ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Απρίλη 2000
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΕΛΛΑΔΑ - ΡΩΣΙΑ
Τρεις αιώνες... «γραπτής» σχέσης

Η έκθεση «Ελληνες στη Μόσχα» μας έφερε κοντά με μερικά από τα πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα των Ρώσικων Κρατικών Αρχείων και του Μουσείου Ιστορίας της Μόσχας

Ο ναός του Αγίου Βασιλείου στην Κόκκινη Πλατεία
Ο ναός του Αγίου Βασιλείου στην Κόκκινη Πλατεία
Τι σχέση μπορούν να έχουν 70 άμαξες γεμάτες ελληνικά βιβλία που το 1472 ταξίδεψαν από την κατακτημένη, πλέον, βυζαντινή αυτοκρατορία στη Μόσχα, με την κατασκευή του Κρεμλίνου έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα, με τον Μάξιμο τον Γραικό, τον Ιταλό αρχιτέκτονα Φιοροπέντι και τα Ρωσικά Κρατικά Αρχεία;

«Αμεση» είναι η απάντηση που «δίνει» η έκθεση «Ελληνες στη Μόσχα», η οποία εγκαινιάστηκε στις 23 του Μάρτη στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Βούρου - Ευταξία) και θα διαρκέσει μέχρι τις 24 του Μάη. Υπενθυμίζεται, πως πρόκειται για μια παρουσίαση αυθεντικών αντικειμένων από τις συλλογές του Μουσείου Ιστορίας της Μόσχας και των Ρώσικων Κρατικών Αρχείων, τα οποία δίνουν μια εικόνα των στενών ελληνορωσικών σχέσεων από τον 16ο μέχρι τον 19ο αιώνα.

Μια σημαντική προίκα

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε με την αφορμή των εγκαινίων και στην οποία παραβρέθηκαν οι υπεύθυνοι του ελληνικού μουσείου, καθώς και εκπρόσωποι των εμπλεκόμενων ρώσικων φορέων, αποκαλύφθηκαν σημαντικές πληροφορίες για τις σχέσεις αυτές, οι οποίες περιέχουν και το γοητευτικό στοιχείο του ιστορικού μυστηρίου.

Για παράδειγμα, τα βιβλία που μετέφεραν εκείνες οι άμαξες ήταν η προίκα της Ζωής Παλαιολογίνας, ανιψιάς του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ', η οποία παντρεύτηκε τον τσάρο Ιβάν Γ'. Να σημειωθεί πως αυτή η ποσότητα των βιβλίων ήταν τεράστια για την εποχή, δεδομένου του γεγονότος πως ήταν χειρόγραφα.

Σύμφωνα με την άποψη που μετέφεραν οι Ρώσοι ομιλητές, τα βιβλία αυτά ήταν η αφορμή για να χτιστεί από πέτρα το μέχρι τότε ξύλινο Κρεμλίνο, κάτω από την καθοδήγηση του Ιταλού αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Φιοροπέντι, που κλήθηκε ειδικά γι' αυτή τη δουλιά και ο οποίος είναι υπεύθυνος και για το χτίσιμο πολλών ναών και άλλων δημόσιων κτιρίων στη ρώσικη πρωτεύουσα.

Ο άγνωστος θησαυρός

Αλλά και πάλι θα μας ήταν αδιάφορα τα «γαλαζοαίματα» συμφέροντα, αν τα βιβλία αυτά δεν ήταν και η αφορμή για να ταξιδέψει στη Μόσχα το 1518 ο Μάξιμος ο Γραικός (Μιχαήλ Τριβώλης το πραγματικό του όνομα) για να μεταφράσει στα ρώσικα αυτά τα βιβλία, μετά από πρόσκληση του δούκα Βασίλειου Γ', γιου της Ζωής και του Ιβάν του Γ'. Ο Μάξιμος ο Γραικός θα εξελιχθεί σε σημαίνουσα μορφή της ρώσικης και της ελληνικής γραμματείας, ο δε κύριος όγκος αυτών των βιβλίων δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα!

Εκτοτε οι πολιτιστικές - και όχι μόνο - σχέσεις των δύο λαών γίνονται όλο και πιο στενές. Οι αδελφοί Λειχούδη, Ιωαννίκιος και Σωφρόνιος, θα διδάξουν στην Σλαβοελληνολατινική Ακαδημία της Μόσχας που ιδρύθηκε το 1687 σαν εξέλιξη σχολείου που υπήρχε στη μονή Επιφανίου και στο οποίο τα δύο αδέλφια δίδασκαν από το 1685. Οι Λειχούδηδες θα διευθύνουν και το πρώτο τυπογραφείο της Μόσχας που αποτέλεσε τον πυρήνα των εκδοτικών γεγονότων της εποχής. Εξάλλου, οι σχέσεις του ελληνικού απελευθερωτικού κινήματος με τη ρώσικη προοδευτική διανόηση έναν αιώνα μετά είναι γνωστές.

