«Πιστεύουμε ότι στην Αριστερά αξίζει η ενότητα. Αξίζει ένας πολύ πιο σημαντικός ρόλος από τις παρελθοντολογικές αντιπαραθέσεις. Βάζουμε τέλος σε αυτό ως στοιχείο της δημόσιας ταυτότητάς μας», ανέφερε σε κάποιο σημείο της ομιλίας του ο Α. Αλαβάνος. Οι εργαζόμενοι, πάντως, και τα άλλα λαϊκά στρώματα μόνο σύγχυση και τελικά απογοήτευση θα εισέπρατταν από μια ενότητα κάποιων που προσπαθούν να «νοικοκυρέψουν» τον καπιταλισμό και κάποιων που αγωνίζονται για να τον ανατρέψουν. Και αν εκεί στον ΣΥΝ δεν τους πολυνοιάζει, οι κομμουνιστές δεν πρόκειται να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να σπείρουν ψευδαισθήσεις ότι μια τέτοια ενότητα, πρόκειται να λειτουργήσει προς το συμφέρον τους. Αλλωστε, η λαϊκή εξουσία, η μόνη που μπορεί να λύσει τα σύγχρονα λαϊκά προβλήματα - και που σαν έννοια την έχουν διαγράψει από τις ομιλίες τους και τα τεφτέρια τους οι φωστήρες του ΣΥΝ - μόνο με ενότητα όλων όσοι έχουν συμφέρον από την ανατροπή του καπιταλισμού και παλεύουν γι' αυτήν, μπορεί να επιτευχθεί.

«Ας ηττηθούμε, σύντροφοι, στο ρόλο του εισαγγελέα, στο ρόλο του αναμάρτητου, του παντογνώστη, της Ιεράς Συνόδου του σοσιαλισμού. Και ας είμαστε νικητές, στο μήνυμα της ενότητας», τόνισε ο ομιλητής, φορτώνοντας εμμέσως - πλην σαφώς - όλους τους παραπάνω ρόλους στο ΚΚΕ. Να του θυμίσουμε ότι τέτοια ορολογία χρησιμοποίησαν στα ενενήντα χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ - δράσης τεράστιων θυσιών και αγώνων για τα δίκια των εργαζομένων και του λαού μας - οι χειρότεροι εχθροί του; Η' να του θυμίσουμε ότι η κοσμογονία και η δημοκρατία που επαγγέλλονταν ως αποτέλεσμα των ανατροπών οι οπορτουνιστές μαζί με τους αστούς, τους διέψευσαν; Τι αξία θα είχε άραγε; Η αφερεγγυότητα και η υποκρισία σ' όλο της το μεγαλείο.

Και πώς απάντησε στην άρνηση του ΚΚΕ να συμβάλει σε μια λάιτ ενότητα με φλου στόχους; «Ενας είναι ο εχθρός ο καπιταλισμός». Και δεν ντράπηκε με αυτή την απροκάλυπτη υποκρισία. Αυτό το σύνθημα είχαν άραγε στο νου τους όταν ψήφιζαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ, μαζί με όλο το πολιτικό προσωπικό του ευρωπαϊκού καπιταλισμού; Αυτό σκέπτονταν όταν αποδέχονταν την αναγκαιότητα κάποιας ευρωσυνθήκης για να στηριχτεί το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό οικοδόμημα; `Η μήπως τον καπιταλισμό χτυπούσαν όταν αποδέχονταν το, προωθούμενο από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ, σχέδιο Ανάν;

***

Ενα τελευταίο από την ομιλία του Αλ. Αλαβάνου: «Η μεταδικτατορική διαίρεση της αριστεράς ενίσχυσε αυτές τις τάσεις. Κάποιες φορές επιλογές της, όπως το 1989 δημιούργησαν μεγάλα χάσματα με μεγάλο μέρος του προοδευτικού χώρου που είχε κάνει σοσιαλιστικές επιλογές και διατηρούσε ακόμη ελπίδες». Εντάξει. Στη Χαριλάου Τρικούπη το έλαβαν το μήνυμα. Μάλλον πέρασε στις εξετάσεις του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Αλαβάνος. Οσο για όλα τα άλλα, τα φανφαρόνικα σε βάρος του ΠΑΣΟΚ, που είπε σε άλλα σημεία της ομιλίας του ε, αυτά ήταν για το θεαθήναι...