ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χιονοστιβάδα του αίσχους

Το «έργο» το είχαμε ξαναδεί το 2001 και το 2004: Αρκεσε ένας χιονιάς, μια κακοκαιρία - καθόλου «ακραίο» φαινόμενο για την εποχή - για να αποσυντονιστεί η ζωή σε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο Αττικής και στη μισή σχεδόν Ελλάδα. Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ηλεκτρικός, μετρό, τραμ, λεωφορεία, τρόλεϊ) έμειναν καθηλωμένα επί ώρες, περιμένοντας να ...λιώσουν οι πάγοι! Ολόκληρες περιοχές έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, επειδή η ΔΕΗ πλέον λειτουργεί με κριτήριο το μέγιστο κέρδος. Δεκάδες χωριά παρέμειναν και παραμένουν αποκλεισμένα, «ξεχασμένα» γενικότερα από κάθε κυβερνητική μέριμνα. Χιλιάδες εργαζόμενοι δεν μπορούσαν να πάνε στη δουλειά τους, ούτε καν στον κοντινό φούρνο για να πάρουν ψωμί, οι ασθενείς στα νοσοκομεία το ίδιο, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες (υπουργεία, νομαρχίες, δήμοι) «τσακώνονταν» στα τηλεπαράθυρα για το ποιος έχει την ευθύνη καθαρισμού των δρόμων! Το καπιταλιστικό κράτος είναι αδιάφορο στην αντιμετώπιση τέτοιων αρνητικών συνεπειών για τους λαϊκούς ανθρώπους, ενώ όταν είναι να επιτεθεί στο λαό που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του τίθεται απέναντί του ακμαίο και δυνατό...

Φαινόμενο που επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χειμώνα, παύει ασφαλώς να θεωρείται και να είναι σύμπτωση. Η ταλαιπωρία που έζησε και πάλι ο λαός μας αυτές τις μέρες οφείλεται στην αδιαφορία των κυβερνήσεων - σήμερα της ΝΔ, χτες του ΠΑΣΟΚ - να έχουν σε ετοιμότητα τον κρατικό μηχανισμό για να αντιμετωπίσει την κάθε έκτακτη κατάσταση που μπορεί να ανακύψει. Για το λαό μας φαντάζουν πλέον ως απύθμενου θράσους φανφάρες τα περί «μεγάλων έργων» και «ετοιμοπόλεμου» κρατικού μηχανισμού, όταν στον πρώτο χιονιά εγκλωβίζεται, στην πρώτη βροχή πλημμυρίζει, στον πρώτο σεισμό χάνει τη ζωή του ή το σπίτι του, όταν ανέβει λίγο η θερμοκρασία φουντώνουν ανεξέλεγκτες οι δασικές πυρκαγιές και τον καίνε...

Ακόμη και χρήσιμα έργα που κατασκευάζονται, εκτελούνται με γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού. Είδαμε, για παράδειγμα, πολυδιαφημισμένες υποδομές, όπως η Αττική Οδός και το Αεροδρόμιο Σπάτων, που χρυσοπληρώθηκαν από το λαό, ενώ τις εκμεταλλεύονται για δεκαετίες οι ιδιωτικοί επιχειρηματικοί όμιλοι, να μην είναι ικανές να αντεπεξέλθουν ούτε στον πρώτο χιονιά. Στάθηκαν ανίκανα να λειτουργήσουν. Κατέρρευσε έτσι αυτόματα και ο μύθος που με τόση ζέση καλλιεργούν η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, περί δήθεν τέλειας κατασκευής και λειτουργίας, επειδή ακριβώς υπεύθυνοι γι' αυτό είναι οι ιδιώτες...

Είναι πλέον προφανές ότι για τις κυβερνήσεις αυτές οι προτεραιότητες, για τα οποιαδήποτε έργα θα γίνουν, καθορίζονται με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματιών για μεγαλύτερα κέρδη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με βάση αυτήν την πολιτική που ακολουθείται επί χρόνια ολόκληρα με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια, η ανάγκη του λαού για ασφάλεια και υγεία, για αποτροπή καταστάσεων που μπορούν να στοιχίσουν ζωές, δε θεωρούνται πρώτης γραμμής ζητήματα. Τίθενται στο περιθώριο. Χρειάζεται, λοιπόν, μια άλλη πολιτική, που θα βάζει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της τον άνθρωπο και τις λαϊκές ανάγκες, που θα μελετά και κατασκευάζει τα έργα υποδομής με έναν κεντρικό σχεδιασμό που θα βασίζεται ακριβώς σ' αυτές τις ανάγκες. Μια τέτοια πολιτική που μόνο το ΚΚΕ έθεσε με τις πρόσφατες προτάσεις του στη Βουλή για την «πολιτική προστασία» της ζωής του λαού και το πρόγραμμά του για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία μπορεί να εγγυηθεί.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Κερδισμένοι και χαμένοι

