Η ταχύτητα με την οποία τα επεισόδια ξέσπασαν και επεκτάθηκαν στο συγκεκριμένο προάστιο, αλλά και σε γειτονικά, είναι απλώς άλλη μια έκφραση της εκρηκτικής κατάστασης που επικρατεί στις υποβαθμισμένες συνοικίες της περιφέρειας των γαλλικών αστικών κέντρων. Κατάσταση που καταγράφηκε ανάγλυφα στην εξέγερση του Νοέμβρη του 2005, μην αφήνοντας περιθώρια αυταπατών ως προς τα ταξικά κοινωνικο - οικονομικά αίτιά της. Ο τότε υπουργός Εσωτερικών Σαρκοζί είχε αποκαλέσει «αποβράσματα» τους νεαρούς των γκέτο.
Σήμερα, ως Πρόεδρος εμφανίζεται προσεκτικότερος στις διατυπώσεις. Σε αυτό, όμως, που ο Σαρκοζί παραμένει συνεπής και δε θα μπορούσε να κάνει αλλιώς είναι στην επισταμένη προσπάθειά του να κρύψει τα πραγματικά αίτια της τεταμένης ατμόσφαιρας. Η αγωνία του, μάλιστα, τώρα ήταν τόσο μεγάλη που έσπευσε να τονίσει ότι «οι χουλιγκανισμοί δε σηματοδοτούν κοινωνική κρίση». Και μόνο η σπουδή του αυτή ...δείχνει πολλά!
Η πλειοδοσία στο λαϊκισμό είναι η γνωστή μέθοδος του ΛΑ.Ο.Σ. Τη μέθοδο αυτή έβγαλε από το μανίκι στη σύνοδο της ΚΕ του κόμματός του ο Γ. Καρατζαφέρης μιλώντας και για το ζήτημα του Ασφαλιστικού. Ετσι δεν είχε κανένα πρόβλημα να πλειοδοτήσει στην αύξηση των συντάξεων. Για 650 ευρώ εθνική σύνταξη μιλάει η ΝΔ; Σε 750 ανεβάζει το «χτύπημα» ο Καρατζαφέρης, λες και είμαστε στο καζίνο. Εδώ όμως υπάρχει μια «λεπτομέρεια». Και η λεπτομέρεια είναι πως ο ΛΑ.Ο.Σ. υιοθετεί την ίδια αντίληψη περί «εθνικής σύνταξης» της ΝΔ και περί «εγγυημένου εισοδήματος» του ΠΑΣΟΚ. Στηρίζει δηλαδή τη λογική των «κατώτερων», των ελάχιστων απαιτήσεων. Ανέξοδα ο ΛΑ.Ο.Σ. υπόσχεται ελεημοσύνη. Μόνο που στο διά ταύτα, μπροστά στην αντιασφαλιστική επίθεση της ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. προσέτρεξε και της έδωσε στήριξη στη Βουλή συμμετέχοντας στο «διάλογο - μαϊμού». Γιατί είπαμε μπορεί κάλλιστα να λαϊκίζουμε και την ίδια στιγμή να δίνουμε χέρι βοήθειας στην αντιασφαλιστική επίθεση. Γιατί η «δουλιά» πρέπει να γίνει...
Για σοβαρή προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση, σε πανελλήνιο επίπεδο, με στόχο την προάσπιση της υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, έκανε λόγο η υφυπουργός Απασχόλησης, Σοφία Καλαντζάκου, μιλώντας στα εγκαίνια του τοπικού παραρτήματος του Ελληνικού Ινστιτούτου για την Υγιεινή και Ασφάλεια των Εργαζομένων, (ΕΛΙΝΥΑΕ), στο Βόλο.
Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δε φείδονται μεγάλων λόγων, ακόμα κι όταν είναι προφανές πως λένε ψέματα. Διότι, είναι πασίγνωστο ότι στη χώρα μας, με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και ελέω της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν υπάρχει καμιά φροντίδα για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλιάς, όπως, άλλωστε αποδεικνύεται και από τα εκατοντάδες εργατικά «ατυχήματα» που γίνονται κάθε χρόνο.
