ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 27 Απρίλη 2000
Σελ. /28
Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει

Μετά τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τις σχετικές διαβεβαιώσεις του από το βήμα της Βουλής - κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων - για παραπέρα ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, ήρθε προχτές ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας να καλέσει την κυβέρνηση να προχωρήσει ακόμα πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά στο δρόμο που έχει ήδη επιλέξει... Δηλαδή, στη δραστική επέκταση της μερικής απασχόλησης, στην πλήρη αποδιοργάνωση του χρόνου εργασίας, στο χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ώστε να βγει από τη μέση κάθε «αντικίνητρο» στην αγορά της εργασίας! Στην ίδια κατεύθυνση ο ΣΕΒ (όπως δήλωναν χτες στελέχη του) απαιτεί την τροποποίηση και αυτού ακόμα του αντεργατικού νομοθετικού τερατουργήματος (ν.2639/98) και να βγει από τη μέση η προϋπόθεση της «σύμφωνης γνώμης» των εργαζομένων για την κατάργηση του οχτάωρου και την επιβολή της «συνολικής διευθέτησης» του χρόνου εργασίας!

Και η κυβέρνηση; «Απαιτείται διαρκής αναπροσαρμογή των εργασιακών σχέσεων», δήλωσε χτες, μιλώντας στον «Φλας» ένας εκ των αρχιερέων του εργασιακού μεσαίωνα, ο υφυπουργός Εργασίας Χ. Πρωτόπαππας. Το μέλλον ξεκίνησε δηλαδή...

Από «νάνος», «μεγάλος»...

Από «πολιτικός νάνος», «μεγάλος τιμονιέρης στο καράβι που λέγεται Ελλάς», έγινε ο πρωθυπουργός, κατά τον βουλευτή του κόμματός του Μαγκούφη, ο οποίος - για να ξέρετε με ποιον έχετε να κάνετε - «επιλέγει τη σοσιαλιστική συνιστώσα του εκσυγχρονισμού»...

Η πρώτη δήλωση του βουλευτή για τον πρωθυπουργό είχε γίνει πριν πέντε περίπου χρόνια κατά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που εξέλεξε τον Κ. Σημίτη πρόεδρο, η δεύτερη χτες στην εφημερίδα «Εθνος»...

Στο μεταξύ, η πρώτη δήλωση (περί «νάνου») είχε στοιχίσει «μια τετραετία λιγότερης προσφοράς» για τον κ. Μαγκούφη, δηλαδή είχε μαγκουφέψει, χωρίς αυτόν, η Βουλή για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αλλά επανήλθε δριμύτερος και... ωριμότερος.

Από τον... ουρανό έπεσε;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το σύστημα είναι αλλοιωμένο. Είναι ένα σύστημα που εξυπηρετεί παρέες, φίλους και πελάτες. Οι υπόλοιποι είναι σαν να μην υπάρχουν. Οι άγνωστοι, εκείνοι που πάνε στο νοσοκομείο μη έχοντας ούτε ένα γνωστό, έστω μια νοσοκόμα, δεν έχουν τύχη. Θα ταλαιπωρηθούν, θα μείνουν παραμελημένοι, δε θα έχουν την απαιτούμενη φροντίδα, μπορεί και να πεθάνουν, αν η κατάσταση της υγείας τους είναι τέτοια, που δεν επιδέχεται καθυστερήσεις και απαιτεί γρήγορες αποφάσεις, επεμβάσεις και συγκεκριμένες ενέργειες».

Οι παραπάνω διαπιστώσεις ανήκουν στον υπουργό Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλο και τις διατύπωσε, μετά την προχτεσινή επίσκεψή του στα νοσοκομεία Ιπποκράτειο, Ευαγγελισμό και Λαϊκό. Και δε λέμε, αν αφαιρεθεί μια απολυτότητα και υπερβολή, που αδικεί πολλούς εργαζομένους στα δημόσια νοσοκομεία, καθώς προσφέρουν με αυτοθυσία, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, οι διαπιστώσεις είναι βασικά σωστές. Τώρα, όμως, γνώρισε την κατάσταση αυτή ο Αλ. Παπαδόπουλος; Από τον ουρανό έπεσε..; Επρεπε, δηλαδή, να γίνει υπουργός Υγείας και να κάνει περιοδεία σε κάποια νοσοκομεία, για να διαπιστώσει όσα γνωρίζουν όλοι οι Ελληνες κι έχουν γραφτεί επανειλημμένα στον Τύπο;

Θέσφατα

Τίποτε δεν είναι θέσφατο για τον υπουργό Υγείας Αλ. Παπαδόπουλο, όσον αφορά το νομικό καθεστώς και τις εργασιακές σχέσεις στα δημόσια νοσοκομεία, στο όνομα της δήθεν μεταρρύθμισης του ΕΣΥ.

