Ο υφυπουργός Υγείας Θ. Γιαννόπουλος έριξε τις ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες κατασκεύασαν στην Αττική εργοστάσιο αποβλήτων - μαμούθ, που για να αποδώσει πρέπει να δέχεται πάνω από 20 τόνους αποβλήτων. Δεν είναι δυνατόν, είπε, να συγκεντρώνονται στην Αττική για διαχείριση τα απόβλητα από κάθε άκρη της Ελλάδας. Ενώ ισχυρίστηκε ότι τα νέα νοσοκομεία έχουν και αποτεφρωτήρα.
Η Β. Νικολαΐδου, επικαλούμενη σχετικές έρευνες, κατήγγειλε ότι δεν υπάρχει πολιτική διαχείρισης των νοσοκομειακών αποβλήτων και στον συγκεκριμένο τομέα δεν έχει γίνει το παραμικρό. Μάλιστα, είπε ότι στο νοσοκομείο «Μεταξά» στον Πειραιά εντοπίστηκαν ραδιενεργά υλικά τοποθετημένα δίπλα σε οικιακά απορρίμματα.
Πώς απάντησαν και απαντούν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού στο πρόβλημα; Με την παράδοση ενός ακόμα ιδιαίτερα ευαίσθητου για τη Δημόσια Υγεία τομέα στους εργολάβους. Οι οποίοι όχι μόνο αξιοποιούνται για την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών, αλλά επιπλέον αναδεικνύονται και στους πλέον ασύδοτους εργοδότες. Το τερπνόν δηλαδή μετά του ωφελίμου για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, σε βάρος πάντα των εργαζομένων και της υγείας τους.
«Πρέπει να σημειωθεί ότι ο κ. Γ. Αλογοσκούφης είναι ένα από τα 63 μέλη που συμμετέχουν ex officio στο συμβούλιο κυβερνητών της Τράπεζας και όχι στο διοικητικό συμβούλιο αυτής, όπως λανθασμένα αναφέρεται...»!
Τα παραπάνω αναφέρονται σε ανακοίνωση της περιβόητης, για την ιστορία του δομημένου ομολόγου, εταιρείας «North Asset Management», η οποία επιβεβαιώνει ότι ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, ο υπουργός Οικονομίας εν προκειμένω, συμμετέχει, με άλλους 62 ακόμη, σε κάποιο συμβούλιο κυβερνητών. Αν και ασκούν δημόσιο αξίωμα, συμμετέχουν παράλληλα σε μια ιδιωτική εταιρεία, η οποία επιδίδεται σε αγοραπωλησίες τζόγου και σε τοποθετήσεις υψηλού ρίσκου.
Είναι πρόβλημα αυτό; Μέγιστο. Αντε τώρα να αποδείξει ο κ. Αλογοσκούφης ότι δεν ξέρει τίποτα για την αμαρτωλή διαδρομή του περιβόητου ομολόγου, που εξέδωσαν οι υπηρεσίες του υπουργείου του. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ατομικό, ούτε καν ...παραταξιακό. Στη σχέση κεφαλαίου - πολιτικού προσωπικού, τους όρους του παιγνιδιού τούς καθορίζει το κεφάλαιο. Το πολιτικό προσωπικό απλώς στη συνέχεια τους εφαρμόζει. Αλλά έχει γίνει τόσο ξετσίπωτο το σύστημα, που οι όροι «δημόσιο» και «ιδιωτικό συμφέρον», μέσα στο αστικό τους περίβλημα πάντα, έχουν γίνει δυσδιάκριτοι.
Θέλετε και άλλες αποδείξεις; Ο υιός Μπους, πριν γίνει πρόεδρος, διηύθυνε πετρελαϊκή εταιρεία, όπως και ο Τσένεϊ με την περιβόητη «Χαλιμπάρτον», όπως και τόσοι άλλοι, των οποίων ουκ έστι αριθμός. Αυτούς φαίνεται ζήλεψε και ο κ. Αλογοσκούφης και έγινε ex officio μέλος σε μια τζογαδόρικη εταιρεία. Με τόσο ...καθαρούς όρους παίζεται το παιγνίδι της πολιτικής εξουσίας σήμερα.
Βέβαια στην Ελλάδα ζούμε, όπου ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι του «καπνίσει», πόσο μάλλον σε μία άτυπη προεκλογική περίοδο, αλλά και το ψέμα πρέπει - νομίζουμε - να έχει κάποια όρια.
