ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Μάρτη 2008
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Τοιχογραφία» ελληνικής μουσικής δημιουργίας

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών διοργανώνει για τέταρτη χρονιά «Ελληνικές Μουσικές Γιορτές»

Σε καιρούς χαλεπούς για τον πολιτισμό μας, ο οποίος συνθλίβεται ανάμεσα στις συμπληγάδες μιας στενάχωρης, απαξιωτικής πολιτικής και μιας ολοένα αυξανόμενης εμπορευματοποίησης, κάποιοι επιμένουν να δημιουργούν και να ονειρεύονται.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η σπουδαιότερη ελληνική συμφωνική ορχήστρα, που παραμένει άστεγη εξαιτίας της χρόνιας κυβερνητικής αναλγησίας και αναγκασμένη συχνά να περιφέρει το πολυσήμαντο έργο της, είναι ο διοργανωτής των «Ελληνικών Μουσικών Γιορτών», που εδώ και τέσσερα χρόνια αποκαλύπτουν στο ελληνικό κοινό πολύτιμες «σελίδες» της μουσικής μας δημιουργίας, παλιότερες και νεότερες. Στο φετινό πρόγραμμα (1/3 - 7/4) - την προηγούμενη βδομάδα σε ένα διήμερο παρουσιάστηκε το σύνολο των τραγουδιών για φωνή και πιάνο του Θεσσαλονικιού συνθέτη Αιμίλιου Ριάδη - δεσπόζει το συνέδριο με θέμα «Παραδοσιακή μουσική και σύγχρονη δημιουργία», που συνδιοργανώνει η ΚΟΑ με το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, στις 29 - 31 Μάρτη, σε συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής, την Ενωση Ελλήνων Μουσουργών και τη Λυρική Σκηνή. Μουσικολόγοι και δημιουργοί θα μιλήσουν για τη σχέση δημοτικής και λόγιας μουσικής, ενώ στο πλαίσιό του θα γίνουν τρεις συναυλίες.

«Συνεχίζουμε την πορεία που αρχίσαμε πριν από τρία χρόνια για την πλατύτερη δυνατή παρουσίαση και ανάδειξη της ελληνικής μουσικής», αναφέρει ο διευθυντής της ΚΟΑ, Βύρων Φιδετζής. «Οταν ξεκινήσαμε αυτήν την προσπάθεια, γνωρίζαμε πάρα πολύ καλά από μακρόχρονη πείρα ότι είχαμε μπροστά μας δύσκολη διαδρομή. Επρεπε και το μουσικό παρελθόν αυτού του τόπου να φωτιστεί αλλά και οι σύγχρονοι δημιουργοί, παλαιότεροι και νεότεροι, να βρουν ένα βήμα έκφρασης. Το ίδιο ίσχυε και για τους εκτελεστές ει δυνατόν, για όλες τις ελληνικές ορχήστρες, τους σολίστ, καθώς και τα σημαντικά και καταξιωμένα μουσικά σύνολα. Τέλος, επιβαλλόταν - νομίζουμε - και πλευρές της μουσικής δημιουργίας του έξω ελληνισμού κάπως και κάποτε να μας γίνουν γνωστές και οικείες». Ο διευθυντής της ΚΟΑ σημειώνει ότι εκτός από την «καθαρά εκτελεστική - συναυλιακή παρουσίαση των μουσικών έργων, κρίναμε σωστό να μελετηθούν και να συζητηθούν ποικίλα προβλήματα της ελληνικής μουσικής τέχνης εν γένει σ' ένα θεωρητικό επιστημονικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό διοργανώσαμε μαζί με σημαίνοντες φορείς συνέδρια παράλληλα με τους συναυλιακούς κύκλους. Μετά από τροχιά τριών ετών νιώθουμε βαθιά ικανοποίηση από την πρόσκληση του κορυφαίου πνευματικού ιδρύματος της χώρας, της Ακαδημίας Αθηνών, να συνδιοργανώσουμε φέτος συνέδριο με τόσο ενδιαφέρον και σημαντικό θέμα. Αυτό αποτελεί για μας δικαίωση των ως τώρα προσπαθειών μας και ταυτόχρονα ερέθισμα, για να συνεχίσουμε με σθένος το δύσκολο αλλά ωραίο και χρήσιμο για την πατρίδα μας δρόμο».

Ο αρχιμουσικός - συνθέτης Αλκης Μπαλτάς αναφέρει ότι στις συναυλίες των «Ελληνικών Μουσικών Γιορτών» παρουσιάζονται, κάθε χρονιά, «πολλά συμφωνικά και φωνητικά έργα καταξιωμένων Ελλήνων συνθετών καθώς και νέων, σε ηλικία, δημιουργών. Σε πολλές, μάλιστα, περιπτώσεις, εκτελούνται έργα παλαιότερων συνθετών των οποίων την ύπαρξη οι περισσότεροι αγνοούσαμε και που ποτέ πριν δεν είχαν ξαναπαρουσιαστεί. Η μουσική σύνθεση, για να γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό, πρέπει να παιχτεί από τους μουσικούς εκτελεστές, πρέπει να ακουστεί. Με τη γνωριμία του κοινού με τα έργα και μέσα από την πάροδο των χρόνων, τα πραγματικά αξιόλογα έργα θα βρουν μια μόνιμη θέση στα προγράμματα των συναυλιών. Για την επίτευξη αυτού του στόχου η συμβολή της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών είναι πολύτιμη».

