Η Αλ. Παπαρήγα, για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και τις εξελίξεις στο εσωτερικό των κομμάτων κατά τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, δέχτηκε σειρά ερωτήσεων από δημοσιογράφους. Ο διάλογος έχει ως εξής:

-- Δεν ξέρω αν το μεταφέρω σωστά, σε μια συνέντευξη που δώσατε το πρωί στον ALPHA RADIO λέγεται ότι είπατε «κουραμπιέ» τον υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΝ...

-- Εγώ;

-- Γι' αυτό ρωτάω, για να το διευκρινίσετε.

-- Δε συνηθίζω να μιλάω με αυτόν τον τρόπο. Ευτυχώς, η εκπομπή έχει μαγνητοφωνηθεί. Δε συνηθίζω να μιλάω έτσι.

Συζητούσαμε για το αν μπορεί να γίνει συνεργασία με το Συνασπισμό, και είπα το εξής: ότι το σχέδιο προγράμματος του Συνασπισμού που θα συζητηθεί στο Συνέδριο, είναι σαν τον κουραμπιέ, που είναι πασπαλισμένος με ωραία ζάχαρη. Είναι πασπαλισμένο με πάρα πολλά αριστερά συνθήματα και αριστερές φράσεις, αλλά άμα βγάλεις τη ζάχαρη, από μέσα είναι το ζυμάρι, ο κουραμπιές δηλαδή.

Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ούτε πρόσωπα, ούτε τέτοια πράγματα και δε συνηθίζω να υποτιμώ κανέναν. Γιατί το να αποκαλέσεις κάποιον κουραμπιέ, σημαίνει ότι τον υποτιμάς. Εμείς έχουμε διαφωνίες με τα στελέχη του Συνασπισμού. Δεν τους υποτιμούμε.

-- Εγώ πάντως είπα, αν το μεταφέρω σωστά, γιατί μου το μετέφεραν.

-- Ξαναλέω: Δεν υποτιμώ κανένα στέλεχος άλλου κόμματος. Αυτό το λες για κάποιον όταν τον υποτιμάς, δεν του δίνεις καμία σημασία. Αλλο διαφωνώ κι άλλο υποτιμώ.

-- Ο Φώτης Κουβέλης κατηγόρησε το ΠΑΜΕ από τη Θεσσαλονίκη για διασπαστική τακτική, ότι δε συμμετέχει δηλαδή με τις άλλες οργανώσεις σε σχέση με την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Θα ήθελα ένα σχόλιο γι' αυτό.

-- Κατ' αρχήν, θα μπορούσε να απαντήσει πολύ καλύτερα από εμένα το ίδιο το ΠΑΜΕ, αλλά μπορώ να πω κι εγώ ότι αυτό είναι ένα θέμα των διαφωνιών με το Συνασπισμό, δεν είναι κάτι το καινούργιο.

Αλλά να το ξεκαθαρίσω περισσότερο: Τι είναι δηλαδή το εργατικό κίνημα, το αγροτικό κίνημα, το κίνημα των μικρομεσαίων; Είναι αποσπασμένο από τη διαπάλη που γίνεται στο πολιτικό επίπεδο; Εάν η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος ανταποκρινόταν στις υποχρεώσεις της, δε φαντάζομαι να υπήρχε καμία διάθεση, κάποιες Ομοσπονδίες ή κάποια Εργατικά Κέντρα να κάνουν και μια ιδιαίτερη συσπείρωση μέσα στις δομές του κινήματος. Αυτό γίνεται διότι οι ηγεσίες δεν ανταποκρίνονται.

Να σας πω και κάτι άλλο; Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν ξεχωριστές Ομοσπονδίες, όχι μέσα στις δομές ενός κινήματος των Σωματείων κλπ., υπάρχουν ξεχωριστές Ομοσπονδίες. Γιατί τα στελέχη του Συνασπισμού δεν κατηγορούν τις δυνάμεις που συμμαχούν, στη Γαλλία, ή στην Ισπανία, ή στην Πορτογαλία, ή κι αλλού; Γιατί; Θα μου πείτε, σας αρέσει αυτό; Οχι, δε μας αρέσει. Εμείς θα θέλαμε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που από πάνω μέχρι κάτω θα ήταν ενιαίο, ενωμένο και θα ανταποκρινόταν στις ανάγκες που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Αλλά αφού δεν είναι έτσι, τι θα κάνουμε δηλαδή, τι θα γίνει;

-- Πιστεύετε ότι συνδέονται τα σενάρια που ακούγονται περί δημιουργίας νέου κόμματος, περί μεταφοράς από το δικομματικό στο διπολικό σύστημα συνεργασιών, με τα σκάνδαλα και τη φημολογία;

-- Ξέρετε κάτι; Οταν υπάρχει ένα πρόβλημα - και υπάρχει ένα πρόβλημα - πέρα από τις κασέτες, που εν πάση περιπτώσει, εμπλέκονται στην πολιτική, υπάρχει το ζήτημα της διαχείρισης των κονδυλίων από το υπουργείο Πολιτισμού, «αποχαρακτηρισμοί» κλπ.