Τα Ρώσικα Κρατικά Αρχεία

Ενδιαφέροντα στοιχεία για τη δομή και το περιεχόμενο των Ρωσικών Κρατικών Αρχείων (ΡΚΑ) παρουσίασε στην ίδια συνέντευξη η ιστορικός και στέλεχος των αρχείων Ιντέγια Αντρέεβνα Μπαλακάγιεβα. Τα ΡΚΑ θεωρούνται βασικό «θησαυροφυλάκιο» ντοκουμέντων πάνω στις ελληνορωσικές σχέσεις από τα μέσα του 16ου μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα.

Το συγκεκριμένο τμήμα των αρχείων με τίτλο «Σχέσεις Ρωσίας - Ελλάδας» αποτελείται από 3.337 φακέλους με στοιχεία από το 1509 μέχρι το 1718. Ανάμεσά τους φυλάσσονται 725 ελληνικά, αυθεντικά ντοκουμέντα.

Πρόκειται κυρίως για αλληλογραφία ανάμεσα στις ελληνικές και ρώσικες εκκλησιαστικές ηγεσίες. Περιλαμβάνονται επίσης επιστολές ανατολικών πατριαρχών προς τη ρώσικη κυβέρνηση και τους Ρώσους ιεράρχες που δίνουν ένα ιστορικό «ανάγλυφο» για τις σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία, την Πολωνία και την Ρώμη, καθώς και με το ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και για τις συνθήκες ζωής των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής αυτοκρατορίες.

Μια άλλη ποσότητα υλικών έχει σχέση με τη μαζική φυγή διανοουμένων, επιστημόνων, στρατιωτικών, γιατρών, ναυτικών, ναυπηγών, εργατών, καλλιτεχνών, κοσμηματοποιών, από τα Βαλκάνια προς τη Ρωσία. Υπάρχουν επίσης στοιχεία για την ελληνική παροικία στη Μόσχα, για τις απόπειρες δημιουργίας ελληνικού σχολείου στην Μ ονή Νικόλσκι, συλλογές χειρογράφων και βιβλίων. Ανάμεσά τους και μια συλλογή 500 ελληνικών βιβλίων που έφτασαν στη Ρωσία το 1655. Τέλος, ανάμεσα στα σημαντικά αυτά ντοκουμέντα, φυλάσσεται και μια «Ιλιάδα».


Το Λαϊκό Μέτωπο!

Ημάνα μου δεν ήτανε κομμουνίστρια, ήτανε «βενιζελικιά» ως βέρα θρακιώτισσα προσφυγοπούλα. Αγαπούσε τον κόσμο όμως. Αγαπούσε τα μικρά παιδιά, τα λουλούδια και μισούσε το βασιλιά. Κεντούσε όμορφα «σεμέν», προίκα για τις εγγονές της, έφτιαχνε περίτεχνα ντολμαδάκια τραγουδώντας τη «Ρεζεντά», και περνούσε ώρες διαβάζοντας αισθηματικά ρομάντζα. Εγώ την ακολουθούσα, και γι' αυτό αγαπούσα, και αγαπώ τον κόσμο και τα λουλούδια. Θαύμαζα τα ωραία κεντήματά της και κάθε φορά που έφτιαχνε ντολμαδάκια ήμουνα μέσα στην τρελή χαρά. Μόνο με τα ρομάντζα που διάβαζε δε συμφωνούσα. Γι' αυτό πάντα της έκανα αυστηρές παρατηρήσεις, κάθε φορά που την έβλεπα να κρατάει στα χέρια της ένα από αυτά. Κατέβαζε τα γυαλιά της τότε, χαμογελούσε και απαντούσε «Σιωπή, εγώ από αυτά τα βιβλία μαθαίνω τη ζωή».

