ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Είναι στο χέρι μας

Χρυσάφι ο καρπός της δουλιάς του ανθρώπου. Αρκεί να είναι και ο κάτοχός της

Φουντώνει - για την ακρίβεια θέλουν τα αστικά μέσα να φουντώσει - μια αγωνία για το τι θα γίνει στη χώρα, αν δε συγκροτηθεί γρήγορα το ΠΑΣΟΚ σε αντιπολίτευση. Σιγά τα ωά. Καθώς το ΠΑΣΟΚ χρόνια τώρα λειτουργεί μόνο ως συμπολίτευση και μόνο αυτόν το ρόλο μπορεί να παίξει. Η καλλιέργεια της σχετικής αγωνίας σκοπεύει να βάλει και πάλι τα λαϊκά στρώματα σε στάση αναμονής ενός σωτήρα.

Γνωρίζουν όλοι μαζί ότι τα πάντα τελικά κρίνονται κατά κύριο λόγο στο δρόμο. Εκεί μπορεί να συγκροτηθεί μια πραγματική αντιπολίτευση, εκεί μπορούν να παρεμποδιστούν αντεργατικές επιλογές, εκεί μπορούν να υπάρξουν και κατακτήσεις.

Προϋπόθεση γι' αυτό μια καθαρή στρατηγική επιλογή, τέτοια που να συσπειρώνει στη γραμμή της αντεπίθεσης. Που σημαίνει - για παράδειγμα στο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης - καθαρή άρνηση για συμμετοχή σε όποιο «διάλογο» και σταθερή προβολή των εργατικών αιτημάτων μαζί με την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, έτσι που κάθε κατεργάρης να μπαίνει στον πάγκο του.

Η γραμμή της αντεπίθεσης σημαίνει ακόμα πολλά. Για παράδειγμα, αντί να μένεις θεατής στην καταστροφή σου - περιμένοντας πότε θα φυτευτούνε πεύκα - εσύ να διεκδικείς άμεσα τώρα μέτρα, για να μείνει ο κόσμος στον τόπο του, για να αξιοποιήσει αυτό που είναι ήδη ο πλούτος του: Τις καλλιέργειές του. Την ελιά, το λάδι, το σταφύλι, τα κηπευτικά, τα φρούτα, τα πρόβατα, τα γίδια και τα μύρια όσα παράγωγά τους. Για τον ίδιο το λαό.

Σημαίνει πως κόντρα στη γενικολογία των προγραμμάτων ανάπτυξης (προγράμματα από και για το μεγάλο κεφάλαιο) και τις μπούρδες για την «οικονομία της γνώσης», έχεις να αντιτάξεις ως επιθετική διεκδίκηση ένα προς ένα όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να συγκροτούν το περιεχόμενο μιας πραγματικής λαϊκής οικονομίας.

Και στη βάση αυτή να οικοδομείς εκείνο το ενιαίο μέτωπο αγώνα μέσα στο οποίο τα λαϊκά στρώματα, αποκτώντας συνείδηση πως δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, θα διεκδικούν τα ίδια την εξουσία για τον εαυτό τους. Ακριβώς για να εφαρμόσουν ως πολιτική το πρόγραμμα μιας λαϊκής οικονομίας. Σ' αυτό το πεδίο μπορούμε να ανοίξουμε πλατιά συζήτηση απ' άκρη σ' άκρη σ' όλη τη χώρα.

Σκέψου: Βωξίτης, Χρώμιο, Νικέλιο άφθονα! Βαμβάκι, μαλλί, ατέλειωτα! Πορτοκάλια, ροδάκινα, μήλα, ντομάτες, στάρι. Ολα του κόσμου τα καλά υπάρχουνε σ' αυτόν τον τόπο κι είναι ικανά να θρέψουν το λαό του.

Είναι στο χέρι μας - αυτό που παράγει τον πλούτο και σήμερα τον αρπάζουν άλλοι - να γράψουμε την ιστορία έτσι που καμία ομάδα ειδικών να μην μπορεί να την παρουσιάσει ξανά σαν σούπα όπου αφεντικά κι εργάτες ζούσανε ευτυχισμένοι.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΟΣΟ ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ: «Απαρχή μετωπικής επίθεσης εφ' όλης της ύλης κατά της κυβέρνησης και οριστικής μεταστροφής από την άνευρη και αμφιθυμική "αντιπολιτευτική" περίοδο Παπανδρέου συνιστά η σκληρή παρέμβαση Βενιζέλου για το Ασφαλιστικό (...). "Οι συνεχείς κινδυνολογίες και απειλές προκαλούν αίσθηση ανασφάλειας στους πολίτες, προκαλούν κύμα πρόωρης συνταξιοδότησης και αυτό λειτουργεί σε βάρος και των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων, αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων" είπε» (το ρεπορτάζ στην ΑΥΡΙΑΝΗ).

ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΣΠΡΑΟΥ; «Η έκθεση της επιτροπής Αναλυτή παραπέμπει στις σκληρές νεοφιλελεύθερες επιλογές. Κατά τα φαινόμενα η κυβέρνηση θα κινηθεί εντός αυτών των πλαισίων. Υπό αυτές τις συνθήκες ο ρόλος της αντιπολίτευσης στον διάλογο που θα ακολουθήσει είναι καθοριστικός. Οφείλει εγκαίρως να τοποθετηθεί και κυρίως να προτείνει πραγματικές εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες όχι μόνο θα τη διαφοροποιούν αλλά και θα την ανυψώνουν στα μάτια της κοινής γνώμης» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ: «Οπως είναι διαμορφωμένο το μετεκλογικό σκηνικό, μεγάλος αντίπαλος της ΝΔ είναι ο εαυτός της. Μέχρι το ΠΑΣΟΚ να αποφασίσει αν είναι δεξιό ή αριστερό κόμμα, η ΝΔ έχει όλο το χρόνο να νικήσει τον κακό εαυτό της περιόδου 2004-2007 και να επιβάλει την κυριαρχία της» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΣΤΟ ΛΑΚΚΟ ΜΕ ΤΑ ΦΙΔΙΑ: «Λύση πρώτη: Βάζει βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και πιέζει έτσι για μια συμβιβαστική λύση, όπως το "Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια" που θεωρείται η μόνη εφικτή. Το αντέχει όμως πολιτικά; Λύση δεύτερη: Η κυβέρνηση δέχεται την ονομασία FYROM για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και επικαλείται την ενδιάμεση συμφωνία που υπέγραψαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παραδέχεται έτσι ότι δεν έχει περιθώριο να δεχθεί κανένα συμβιβασμό και μεταθέτει τη λύση του προβλήματος για το απώτατο μέλλον. Αυτά είναι τα σενάρια και δεν υπάρχουν άλλα» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ για τα ασφαλιστικά δικαιώματα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πιο αργά, πιο λίγα... η «συνταγή» για τις συντάξεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Το ασφαλιστικό στη δίνη της πολιτικής

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ κατά Καραμανλή για το ασφαλιστικό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τα Σκόπια προκαλούν μέσα στον ΟΗΕ

ΕΘΝΟΣ: ΠΡΟΞΕΝΙΟ με προίκα την Ιστορία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ παλινωδία μου

Η ΑΥΓΗ: Ανοιγμα Καραμανλή στον ΛΑΟΣ, υποταγή στον Χριστόδουλο

ΤΑ ΝΕΑ: Χέρι - χέρι ξαναγράφουν την Ιστορία

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ το βιβλίο της ντροπής

Η ΧΩΡΑ: Δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν την Ιστορία της Ελλάδας

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΛΛΑΖΕΙ ο ρους... της Ιστορίας

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Σιδεροκέφαλοι για το καλό του τόπου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: ΟΤΕ καλεί Cosmote

Η άποψη της ομάδας «Ρεπούση»

«Ακροδεξιοί, πατριώτες των λόγων, αρχιερείς, φλύαροι και αμόρφωτοι στα μέσα ενημέρωσης, υποκριτές, προπαγανδιστές (...) κέρδισαν τη μάχη κατά του βιβλίου Ιστορίας της Στ' δημοτικού» (από το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ).

και αυτή ενός επιστήμονα

«Θα υπάρξουν σίγουρα πολλοί που θα σπεύσουν να καταγγείλουν σκοτεινές κυβερνητικές παρεμβάσεις στη διδακτική πρακτική και διαδικασία. Θα βρουν έτσι ευκαιρία να υπερασπιστούν το εν λόγω βιβλίο στο όνομα αόριστων ελευθεριών που καταπατώνται και όχι στα επί της ουσίας: στα επιστημονικά και παιδαγωγικά του χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς πού ήταν όλοι αυτοί όταν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας πήρε την απόφαση να ευθυγραμμίσει απόλυτα τη διδασκαλία της Ιστορίας (και όχι μόνο) με τα αυτοκρατορικά διατάγματα (οδηγίες και ΕΠΕΑΕΚ) και τις πολιτικές θέσεις των Βρυξελλών, θέσεις που δεν υπόκεινται σε κανέναν άμεσο ή έμμεσο λαϊκό έλεγχο καθώς δε λογοδοτούν σε κανένα εκλεγμένο όργανο. Αυτό δε θεωρείται κυβερνητική παρέμβαση;».

Ποιος αποφασίζει

«Η σχολική διδασκαλία και τα διδακτικά της βιβλία δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα ούτε των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα", ούτε της "Γκρινπίς". Δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα μεγαλοεκδοτών, επιχειρηματιών, ιδιωτικών σχολαρχών, "ευεργετών" και "προγραμμάτων". Το εθνικό κράτος και η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνησή του συντονίζουν και διαμορφώνουν - με καλό ή κακό τρόπο - με βάση την ιδεολογία τους και τις πολιτικές τους θέσεις τη διδασκαλία των παιδιών με ενιαίο τρόπο: όχι άλλη για πλούσιους και άλλη για φτωχούς».

Οι κροκόδειλοι

«Ας λείπουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα για το "λογοκριμένο" βιβλίο. Δεν υπάρχει λόγος εξάλλου. Γνωρίζοντας την ιδεολογία, το συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό στρατόπεδο στο οποίο ανήκει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα βρουν κάτι χειρότερο για να αντικαταστήσουν το κακό...».

(τα αποσπάσματα από άρθρο του καθηγητή Ιστορίας στο ΑΠΘ, Γ. Μαργαρίτη, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).