ΚΟΑ, αλλά και ολόκληρο το Κόμμα, μάθαινε ότι ένα στέλεχος της πρώτης γραμμής, που κρατούσε την ευθύνη της διαφώτισης της ΚΟΑ με επιτυχία είχε πέσει στα χέρια των βασανιστών και ότι στο ξενοδοχείο «Κρυστάλ» η ομάδα Παρθενίου, Λάμπου τη βασάνιζαν για να αποσπάσουν πληροφορίες για το μηχανισμό εκτύπωσης και διανομής. Ηταν η Ηλέκτρα Αποστόλου, όπως μαθεύτηκε αργότερα. Πιάστηκε στην οδό Αχαρνών, σε μια έξοδο από το σπιτικό της (Καραγιαννέικα - Γκύζη) από έναν χωροφύλακα, που τη θυμήθηκε στο νησί της εξορίας.

ΓΝΩΡΙΖΕ πολύ καλά τα ευαίσθητα σημεία, που την ξεχώριζαν. Ηταν πρώτ' απ' όλα το ιδιότυπο βάδισμά της, έπειτα το πρόσωπο κι αυτό, που μια φορά να το 'βλεπες το 'χες αποτυπώσει. Και δεν ξεχνιόταν. Γι' αυτό κι έπαιρνε μέτρα για να ξεφύγει τη συνάντηση με τους δημίους της. Η Ηλέκτρα τέλειωνε μαρτυρικά τη ζωή της, χωρίς ούτε μια λέξη να φύγει από το στόμα της, στις 25 Ιούλη του 1944.

ΑΛΛΑ και για την Ηλέκτρα (τη Στάσα της ΕΠΟΝ) ούτε μια επιγραφή σ' ένα δρόμο, σε μια πλατεία, που η ακούραστη και φλογερή αγωνίστρια όργωσε στα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης, δίνοντας καθημερινά τη μεγάλη μάχη της ενημέρωσης με τους κονδυλοφόρους της εθνοπροδοσίας, με τα τσακάλια των Ες-Ες.

ΜΠΟΡΕΙ να φαίνεται πως αργεί, αλλά η μέρα θα φτάσει, που της Ηλέκτρας το άγαλμα και των άλλων αγωνιστών θα στολίσουν την Αθήνα.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