Τώρα, λοιπόν, που πέρασε ένας χρόνος από τότε που η κυρία Αναστασία έφυγε από κοντά μας, θυμήθηκα πάλι την αυστηρή της απάντηση και σκέφτηκα να της αφιερώσω το σημείωμά μου αυτό, σήμερα που οι Ελληνες ψηφίζουν. Και το κάνω αυτό, γιατί όσο προσπαθώ να εξηγήσω την εκλογική συμπεριφορά του Ελληνα, αναρωτιέμαι από πού μαθαίνει τη ζωή αυτός. Τι έχει, στ' αλήθεια, μέσα στο μυαλό του την ώρα που μπαίνει στο εκλογικό παραβάν και διαλέγει το ψηφοδέλτιο, για να ψηφίσει. Και τη μια φορά λέω πως δεν μπορεί, κάτι πρέπει να σκέφτεται και να ψηφίζει πότε το ΠΑΣΟΚ και πότε τη ΝΔ. Την άλλη φορά όμως λέω, και επιμένω σ' αυτό, πως δε σκέφτεται τίποτε. Κι αυτό σημαίνει πως δεν προσπάθησε ποτέ να μάθει τη ζωή, ούτε μέσα στα βιβλία ούτε στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στην απεργία, στη διαδήλωση. Ετσι παραμένει μονάχος και αβοήθητος μέσα στο γκρίζο σκοτάδι μιας σαρκοβόρας Αγνοιας! Και νομίζω πως πάνω σ' αυτή την άγνοια θεμελιώνεται το ρεύμα του Δικομματισμού. Στην επικίνδυνη υγρασία της άγνοιας σπέρνουν οι δυο μονομάχοι τις ψεύτικες υποσχέσεις τους και τα αποπροσανατολιστικά επιχειρήματα του «πολιτικού» τους λόγου. Πάνω στην άγνοια ακουμπάει όλο το πολιτικό σχήμα της κυβέρνησης που μας ιππεύει και στεγνώνει το «μέσα» μας από την επομένη των εκλογών.

Κι όμως, ήρθε πια ο καιρός που οι Ελληνες εργαζόμενοι, εργάτες και αγρότες, δάσκαλοι και φοιτητές, νοσοκόμες και τροχονόμοι, μαναβάκια και μπαρμπέρηδες, τραπεζοϋπάλληλοι και γραφιάδες, πρέπει να μάθουν τη ζωή μέσα από το «κόκκινο» βιβλίο του ΚΚΕ. Και μάλιστα μέσα από την καινούρια του σελίδα που έχει τον τίτλο «Λαϊκό Μέτωπο».

Ναι, σημερινέ ψηφοφόρε μου, το «Λαϊκό Μέτωπο» δεν είναι ένα αφηρημένο πολιτικό σχήμα, είναι μάθημα ζωής πρώτ' απ' όλα. Είναι μάθημα πολιτικής ευαισθησίας και μιας ιδιαίτερης Ηθικής που σου μαθαίνει να αγαπάς τον κόσμο και να μισείς τους «βασιλιάδες» που σου ροκανίζουν το δέντρο της πονεμένης σου ζωής, σου κόβουν τα φτερά και σου υπονομεύουν τα όνειρα.

Και δεν είναι μόνο «μάθημα» ζωής το «Λαϊκό Μέτωπο», είναι άσκηση ετοιμότητας και καχυποψίας, ελέγχου και αντίστασης, άσκηση μιας νέας επαναστατικής συνείδησης που σε βοηθάει να πλησιάσεις τον κόσμο, να μπεις ανάμεσα σ' αυτόν και στα όπλα, ανάμεσα στο μόχθο της δουλιάς του και στη μοχθηρία του κεφαλαίου. Το «Λαϊκό Μέτωπο» δεν είναι κόμμα, είναι ποτάμι οργισμένο, ζωής και αμφισβήτησης. Μόνο μέσα σ' αυτό μπορείς να βολέψεις τις αγωνίες και τις προοπτικές σου. Κι όταν σου λένε πως όλ' αυτά τα συνθήματα που ανοίγουν πληγές στο αμαρτωλό κορμί της Ευρώπης και στο χυδαίο υπογάστριο της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» μας οδηγούν στη μοναξιά, βγάλ' τους τη γλώσσα και πες τους πως τα μέτωπα της οργής και της «αντεπίθεσης» δεν οδηγούν κανέναν στη «μοναξιά», αντίθετα τον κάνουν Πολίτη ενός μεγάλου Κόσμου, όπου τα ενδεχόμενα της νίκης είναι άλλα, οι δρόμοι της διεκδίκησης είναι πολλοί.

Το μόνο που πρέπει να ξέρεις εσύ είναι πως το «ρομάντζο» που διάβαζε η μάνα μου και μάθαινε τη ζωή δεν υπάρχει πια, δε σου χρειάζεται όμως. Εσύ κράτα γερά στο ιδρωμένο σου χέρι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ


Του
Γιώργου Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