Συμμάχους έτοιμους «να πολεμήσουν και να πεθάνουν» ζήτησε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, στη διάρκεια των εργασιών της διήμερης άτυπης συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, που ξεκίνησε χτες στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Οι αιχμές του αυτές απευθύνονται σε όσους από τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους εμφανίζονται απρόθυμοι να μπουν πιο ενεργά στον πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη για τον πλήρη έλεγχο του Αφγανιστάν.

Την ίδια ώρα η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις, στη διάρκεια της πτήσης της προς το Αφγανιστάν μαζί με τον Βρετανό ομόλογό της, έκανε άλλη έκκληση προς τους απρόθυμους συμμάχους. «Ειλικρινά ελπίζω, είπε, ότι θα υπάρξη μεγαλύτερη συνεισφορά», ενώ ο γγ του Χουπ Σέφερ, κινδυνολόγησε πως μία αποτυχία της αποστολής της συμμαχίας στο Αφγανιστάν μπορεί να έχει αποτέλεσμα τρομοκρατικές επιθέσεις σε δυτικές χώρες. «Εάν, είπε, δεν αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία στο Αφγανιστάν, οι συνέπειες θα γίνουν αισθητές όχι μόνο στην περιοχή, αλλά επίσης στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες και το Αμστερνταμ».

Η σύνοδος που πραγματοποιείται στο Βίλνιους είναι προπαρασκευαστική της προγραμματισμένης για τις 2 με 4 Απρίλη 2008 διάσκεψης κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, εκτός από το θέμα του Αφγανιστάν, είναι και οι σχέσεις του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και την Ουκρανία αλλά και η ΝΑΤΟϊκή παρουσία στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου. Ωστόσο, εκτιμάται ότι τα θέματα αυτά, αναμένεται να επισκιάσει η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ των χωρών μελών για τη συμμετοχή της κάθε χώρας στη δύναμη κατοχής του Αφγανιστάν, όπου σήμερα εδρεύουν 43.000 στρατιώτες της Πολυεθνικής Ειρηνευτικής Δύναμης (ISAF). Οι δυνάμεις αυτές έχουν εμπλακεί σε σφοδρές μάχες στις νότιες επαρχίες της χώρας, όπου Καναδοί, Αμερικανοί και Βρετανοί στρατιώτες βρίσκονται αντιμέτωποι με μαχητές των Ταλιμπάν.

Από την πλευρά του Ελληνα υπουργού Εθνικής Αμυνας Ε. Μεϊμαράκη, ο οποίος συμμετέχει στις εργασίες της άτυπης συνόδου του ΝΑΤΟ, εκφράστηκε χτες η ευθυγράμμιση της ελληνικής κυβέρνησης με τις βασικές ιμπεριαλιστικές κατευθύνσεις και σχεδιασμούς. Στην παρέμβασή του για το Αφγανιστάν ανέφερε ότι η Ελλάδα προσεγγίζει με ενδιαφέρον το προτεινόμενο από το Διεθνές Επιτελείο στρατηγικό πολιτικό-στρατιωτικό σχέδιο για το Αφγανιστάν, επισημαίνοντας ότι «το σχέδιο αυτό, θα πρέπει να κινείται στις γραμμές του ισχύοντος επιχειρησιακού σχεδίου της ISAF και ευελπιστούμε ότι θα συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση της κατάστασης».

Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, ο Ε. Μεϊμαράκης, είπε ότι η Ελλάδα «ως γειτονική χώρα, έχει εύλογο και άμεσο ενδιαφέρον στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου και η όποια εξέλιξη θα πρέπει να εγγυάται τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Επίσης, ζήτησε να συνεχιστεί η παρουσία της ΝΑΤΟϊκής δύναμης KFOR, επισημαίνοντας ότι «η εμπλοκή του ΝΑΤΟ πρέπει να διατηρηθεί στο σημερινό υψηλό επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας». Επανέλαβε δε, ότι η Ελλάδα προτίθεται να διατηρήσει τις στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή.

Ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται την Κυριακή το 5ο Συνέδριο του Συνασπισμού. Τις εργασίες του συνεδρίου άνοιξε με ομιλία του ο Ν. Χουντής, απερχόμενος γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Α. Αλαβάνος, απερχόμενος πρόεδρος του ΣΥΝ, ο οποίος στην ομιλία του βάδισε στην πεπατημένη του αντιδικομματικού εντυπωσιασμού. Εδωσε διαπιστευτήρια προς πολλούς αποδέκτες με όσα είπε, ενώ έκδηλη ήταν η αγωνία του για ένα πιο ουσιαστικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα κατά την (πιθανή) μεταμφίεσή του από δικομματισμό σε διπολισμό.

