Τις τελευταίες ημέρες και αφότου ο κ. Καραμανλής ανακοίνωσε ότι οδεύουμε προς εκλογές και επίσημα, τα συνθήματα και η συνθηματολογία, κυρίως από τα δυο μεγάλα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), πέφτουν βροχή. Το κυρίαρχο σύνθημα και των δυο γι' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση είναι τα «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ», «ΜΑΖΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ», «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ» κλπ.

Το κυρίαρχο ερώτημα όμως που μπαίνει εδώ είναι: Ποιοι όλοι μαζί; Εχουν, ας πούμε, κοινό συμφέρον οι κύριοι Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Κόκκαλης και λοιποί τέτοιοι, με τον οικοδόμο που ακροβατεί κάθε μέρα για ένα κομμάτι ψωμί, τον εργάτη που δουλεύει τη βάρδιά του με την ψυχή στο στόμα και τρέχει για δεύτερη δουλιά το βράδυ, για να τα βγάλει πέρα; Τον μικρομεσαίο αγρότη που τον ξεκληρίζουν με τη νέα ΚΑΠ, ενώ του έλεγαν, οι πράσινοι και οι μπλε, ότι θα «τρώει με χρυσά κουτάλια»; Ενώ και η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης τού καίει το βιος; Εχουν αλήθεια κοινό συμφέρον τα παιδιά των Αλαφούζου, Μυτιληναίου, Αγγελόπουλου, με τα παιδιά του εργάτη και του μικροεπαγγελματία που χρεώνεται με δάνεια ως το λαιμό για να σπουδάσει τα παιδιά του; ΄Η μήπως την ώρα της ανάγκης είμαστε όλοι ίσοι μπροστά στο Σύστημα Υγείας;

Η αλήθεια είναι μία: Οτι ο καθένας μας ανήκει σε μια τάξη που συγκρούεται με τις άλλες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αστική τάξη τα επισκιάζει όλα και καταδυναστεύει όλες τις υπόλοιπες τάξεις. Υπάρχουν, δηλαδή, θανάσιμα αντίθετα συμφέροντα ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες και τους εργάτες - αγρότες - μικροΕΒΕ. Επομένως, δεν πρέπει να τρώμε το παραμύθι τού «Ολοι Μαζί».

...Οπως, λοιπόν, η κοινωνία μας είναι ταξική, με κυρίαρχη τάξη και καταπιεζόμενη, έτσι και η ψήφος μας πρέπει να είναι ταξική. Ετσι, λοιπόν, «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ», εργάτες, αγρότες, φοιτητές, νεολαίοι και γυναίκες, θα πρέπει να ενισχύσουν με την ψήφο τους το κόμμα της δικής τους τάξης, το ΚΚΕ. Γιατί δεν τους έκρυψε ποτέ την αλήθεια! Αποκάλυψε στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του '90 τις αντιλαϊκές συμφωνίες και συνθήκες που υπέγραψαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, όπως του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας, του Ελσίνκι, της Μπολόνια κλπ., τα αποτελέσματα των οποίων νιώθουν οι εργαζόμενοι σήμερα στις πλάτες τους. Αντιπάλεψε τα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα που έφεραν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις, ενώ έδωσε τις καλύτερές του δυνάμεις το προηγούμενο διάστημα για να μην περάσει η αναθεώρηση του Αρθρου 16 και του Νόμου για την Παιδεία. Αποκάλυψε στο λαό τους άδικους πολέμους που έγιναν στη γειτονιά μας (Γιουγκοσλαβία, Λίβανος, Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν). Ξεμπρόστιασε τις ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που δώσανε γη και ύδωρ στους δολοφόνους Αμερικανο-ΝΑΤΟικούς και ζήτησε και ζητάει ακόμη την επιστροφή όλων των Ελλήνων στρατιωτικών από τις δήθεν ειρηνευτικές αποστολές του εξωτερικού. Ενόσω ήταν μπροστά σε κάθε μεγάλο και μικρό αγώνα όλων των εργαζομένων, δεν τσιγκουνεύτηκε σε θυσίες, καθώς πολλά μέλη του απολύθηκαν από τις δουλιές τους γι' αυτή τους τη δράση ή αναγκάστηκαν να περάσουν για «πρωινό καφέ» από αστυνομικά τμήματα και αίθουσες δικαστηρίων.