Το πρόγραμμα

Μετά το διήμερο αφιέρωμα στον Αιμίλιο Ριάδη, το πρόγραμμα των «Ελληνικών Μουσικών Γιορτών», συνεχίζεται με τις συναυλίες:

29/3, Μέγαρο Μουσικής: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε διεύθυνση Νίκου Χριστοδούλου, με σολίστ την υψίφωνο Λένια Ζαφειροπούλου: «Εντεχνη μουσική και Δημοτικό Τραγούδι». Παρουσιάζονται έργα Γιάννη Κωνσταντινίδη, Μανώλη Καλομοίρη, Γιώργου Πονηρίδη, Νίκου Σκαλκώτα, Πέτρου Πετρίδη.

30/3, Μέγαρο Μουσικής: Συναυλία στο πλαίσιο του μουσικολογικού συνεδρίου. Το Τρίο Αθηνών ερμηνεύει τις Δύο Ελληνικές Σουίτες του Κωνσταντίνου Κυδωνιάτη. Τα τραγούδια από τα οποία άντλησε το υλικό του ο συνθέτης θα αποδοθούν και στην αυθεντική τους μορφή από το συγκρότημα του Χρήστου Τσιαμούλη, με την Κατερίνα Παπαδοπούλου στο τραγούδι. Είσοδος ελεύθερη (με δελτία εισόδου).

31/3, Θέατρο «Ακροπόλ»: Συναυλία παραδοσιακής μουσικής στο πλαίσιο του μουσικολογικού συνεδρίου. Διακεκριμένοι παραδοσιακοί μουσικοί και τραγουδιστές θα ερμηνεύσουν αντιπροσωπευτικά δημοτικά τραγούδια από όλο τον ελλαδικό χώρο. Η Ακαδημία Αθηνών θα βραβεύσει την Δόμνα Σαμίου και τον Χρόνη Αηδονίδη για την εξέχουσα προσφορά τους στο δημοτικό τραγούδι. Είσοδος ελεύθερη.

1/4, Μέγαρο Μουσικής: Ορχήστρα Πατρών, σε διεύθυνση Δημήτρη Μποτίνη, με σολίστ τους Ρενάτο Ρίπο (βιολοντσέλο) και Δημήτρη Μαρινάκη (μαρίμπα). Θα παρουσιαστούν έργα Γιώργου Κουμεντάκη, Κωνσταντίνου Γρηγορίου, Κυριάκου Σφέτσα, Μιχάλη Αρχοντίδη, Νίκου Κυπουργού.

4/4, Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» ΜΜ: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, σε διεύθυνση Βύρωνα Φιδετζή - Αφιέρωμα στους Συνθέτες της Πάτρας. Παρουσιάζονται έργα Θάνου Μικρούτσικου, Δημήτρη Λιάλιου, Ανδρέα Νεζερίτη.

7/4, Μέγαρο Μουσικής: Το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, σε διεύθυνση Θόδωρου Αντωνίου παρουσιάζει έργα Μάριου Βάρβογλη, Γιάννη Χρήστου, Μανόλη Καλομοίρη, Ιάννη Ξενάκη, Ιωσήφ Παπαδάτου. Σολίστ: Αγγελική Καθαρίου και Μαργαρίτα Συγγενιώτου (μέτζο-σοπράνο), Τηλέμαχος Κρεβάικας (αφηγητής), Δημήτρης Δεσύλλας (κρουστά), Ερμής Θεοδωράκης και Βίκυ Στυλιανού (πιάνο).


Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ


ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Θραύσματα

1. Στο όνομα του Μοχάμεντ Αλ Μποράι, βρέφους μόλις έξι μηνών, που σκοτώθηκε από τις επιδρομές των Ισραηλινών στη Γάζα, κάθε πολιτισμένος άνθρωπος οφείλει να ντρέπεται που ανήκει στο δυτικό κόσμο.

2. Το δεύτερο ολοκαύτωμα συντελείται με τον πιο επαίσχυντο τρόπο. Ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Εχουντ Μπάρακ πρέπει να συρθεί στα διεθνή δικαστήρια ως εγκληματίας πολέμου.

