Οι πόροι του Ταμείου, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που έχουν ετοιμάσει, θα προέρχονται σε ποσοστό 20% από την εισφορά του νόμου 128/75 που επιβάλλεται στα νοικοκυριά για τα κάθε είδους τραπεζικά δάνεια. Ομως, με τους ίδιους πόρους οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χρηματοδοτούν τα «κοινωνικά προγράμματα» στέγασης ή επιδότησης επιτοκίου, μέσω του ΟΕΚ και άλλων υπηρεσιών.
Είναι, δηλαδή, απόλυτα φανερό το γεγονός ότι ακόμα και αυτοί οι περιβόητοι πόροι και οι ...παροχές θα προέλθουν από την περικοπή άλλων «κοινωνικών προγραμμάτων». Στην ίδια ρότα μοιράσματος της φτώχειας κινείται και η λεγόμενη κατώτατη εθνική σύνταξη. Η εφαρμογή της δε συνεπάγεται τη σταδιακή κατάργηση μόνο του ΕΚΑΣ που παίρνουν σήμερα οι χαμηλοσυνταξιούχοι, αλλά και της ίδιας της έννοιας των συντάξεων. Με λίγα λόγια: Τα λαϊκά στρώματα τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν από αυτή την πολιτική, πολύ περισσότερο γιατί τα χειρότερα (Ασφαλιστικό, κ.ά.) αφήνονται για μετά τις εκλογές...
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως από το 2010 και μετά θα προικοδοτεί το Ταμείο με 2 δισ. ευρώ το χρόνο. Το ποσό αυτό θα «μοιράσουν» σε περίπου 832.000 νοικοκυριά με περίπου 2,1 εκατ. μέλη, τα οποία «επίσημα» θεωρούνται φτωχά. Το επίσημο όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την ευρωστατιστική, διαμορφώνεται μόλις στα 11.864 ευρώ το χρόνο για τετραμελή οικογένεια και στα 5.649,5 ευρώ το άτομο....
Το προβλεπόμενο κονδύλι (2 δισ. ευρώ το χρόνο) αποτελεί ένα ακόμη απροκάλυπτο εμπαιγμό για τα λαϊκά στρώματα. Ας αναλογιστούμε ότι μόνο για το 2006, τα κέρδη των 300 εισηγμένων στη Σοφοκλέους επιχειρήσεων απογειώθηκαν σε 8,5 δισ. ευρώ.
Οι απουσίες και όχι οι συμμετοχές σφράγισαν την προπαρασκευαστική «ειρηνευτική» συνάντηση ανταρτικών οργανώσεων απ' το Νταρφούρ του Δυτικού Σουδάν, στην Αρούσα της Τανζανίας το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Χαρακτηριστική η απουσία του Αμπντέλ Ουαχέντ Μοχάμεντ ελ Νουρ, ενός απ' τα ηγετικά πρόσωπα ανταρτικών οργανώσεων του Νταρφούρ που ζει αυτοεξόριστος στο Παρίσι, αλλά θεωρείται πως ασκεί μεγάλη επιρροή σε 2.500.000 πρόσφυγες του Δυτικού Σουδάν. Ο συγκεκριμένος, διόλου τυχαία, μποϊκοτάρει τη συμμετοχή του στις όποιες προπαρασκευαστικές ειρηνευτικές συνομιλίες με Σουδανούς αξιωματούχους και εκπροσώπους της Αφρικανικής Ενωσης (ΑΕ) και του ΟΗΕ με τους ακόλουθους δύο όρους που σε πολλούς θα θυμίσουν «Ιράκ»: α) «Εφαρμογή προγράμματος πετρελαίου αντί τροφίμων». β) Εφαρμογή εναέριας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω απ' το Νταρφούρ...
Απ' την άλλη, η υποτιθέμενη συμφωνία όσων εκπροσώπων ανταρτικών οργανώσεων του Νταρφούρ παρέστησαν στην Τανζανία για έναρξη συνομιλιών με τη σουδανική κυβέρνηση υπό όρους συνοδεύεται απ' την απαίτηση διεξαγωγής τους μέσα στους «επόμενους δύο με τρεις μήνες». «Συμπτωματικά», τότε θα ξεκινήσει το στήσιμο του στρατηγείου για την ανάπτυξη της υβριδικής αποστολής 26.000 κυανόκρανων στρατιωτών και αστυνομικών...
Μπορείς να ευθυγραμμίζεσαι πλήρως με την «προληπτική» ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και την ανάπτυξη της υποτιθέμενης «αντιπυραυλικής» ομπρέλας της Ουάσιγκτον στην ανατολική Ασία και, την ίδια στιγμή, να θέλεις να σε πιστέψουν, όταν λες πως τάσσεσαι κατά των πυρηνικών όπλων; Εάν είσαι Σίνζο Αμπε (ο νυν Ιάπωνας πρωθυπουργός), μπορείς να το ξεστομίζεις ανερυθρίαστα, ακόμη και στη διάρκεια τελετών μνήμης των θυμάτων του αμερικανικού πυρηνικού ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα...
Οπως οι Ισπανοί προσπαθούσαν να εξαγοράσουν τους γηγενείς της Νότιας Αμερικής με καθρεφτάκια και ψεύτικα κοσμήματα, κάπως έτσι προσπαθούν σήμερα και οι κυβερνώντες να εξαγοράσουν ψήφους.
Τι άλλο μπορεί να είναι, δηλαδή, οι προσφορές για ...αποκωδικοποιητές ψηφιακής τηλεόρασης στα άτομα με αναπηρία από τον Αλογοσκούφη και τα μέτρα ενθάρρυνσης της μετακίνησης με ποδήλατο στην Αθήνα του Λιάπη;
Πιστεύουν στ' αλήθεια ότι με τέτοια φτηνά κολπάκια μπορούν να καλύψουν την ανυπαρξία ουσιαστικών πολιτικών ενίσχυσης και ενσωμάτωσης των ΑΜΕΑ ή το κυκλοφοριακό χάλι, στο οποίο βρίσκεται η πρωτεύουσα;
Αν μπορεί ο Μιχάλης Λιάπης ας μετακινηθεί με ποδήλατο από το υπουργείο του μέχρι τη Βουλή (χωρίς 10 μοτοσικλετιστές της Τροχαίας να του ανοίγουν το δρόμο) κι ύστερα ας έρθει να μας μιλήσει για μέτρα ενίσχυσης της ποδηλατοκίνησης.
Το μόνο ποδήλατο που μπορούν να έχουν οι κάτοικοι της Αθήνας είναι η ...ίδια η καθημερινότητά τους, που έχει γίνει ...«ποδήλατο» από το άγχος της μετακίνησης, των χρεών και των μισθών που δε φτάνουν ούτε για τα στοιχειώδη.
ΜΙΚΡΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ και καταναλωτές «τρώγονται» μεταξύ τους μετά τον απίστευτο τελευταίο φορολογικό νόμο της κυβέρνησης, με βάση τον οποίο κάποιες δαπάνες εκπίπτουν από το εισόδημα εφόσον υπάρχουν προσωπικές αποδείξεις.
Δηλαδή, πρέπει να κάνεις ολόκληρη εμπορική διαπραγμάτευση ...με τον σουβλατζή από τον οποίο αγόρασες ένα σουβλάκι μήπως δεήσει και στο τέλος της χρονιάς σού «κόψει» μερικά ευρώ από το φόρο το υπουργείο Οικονομίας.
Γι' αυτό το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όλοι μας είναι τα βάλουμε με αυτούς που πραγματικά φταίνε για την κατάντια μας.