Ετσι γίνεται πριν από κάθε επίθεση. Προετοιμάζεις πρώτα το έδαφος στιγματίζοντας το στόχο και στηριζόμενος σε... θέσφατα - δηλαδή σε υπαρκτά προβλήματα, που δημιούργησε η πολιτική σου.

Λόγου χάρη, το βράδυ της Δευτέρας που πήγε ο υπουργός Υγείας στον «Ευαγγελισμό» και δε βρήκε καμιά νοσηλεύτρια στα εξωτερικά ιατρεία, αυτό δεν ήταν θέσφατο για τον Αλ. Παπαδόπουλο; Δεν ήξερε δηλαδή ότι οι 600 κενές οργανικές θέσεις του «Ευαγγελισμού» είναι αποτέλεσμα της στυγνής οικονομικής πολιτικής που σχεδίασε και ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών;

Κι ύστερα πώς ζητούσε να βρεθεί νοσηλεύτρια για τα εξωτερικά ιατρεία, όταν η μοναδική νοσηλεύτρια ακολούθησε ασθενή στα επείγοντα;

Ασχημο ποδαρικό

Ασχημη ήταν χτες η πρώτη συνάντηση του υπουργού Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου με τους υγειονομικούς συντάκτες. Προχτές επισκέφτηκε τρία νοσοκομεία, χωρίς να συνοδεύεται από δημοσιογράφους, αλλά η χτεσινή «Καθημερινή» είχε σχετικό ρεπορτάζ, με την υπογραφή του διευθυντή της εφημερίδας και όπου περιλαμβάνονταν και δηλώσεις του υπουργού.

Αναμενόμενο ήταν να διαμαρτυρηθούν εντονότατα οι συντάκτες του υπουργείου Υγείας, για την επιλεκτική ενημέρωση και - μετά από αρκετή συζήτηση - ο υπουργός αποφάσισε να γίνεται ενημέρωση των συντακτών κάθε Τετάρτη.

Ιδωμεν, εάν θα τηρηθεί η δέσμευση.

«Θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία του κόμματος», δήλωσε, μετά τη συνάντηση που είχε με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, ο Ε. Γιαννόπουλος. Η πληροφορία, που λέει ότι ο Κ. Σκανδαλίδης μονολογούσε μετά τη συνομιλία ότι «τον ξεφορτώθηκε ο Σημίτης και τον φορτώθηκα εγώ», δεν έγινε δυνατό να διασταυρωθεί...


Συμμαθητές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΕΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ προβολής και... πολιτικής επιβίωσης φαίνεται ότι βρήκε ο δήμαρχος Αθηναίων, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος αποφάσισε να γίνει το πρόσωπο γύρω από το οποίο θα κινηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004.

Γιατί βέβαια δε φανταζόμαστε ότι θέλει να πιστέψουμε πως συναντήθηκε χτες με τον Σκανδαλίδη, επειδή ο τελευταίος είναι βουλευτής Αθηνών και ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της πρωτεύουσας ή επειδή υπήρξαν συμμαθητές.

Βέβαια, όπως θα έχετε καταλάβει, αυτή η υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων μάλλον έχει πολύ παρασκήνιο κι ίσως η κυβέρνηση αποφάσισε να αρχίσει τη μετάθεση σιγά σιγά από πάνω της κάποιων ευθυνών, οπότε βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο.

Δώσε στον Αβραμόπουλο πανηγύρια κι εκδηλώσεις και είναι στο στοιχείο του.

ΑΥΤΕΣ οι δηλώσεις του Ρέππα, βρε παιδί μου, περί του ότι η Ελλάδα δεν ανακατεύεται στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας, τι να σας πούμε δηλαδή!

Η αθωότητα φαίνεται σε κάθε του έκφραση...

Γίνονται εδώ συναντήσεις της σερβικής αντιπολίτευσης, η Ελλάδα αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση (μέσω προγραμμάτων της ΕΕ) των περιοχών που ελέγχει η αντιπολίτευση, αλλά κατά τα... άλλα είναι ουδέτερη.

Φυσικά όλα αυτά ούτε προβάλλονται, ούτε αφήνουν τον κόσμο να καταλάβει τι γίνεται, γιατί ξέρουν ότι θα... τρακάρουν πάνω στην κοινή γνώμη που έχει σαφή θέση και άποψη για το τι έγινε στη Γιουγκοσλαβία. Κι όταν τα λένε, μας τα παρουσιάζουν σαν ανθρωπιστική βοήθεια ή σαν προσπάθεια ανασυγκρότησης.

Ισως εδώ υπάρχει μια... δόση αλήθειας. Οντως η ελληνική κυβέρνηση συντάσσεται με όλους εκείνους που θέλουν την... εκ βάθρων ανασυγκρότηση της Γιουγκοσλαβίας.

Δηλαδή τη διάλυση του οτιδήποτε ισχύει σήμερα και το ξαναχτίσιμό της όπως βολεύει την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ.


