ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ποιανού το κράτος;

Του Τάσου Αναστασίου από τα ΝΕΑ

Ενδιαφέρουσες οι αναζητήσεις των σοσιαλδημοκρατών, που πασχίζουν να επαναφέρουν ένα παλιό εμπόρευμα με νέο περιτύλιγμα. Είναι οι ίδιοι που μιλούσαν για το τέλος του έθνους - κράτους όταν έπρεπε να πείσουν τις εργατικές μάζες ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι διεθνοποιημένος καπιταλισμός, αλλά κάτι που είναι και καλό και κακό, αλλά γενικά καλό. Τώρα καλούνται και πάλι να πείσουν ότι το πρόβλημα δεν είναι το αστικό κράτος, αλλά η διακυβέρνησή του. Ωστε η σοσιαλδημοκρατία να προβάλει ξανά ως λύση. Για να κάνει τι; Το λένε προβάλλοντας το προηγούμενο έργο της: Οταν οι εργάτες επιχειρούσαν να οικοδομήσουν τη δική τους εξουσία, οι σοσιαλδημοκράτες φρόντιζαν να παρουσιάζουν τον καπιταλισμό ως σύστημα που μπορεί να είναι και δίκαιο.

Κανένα δάνειο δεν είναι τζάμπα, κάθε δάνειο πληρώνεται ακριβά. Και τα τραπεζικά, αλλά και τα «άλλα». Αυτά που δεν αντιστοιχούν σε γεννήματα δικά σου, του τόπου σου, της κοινωνίας σου. Είτε δάνειο για πετρέλαιο πάρεις, είτε απεμπλουτισμένο ουράνιο χρησιμοποιήσεις ενάντια σ' έναν εχθρό που δεν είναι δικός σου, στο τέλος θα πληρώσεις. Το αυτό συμβαίνει και με ορισμένες ιδεολογίες. Που έρχονται ως δάνεια και εγκαθίστανται ως μόνιμο χρέος. Που θες να το πετάξεις από πάνω σου, αλλά δεν μπορείς, καθώς έχεις προ πολλού εγκαταλείψει τη δική σου παραγωγή.

Στις τράπεζες, τα δάνεια τα λένε προϊόντα που κατά συνέπεια πωλούνται ως εμπορεύματα και αποδίδουν κέρδος στον ιδιοκτήτη του προϊόντος. Το μυστικό βρίσκεται στην «εξαφάνιση» - απόκρυψη της κοινωνικής εργασίας. Που μόνον όταν αναγνωρίσει - διεκδικήσει ως κοινωνικό και το προϊόν - και όχι εμπόρευμα - που παράγει, θα μπορέσει να βγάλει από τη μέση το κέρδος του ιδιοκτήτη. Αλλά αυτή η διαδικασία προϋποθέτει να έχουν επιβάλει οι παραγωγοί το δικό τους κράτος...

Νέα απ' το μέτωπο: 23, λέει, με καρκίνο. Είναι περισσότεροι. Απλά, επικρατεί σκοτάδι. Συνέβη το ίδιο στην Ιταλία μέχρι που οργανώθηκαν οι συγγενείς των θυμάτων κι αποκαλύφθηκε πως ξεπερνούν εκεί τους 137. Εδώ δηλώνουν απλά πως είναι άγνωστος ο αριθμός που «κατέληξε». Εύκολη διαπίστωση, καθώς ο καρκίνος σκοτώνει σε ανύποπτο χρόνο. Αυτό που μένει, πάντως, είναι πως τα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου δε σκοτώνουν μόνο τους «εχθρούς», αλλά και τις «φίλιες δυνάμεις». Ποιο «υψηλό μεροκάματο», άραγε, ισοσταθμίζει τέτοια απώλεια;

Ασχετο: Το τελευταίο διάστημα αργά τη νύχτα στο κρατικό κανάλι παίζονται διάφορες ταινίες με θέμα την ιστορία σύστασης των Ηνωμένων Πολιτειών. Βάζοντας στην άκρη τη διαφωνία με τη γενική ιδεολογική άποψη που τις διαπερνά, μπορείς να βρεις σ' αυτές αρκετά χρήσιμα - για επίκαιρους συνειρμούς - πράγματα, όπως για το βάρος των ονομάτων.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΚΑΘΕ ΔΑΝΕΙΟ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΜΕΤΑ: «δάνεια για πετρέλαιο θέρμανσης ετοιμάζονται να δώσουν οι τράπεζες καθώς η οικονομική δυσπραγία θα παγώσει χιλιάδες νοικοκυριά» (η είδηση στο ΕΘΝΟΣ).

ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ: «η κυβέρνηση θα εγγυηθεί εξαρχής ότι "το κράτος και τώρα και στο μέλλον θα χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό σύστημα" (...) πλην όμως, ναι μεν, θα υπάρξει δέσμευση για τη χρηματοδότηση του συστήματος, αλλά το επόμενο ερώτημα που θα τεθεί είναι: "ποιο σύστημα; το υπάρχον;". Η θέση της κυβέρνησης, κι όχι μόνον, είναι σαφής: "όσοι πόροι κι αν διατεθούν στο σημερινό σύστημα, δεν πρόκειται να το διασώσουν, ούτε να το βελτιώσουν. Απαιτείται εξορθολογισμός". Με αυτό το ερώτημα, επί της ουσίας, ανοίγει ο "πραγματικός διάλογος" για το ασφαλιστικό (...) στο διάλογο θα τεθούν και ζητήματα όπως της υιοθέτησης κινήτρων για παραμονή στην εργασία όσων ασφαλισμένων συμπληρώνουν τα όρια συνταξιοδότησης, της κατάρτισης του νέου καταλόγου των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και της περικοπής "ακραίων" περιπτώσεων πρόωρης συνταξιοδότησης (...) το αργότερο ως τον Ιούνηο θα κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΕΧΟΥΝ ΔΕΧΘΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ: «Θα μπορέσει, άραγε, το συνδικαλιστικό κίνημα, που προσέρχεται στον διάλογο, να δεχτεί τέτοιες λύσεις κοινωνικής αναλγησίας;» (η ερώτηση στο κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΝ ΑΥΤΟ: «Εγώ είμαι απέναντι στα συμφέροντα που θέλουν να χειραγωγήσουν την πολιτική και το πολιτικό σύστημα» (δήλωση του Γ. Παπανδρέου / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΣΑΠΙΑΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ: «Ξορκίζει σταλινικές διαγραφές ο Βενιζέλος» (τίτλος στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΑΝΙΚΟ: «"πώς γίνεται ένα όνομα, ούτε καν πραγματικό να σε πληγώνει;" (Cold Mountain)...» (η σημείωση από τον Στάθη Σ. / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΜΕ ΤΟΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: «τουλάχιστον 23 Ελληνες στρατιωτικοί από τους χιλιάδες που έχουν υπηρετήσει τα τελευταία χρόνια σε αποστολές στο εξωτερικό - Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, Αφγανιστάν κ.ά. - παρουσίασαν διάφορες μορφές καρκίνου, ενώ είναι άγνωστο πόσοι ακριβώς από αυτούς κατέληξαν» (το ρεπορτάζ στα ΝΕΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Συστράτευση για τη ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ των λαϊκών οικογενειών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΣΕ ΜΕΓΓΕΝΗ 1 εκατ. ασφαλισμένοι

Η ΧΩΡΑ: Το ασφαλιστικό θα επηρεάσει μόνο τους νέους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εγγυήσεις Καραμανλή για το ασφαλιστικό

ΤΟ ΒΗΜΑ: Οι δέκα προτάσεις για την αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού

ΕΘΝΟΣ: ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟ 18% το πετρέλαιο θέρμανσης

ΤΑ ΝΕΑ: Χαράτσι 500 ευρώ για κάθε οικογένεια

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέα πακέτα μετοχών ΔΕΚΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συμβιβασμός με Σκόπια ή βέτο

Η ΑΥΓΗ: Πατριδοκαπηλία και εθνικισμός οι κακοί δαίμονες της Κύπρου

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΑΪΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΓΚΑΛΟΠ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: 61,9% Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΤΑ «ΓΚΑΛΟΠ» σκοπιμότητας πνίγουν το ΠΑΣΟΚ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 6.000 νοσηλευτές εντάσσονται στο ΕΣΥ

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Ο νόμος του μπάτσου αλά Σαρκοζί

Το αστικό κράτος παραμένει...

«Αν στον οικονομικό χώρο οι πολυεθνικές εταιρείες είναι κυρίαρχες, στον πολιτικό τα κράτη - έθνη παραμένουν οι κύριοι παίκτες. Η θέση ότι σήμερα το κράτος - έθνος περιθωριοποιείται και ότι μακροπρόθεσμα θα εκλείψει δεν ευσταθεί. Πρόκειται περί μύθου. Το κράτος - έθνος χάνει λειτουργίες στο εσωτερικό της επικράτειας, αλλά αποκτά νέες λειτουργίες στην παγκόσμια αρένα (...)».

...και γίνεται πιο ισχυρό

«Η κρατική μηχανή (σε ό,τι αφορά υλικούς και ανθρώπινους πόρους) δε μικραίνει αλλά μεγαλώνει (...) αυτό που σταδιακά εκλείπει (...) είναι (...) η ικανότητα των κρατικών ελίτ να ελέγχουν εντός των εθνικών συνόρων τις κινήσεις κεφαλαίων, την εγκληματικότητα, τις αυξανόμενες ανισότητες κτλ. (...)».

Για έναν καπιταλισμό "με ανθρώπινο πρόσωπο"...

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις σημερινές τεχνολογικές συνθήκες ένα λιγότερο νεο-φιλελεύθερο, πιο σοσιαλδημοκρατικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης θα μπορούσε να εξαλείψει παντελώς το φαινόμενο της απόλυτης φτώχειας, δηλαδή την κατάσταση όπου ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού της Γης ζει σε συνθήκες υποσιτισμού, έλλειψης καθαρού νερού, μεγάλης παιδικής θνησιμότητας και πολύ χαμηλού προσδοκώμενου ορίου ζωής (...)».

...για να διαιωνίζεται η εκμετάλλευση

«Μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί μια νέα παγκόσμια ισορροπία μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας - μια ισορροπία βασισμένη σε μια σοσιαλδημοκρατικού τύπου διακυβέρνηση του πλανήτη (...) μια διακυβέρνηση που θα πετύχει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες πέτυχαν σε εθνικό επίπεδο κατά την περίοδο της λεγομένης "χρυσής εποχής της σοσιαλδημοκρατίας" (1945-1970): δηλαδή το πάντρεμα της παραγωγικότητας / ανταγωνιστικότητας στον οικονομικό χώρο, της κοινωνικής συνοχής στον κοινωνικό χώρο και της δημοκρατίας στον πολιτικό χώρο».

(τα αποσπάσματα είναι από άρθρο του Ν. Μουζέλη στο ΒΗΜΑ).