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ως γνήσια αρπαχτικά οι τράπεζες, μόλις η κυβέρνηση εφάρμοσε το μέτρο βάσει του οποίου οι πρατηριούχοι θα πρέπει να πληρώσουν τη διαφορά του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, δημιούργησαν το αναγκαίο για την περίσταση «τραπεζικό προϊόν». Ετσι, γνωρίζοντας ότι πολλοί πρατηριούχοι, ειδικά στην επαρχία, δουλεύουν για το μεροκάματο, άρχισαν να χορηγούν, κεφάλαιο κίνησης μέχρι 50.000 ευρώ, ώστε να μπορέσουν οι πρατηριούχοι αυτοί να καλύψουν το ταμείο τους, μέχρι το υπουργείο Οικονομικών να τους επιστρέψει τα σχετικά ποσά. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τα δάνεια αυτά, γιατί περί δανείου και μάλιστα εκβιαστικού χαρακτήρα πρόκειται, δεν απευθύνονται στους πρατηριούχους και τις εταιρείες εκείνες που λυμαίνονται τον κλάδο, αλλά στους οικονομικά ασθενέστερους του χώρου.

Πριν, λοιπόν, αρχίσει καλά - καλά η εφαρμογή των κυβερνητικών ρυθμίσεων, μπορούμε να διακρίνουμε τους πρώτους χαμένους και κερδισμένους. Κερδισμένες οι μεγάλες εταιρείες πετρελαιοειδών και οι γνωστές εταιρείες προμήθειας πετρελαίου θέρμανσης που μονοπωλούν την Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις, κερδισμένοι από κοντά και οι τραπεζίτες. Στην άλλη όχθη, στους χαμένους, τα μικρά κυρίως οικογενειακού χαρακτήρα πρατήρια και - όπως κάθε φορά - η μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών - εργαζομένων που ήδη καλούνται να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά την κάλυψη μιας στοιχειώδους ανάγκης, όπως είναι η ζεστασιά μέσα στο καταχείμωνο.

Να παγώσουν οι ... τιμές

Από νωρίς το πρωί χτες το υπουργείο Ανάπτυξης ενημέρωνε ότι «λόγω των έκτακτων καιρικών συνθηκών αναβάλλεται η προκαθορισμένη συνέντευξη Τύπου του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια, για την ανακοίνωση των μέτρων για την προστασία και ενημέρωση των καταναλωτών και την αντιμετώπιση της ακρίβειας».

Το πότε θα γίνουν οι ανακοινώσεις, λένε από το υπουργείο, θα καθοριστεί τις επόμενες μέρες, μόνο που το πρόβλημα για τους εργαζόμενους και όλους όσοι βασανίζονται να τα βγάλουν πέρα, εξαιτίας της ακρίβειας και των συνεχών ανατιμήσεων, δεν είναι η παγωνιά των ημερών, αλλά το πώς είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί το «πάγωμα» των τιμών, αν όχι η μείωσή τους.

Το κακό είναι ότι τα πάντα μπορεί να ανακοινωθούν, αλλά μόνο αυτό δεν μπορεί να γίνει μια και η κυβέρνηση και το υπουργείο είναι ορκισμένοι εχθροί κάθε μέτρου που στοχεύει στον έλεγχο των τιμών και νοθεύει - υποτίθεται - τον λεγόμενο «ανταγωνισμό στην αγορά»...

Δηλώσεις... από το μέλλον;

«Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου από τη Σερβία θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των Αλβανών στη γειτονική ΠΓΔΜ, αλλά οι προοπτικές ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα υπερακοντίσουν τα όνειρα για μια "Μεγάλη Αλβανία"». «Γιατί να μιλάμε για χάραξη ή απάλειψη κλασικών συνόρων, όταν η Ευρώπη έχει αντλήσει τα διδάγματα από τους παρελθόντες πολέμους και αποφάσισε να οικοδομήσει ένα κοινό μέλλον για τις χώρες της; Αγαπάμε αυτή τη χώρα όσο και οι Μακεδόνες. Η μακροπρόθεσμη σταθερότητα στη Μακεδονία θα επιτευχθεί με την επίλυση του προβλήματος των Αλβανών που ζουν στο Κόσσοβο. Αποτελεί και για μας μια νίκη». Οι παραπάνω δηλώσεις ανήκουν στον Αλί Αχμέτι, αρχηγό του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος των Αλβανών της ΠΓΔΜ, της Ενωσης για τη Δημοκρατική Ενταξη (DUI). Αν και προσεκτικές ως προς τις μελλοντικές εξελίξεις στη γειτονική ΠΓΔΜ, δείχνουν ένα πράγμα: ότι οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους έχουν στα συρτάρια διάφορα σενάρια. Η απόσχιση της σερβικής επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου αντικειμενικά ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου».

