ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τριπλοπληρώνουμε για Υγεία!

Δεν ενημερώθηκα για τα στοιχεία», ήταν η προκλητική απάντηση του υπουργού Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, σε χτεσινή ερώτηση του «Ριζοσπάστη» για την προχτεσινή έκθεση του ΟΟΣΑ η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα ανέβηκε στην πρώτη θέση των ιδιωτικών δαπανών Υγείας με 57% επί των συνολικών δαπανών, δρασκελίζοντας ακόμα και τις ΗΠΑ - που μαζί με το Μεξικό κατέχουν τη δεύτερη θέση με 55%! Δεν ξέρει, δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ ότι, με βάση το αναθεωρημένο ΑΕΠ, τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν απ' την τσέπη τους 1.144 ευρώ, απ' τα 2.028 ευρώ της ετήσιας κατά κεφαλήν δαπάνης Υγείας! Ούτε είδε, ούτε άκουσε τίποτε η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως έκαναν πριν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - ότι τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν 128,17 ευρώ το μήνα για υπηρεσίες Υγείας, όπως αποκάλυψε η Στατιστική Υπηρεσία με τους Οικογενειακούς Προϋπολογισμούς 2004/05.

Ξέρουν, όμως, τα λαϊκά στρώματα, που καταβάλλουν το 60% των φορολογικών εσόδων του κράτους με τους επαχθείς έμμεσους φόρους και, ταυτόχρονα, καταβάλλουν και εισφορές για τον κλάδο Υγείας, που ποικίλλουν από Ταμείο σε Ταμείο (Στο ΙΚΑ, λόγου χάρη, οι συνολικές εισφορές Υγείας είναι 7,65% επί του μεροκάματου). Κι αντί για δωρεάν παροχή υπηρεσιών, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι καλούνται στην ώρα της ανάγκης να βάλουν - για τρίτη φορά - και πάλι το χέρι στην τσέπη.

Εν αρχή ην το διαβόητο «χιλιάρικο» στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, που καθιέρωσε το 1991 η - τότε - κυβέρνηση της ΝΔ και μετά από 12 χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το μετέτρεψε σε τρία ευρώ. Είναι οι πληρωμές με ζεστό χρήμα όταν κάποιος πάει εκτάκτως στα επείγοντα τμήματα των νοσοκομείων και δεν εισαχθεί για νοσηλεία. Πληρώνει και στη συνέχεια διεκδικεί το 75% των δαπανών απ' το Ταμείο του. Είναι η συμμετοχή μέχρι και 25% στα φάρμακα. Είναι οι εξ ολοκλήρου πληρωμές απ' τους ανασφάλιστους και τους μετανάστες. Είναι τα απογευματινά χαράτσια στα δημόσια νοσοκομεία από 25 έως 150 ευρώ, ανάλογα με το βαθμό του γιατρού και το είδος των μικροεπεμβάσεων. Είναι οι πληρωμές για τις αποκλειστικές νοσοκόμες γιατί στα δημόσια νοσοκομεία είναι κενές 25.000 οργανικές θέσεις. Ο ασθενής πληρώνει 67,61 ευρώ και παίρνει απ' το Ταμείο του (π.χ., το ΙΚΑ) 30,8 ευρώ τις καθημερινές και 38,50 ευρώ τις αργίες.

Ο κατάλογος των γαλαζοπράσινων διατιμήσεων δεν έχει τελειωμό, χωρίς να υπολογίζονται τα λεγόμενα φακελάκια. Αυτή είναι η κατάληξη της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας και της ασύδοτης επιχειρηματικής δράσης σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο, που υπηρετεί με ευλάβεια ο δικομματισμός. Η τελευταία μελέτη της ICAP έδειξε ότι η μέση αποδοτικότητα των κεφαλαίων στο χώρο της Υγείας εκτινάχτηκε σε 128% την τελευταία τετραετία. Δηλαδή, μέσα σε μια τετραετία οι επιχειρηματίες της Υγείας αποσβήνουν τα κεφάλαιά τους και μετά «δουλεύουν» αποκλειστικά για το κέρδος. Σε επιβεβαίωση ήρθε χτες ο όμιλος «Υγεία», που ανακοίνωσε διθυραμβικά: «Το πρώτο εννεάμηνο του 2007 τα καθαρά κέρδη του ομίλου εκτοξεύτηκαν στα 10,3 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 395%, έναντι 2,1 εκατ. ευρώ το εννεάμηνο του 2006».

