ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνέχεια από την 1η σελίδα

Οι εφεδρείες του συστήματος και ο ΣΥΝ

Ετσι, την άρχουσα τάξη, αν και δεν έχει εγκαταλείψει το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής, η διαπίστωση ότι δεν μπορούν πλέον να μεταβιβάζουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια από το ένα κόμμα στο άλλο την έχει βάλει σε μπελάδες. Προετοιμάζεται για ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, ούτως ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, με λαϊκή συναίνεση. Πρωταρχικά αυτό που απασχολεί τα επιτελεία της είναι η αναστήλωση της σοσιαλδημοκρατίας. Αντιλαμβάνεται ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν τα καταφέρνει. Και βάζει μπρος τις εφεδρείες της. Ψάχνοντας «αριστερό άλλοθι» γιατί το θεωρεί ελκυστικό για τον εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων. Ετσι, η πιο κατάλληλη γι' αυτό το σκοπό δύναμη είναι ο ΣΥΝ. Που επίσης παίζει καλά το ρόλο του στην προσπάθεια ανασύνθεσης του πολιτικού συστήματος.

Ο ΣΥΝ προβάλλει την αναγκαιότητα να «ρυθμιστούν εκ νέου οι σχέσεις κράτους - κεφαλαίου», για να προωθηθούν «τομές και μεταρρυθμίσεις που θα αναδιανέμουν τον παραγόμενο πλούτο». Οτι «ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία» δεν προϋποθέτει «την καταστροφή του καπιταλιστικού συστήματος», αλλά «εφαρμογή συγκεκριμένου προγράμματος αρχών, αξιών, στόχων και μέτρων» για μια «δικαιότερη κατανομή των βαρών», για ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο». Λες και μπορεί να γίνει «κοινωνικό συμβόλαιο» ανάμεσα στο λαό και τα μονοπώλια. Και τι σημαίνει «δικαιότερη κατανομή των βαρών»; Μερικά ψίχουλα παραπάνω απ' ό,τι μέχρι σήμερα για να καταλαγιάζουν οι αντιδράσεις, να αμβλύνονται οι οξείες γωνίες της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Σαν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Δηλαδή, αποδοχή και διαιώνιση της υπάρχουσας πραγματικότητας των κοινωνικών ανισοτήτων, του πλούτου και της φτώχειας. Μπορεί η αστική τάξη να βρει καλύτερη εφεδρεία απ' αυτήν;

Ετσι, σκέφτονται πιθανό σχήμα συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Ο ΣΥΝ βεβαίως λέει πως δε θέλει, μόνο και μόνο για να μην πάει μόνο με τη σημερινή του δύναμη σε μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ όταν την ίδια ώρα αυτό είναι σε πτώση και ο ίδιος σε άνοδο. Ως τότε θα χρησιμοποιεί ακόμα και επαναστατική προπαγανδιστική φρασεολογία, ενώ το πρόγραμμά του είναι καθαρά σοσιαλδημοκρατικό. Μπορεί και ο ίδιος να αποτελέσει τον πόλο ανασύνθεσης της σοσιαλδημοκρατίας με τμήμα του ΠΑΣΟΚ και να εμφανιστεί σχήμα με νέα μορφή. Ετσι ή αλλιώς ο ΣΥΝ είναι το δίχτυ που μαζεύει δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ για να τις ξαναεντάξει στη σοσιαλδημοκρατία, όταν χρειαστεί και έρθει η ώρα. Δυνάμεις από τα ανώτερα μεσαία στρώματα που προσεγγίζουν την αστική τάξη.

Η ενίσχυση του ΣΥΝ και η προώθησή του από τα αστικά επιτελεία επιτελεί και έναν ακόμη σκοπό: Τη δημιουργία αναχώματος ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών συνειδήσεων. Γιατί υπάρχει και το ΚΚΕ. Η δυναμική της στρατηγικής του οποίου εκφράστηκε στις εκλογές, συνεχίζει να υπάρχει όχι μόνο γιατί δεν έχει απώλειες αλλά γιατί και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν όχι μόνο σταθερότητα αλλά και άνοδο και ας είναι μικρότερη απ' αυτή του ΣΥΝ. Εκφράζει συσπείρωση στη στρατηγική ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτό φοβάται το κεφάλαιο. Τη δυναμική αυτής της στρατηγικής, τη σταθερότητα του ΚΚΕ να δρα με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα με την πολιτική του. Και πρέπει να την ανακόψουν. Ενισχύοντας τον ΣΥΝ και με ταυτόχρονη ένταση της πολύμορφης αντιΚΚΕ επίθεσης γιατί δεν τους κάνει το χατίρι να πάει με τα νερά τους. Και δεν πρόκειται να τους το κάνει.