Παπαγεωργίου Βασίλης


Η «καραμέλα» της συναίνεσης

Ησυζήτηση στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ανέδειξε, εκτός των άλλων, σε κεντρικό ζήτημα, αυτό της συναίνεσης, κυρίως μεταξύ των δύο εταίρων του δικομματισμού. Μάλιστα, οι δύο μονομάχοι αντάλλαξαν πυρά για το ποιος πραγματικά θέλει τη συναίνεση και ποιος την εφαρμόζει στην πράξη, ενώ ακολούθησε η σχετική φιλολογία για το αν πραγματικά είναι εφικτή η συναίνεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συναίνεση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων υπάρχει και μάλιστα σε μέγιστο βαθμό. Πρόκειται για συναίνεση, συμφωνία και σύμπλευση πάνω στο «μονόδρομο» του νεοφιλελευθερισμού, της «παγκοσμιοποίησης» και της «νέας τάξης». Δεν υπάρχουν πολιτικές επιλογές, ακόμα και σε δευτερεύοντα θέματα, που να διαφοροποιούνται ή συγκρούονται, παρά μόνο αυτά που αφορούν τη νομή της εξουσίας και τη διαπάλη για την κατάκτησή της.

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι η πολιτική συναίνεση μεταξύ των δύο πυλώνων του δικομματισμού. Αυτό που επιδιώκεται είναι να επιβληθεί και εξασφαλιστεί η ανοχή, αποδοχή και συναίνεση του μεγαλύτερου τμήματος των λαϊκών μαζών στις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις και «τομές» που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά οι καταστροφικές συνέπειες θα γίνουν περισσότερο οδυνηρές τα επόμενα χρόνια. Επιδιώκεται να εξασφαλιστεί η συναίνεση στο «ρεαλισμό» της υποταγής στη «νέα τάξη». Σ' αυτό αποσκοπεί η εντεινόμενη προπαγάνδα για την «ανάγκη» συναίνεσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την εφαρμοζόμενη πολιτική. Η συναίνεση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αποτελεί το πρότυπο και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θέλουν να εγκλωβίσουν τη λαϊκή συνείδηση. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος από τις ηγεσίες των δύο κομμάτων, ότι δηλαδή η λαϊκή ετυμηγορία και εντολή είναι να προχωρήσει η συναίνεση για την εφαρμογή της «μοναδικής» και κοινής πολιτικής.

Ησυναίνεση φυσικά δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Είναι σύμφυτη και προϋπόθεση της ύπαρξης και λειτουργίας του δικομματισμού. Τα τελευταία χρόνια όμως επιδιώκεται να αποκτήσει χαρακτήρα ανοιχτής συνεννόησης και συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης, σύμφωνα με τα πρότυπα των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γερμανίας. Η ηγεσία της ΝΔ, εκ του ασφαλούς καθότι στην αντιπολίτευση, προτείνει και αγωνίζεται να αποκτήσει αυτή η συναίνεση θεσμική υπόσταση και να ξεκινήσει από συγκεκριμένους τομείς, όπως σε εξωτερική πολιτική, παιδεία και Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όπου η πολιτική που θα εφαρμοστεί βαφτίζεται «εθνική» και πρέπει να ασκηθεί μέσα από αντίστοιχα «εθνικά συμβούλια». Φυσικά, έχει επανειλημμένα διακηρύξει την ετοιμότητά της να στηρίξει τις νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές και τη σύγκρουση της κυβέρνησης με τα συνδικάτα για την επιβολή τους. Από την πλευρά της η κυβέρνηση Σημίτη, όσο και αν εμφανίζεται υπέρμαχος της συναίνεσης, δεν πιστεύει ότι χρειάζεται αυτού του τύπου τη συναίνεση, αφ' ενός γιατί θεωρεί ότι η κυρίαρχη πολιτική δεν αμφισβητείται σοβαρά, αλλά και γιατί ελέγχει τις ηγεσίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που τη βοηθούν να δημιουργεί την εικόνα της κοινωνικής συγκατάθεσης στην πολιτική της. Κυρίως όμως αντιλαμβάνεται ότι η αποκάλυψη της απροσχημάτιστης ταύτισης μεταξύ των δυο κομμάτων θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο σύστημα και θα αναδείξει πιο έντονα την ανάγκη κάλυψης ενός «αντιπολιτευτικού κενού», θα φέρει στο προσκήνιο την ανάγκη παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα.

Το ΚΚΕ, χρόνια τώρα, έχει σταθεί στον αντίποδα της προωθούμενης συναίνεσης, την έχει καταγγείλει και έχει αποκαλύψει το πραγματικό της περιεχόμενο και τους στόχους της. Ακριβώς επειδή δεν «παίζει» σε αυτό το αντιλαϊκό παιχνίδι το χαρακτηρίζουν «περιθωριακό». Προφανώς παρουσιάζουν την επιθυμία τους ως πραγματικότητα.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