«Ταμείο», όμως, πρέπει να κάνουν και τα λαϊκά στρώματα, διεκδικώντας κατάργηση κάθε επιχειρηματικότητας και ενιαίο, δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Οταν η ΕΣΗΕΑ θυμήθηκε το Ασφαλιστικό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χρειάστηκε να φτάσουμε στο παρά πέντε της όποιας νομοθετικής παρέμβασης για το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και να εμπλακούν στη συζήτηση τα Ταμεία των δημοσιογράφων, για να βγάλει η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ έστω και μια ανακοίνωση για το ζήτημα. Και όταν το αποφάσισε, επέλεξε συνειδητά και στην πεπατημένη να οχυρωθεί πίσω από γενικολογίες και ευχολόγια, χωρίς να λέει ούτε λέξη για την ανάγκη ο κλάδος να δώσει με όλους τους άλλους εργαζόμενους και σε ταξική κατεύθυνση τη μάχη της υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων του.

Η ΕΣΗΕΑ, στη χτεσινή της ανακοίνωση, κάνει λόγο για «προκλητικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις σε βάρος των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στον απόηχο του σκανδάλου των ομολόγων», για συρρίκνωση των δικαιωμάτων μέσα από την ενοποίηση των Ταμείων και για «κυβερνητικές επιλογές που επιφέρουν βλαπτικές για τους ασφαλισμένους ανατροπές στο σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων». Εξίσου γαλαντόμα στα λόγια αποδεικνύεται η πλειοψηφία και σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις που πρέπει να προβάλουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Στο διά ταύτα, η τακτική της επιβεβαιώνει ότι η καθήλωση των αγωνιστικών διαθέσεων που έχει επιβάλει στον κλάδο και η χρόνια σύμπλευσή της με την αντιλαϊκή στρατηγική της εκάστοτε κυβέρνησης, ήταν και παραμένουν από τους βασικούς παράγοντες, για τους οποίους οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με μια τέτοια επίθεση. Αυτό είναι το κριτήριο, με το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί η πλειοψηφία και να καταδικαστεί χωρίς περιστροφές η τακτική της.

Με τον Σαρκοζί ή με τους απεργούς;

Δεν κρύβουν την απέχθειά τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία διάφοροι εγχώριοι σχολιαστές και ΜΜΕ, αφήνοντας ταυτόχρονα να διαφανεί η υποστήριξή τους στις αντιασφαλιστικές «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί ο Ν. Σαρκοζί. Ασφαλώς και τους αντιλαμβανόμαστε. Οι αγώνες που δίνουν οι εργαζόμενοι στη Γαλλία για να μην περάσει η κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, είναι αγώνες που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της ΕΕ. Η γαλλική κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνουν κι άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, με την οποία τα πάντα υποτάσσονται στην ανταγωνιστικότητα και την αειφόρο κερδοφορία των μονοπωλίων. Από τη σκοπιά αυτή δεν μπορεί παρά οι εργαζόμενοι όλων των χωρών να βρίσκονται στο πλευρό των απεργών της Γαλλίας, εκφράζοντας με κάθε πρόσφορο τρόπο την αλληλεγγύη τους. Ειδικά, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας έχουν έναν επιπλέον λόγο, ότι δηλαδή την ίδια στιγμή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης, που οδηγεί στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κ.ο.κ.

Διαδικασίες «ελεύθερης αγοράς»

Την ανεξέλεγκτη και ασύδοτη λειτουργία των ιδιωτικών εταιρειών στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, επιβεβαιώνει με τη σειρά της η εταιρεία FORTHNET η οποία, μεταξύ άλλων, παρέχει και υπηρεσίες Ιντερνετ.