Οταν υπάρχει ένα ζήτημα, καταρχήν δεν μπορείς να πεις ότι είναι τεχνητό. Βεβαίως, μπορεί να αξιοποιηθεί και για άλλες εξελίξεις, καθόλου απίθανο. Και τώρα όλοι πονηρευόμαστε, με τι άλλο συνδέεται. Και αν από την αρχή δε συνδέεται, μπορεί να αξιοποιηθεί στην πορεία. Αυτό είναι το ζήτημα.

Εδώ μπαίνει κι ένα άλλο θέμα που μας απασχολεί ως κόμμα: Πώς - και είναι δύσκολο - να ασκηθεί ο κοινοβουλευτικός καταρχήν ή ο λαϊκός έλεγχος πάνω σε αυτά τα πράγματα. Και να μην περιμένουμε μια ροζ κασέτα ή μια αυτοκτονία, απόπειρα αυτοκτονίας, για να τα μαθαίνουμε.

Εγώ θα συμφωνήσω, άκουσα τον Αντώνη Σκυλλάκο προχτές στη ΝΕΤ, που έφερε μια σειρά παραδείγματα για τις δυσκολίες που έχει ένας τέτοιος έλεγχος, τη θέλησή μας για έλεγχο, αλλά και την απαισιόδοξη στάση μας απέναντι στο τι μπορεί να βγει από τον έλεγχο.

Ειλικρινά σας λέω, εμείς θέλουμε και φιλοδοξούμε να τα βγάζουν αυτά στη φόρα. Αλλά δεν είναι εύκολο, γιατί είναι νομότυπα πολλά πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι επί της ουσίας νόμιμα. Δεν είναι εύκολο να τα ελέγξεις.

Να πάρουμε τώρα έναν κατάλογο, όλα τα υπουργεία έχουν τις λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις, πρέπει να πάνε να ψάξουν αν είναι «μαϊμού» ή δεν είναι «μαϊμού», αν αυτά τα χρήματα που πήραν τα χρησιμοποίησαν. Θα σας πω ένα παράδειγμα, παίρνουν χρήματα μη κυβερνητικές οργανώσεις για έργα στο εξωτερικό, για να βοηθήσουν μια περιοχή της Αφρικής να έχει νερό, η άλλη περιοχή να φτιάξει ένα σχολείο.

Τι να κάνει το ΚΚΕ δηλαδή; Να πηγαίνουμε στις ξένες χώρες και να ελέγχουμε αν έγινε η υδροδότηση; Θέληση έχουμε, να βγαίνουν αυτά τα πράγματα με έναν πιο ομαλό τρόπο και πιο σοβαρό, αλλά δεν είναι εύκολο.

-- Είναι μέσα στις προθέσεις σας να αξιοποιήσετε με κάποιον τρόπο και εσείς αυτή την καινούργια τεχνολογία, όπως προχτές ο κ. Τσίπρας;

-- Συντονιστής: Η συντρόφισσα Παπαρήγα έχει δώσει πριν από ένα χρόνο συνέντευξη στους bloggers.

-- Δεν τη διαφημίσαμε. Δεν κάνουμε διαφήμιση. Ως κόμμα έχουμε αποδείξει ότι όχι απλώς έχουμε ροπή, αλλά μας ενδιαφέρουν οι νέες τεχνολογίες. Μην ξεχνάτε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν το κόμμα που πρώτο έφτιαξε site.

Και πρέπει να σας πω, εγώ θυμάμαι στη δεκαετία του '80 όταν οργανώναμε εδώ με ηλεκτρονικούς υπολογιστές τα γραφεία μας, μας έκαναν μαθήματα για το πώς να χειριζόμαστε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Δηλαδή μια τέτοια τάση έχουμε.

Μάλιστα, έχουμε και ειδική ομάδα δουλιάς που ήδη, να σας πω την αλήθεια, έχει φέρει και μία πρόταση - αυτό ανεξάρτητα, έγινε προ Τσίπρα, όχι ότι είναι κακό να αξιοποιείς την πείρα άλλων, δεν την έχουμε ακόμα συζητήσει - για ουσιαστική βελτίωση, ας πούμε, της παρέμβασής μας σε αυτά.

Ολα τα μέσα θα τα χρησιμοποιήσουμε. Να σας πω και κάτι άλλο. Αυτά όλα είναι απολύτως χρήσιμα. Ομως, εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε να σηκωθεί ο κόσμος από τον καναπέ. Δηλαδή, δε θα συμφωνήσω με ορισμένους bloggers που έχω ακούσει ότι τώρα πια πρέπει να σταματήσουν οι διαδηλώσεις κλπ. και να στέλνουμε μηνύματα με αυτό τον τρόπο. Οχι. Και με αυτό τον τρόπο «ναι». «Και» με αυτόν τον τρόπο. Αλλά όχι μόνο με αυτόν.