3. Για την αποσιώπηση της ιστορίας της Παλαιστίνης: «Η κατάκτηση της Χαναάν, με την οποία το Ισραήλ εξασφάλισε για τον εαυτό του μια πατρίδα, ερμηνεύτηκε ως δώρο του Θεού και κληρονομιά. Δε θεωρήθηκε ότι η γη ανήκε σε πρόσωπα ή οικογένειες με την έννοια του φυσικού δικαιώματος, αλλά αντιμετωπίστηκε ως δώρο Θεού. Ετσι προέκυψε μια ιδιαίτερη αντίληψη της έννοιας της ιδιοκτησίας και ενός καθήκοντος απέναντι στον θεό, εφόσον η γη που ήταν θεϊκό δώρο μπορούσε να ανακληθεί στο μέλλον (Ράιτ 1960: 8-9). Πουθενά δεν αναφέρονται τα δικαιώματα του ιθαγενούς παλαιστινιακού πληθυσμού πάνω στη γη. Εδώ δεν πρόκειται για μια κατάκτηση αλλά για δώρο. Δεν πρόκειται για εκτοπισμό αλλά για κατοχή, που προσφέρεται από τον θεό» (από το βιβλίο «Η επινόηση του Αρχαίου Ισραήλ» του Κηθ Γουάιτλαμ, μετ. Χ. Τσαλιγοπούλου, εκδ. «Ενάλιον»).

4. Θερμή παράκληση: Οσοι επιδίδονται στο σπορ του αντικομμουνισμού ας τολμήσουν επιτέλους να ελέγξουν προσεκτικά τη φαρέτρα τους, γιατί με τις κοινοτοπίες και το φληναφήματά τους κοντεύω να κοιμηθώ.

5. Δεν είναι καθόλου κακό, έστω και αργά, να πραγματοποιείς τις φαντασιώσεις σου. Παράδειγμα ο Συνασπισμός, που εξελίσσεται μετά από τόσες αγωνίες επιτέλους σε νέο ΠΑΣΟΚ.

6. Θύμα της ελαφρότητας των δημοσκοπήσεων είναι οι πολίτες που αναγκάζονται ν' απαντούν μονολεκτικά σε ερωτήσεις που «βασανίζουν» τους ιδιοκτήτες εφημερίδων. Πρόκειται για την τελευταία πλάνη των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων στην προσπάθειά τους ν' αποδείξουν πως χειραγωγούν την κοινή γνώμη. Συνεργοί σ' αυτή τη φάρσα είναι όσοι δημοσιογράφοι, μιμούμενοι τ' αφεντικά τους, αποθεώνουν το κόλπο των ποσοστών και το μεταφέρουν στο κέντρο της έρημης ζωής.

7. Συναντάς πια παντού τις δημοσιογραφικές αλογόμυγες που πιστεύουν πως είναι νεράιδες.

8. Γυρνούσα στο νεκροταφείο, ψάχνοντας για το μνήμα ενός φίλου και διάβασα πάνω σ' ένα μνήμα: «Χαρείτε, νιοι, χαρείτε, νιες, κι η μέρα ολοβραδιάζει κι ο Χάρος τις ημέρες μας μια μια τις λογαριάζει. Τράβα το χορό κι ας πάει, μαύρη γης θε να μας φάει. Χαρείτε, νιοι, χαρείτε, νιες, τα δροσερά σας νιάτα, γιατί θε να 'ρθει ένας καιρός να τα πλακώσει η πλάκα. Ας χορέψουμε γιατί ο χορός καλά κρατεί. Τούτη η γη που θα μας φάει, βάρτε τη με το ποδάρι».

9. Στο στέκι η παρέα παραμιλούσε για την κρίση που μαστίζει τις τέχνες, κυρίως την ποιητική. Ο ένας μιλούσε για την έλλειψη βιωμάτων, ο άλλος για το πόσο έχουμε ανάγκη να μιμούμαστε τους Ευρωπαίους, και ο μεγαλύτερος μας θύμισε τα λόγια του Ζήσιμου Λορεντζάτου: «Με την ευκαιρία της ποιητικής κρίσης, μπορούμε να κάνομε στην Ελλάδα έναν απολογισμό του δρόμου που τραβήξαμε από το '21 και δώθε, ακολουθώντας τις τέχνες στην Ευρώπη, και να κοιτάξομε: α) αν πρέπει από δω και πέρα ν' ακολουθάμε πάντα την Ευρώπη, β) ή μήπως η κρίση αυτή μπορεί να μας κάνει να στοχαστούμε αν είχαμε πρώτα κανέναν δικό μας δρόμο πνευματικό, γ) και ποιος μπορεί να είναι ο δρόμος αυτός τον οποίο φαίνεται να χάσαμε, δ) αν ήταν, κατόπι, απαραίτητο να τον χάσομε (υπήρχαν άνθρωποι που δεν έπαψαν ποτέ να μας φωνάζουν και να μας δείχνουν το δρόμο μας), ε) να δούμε μήπως χωρίζουν ουσιαστικά οι παραδόσεις μας με την Ευρώπη, στ) ή, τέλος, αν μπορεί - και παραμπορεί μάλιστα - να ξαναβρούμε το δρόμο μας».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