Κι αυτή τη φορά θα σου μιλήσουν για τη Δύναμή Σου! «Κυρίαρχο λαό» θα σε κάνουν για ένα μήνα. Μη μασήσεις! Τα πέντε λεπτά που θα βρεθείς στο παραβάν μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σου. Το όπλο σου, δηλαδή την ψήφο, μην την χαραμίσεις για κούφιες υποσχέσεις 8μηνης και 6μηνης ευκαιριακής εργασίας. Μην την πουλάς τόσο φθηνά. Μην την δωρίσεις στους εκμεταλλευτές σου. Μην τους παραδώσεις τα βόλια, παρά φρόντισε αυτή τη φορά να τους τα ρίξεις κατακούτελα. Φρόντισε να είναι κατακόκκινα και να θυμάσαι: Δε γίνεται να συμφωνήσουμε σε όλα απ' την αρχή. Αλλά αυτό θα είναι μια πρώτη συμφωνία που θα γίνει η αρχή για νέους αγώνες, διεκδικήσεις, κατακτήσεις που θα καλυτερέψουν τη ζωή σου.

Γι' αυτό:

Ρίξε Κόκκινο στην κάλπη, Ρίξε σωστά τα βόλια αυτή τη φορά, ΨΗΦΙΣΕ ΚΚΕ!

Μια αποκαλυπτική επιστολή, όσον αφορά τη στάση της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ απέναντι στο ΚΚΕ, στο ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, απέστειλε στο διευθυντή της ο δημοσιογράφος -αναγνώστης της Νίκος Δελατόλας(Ν.Δ.), μέλος της ΕΣΠΗΤ. Από την επιστολή αυτή, που κοινοποίησε και στην εφημερίδα μας, παραθέτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα: Γράφει ο Ν.Δ. προς το διευθυντή της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ:

«Είμαι αναγνώστης της εφημερίδας σας από το 1989, όταν ακόμη ήμουν μαθητής της Β΄ Γυμνασίου. Το ύφος και το ήθος των συντακτών σας καθώς και η ποικιλομορφία των απόψεων που φιλοξενούσε η εφημερίδα επηρέασαν καταλυτικά την απόφασή μου να ασχοληθώ και ο ίδιος επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Μπορείτε να αντιληφθείτε την εξαιρετική τιμή που ένιωσα 10 χρόνια αργότερα, όταν ο Σεραφείμ Φυντανίδης μου επέτρεψε κάποια μορφή συνεργασίας με την εφημερίδα σας, στο ελεύθερο ρεπορτάζ και στο περιοδικό Γεωτρόπιο. Μάλιστα, από το 1998 έως το 2004 δημοσιεύτηκαν (με την υπογραφή Ν.ΔΕΛ.) δεκάδες σημειώματά μου στη στήλη των παραπολιτικών σχολίων της εφημερίδας.

» Ως τακτικός αναγνώστης της Ελευθεροτυπίας επί 18 συναπτά έτη, διαπίστωσα με λύπη τους τελευταίους μήνες την απομάκρυνσή της από τις αρχές του πλουραλισμού και της αντικειμενικής κάλυψης της πολιτικής επικαιρότητας που ανέκαθεν χαρακτήριζαν την εφημερίδα. Οι σελίδες του πολιτικού ρεπορτάζ αφιερώνονται πρωτίστως στην υποστήριξη των θέσεων του Γιώργου Παπανδρέου (ειδικά με συνεντεύξεις του στο κυριακάτικο φύλλο που υπογράφει πάντοτε ο συνάδελφος Τάσος Παππάς) και, δευτερευόντως, του ΠΑΣΟΚ (με ρεπορτάζ και αναλύσεις των συναδέλφων Γιώργου Καρελιά και Πάνου Σώκου).

... Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι τις τελευταίες εβδομάδες η εφημερίδα ολισθαίνει, ολοένα περισσότερο, σε πρακτικές που προσβάλλουν την ιστορική πορεία της αλλά και τη θέση που ανέκαθεν είχε απέναντι στην Αριστερά. Αφ' ενός η υποστήριξη προς τον Γιώργο Παπανδρέου είναι απροκάλυπτη και συχνά βασισμένη σε πολιτικές αναλύσεις που δε στηρίζονται σε γεγονότα αλλά σε εικασίες. Αφ' ετέρου η εφημερίδα στηρίζει εξίσου απροκάλυπτα το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ακολουθώντας δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικές πρακτικές για να στρεβλώσει τις πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ. Γνωρίζω ότι στην εφημερίδα σας εργάζονται πολλοί συνάδελφοι που έχουν "ολοκληρώσει τη θητεία τους" στο κομμουνιστικό κίνημα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων τους και πλέον έχουν αναπτύξει "αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά". Ωστόσο, ποτέ μέχρι σήμερα οι συντάκτες της εφημερίδας σας δεν είχαν μετέλθει μέσων που, όχι απλώς απαξιώνουν την πολιτική ιστορία και φιλοσοφία του ΚΚΕ, αλλά διαστρεβλώνουν πλήρως τις θέσεις και τις προτάσεις του.