Στους δρόμους θα κριθεί το Ασφαλιστικό

Γρηγοριάδης Κώστας

Με τα γνωστά χιλιοειπωμένα παραμύθια και τα κωμικά εκβιαστικά διλήμματα θα συνοδεύσει ο πρωθυπουργός την έγκριση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου το απόγευμα από την Κυβερνητική Επιτροπή. Πάλι θα εμφανιστεί με τις καλύτερες προθέσεις, θα προσαρμόσει την πραγματικότητα στα μέτρα των αντιασφαλιστικών μέτρων και θα ορκιστεί ότι πρόκειται για μονόδρομο για τη διάσωση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Προϊδέασε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Είναι αδήριτος ανάγκη να γίνουν ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να βοηθηθεί η επιμήκυνση της ζωής του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας», ισχυρίστηκε ο Θ. Ρουσόπουλος. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση και τους πάσης φύσεως εταίρους της είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν αντιληφθεί πολύ καλά «πού το πάει», έχουν νιώσει ότι η αντιασφαλιστική επίθεση πλήττει τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, γεγονός που έχει εκφραστεί και στην καθολική συμμετοχή στις απεργίες που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχουν καταλάβει είναι ότι το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι υπόθεση της ταξικής πάλης και θα κριθεί στους δρόμους των κοινωνικοπολιτικών αγώνων που θα βάζουν στο στόχαστρο την ανατροπή της πολιτικής των επιχειρηματιών και της εξουσίας τους.

«Εθνικά» ... υπερκέρδη

«Στο ιστορικό υψηλό των 1.678 εκατ. ευρώ ανήλθαν τα καθαρά κέρδη του Ομίλου της ΕΤΕ στο 2007, αυξημένα κατά 70% σε σχέση με το 2006». Ετσι ξεκινάει η χτεσινή ανακοίνωση που έστειλε η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με την οποία γνωστοποιεί τα οικονομικά αποτελέσματα του ομίλου για τη χρονιά που πέρασε.

Η διοίκηση της ΕΤΕ δεν κρύβει την ικανοποίησή της για την αλματώδη άνοδο που εμφανίζουν τα κέρδη του ομίλου - για πολλοστή χρονιά - χάρη στην αντιλαϊκή πολιτική την οποία εφαρμόζουν οι κυβερνώντες. Χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής αποτελούν - μεταξύ άλλων - τόσο οι συνεχείς μειώσεις της φορολογίας των τραπεζικών κερδών όσο και η απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη χτεσινή ανακοίνωση της ΕΤΕ, ενώ τα καθαρά κέρδη του ομίλου αυξήθηκαν το 2007 κατά 70%, ο φόρος εισοδήματος που πλήρωσε η τράπεζα στην εφορία αυξήθηκε μόλις ...2%!

Είναι κι αυτό ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίο οι κυβερνώντες αναδιανέμουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Πάντα σε όφελος των λίγων. Αυτό δα έλειπε να κάνουν το αντίθετο. Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν και να αποφασίσουν να τους στείλουν όλους εκεί που τους πρέπει. Στον Καιάδα της Ιστορίας.

Ημι-διαπιστώσεις υποταγμένες στο διάλογο

Τη διαπίστωση ότι με το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) «συνεχίζεται η πολιτική της εκποίησης του αγαθού της υγείας στα ελάχιστα εξωτερικά επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας με τις ευλογίες της επίσημης Πολιτείας» έκαναν σε προχτεσινή σύσκεψη οι Ιατρικοί Σύλλογοι Αθηνών και Πειραιώς, με τη συμμετοχή επαγγελματικών ενώσεων, κυρίως ελευθεροεπαγγελματιών γιατρών.

Ωστόσο, όμως, το «διά ταύτα» τούτης της διαπίστωσης είναι απογοητευτικό, καθώς οι παραπάνω φορείς ζητούν απ' την κυβέρνηση να μην καταθέσει το παραπάνω νομοσχέδιο στη Βουλή. Αντίθετα, ζητούν να καταθέσει ένα νομοσχέδιο, που θα προκύψει «από ουσιαστικό διάλογο» και θα «έχει εξασφαλίσει τη μεγίστη δυνατή συναίνεση των κοινωνικών εταίρων και θα είναι εφαρμόσιμο». Δηλαδή, στη συνέχιση της ίδιας (συνδικαλιστικής) πρακτικής που οδήγησε σε αυτό το προσχέδιο της ΠΦΥ με τα άγρια χαράτσια για Ταμεία και αρρώστους.

Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και θα έπρεπε να αποτελεί υποχρέωση του κράτους με δωρεάν παροχές χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλιώς γίνεται αντικείμενο άγριας κερδοφορίας του κεφαλαίου, ντόπιου και διεθνούς. (Αλλωστε, τα σύνορα έχουν πέσει στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και οι άμοιροι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ παρουσιάζουν πλέον επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τα όπου γης κεφάλαια που επενδύονται στην Υγεία απ' το Ντουμπάι μέχρι την Αγγλία και πέραν του Ατλαντικού).

Δεν πιάνουν τόπο

Ενα βρωμόχαρτο στο οποίο αναγράφονται εμετικά, φασιστικά συνθήματα, πέταξαν κάποιοι στα γραφεία του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ. Το «Ζήτω ο Χίτλερ» και ο αγκυλωτός σταυρός που «κοσμούν» το βρωμόχαρτο δείχνουν τι είδους φασιστικά καθάρματα είναι οι «ανώνυμοι» αποστολείς του. Οσον αφορά τις βρισιές και τις απειλές που περιλαμβάνονται, ξέρουν αυτά τα φασιστοειδή ανθρωπάρια ότι «δεν πιάνουν τόπο» στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Αυτοί που βρέθηκαν κατάφατσα με τους ναζί, τους πολέμησαν με θάρρος και τους νίκησαν στα πεδία της μάχης, δεν πρόκειται να φοβηθούν μερικά «απολειφάδια» του ναζισμού, που «απειλούν και κρύβονται»...