Το 2001, ο Αχμέτι ηγήθηκε 6μηνης εξέγερσης στην ΠΓΔΜ, η οποία έφθασε στα πρόθυρα της εμφύλιας σύρραξης, πριν από την παρέμβαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.

Μια πρόσκληση προς την Κροατία, την ΠΓΔΜ και την Αλβανία για ένταξή τους στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας τον Απρίλη θα είναι «εγγύηση για ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια», είπε ο Αλί Αχμέτι.

Σκέτο χάλι

Αφόρητος ήταν για τους λαούς ο υπαρκτός σοσιαλισμός. Αν αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός πως η κοινωνία δεν παρέλυε ακόμα και όταν υπήρχαν ακραία καιρικά φαινόμενα, ο κόσμος εκεί δε δικαιούνταν καν να ζει στο κρύο και την παγωνιά, αφού τα καλοριφέρ άναβαν σε όλα τα κτίρια υποχρεωτικά το Σεπτέμβρη, λειτουργούσαν δωρεάν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και έσβηναν μόνο όταν έπιανε Απρίλης. Ασε που και τους 12 μήνες το χρόνο είχαν νυχθημερόν και δωρεάν ζεστό νερό...

Σκέτο χάλι, δηλαδή.

Οι ευθύνες...

Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ της κακοκαιρίας αποδείξαμε ως λαός την αγνωμοσύνη μας. Κακά τα ψέματα, πρέπει να το παραδεχτούμε...

Αλλωστε, το είπαν και στις τηλεοράσεις. Είμαστε «ανεγκέφαλοι», «ανεύθυνοι», «ανενημέρωτοι», «αναίσθητοι», «ανόητοι» και «αντικοινωνικοί».

Το κράτος - το αποσαφήνισε ο Πρ. Παυλόπουλος - λειτούργησε άψογα. Εδωσε τηλεοπτικά συγχαρητήρια στον ...εαυτό του και καθάρισε.

Οι εργοδότες στις επιχειρήσεις, επίσης, το μόνο που απαίτησαν είναι να μεταβεί ο καθένας στην εργασία του. Την απλή και στοιχειώδη υποχρέωση.

Μόνο εμείς αποδειχθήκαμε ανάξιοι. Το μυαλό μας το είχαμε στην «κοπάνα», στη «λούφα» και, φυσικά, στο ...«να μη βάλουμε αλυσίδες».

Γι' αυτό καλά θα κάνει η κυβέρνηση να «περάσει» το Ασφαλιστικό της, καλά θα κάνουν και οι εργοδότες να μας πληρώνουν λιγότερο.

Τέτοιοι που είμαστε, αυτό μας αξίζει.

ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ αμερικανικές σημαίες να δει κανείς στις διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία του Κοσσόβου καταλαβαίνει τι γίνεται.

Βλέπετε, στα Βαλκάνια το μάθαμε πια το παραμύθι των κρατιδίων - προτεκτοράτων. Αυτό που μένει να φανεί είναι το πόσο επικίνδυνα μπορεί να γίνουν.

Πόσο μπορούν να αποσταθεροποιούν καταστάσεις για να γίνεται (πάντα) αυτό που θέλουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΌ του για το αν η ...«μεγάλη αριστερά» (Ποια; Τι έγινε και πότε;) μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση εξέφρασε χτες ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης.

Αντίστοιχους προβληματισμούς εκφράζουν και άλλα στελέχη του ΣΥΝ, προφανώς ορμώμενοι από τις περίφημες δημοσκοπήσεις και τα γκάλοπ.

Για συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ προκειμένου να ...μοιράσει τα υπουργεία της επικείμενης «κυβέρνησης της αριστεράς» δεν ακούσαμε τίποτε.

Φανταζόμαστε ότι οσονούπω θα συγκληθεί. Ερχονται κι άλλα γκάλοπ, βλέπετε, οπότε να είναι οι άνθρωποι σε ...μια ετοιμότητα.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