Ποιος είναι ο στόχος τους; Να ...εξυγιάνουν την Ολυμπιακή; Να απαλλάξουν τον ελληνικό λαό από ένα «βαρέλι χωρίς πάτο», όπως με περισσή κομψότητα περιγράφουν την εταιρεία (την οποία κατά τα άλλα θέλουν να «σώσουν»);

Η αλήθεια για το τι σχεδιάζουν είναι γνωστή. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο σύνολο της δημόσιας περιουσίας. Από τη Διώρυγα της Κορίνθου μέχρι τον ΟΤΕ κι από τα στρέμματα του δρυμού της Πάρνηθας που πήγαν υπέρ καζίνο μέχρι τα πετρέλαια που παραδόθηκαν στον Λάτση.

*

Η πολιτική τους μπορεί να περιγραφεί μόνο ως πολιτική ξεπουλήματος. Σε ό,τι αφορά δε το επιχειρούμενο ξεπούλημα της Ολυμπιακής είναι ομολογημένο!

Ας θυμηθούμε μερικές τέτοιες χαρακτηριστικές ομολογίες σχετικά με τους ποιους ευνοεί η επί δεκαετίες ακολουθούμενη γαλαζοπράσινη πολιτική απαξίωσης και σαμποταρίσματος της Ολυμπιακής. Πρόκειται για μια πολιτική που ευνοεί:

• «Τους ανταγωνιστές, οι οποίοι δρουν και μεγαλώνουν από τις αδυναμίες της κρατικής εταιρίας, από την έλλειψη στρατηγικής και ανάπτυξης. Απολαμβάνουν όλα τα προνόμια ευελιξίας δράσεως, που έχουν όλες οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, των οποίων οι μέτοχοι μπορούν και διαπλέκονται, χρηματοδοτούν κόμματα και υποψηφίους και κάθονται στο "ταμείο" για την είσπραξη των ποικίλων ωφελημάτων τους. Εχουν τη δυνατότητα να φθείρουν εκ των έσω την κρατική εταιρία (...)».
• «Επιθυμία τους είναι το κλείσιμο της εταιρίας ή η υπαγωγή της στο άρθρο 46α, δηλαδή "σε εκκαθάριση εν λειτουργία", ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν επιλεκτικά και σε καλή τιμή, περιουσιακά στοιχεία, όπως το σήμα, τη φήμη και πελατεία της κρατικής εταιρίας».

*

Αλήθεια, αυτός που μιλά για «διαπλοκή» με σκοπό τη λεηλασία της Ολυμπιακής είναι κάποιος νοσηρός συνωμοσιολόγος; Ο καταγγέλλων την «εκ των έσω» υπονόμευση της εταιρείας είναι κάποιος παραπληροφορηθείς; Ο ευθέως ομιλών για ανταγωνιστές της «Ολυμπιακής» που «χρηματοδοτούν κόμματα και υποψηφίους» είναι κάποιος άσχετος με τα τεκταινόμενα στην Ολυμπιακή;

Οι παραπάνω τοποθετήσεις ανήκουν στον πρώην πρόεδρο των «Ολυμπιακών Αερογραμμών», τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου, και περιλαμβάνονται σε άρθρα του στον Τύπο που αναδημοσιεύτηκαν και στο «Ρ» (9/9/2005), όταν δηλαδή έγινε το πρώτο επίσημο μνημόσυνο της Ολυμπιακής, με τις τότε δηλώσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Επαναλαμβάνουμε: Οι καταγγελίες έγιναν από κάποιον που βρέθηκε στο τιμόνι της Ολυμπιακής (επομένως κάτι γνωρίζει παραπάνω) και που διορίστηκε στο τιμόνι αυτό από την ίδια την κυβέρνηση...

«... Το 1994 είχα χρηματίσει για τρεις μήνες υπουργός Μεταφορών. Στο διάστημα αυτό ασχολήθηκα κυρίως με την Ο.Α. (...).

Επέστρεψα (σ.σ.: από τις Βρυξέλλες) με το πρόγραμμα εξυγίανσης, θεωρώντας ότι θα έπρεπε να είναι ευτυχείς (σ.σ.: οι εργαζόμενοι στην "Ολυμπιακή") και ότι θα έπρεπε να με ευγνωμονούν. Θα έλεγα ότι έπρεπε να μου είχαν κάνει άγαλμα (...)