Ο ομιλητής υποστήριξε ότι «η δύναμη που μπορεί να αντιταχθεί στη ΝΔ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ» και πως «η ελπίδα απέναντι σε μια επιθετική κυβέρνηση (...) είναι η κριτική μας στη δεξιά και οι θέσεις μας». Επέλεξε βέβαια να αφήσει στην άκρη την υποστήριξη των αντιδραστικών πολιτικών της ΕΕ και την προσήλωση στις αρχές της, από όπου και πηγάζουν οι αναδιαρθρώσεις στην Εργασία και την Ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία. Αντιθέτως, υποστήριξε πως ο ΣΥΝ είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, η φωνή όλων όσων πλήττονται από το «νεοφιλελευθερισμό» και αποθέωσε την «ήττα της δικομματικής συναίνεσης στη συνταγματική αναθεώρηση», τον ελιγμό δηλαδή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Ξεκαθάρισε ακόμα ότι «εμείς δεν ταυτίζουμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ», «σεβόμαστε το ΠΑΣΟΚ και την ιστορία του». Αλλωστε, από νωρίς εξήγησε ότι κάνουμε «αντιπολίτευση στη ΝΔ που είναι κυβέρνηση και όχι στο ΠΑΣΟΚ», επιχειρώντας να αθωώσει την αντιδραστική πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ο Αλ. Αλαβάνος σημείωσε πως στόχος του Συνασπισμού είναι «να ανατρέψουμε το σύστημα του δικομματισμού» - άχνα δεν έβγαλε για την πολιτική του - «και να οικοδομήσουμε μια νέα πλειοψηφία», «για μια κυβέρνηση με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς». Υπονόησε έτσι ότι πραγματικός στόχος είναι να «αλλάξει ο Μανωλιός» και να έχει ο ΣΥΝ ένα μεγαλύτερο ρόλο στο - μετά το δικομματισμό - διπολικό πολιτικό σύστημα.

Οι εργασίες συνεχίζονται σήμερα με ομιλίες των συνέδρων.

«Πιστεύουμε ότι στην Αριστερά αξίζει η ενότητα. Αξίζει ένας πολύ πιο σημαντικός ρόλος από τις παρελθοντολογικές αντιπαραθέσεις. Βάζουμε τέλος σε αυτό ως στοιχείο της δημόσιας ταυτότητάς μας», ανέφερε σε κάποιο σημείο της ομιλίας του ο Α. Αλαβάνος. Οι εργαζόμενοι, πάντως, και τα άλλα λαϊκά στρώματα μόνο σύγχυση και τελικά απογοήτευση θα εισέπρατταν από μια ενότητα κάποιων που προσπαθούν να «νοικοκυρέψουν» τον καπιταλισμό και κάποιων που αγωνίζονται για να τον ανατρέψουν. Και αν εκεί στον ΣΥΝ δεν τους πολυνοιάζει, οι κομμουνιστές δεν πρόκειται να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να σπείρουν ψευδαισθήσεις ότι μια τέτοια ενότητα, πρόκειται να λειτουργήσει προς το συμφέρον τους. Αλλωστε, η λαϊκή εξουσία, η μόνη που μπορεί να λύσει τα σύγχρονα λαϊκά προβλήματα - και που σαν έννοια την έχουν διαγράψει από τις ομιλίες τους και τα τεφτέρια τους οι φωστήρες του ΣΥΝ - μόνο με ενότητα όλων όσοι έχουν συμφέρον από την ανατροπή του καπιταλισμού και παλεύουν γι' αυτήν, μπορεί να επιτευχθεί.

«Ας ηττηθούμε, σύντροφοι, στο ρόλο του εισαγγελέα, στο ρόλο του αναμάρτητου, του παντογνώστη, της Ιεράς Συνόδου του σοσιαλισμού. Και ας είμαστε νικητές, στο μήνυμα της ενότητας», τόνισε ο ομιλητής, φορτώνοντας εμμέσως - πλην σαφώς - όλους τους παραπάνω ρόλους στο ΚΚΕ. Να του θυμίσουμε ότι τέτοια ορολογία χρησιμοποίησαν στα ενενήντα χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ - δράσης τεράστιων θυσιών και αγώνων για τα δίκια των εργαζομένων και του λαού μας - οι χειρότεροι εχθροί του; Η' να του θυμίσουμε ότι η κοσμογονία και η δημοκρατία που επαγγέλλονταν ως αποτέλεσμα των ανατροπών οι οπορτουνιστές μαζί με τους αστούς, τους διέψευσαν; Τι αξία θα είχε άραγε; Η αφερεγγυότητα και η υποκρισία σ' όλο της το μεγαλείο.

Και πώς απάντησε στην άρνηση του ΚΚΕ να συμβάλει σε μια λάιτ ενότητα με φλου στόχους; «Ενας είναι ο εχθρός ο καπιταλισμός». Και δεν ντράπηκε με αυτή την απροκάλυπτη υποκρισία. Αυτό το σύνθημα είχαν άραγε στο νου τους όταν ψήφιζαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ, μαζί με όλο το πολιτικό προσωπικό του ευρωπαϊκού καπιταλισμού; Αυτό σκέπτονταν όταν αποδέχονταν την αναγκαιότητα κάποιας ευρωσυνθήκης για να στηριχτεί το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό οικοδόμημα; `Η μήπως τον καπιταλισμό χτυπούσαν όταν αποδέχονταν το, προωθούμενο από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ, σχέδιο Ανάν;

***

Ενα τελευταίο από την ομιλία του Αλ. Αλαβάνου: «Η μεταδικτατορική διαίρεση της αριστεράς ενίσχυσε αυτές τις τάσεις. Κάποιες φορές επιλογές της, όπως το 1989 δημιούργησαν μεγάλα χάσματα με μεγάλο μέρος του προοδευτικού χώρου που είχε κάνει σοσιαλιστικές επιλογές και διατηρούσε ακόμη ελπίδες». Εντάξει. Στη Χαριλάου Τρικούπη το έλαβαν το μήνυμα. Μάλλον πέρασε στις εξετάσεις του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Αλαβάνος. Οσο για όλα τα άλλα, τα φανφαρόνικα σε βάρος του ΠΑΣΟΚ, που είπε σε άλλα σημεία της ομιλίας του ε, αυτά ήταν για το θεαθήναι...