Και οι διαδηλώσεις χρειάζονται και οι καταλήψεις χρειάζονται. Βεβαίως όλα μελετημένα, στην κατάλληλη στιγμή, εν πάση περιπτώσει όλα θέλουν μια σωστή χρήση, αλλά δε θα συμφωνήσουμε στην υποκατάσταση της οργανωμένης δράσης.

-- Εκτιμάτε ότι η άνοδος της νέας γενιάς στην ηγεσία του Συνασπισμού μπορεί να ενεργήσει ως ντόμινο και να αναδειχτούν πολιτικοί της νέας γενιάς και στα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα; Και ειδικότερα, είναι πιθανό αυτό να συμβεί και στο ΚΚΕ, το δικό σας κόμμα;

-- Δεν έχουμε καμία επιφύλαξη, ως κόμμα, στην ανανέωση και την ηλικιακή. Ούτε συζήτηση, και μάλιστα εμείς είμαστε ένα κόμμα 90 χρόνων, άρα έχουμε πολύ περισσότερη πείρα από αυτά, δεν είμαστε τώρα νεότευκτοι. Αναμφισβήτητα, για να εξασφαλιστεί η συνέχεια ενός κόμματος, η σκυτάλη από τη μια γενιά στην άλλη, για να υπάρχει διαδοχικότητα στην πείρα, που είναι πολύ μεγάλο πράγμα - κι εμείς έχουμε 90 χρόνια διαδοχικής πείρας, είναι μεγάλο όπλο για το κόμμα - αυτό περιλαμβάνει βεβαίως και την ηλικιακή ανανέωση. Δεν μπορεί να πεθάνουμε όλοι και να έρθουν οι νεότεροι, αυτό πρέπει να γίνεται με μια κανονική ροή.

Να σας πω και κάτι άλλο, έχουμε και μία εμπειρία. Πολλές φορές οι νέοι άνθρωποι σε ηλικία - όχι όλοι οι νέοι, όπως δεν ισχύει και το όλοι οι παλιοί - διά της ανάληψης ευθυνών εξελίσσονται, άλλοι μπορεί να θέλουν μια περισσότερη προεργασία, εξαρτάται.

Μη νομίζετε, δηλαδή, ότι μας στριμώχνετε σε αυτό το θέμα επειδή έχουμε κάποια ηλικία. Ούτε κόμπλεξ έχουμε με την ηλικία ούτε τίποτε. Βεβαίως και η νέα γενιά πρέπει έγκαιρα να παίρνει ευθύνες.

Ομως, εδώ θέλω να πω ένα ζήτημα. Γιατί θα ψηφίσει ο άλλος ΚΚΕ; Επειδή έχει ας πούμε μια Κεντρική Επιτροπή, ένα Πολιτικό Γραφείο, έναν Γραμματέα που είναι πολύ νέος ή πολύ νέα; Αυτό θα είναι το στοιχείο που η νεολαία θα εμπιστευτεί ειδικά το ΚΚΕ;

Κοιτάξτε, στα άλλα κόμματα μπορεί να παίξει ρόλο, δεν το αποκλείω. Ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στο Συνασπισμό, που είναι και συγγενικά κόμματα, μπορεί να παίξει ρόλο, αλλά αυτός ή αυτή που θα ψηφίσει το ΚΚΕ, δε θα το ψηφίσει ούτε για την Αλέκα, ούτε για τον Μαΐλη, ούτε για τον Χαλβατζή ούτε τίποτα, θα το ψηφίσει γιατί είναι ΚΚΕ. Επομένως, είναι άλλο πράγμα.

Βεβαίως, «ναι» στην ηλικιακή ανανέωση του Κόμματος. Αυτό το γράφουμε και στις αποφάσεις. Οχι ως στοιχείο προσεταιρισμού της νεολαίας, αλλά ως στοιχείο συνέχειας του Κόμματος. Κι εδώ να σας πω: Το ΚΚΕ, είναι και γωνία λίγο το μαγαζί όπως ξέρετε, δεν έχει την ανοχή του πολιτικού συστήματος, άρα πρέπει να περάσεις περισσότερα χαντάκια για να έρθεις και δεν αρκεί το νεανικό στιλ. Το κυριότερο: Εμάς μας ενδιαφέρει η νεολαία να προετοιμάζεται από τώρα για σκληρή σύγκρουση και αναμέτρηση, για την επίλυση των προβλημάτων της. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, ισχύει και για όλη την Ευρώπη. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Επομένως, εμείς μιλάμε στη νεολαία με τη γλώσσα της αλήθειας, είμαστε, ξαναλέω, υπέρ της ανανέωσης, κανένας δεν αισθάνεται μόνιμος. Την ηλικία μας την ξέρουμε, την ταυτότητά μας δεν την ξεχνάμε, αλλά ειλικρινά δε μου αρέσει να συζητιέται σε αντιδιαστολή με ένα άλλο κόμμα, που είναι και διαφορετικό.