Εκτός κι αν η μνήμη μας έχει εξασθενίσει τόσο πολύ, που δε θυμόμαστε τι έχει κάνει για «τα συμφέροντα των εργαζομένων» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έως και το 2004, της οποίας - πάντα από όσο θυμόμαστε - ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν μέλος.
Μιλάμε για το κόμμα που εισήγαγε τις απαλλαγές των εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές, που έβαλε τις βάσεις για την απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων, που υπονόμευσε τις συλλογικές συμβάσεις με τα «τοπικά σύμφωνα απασχόλησης», που ενίσχυσε τους νόμους του Μητσοτάκη για το Ασφαλιστικό και που ιδιωτικοποίησε όλες τις ΔΕΚΟ.
Επίσης μιλάμε για το κόμμα, του οποίου η παράταξη στη ΓΣΕΕ υπογράφει συμβάσεις με αυξήσεις ευτελισμού των μισθών, για το κόμμα που ξυλοφόρτωνε - ως κυβέρνηση - τους συνταξιούχους όταν απαιτούσαν να μη ζουν με συντάξεις πείνας και για το κόμμα που θέλησε να εφαρμόσει το νόμο Γιαννίτση.
Είναι οι ίδιοι, που, ως αντιπολίτευση, δε διαφώνησαν με την ουσία κανενός αντεργατικού νόμου που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία και απλά καταψήφιζαν τυπικά, υποστηρίζοντας ότι μόνον αυτοί μπορούν να εφαρμόσουν τέτοιους νόμους, αφού είναι ...πιο ικανοί.
Ας είναι βέβαιοι εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη ότι όσο απελπισμένος και να είναι ο κόσμος από την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης τέτοια παραμύθια δεν μπορεί να τα «χάψει».
ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ καταλάβει την ...τεράστια σημασία του Συνεδρίου της ΝΔ και ευτυχώς βρέθηκαν οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες για να μας την εξηγήσουν: Ξεκαθαρίστηκαν - υποστηρίζουν - τα όρια «κράτους» και «κόμματος».
Εμείς, τώρα, να πιστέψουμε ότι όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν για το συνέδριο πήγαν για να κάνουν τέτοιου είδους ...χαρτογραφήσεις; Μάλλον για να ξεπεράσουν τα «όρια» και από το «κόμμα» να βρεθούν στο «κράτος» με όσο το δυνατόν καλύτερες προϋποθέσεις πήγαν.«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα/ κακιά σκουριά δεν πιάνει»...
Και όχι μόνο μίλησε γι' αυτά που «πονάνε». Αλλά κάλεσε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, να κάνουν κριτήριο στην ψήφο τους, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Αυτή η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ, είναι που ενοχλεί τις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ολο «μπηχτές» ήταν ο Δ. Σιούφας σε μακροσκελή δήλωσή του για την πρόσφατη επίσκεψη Παπανδρέου στο κέντρο κατανομής του ΔΕΣΜΙΕ (διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας) στον Αγ. Στέφανο. Χαρακτήρισε... θετική την επίσκεψη, αλλά... λυπήθηκε που δεν ενημερώθηκε για να τον υποδεχτεί προσωπικά!
Μαζί δεν παρέλειψε να υπονοήσει ότι το ΠΑΣΟΚ διακρίνεται από... ασχετοσύνη περί της δομής της διαχείρισης του ηλεκτρικού ρεύματος, υπενθυμίζοντας - όπως είπε - στα κοινοβουλευτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι ο ΔΕΣΜΙΕ έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας και ότι εποπτεύεται από το υπουργείο Ανάπτυξης και όχι από τη ΔΕΗ. Αλλού όμως, είναι το «ζουμί» της δήλωσης. Στο σημείο που ο υπουργός επισήμανε ότι «τέλειο σύστημα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας δεν υπάρχει πουθενά».
Ισως, θα λέγαμε εμείς, επειδή τα τελευταία χρόνια οι ιδιώτες κάνουν όλο και περισσότερο κουμάντο και στο νου τους έχουν να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν, αδιαφορώντας για την ενίσχυση των συστημάτων σε κάθε χώρα. Κι αυτά τα λέει και η ΕΕ...