Ας μου επιτραπεί μόνο ένα μικρό παράδειγμα. Τη Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου, παρακολούθησα από τηλεοράσεως τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το ΚΚΕ για το ασφαλιστικό, όπου η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε σε ερώτηση του συντάκτη σας, Γρηγόρη Ρουμπάνη, περί του τρόπου απόδοσης των αποζημιώσεων στους πυρόπληκτους της Πελοποννήσου».

Και αφού παραθέτει το απόσπασμα των όσων ανέφερε η Αλ. Παπαρήγα, σχετικά, συνεχίζει:

«Με έκπληξη είδα την επομένη στο ρεπορτάζ της εφημερίδας σας ότι η άποψη που εξέφρασε η Αλέκα Παπαρήγα είχε διαστρεβλωθεί ως προς το νόημά της. Στο πρωτοσέλιδό σας υπήρχαν αντικριστά οι τίτλοι: "Παπαρήγα: Σωστά αντέδρασε το κράτος με τις αποζημιώσεις" και "Αλαβάνος: Τεράστια προσπάθεια εξαγοράς ψήφων στα καμένα". Η προσπάθεια της εφημερίδα σας ήταν προφανής: Η κα Παπαρήγα να εμφανιστεί ότι υποστήριξε τη θέση της κυβέρνησης και μάλιστα σε ένα θέμα με ηθικές απολήξεις. Στο ρεπορτάζ για τη συνέντευξη Τύπου εμφανίζεται πανομοιότυπος τίτλος που "καπελώνει" την ουσία της δήλωσης της κας Παπαρήγα, ενέργεια που δεν είναι συμβατή με καμία έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ωστόσο, ήταν πραγματικά εξοργιστικό - από καθαρά δημοσιογραφική, όχι πολιτική άποψη - να εντάσσει ο συντάκτης σας μέσα στο ρεπορτάζ ειδικό ένθετο σημείωμα με σχόλια στελεχών του Συνασπισμού για όσα ανέφερε η κα Παπαρήγα».

Και ο επιστολογράφος συμπληρώνει:

«Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα μέσα στις εκδόσεις της Ελευθεροτυπίας κατά τις τελευταίες εβδομάδες (με αποκορύφωμα το φύλλο της Κυριακής, 9 Σεπτεμβρίου) που αποδεικνύουν την απροκάλυπτη συμπάθεια των συντακτών σας προς το ΠΑΣΟΚ και το Συνασπισμό αλλά και την εμπάθεια με την οποία αντιμετωπίζουν το ΚΚΕ. Δε χρειάζεται να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, διότι με λυπεί αφάνταστα και μόνο η επισήμανση αντιδεοντολογικών τακτικών σε μία εφημερίδα που θεωρούσα κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Δυστυχώς, η κοινή διαδρομή μου με την Ελευθεροτυπία σταματά οριστικά. Από τους πίνακες της κυκλοφορίας που δίνονται στη δημοσιότητα, αντιλαμβάνομαι πως δεν είμαι ο πρώτος από τους παραδοσιακούς αναγνώστες που εγκατέλειψαν την ανάγνωση της εφημερίδας σας, ακολουθώντας ίσως κάποιους από τους παλαιούς συντάκτες της που συνεχίζουν να αρθρογραφούν σε άλλα έντυπα.

Γνωρίζω ότι η επιστολή μου δε θα συμπεριληφθεί στην ύλη της εφημερίδας σας και λόγω όγκου αλλά και εξαιτίας του περιεχομένου της. Μπορείτε να την εκλάβετε ως αποχαιρετιστήρια επιστολή κάποιου που επέλεξε να γίνει δημοσιογράφος διαβάζοντας την εφημερίδα σας. Ενός επαγγελματία του κλάδου που θλίβεται για την πτώση των ύστατων προπυργίων της αντικειμενικής και ερευνητικής δημοσιογραφίας».