Στο συμβόλαιο που συνάπτει με τον πελάτη αναφέρονται οι παροχές και το κόστος τους. Ολα καλά ως εδώ. Ελα, όμως, που η εταιρεία αποφάσισε ξαφνικά να αυξήσει το τιμολόγιό της. Δε θεώρησε, φυσικά, σκόπιμο να ενημερώσει τον πελάτη, ο οποίος το έμαθε όταν άνοιξε το λογαριασμό του. Εσπευσε, λοιπόν, να πληροφορηθεί τηλεφωνικώς για τη σε βάρος του μονομερή αλλαγή των όρων της σύμβασης και να ρωτήσει εάν μπορεί να αποδεσμευτεί από την εταιρεία. Απάντηση δεν έλαβε, αλλά τον προέτρεψαν να στείλει φαξ.

Οντως, το φαξ στάλθηκε στις 12 Οκτώβρη. Ομως μέχρι σήμερα ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Επιχείρησε ξανά μέσω τηλεφώνου ο πελάτης να βγάλει άκρη. Ζήτησε, λοιπόν, να επικοινωνήσει με κάποιον αρμόδιο της εταιρείας. Και ιδού τι του απάντησαν: «Αρμόδιο είναι το τμήμα λογιστηρίου. Δεν υπάρχει τηλέφωνο επικοινωνίας, δεν μπορείτε να τους καλέσετε εσείς. Οταν ενημερωθούν θα σας καλέσουν αυτοί»! Και ο καιρός περνάει. Διαδικασίες και ηθική της «ελεύθερης αγοράς» σε όλο τους το μεγαλείο...

Ασφαλιστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ λέει όμως η κυβερνητική επιτροπή, που συνεδρίασε χτες για το Ασφαλιστικό! Το κίνητρό της - δηλώνει - είναι να «άρει τις αδικίες» ανάμεσα στους ασφαλισμένους, έτσι για να μην... τσακωνόμαστε.

Μόνο που - αν δεν το έχουν παρατηρήσει - υπάρχουν και κάποιες αδικίες ανάμεσα στους ασφαλισμένους και τους εργοδότες. Αυτές σκέπτεται μήπως να τις «άρει»;

Κι αυτές οι τελευταίες αδικίες είναι αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ και αφορούν τις εισφορές των εργαζομένων που είτε «τζογάρονται» και παραδίδονται στους τραπεζίτες είτε γίνονται «αναπτυξιακά κίνητρα» και πάνε στους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τις πολυεθνικές.

Γιατί δεν κάνουν έναν κόπο να ρωτήσουν τους εργαζόμενους αυτής της χώρας τι προτιμούν; Να μοιραστεί η φτώχεια του σημερινού υποχρηματοδοτούμενου συστήματος ασφάλισης ή να μοιραστεί ο πλούτος των κλεμμένων από τα ασφαλιστικά ταμεία;

Δε ρωτάνε όμως, γιατί ξέρουν πολύ καλά τι απάντηση θα πάρουν. Και τότε πάνε περίπατο οι «κοινωνικοί» τους διάλογοι και οι συζητήσεις «κοινωνικών εταίρων», που τόσο πολύ τους αρέσουν.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ του «ποιος θα είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ» περάσαμε στο νέο μεγάλο ερώτημα. «Εχει το ΠΑΣΟΚ ρεύματα ή δεν έχει ρεύματα» κι αν έχει... τι ρεύματα;

Ομως, επειδή δεν μπορεί να βγάλει κάνεις άκρη με το τι έχει, ας εντοπίσουμε το τι δεν έχει. Κι αυτό είναι σίγουρα μια φιλολαϊκή πολιτική, αντίθετη από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, η οποία συνεχίζει στη «ρότα» της κυβέρνησης Σημίτη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετσι, λοιπόν, αφού δεν έχει (και δε θέλει να έχει) κάτι τέτοιο, προφανώς το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους αφήσουμε να βολοδέρνουν και να παρασύρονται στα «ρεύματά» τους, στους μηχανισμούς τους και στα παιγνίδια εσωκομματικής εξουσίας.