Του Τάσου Αναστασίου από τα ΝΕΑ

Σήμερα, που το 39% του πληθυσμού της διπλανής μας - στα βόρεια - χώρας εμφανίζεται να έχει πειστεί πως το μέλλον του ταυτίζεται με το κατασκευασμένο από τον ιμπεριαλισμό σχέδιο της «μεγάλης Αλβανίας» (εκεί όπου το ΝΑΤΟ και με ελληνική συμμετοχή κάνει ασκήσεις «αντιμετώπισης κρίσεων»). Σήμερα, λοιπόν, δεν μπορούν πια να «περπατήσουν» ούτε καν ονόματα, όπως «Μακεδονία του Βαρδάρη», που κάποτε έπεφταν στο τραπέζι ως λύση και απορρίπτονταν από τους ίδιους καρατζαφέρηδες, που τώρα - αφού έχουν κάνει τη δουλιά - παριστάνουν και τους συναινετικούς...

Το προβαλλόμενο αδιέξοδο περί το όνομα δεν έρχεται μόνο να επιβεβαιώσει ότι το «όνομα» είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που είναι μπροστά. Αλλά και να τονίσει ότι ο ΝΑΤΟικός χώρος «χωρίς σύνορα» (πώς λέμε «γιατροί χωρίς σύνορα», «δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα»...), που επιβλήθηκε στα βόρειά μας, είναι και θα παραμείνει - όσο οι λαοί δε βάζουν αντιιμπεριαλιστική σφραγίδα στις εξελίξεις - ένα μόνιμο ναρκοπέδιο, στο οποίο θα μπορούν να οργώνουν μόνον όσοι κατέχουν το σχέδιο (είτε αυτό αφορά τον έλεγχο των αγωγών, είτε τον έλεγχο της εργατικής δύναμης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών που αφθονούν στην περιοχή - χρώμιο, νικέλιο, λιγνίτης κ.ά.).

Αλλο: Πάνω στο πραγματικό πρόβλημα, των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης των μεταναστών, κτίζεται το επόμενο βήμα (τι ζήταγε, άραγε, χτες ανάμεσα στους πρόσφυγες στη Σάμο υπάλληλος της αμερικάνικης πρεσβείας, μετά τις «αποκαλύψεις» κάποιας «μη κυβερνητικής οργάνωσης»;).

«Μη Κυβερνητικής»... Μιας και το 'φερε η κουβέντα, ποιος θυμάται, άραγε, την εξαφάνιση των παιδιών που μάζεψε η Φρειδερίκη; Στο Τσαντ, στην Αφρική, μια από τις «μη κυβερνητικές» συνελήφθη να απάγει παιδιά «για να τα σώσει». Πώς; Ως χρήσιμα ανθρώπινα μέλη, ή ως κερδοφόρα υιοθετημένα; Το κακό για τη μη κυβερνητική είναι ότι είχαν άλλη γνώμη οι γονείς των παιδιών.

Θυμάται, επίσης, κάποιος, τη διαφορά με τα άλλα παιδιά, που τα ονόμασαν «παιδομάζωμα» και γύρισαν όλα πίσω από τις σοσιαλιστικές χώρες επιστήμονες;... γεμίσαμε ψιλά γράμματα (αυτά που χρειάζεται να διαβάζεις πολύ για να τα βρεις).

Κατά τ' άλλα: Ασε τους αστούς στην αγωνία τους. Να μην μπορούν να εξηγήσουν γιατί προτιμάς να γίνεις δάσκαλος παρά απασχολήσιμος διά βίου.

Δεν καταλαβαίνουν, λέει, πώς γίνεται όταν ξεδιάντροπα σου πλασάρουν ως «σοσιαλισμό» το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και σου ζητάνε να θεωρείς προνόμιο την ελπίδα να γλείψεις ένα κοκαλάκι, πώς εσύ αρνείσαι να επιλέξεις επάγγελμα που δε θα σου επιτρέψει ποτέ να μαζέψεις ένσημα για σύνταξη.

Δικό τους το πρόβλημα. Θα προτιμούσαν να έχουν αυτά τα 350 εκατομμύρια των Ευρωπαίων εδώ, ως ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, αντί να τρέχουν στην Ινδία να τα βρουν. Υπάρχει λόγος να είναι και δική μας αγωνία αυτό;

Ειδικά όταν πλασάρουν ως «αριστερή στροφή» τη θέση των σοσιαλδημοκρατών για το ...όριο ταχύτητας και την ιδιωτικοποίηση, που πρέπει, λένε οι «αριστεροί», να γίνει με πιο αργό ρυθμό.