Αλλά, ότι οι εκάστοτε κυβερνώντες δε νοιάζονται για το τι συμβαίνει στους χώρους δουλιάς, αποδεικνύεται κι από επιστημονικές έρευνες. Οπως, π.χ., αυτή που διεξήγαγε η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - δημοσιεύτηκε στον «Ρ» του περασμένου Σαββάτου - που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει ενεργοποιημένο σύστημα αναγγελίας και καταγραφής επαγγελματικών νόσων από τους υγειονομικούς φορείς. Τα στοιχεία σχετικής μελέτης που έγινε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας έδειξαν ότι το 16% των ασθενών που εξετάστηκαν, επί ένα εξάμηνο, έπασχαν από επαγγελματική ασθένεια, ενώ το 55% δήλωσαν ότι στο χώρο της εργασίας τους είναι εκτεθειμένοι σε βλαπτικούς για την υγεία τους παράγοντες...
Τα «συνεταιράκια» ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ στον ΗΛΠΑΠ φοβούνται ακόμα και να ακουστεί κουβέντα για τα σημαντικά προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, όπως είναι το Ασφαλιστικό, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, οι συνθήκες εργασίας και η εντατικοποίηση της δουλιάς, οι αυθαιρεσίες στο Ταμείο Ασφάλισης (ΤΑΠ ΗΛΠΑΠ) κλπ. Τα θέματα αυτά τα έχουν θέσει εγγράφως από καιρό στο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ οι εκπρόσωποι της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» - ΑΕΚ, αλλά η πλειοψηφία ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ «αγρόν ηγόραζε». Κατά την πρόσφατη γενική συνέλευση των εργαζομένων ΗΛΠΑΠ, τα στελέχη της ΔΑΣ - ΑΕΚ ζήτησαν να τεθεί σε ψηφοφορία η συζήτηση των παραπάνω ζητημάτων. Αντί άλλης απάντησης τα «συνεταιράκια» ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ εξαπέλυσαν αποπροσανατολιστική επίθεση με ύβρεις, απειλές και λασπολογία, ακριβώς για να μην πάρουν θέση πάνω στα «καυτά» προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι! Ετσι πορεύεται ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός προς την απεργία στις 12 Δεκέμβρη. Ετσι υπονομεύει τους αγώνες των εργαζόμενων, υπηρετώντας ακριβώς τα συμφέροντα όσων επιβουλεύονται τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
Γιατί ο Γιώργος Αλογοσκούφης φαίνεται να μην το έχει καταλάβει. Αλλιώς, τα κονδύλια του προϋπολογισμού για τις απαραίτητες υποδομές δε θα ήταν μειωμένα το 2008, αλλά αυξημένα.
Οπότε εδώ δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ΄Η ο πρωθυπουργός έχει κακή συνεννόηση με τους υπουργούς του ή η κυβέρνηση μας δουλεύει και για μια ακόμη φορά προσπαθεί να παρουσιάσει με παχιά λόγια ως «φιλολαϊκή» την πολιτική της.
Κι επειδή Καραμανλής και Αλογοσκούφης έχουν αποδείξει πως μπορούν να συνεννοηθούν πολύ καλά όταν το θέλουν, καταλήγουμε χωρίς συζήτηση στη δεύτερη εκδοχή.
ΩΣΤΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων για το Ασφαλιστικό το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου! Εντυπωσιακό. Στηρίζει μήπως και το αίτημα για κατάργηση του νόμου Ρέππα; Του νόμου δηλαδή που η κυβέρνηση θέλει πρώτο - πρώτο να εφαρμόσει;
Φυσικά, δεν μπήκαν στον κόπο να μας διευκρινίσουν το συγκεκριμένο θέμα, όπως και το τι γνώμη έχουν για το νόμο Σιούφα που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και διατηρήθηκε σε όλα τα χρόνια της «πράσινης» διακυβέρνησης.
Μόνο που οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται για να διασφαλίσουν και να διευρύνουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Δεν κινητοποιούνται προκειμένου να επιλέξουν ...τους τρόπους που θα τους τα περικόψουν. Είναι κατά των αντιασφαλιστικών πολιτικών είτε είναι «μπλε» είτε «πράσινοι» ...είτε «γαλαζοπράσινοι».
ΔΕ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ο Βασίλης Μαγγίνας δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αφού - όπως είπε - «επιτελεί άριστα το έργο του». Προφανώς, για κάποιους αυτό αποτελεί ...σημαντική είδηση.
Οχι, πάντως, για εμάς. Γιατί όσοι υπουργοί κι αν αντικατασταθούν, δε σημαίνει ότι αντίστοιχα θα αντικατασταθούν και οι πολιτικές κατευθύνσεις των υπουργείων τους. Αλλαξε τίποτε - για παράδειγμα - με την αντικατάσταση της Μ. Γιαννάκου από τον Ε. Στυλιανίδη στο υπουργείο Παιδείας;