Χρειάστηκε να φτάσουμε στο παρά πέντε της όποιας νομοθετικής παρέμβασης για το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και να εμπλακούν στη συζήτηση τα Ταμεία των δημοσιογράφων, για να βγάλει η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ έστω και μια ανακοίνωση για το ζήτημα. Και όταν το αποφάσισε, επέλεξε συνειδητά και στην πεπατημένη να οχυρωθεί πίσω από γενικολογίες και ευχολόγια, χωρίς να λέει ούτε λέξη για την ανάγκη ο κλάδος να δώσει με όλους τους άλλους εργαζόμενους και σε ταξική κατεύθυνση τη μάχη της υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων του.

Η ΕΣΗΕΑ, στη χτεσινή της ανακοίνωση, κάνει λόγο για «προκλητικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις σε βάρος των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στον απόηχο του σκανδάλου των ομολόγων», για συρρίκνωση των δικαιωμάτων μέσα από την ενοποίηση των Ταμείων και για «κυβερνητικές επιλογές που επιφέρουν βλαπτικές για τους ασφαλισμένους ανατροπές στο σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων». Εξίσου γαλαντόμα στα λόγια αποδεικνύεται η πλειοψηφία και σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις που πρέπει να προβάλουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Στο διά ταύτα, η τακτική της επιβεβαιώνει ότι η καθήλωση των αγωνιστικών διαθέσεων που έχει επιβάλει στον κλάδο και η χρόνια σύμπλευσή της με την αντιλαϊκή στρατηγική της εκάστοτε κυβέρνησης, ήταν και παραμένουν από τους βασικούς παράγοντες, για τους οποίους οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με μια τέτοια επίθεση. Αυτό είναι το κριτήριο, με το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί η πλειοψηφία και να καταδικαστεί χωρίς περιστροφές η τακτική της.