(...) άρχισε μια διαπραγμάτευση (σ.σ.: με τους εργαζόμενους) η οποία πήρε εντελώς απίστευτη μορφή. Τα πιο σκανδαλώδη προνόμια επροβάλλοντο ως κεκτημένα και υπήρχε η πλήρης αδιαλλαξία. Πήγα τότε στον Ανδρέα Παπανδρέου, του κατέθεσα μάλιστα και μια επιστολή, και του είπα το εξής απλό: Οτι οι εκπρόσωποι των υπαλλήλων είναι πωρωμένοι! Δηλαδή, ότι έχουν φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο σήψης, ώστε πλέον η εταιρία αυτή να μην έχει κανένα νόημα ως σύνολο ανθρώπων (...)

Του είπα του Ανδρέα Παπανδρέου ότι αυτή η εταιρία δεν είχε καμία ελπίδα. Πρέπει να δοθεί σε έναν ιδιώτη και αυτός να απολύσει όλους τους υπαλλήλους και αργότερα ίσως να προσλάβει μερικούς (...) Αυτοί είναι που καταστρέφουν την εταιρία! (...)

Λοιπόν, δεν πρόκειται ποτέ αυτή η εταιρία να ορθοποδήσει εάν δεν πωληθεί σε ιδιώτη ο οποίος να έχει πλήρη ελευθερία σε σχέση με το προσωπικό της. Χρειάζεται ριζική λύση. Αυτή είναι η άποψή μου...».

*

Ισως δεν υπάρχει τίποτα πιο γλαφυρό από τα παραπάνω για να περιγράψει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ γύρω από το θέμα της Ολυμπιακής.

Της Ολυμπιακής, η οποία - κατά τα ανωτέρω - πρέπει να πωληθεί σε ιδιώτη και κείνος το πρώτο που θα πρέπει να κάνει είναι η απόλυση όλων των εργαζομένων (!), διότι αυτοί (οι εργαζόμενοι) καταστρέφουν την εταιρεία, καθότι «πωρωμένοι» και σε κατάσταση «σήψης»!

Πεντακάθαρες κουβέντες. Προερχόμενες, δε, από έναν εκ των πλέον αρμοδίων να μιλά για «σήψη» και «πώρωση»: Τον πρώην υπουργό Μεταφορών και στυλοβάτη του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο (συνέντευξη στην «Απογευματινή», 5/6/2000).

Οπως με την περίπτωση της πρόσληψης της κόρης του κ. Μαγγίνα στον ΟΤΕ, έτσι και με την υπόθεση των αλλοδαπών που εμφανίζονται να «εργάζονται ανασφάλιστοι» (κατά τον υπουργό «φιλοξενούνται») στο κτήμα του, το Ασφαλιστικό συνιστά ένα τέτοιου μεγέθους πολιτικό πρόβλημα, που δεν προσφέρεται για την υπαγωγή του στη σφαίρα της παραπολιτικής. Ούτε εξαντλείται με την τοποθέτησή του στον αστερισμό των θεμάτων που αφορούν «επί προσωπικού» τον εκάστοτε υπουργό.

Οι εξηγήσεις του κ. Μαγγίνα είναι τέτοιες που, φυσικά, δεν αναιρούν την αναγκαία επισήμανση για τη «γυναίκα του Καίσαρα». Εντούτοις, ειδικά ετούτη την ώρα που με τα προωθούμενα μέτρα τους οι κυβερνήσεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, αποδεικνύουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», θα επιμείνουμε:

Πίσω από το «δέντρο» της υπόθεσης με τους Ινδούς που «φιλοξενεί» ο κ. Μαγγίνας, δε θα πρέπει να εξαντληθεί η συζήτηση για το «δάσος». Και το «δάσος» είναι ότι «είμαστε όλοι ανασφάλιστοι Πακιστανοί (και Ινδοί)».

«Δε θα μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ αν κάποιος άνθρωπος χάσει τη δουλιά του εξαιτίας μου», δήλωσε χτες ο κ. Χατζηδάκης. Βέβαια, στην περίπτωση της «Ολυμπιακής» δε μιλάμε για έναν, αλλά για 8.000 ανθρώπους. Οπότε ο κ. υπουργός θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το θέμα με βάση τη ρήση που λέει ότι «αν ένας άνθρωπος χάσει τη ζωή του είναι έγκλημα, αν τη χάσουν 100 είναι τραγωδία, αλλά αν τη χάσουν χιλιάδες τότε είναι στατιστική». Ισως έτσι διασώσει και τον ύπνο του...